Έχει κάποιος εμπειρία από τη διαδικασία ξεκαθαρίσματος των πραγμάτων ενός διαμερίσματος από το νέο ιδιοκτήτη? Δηλαδή: διαμέρισμα φτιαγμένο -από πλακάκι μέχρι έπιπλα- από συγγενή του οποίου, εν γνώσει του, δεν ήταν/είναι κληρονομιά και είναι πλέον απών. Αν ο συγγενής δεν είναι συνεννοήσιμος μπαίνει ο νέος ιδιοκτήτης αλλάζοντας κλειδαριές και μεταφέρει ό,τι απ' τα πράγματα μετακινείται? Αν ναι, ευθύνεται για την κατάσταση τους με το πέρασμα του καιρού? Προκύπτει διαφορά απ' τον εξοπλισμό του διαμερίσματος που δεν μετακινείται?
< Note >
Εφόσον ο "καταληψίας" δεν προσέβαλε τη διαθήκη και έγινε όντως κανονικά η αποδοχή της από τον νόμιμο κληρονόμο, τότε ουσιαστικά είναι απλά καταληψίας, κακώς έφτιαξε ό,τι έφτιαξε, ας πάρει ό,τι του ανήκει με δικά του κόστη να αδειάσει το χώρο. Βέβαια αν θελήσει να το τραβήξει με τίποτα μάρτυρες και χρησικτησίες, πιθανώς να έχετε χρονοβόρες διαδικασίες μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο..
Ωστόσο με βάση ό,τι περιγράφεις και εφόσον δεν πρόκειται για εξ' αδιαιρέτου κτήριο, τότε από τοίχο σε τοίχο υποχρεούται να το παραδώσει ακριβώς όπως ορίζεται στη διαθήκη. Αν λέει η διαθήκη "Ενα διαμέρισμα 1ου ορόφου Χ' τετραγωνικών μέτρων κλπ κλπ" υποχρεούται να παραδώσει ακριβώς αυτό. Ο,τι παραπάνω έκανε αυτός με δική του ευθύνη, είναι δικό του θέμα αν φθάρθηκαν, αν θα τα αφήσει μέσα χάνοντάς ή αν θα τα πάρει.
< Note >
Υποθέτω είναι πολύ πιο σπάνιο κάποιος να κατοικεί σε ένα κτίσμα για χρόνια χωρίς να δεχτεί την παραμικρή ενόχληση από τον νόμιμο ιδιοκτήτη
Και ποια ήταν/είναι η κύρια κατοικία του θείου; Ήταν κύρια κατοικία του θείου, δηλωμένο από τον θείο σαν παραχωρημένο πχ και από τον παππού;