Το να βάζουμε αυτούσιο έναν παίκτη σε άλλη εποχή δεν έχει νόημα. Ο Μαραντόνα με την υποστήριξη τη σημερινή σε όλα τα επίπεδα τι θα έκανε, όταν εκανε παπάδες σε χωράφια;
Το θέμα είναι το αποτύπωμα του καθένα στο σπορ. Κι αν ρωτήσουμε τους Αργεντίνους η απάντηση θα είναι 100% Μαραντόνα. Ε, κάτι ξέρουν παραπάνω.
Όποιον παίκτη, προπονητή, άνθρωπο του ποδοσφαίρου και να ρωτήσεις θα σου πει Μέσσι, καλή ώρα ο Λουίς Ενρίκε..
Και αυτοί ξέρουν παραπάνω από κάθε καμένο οπαδό οποιασδήποτε ομάδας/χώρας.
Να πω μόνο, επειδή αναφέρθηκε, ότι ο Μεσι δεν πήγε στο μεγαθήριο Μπαρτσελονα, πήγε στα παιδικά της Μπαρτσελονα σε ηλικία 13 ετών, όπως χιλιάδες άλλοι. Δεν είναι το ίδιο.
Στο ρόλο του Θεού επί γης, ήταν ένας μόνο:
Ο πρώτος είχε απαντήσει σε όλα όσα λέτε περί ενός ή άλλου παίχτη:
Τι είναι η ταχύτητα; Τα αθλητικά μέσα συχνά μπερδεύουν την ταχύτητα με τη διορατικότητα. Αν όμως αρχίσω να τρέχω λίγο πιο πριν από τον άλλον μοιάζω πιο γρήγορος.
Υπάρχει μόνο μία στιγμή κατά την οποία είσαι στην ώρα σου. Αν δεν είσαι εκεί, πάει να πει ότι πήγε ή πολύ νωρίς ή πολύ αργά.
Πριν κάνω ένα λάθος, δεν κάνω αυτό το λάθος.
Όταν παίζεις σε ένα αγώνα είναι στατιστικά αποδεδειγμένο ότι θα έχει τη μπάλα στα πόδια σου για περίπου τρία λεπτά κατά μέσο όρο. Το σημαντικό λοιπόν είναι τι κάνεις τα υπόλοιπα 87 λεπτά. Αυτό που καθορίζει το αν είσαι καλός παίκτης ή όχι.
Πρέπει να κάνουμε σίγουρο ότι οι χειρότεροι παίκτες τους θα πάρουν τη μπάλα τις περισσότερες φορές. Έτσι θα την πάρουμε πίσω αμέσως.
Οι παίκτες σήμερα σουτάρουν μόνο με τα κορδόνια. Μπορούσα να σουτάρω με το εσωτερικό, τα κορδόνια και το εξωτερικό και των δύο ποδιών. Ήμουν έξι φορές καλύτερος από τους σημερινούς παίκτες.
Υπάρχουν λίγοι παίκτες που ξέρουν τι να κάνουν όταν δεν τους μαρκάρουν. Έτσι καμιά φορά λες σε ένα παίκτη: Αυτός ο επιθετικός είναι πολύ καλός, αλλά μην τον μαρκάρεις.
Νιώθω άθλια όταν πραγματικά ταλέντα απορρίπτονται λόγω στατιστικών. Με βάση τα σημερινά κριτήρια του Άγιαξ θα με είχαν απορρίψει. Όταν ήμουν 15 δεν μπορούσα να κλοτσήσω τη μπάλα πάνω από 15 μέτρα με το αριστερό μου πόδι και 20 με το δεξί. Η τεχνική και το όραμα μου δεν είναι ανιχνεύσιμα από τους υπολογιστές.
Το να παίζεις ποδόσφαιρο είναι πολύ απλό, το να παίζεις απλό ποδόσφαιρο είναι το πιο δύσκολο πράγμα.
Αν ήθελα να καταλάβεις, θα το είχα εξηγήσει καλύτερα.
Συνεχίστε
Ενώ τότε δεν υπήρχε δίλημμα. Ήταν μόνο Μαραντόνα.
Παιχταρας ο Μέσι, μην παρεξηγηθω, αλλά όπως είπε κι ο Asimov, πήγε 13 ετών στις ακαδημίες της Μπάρτσα, τον μεγάλωσαν, τον προπονησαν και έδειξε το μεγαλείο του.
Ο άλλος ήρθε έτοιμος από την Αργεντινή έχοντας ήδη έναν μύθο γύρω από το όνομα του.
Fiat Panda 7,6l/100km
kovathe έγραψε:1ος είπα ότι δεν έχει καμία σχέση η μπάλα τώρα με τότε, είναι άλλο άθλημα
Όποιον παίκτη, προπονητή, άνθρωπο του ποδοσφαίρου και να ρωτήσεις θα σου πει Μέσσι, καλή ώρα ο Λουίς Ενρίκε..
Και αυτοί ξέρουν παραπάνω από κάθε καμένο οπαδό οποιασδήποτε ομάδας/χώρας.
Ειπες ομως ότι ο Μαραντόνα δεν θα άντεχε μισό πρωτάθλημα τώρα, σ αυτό απάντησα.
Πρωτον. Επικληση στην αυθεντια ( ποιος μωρε; Ο Λουης Ενρικε; Κοβαθε οταν ακους ονομα Λουης στον αθλητισμο να ξερεις οτι εχεις να κανεις με στοκο).
Δευτερον.
Να αντιστρεψω το ερωτημα.
Να βαλουμε τον Λιο Μεσσι στην Ναπολι των 80'ς.
Καθε βραδυ Ντισκο Τσουτσουνι μεχρι το πρωι, προπονηση οποτε και οπως ηθελε, καθε μερα και απο μια αλλη Τζιβανα Φραγκουλη, τα αφεντικα να μιλανε καλυπτοντας το στομα τους ( κακοσμια μαλλον).
Και.
-«Εράλντο, απλώς ακούμπησε την μπάλα».
-«Είσαι τρελός, Ντιέγκο; Πώς θα την περάσεις»;
-«Δώσ’ την μου με την τάπα, απαλά».
-«Ντιέγκο, ποτέ δεν θα περάσει από εδώ».
-«Μην ανησυχείς. Γκολ είναι».
https://athletestories.gr/diego-maradon ... nato-goal/
Tεραστιος ο Μεσσι Κοβαθε, αλλα δεν ηταν ποτε το φαινομενο Ντιεγκο.
Ακόμα και οι άλλοι μέσοι, Ενρίκε ή Ολαρτικοετσέα είναι θρύλοι στην Αργεντινή, εδώ δεν τους ξέρουμε γιατί κάθε ομάδα είχε δύο ξένους μόνο.
g8777 έγραψε:
ποιος μωρε; Ο Λουης Ενρικε; Κοβαθε οταν ακους ονομα Λουης στον αθλητισμο να ξερεις οτι εχεις να κανεις με στοκο
Δανιήλ #2, 100 χρόνια μπροστά.