Νομίζω χρεωκόπησε πριν από καμιά δεκαριά χρόνια.
Καθώς έπεσα σ ένα άρθρο με προτεινόμενα βιβλία, ξεχώρισα το 'Ξενοδοχειο Metropol' και το 'Παγος'
Διαφορετικά αλλά πολύ ωραία και τα δύο.
< >
Συγκίνηση και θαυμασμός for ever.
(Ματθ.ιθ΄30 / Μάρκ.ι΄31)
glf έγραψε:Το είδα για λίγη ώρα.
Οσο αντεχει καποιος να δει τον αντιτηλεοπτικο ΚΚ
Ντιάλιθ' ιμ Χριστάκη - Σωτήρης Δημητρίου
Μεταπολεμικές ιστορίες της ηπειρώτικης επαρχίας. Βαρύ, περιπτώσεις ανθρώπων κάτω απ' τις δυστυχίες της ζωής τους, ικανότατη γραφή στεγνού ρεαλισμού, άμεση και περιεκτική.
Το οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες - Αργύρης Χιόνης
Μικρές ιστορίες αντικειμένων και ζώων που γίνονται υλικά σε παραμύθια που πλάθει και συμμετέχουν παράδοξα στη ζωή. Πολύ τρυφερή γραφή, εξαιρετικός ο Χιόνης στους κόσμους που δημιουργεί, θυμίζει Γκαλεάνο.
Γκιακ - Δημοσθένης Παπαμάρκος
Αιματηρά περιστατικά στις μετέπειτα ζωές στρατιωτών της μικρασιατικής εκστρατείας. Απίστευτη γραφή με προφορικότητα (αρβανίτικα), με υλικά την ωμότητα της ζωής, με καλοσκαλισμένους χαρακτήρες. Αφορμή για σκέψη σχετικά με τα απόνερα των πολέμων και την ηθική κατάσταση του ανθρώπου. Το καλύτερο βιβλίο-συλλογή διηγημάτων που έχω διαβάσει!
JarnoT έγραψε:Δεν ξέρω πού να το βάλω αυτό, αλλά με αφορμή το "Ασιμόσπιτό" του, είναι καλεσμένος ο ΚΚ μας στην εκπομπή Κεραία στην ΕΡΤ1.
Συγκίνηση και θαυμασμός for ever.
off topic
Τον είδα και συγκινήθηκα και εγώ...ίνδαλμα για εμάς που μεγαλώσαμε με τα περιοδικά του...
Πόσο χαμένο πήγε αυτό το μυαλό στη Ψαροκώσταινα...Κρίμα που θα φύγει με χωρίς την αναγνώριση που διακαιωματικά του αξίζει...
On topic το Sapiens του Harari μια σύντομη ιστορία του ανθρώπινου είδους,πολύ δυνατό,σε κάποια σημεία γενικεύει και γίνεται κυνικός (ειδικά σε θέματα θρησκείας),αλλά διαβάζεται ευχάριστα.
Στα αγγλικά θα χρειαστεί λεξικό ακόμη και με καλή γνώση της γλώσσας...
https://www.politeianet.gr/books/978618 ... -om-272989
Η Τσότσηγια είναι η ιστορία μιας φοβισμένης γυναίκας από τους Άγιους Σαράντα, της Κατερίνας, που ήλθε όταν άνοιξαν τα σύνορα και βρέθηκε παντρεμένη μ' έναν κτηνώδη άντρα. Η Κατερίνα γεννά κρυφά ένα τοσοδά κορίτσι και το κρύβει απ' όλον τον κόσμο. Στην Τσότσηγια, ο ώμος ρεαλισμός παντρεύεται με το ελεύθερο πέταγμα της φαντασίας. Αντί για τη γλώσσα της ψυχολογίας, η αφήγηση εδώ δανείζεται τη γλώσσα του παραδοσιακού παραμυθιού, μια γλώσσα σκληρή και ποιητική, "σπλαχνική".
Η νουβέλα Ώ'μ, σαν την Τσότσηγια, είναι βγαλμένη από τα βάθη του μύθου. Σαράντα χιλιάδες χρόνια πριν, ένας σακατεμένος κυνηγός αγωνίζεται να επιβιώσει μόνος σε μια σπηλιά, μες στο χειμώνα, κι αποτυπώνει με ζωγραφιές στην πέτρα αυτόν του τον αγώνα, τη μάχη του με τα ζώα και την πείνα. Μέσα από το πρόσωπο του Ώ'μ, η αφήγηση ψηλαφίζει τη γένεση της τέχνης, τη γένεση της μεταφυσικής σκέψης, τον πυρήνα όλων εκείνων των πραγμάτων που κάνουν εντέλει τον άνθρωπο να 'ναι άνθρωπος - αλλά ο Ώμ δεν παύει να είναι συνάμα μια ατόφια περιπέτεια. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
"Πέρα από τη γλώσσα, που ντύνει ζεστά την Τσότσηγια και τον Ω'μ, και στις δύο νουβέλες ο άνθρωπος καταφεύγει στη φαντασία για να βρει αποκούμπι και διέξοδο από την ανηλεή πραγματικότητα που ζει. Η ουτοπία-δυστοπία του παραμυθιού, η αλληγορία του και το συμβολικό πλαίσιό του βοηθά την Κατερίνα να εξηγεί τον κόσμο και να τον κατεβάζει στα μέτρα της κόρης της, ενώ η αφήγηση και η ζωγραφική εξιστόρηση κάνει τον Ω'μ εισηγητή ενός νέου τρόπου με τον οποίο ο άνθρωπος κατορθώνει να ξεπερνά τους φόβους του."
έχω στα επόμενα το Μαύρο Νερό του, βάζω κι αυτό αντάμα