Για τα ταξίδια που κάναμε κι αυτά που θέλουμε να κάνουμε
Άβαταρ μέλους
By mousatos
#541983
Govus έγραψε:Ωραίος :thumbsup: !!

Τα διόδια πήγαιν' έλα Αθήνα-Θεσσαλονίκη ξέρεις πόσο κοστίζουν :rant: ;


Βινιέτα Βουλγαρίας 50€ ισχύ όλο το έτος :s_biggrin
Άβαταρ μέλους
By Scotch
#541996 Την άσφαλτο γύρω από το λιμάνι να δούμε πότε θα φτιάξουν.
Στο 21:47 του video, πολύ χαζοσημείο, είναι κλασσικό το σκηνικό που βλέπουμε.
Dashcam έχεις Θωμά ή από κινητό είναι το video;
Άβαταρ μέλους
By Thomas_C200K
#542026
Govus έγραψε:Ωραίος :thumbsup: !!

Τα διόδια πήγαιν' έλα Αθήνα-Θεσσαλονίκη ξέρεις πόσο κοστίζουν :rant: ;

Προτιμώ το Αγρίνιο-Θέσ/νικη που είναι πολύ ποιό φθηνό. Πέρσυ μου κόστισε 16€ σχεδόν. Όταν κατέβηκα Αθήνα μου κακοφάνηκε το υπέρογκο ποσό των διοδίων και από όσο έχω ακούσει το Αθήνα-Θέσ/νικη είναι ακριβό σπόρ :thumbsdown: Όταν κατέβηκα Αθήνα ενώ είναι βενζινοκίνητο το αμάξι και πλήρωσα ποιό πολλά στα διόδια :thumbsdown: :thumbsdown: .
KiloMeater έγραψε:Μόνο 38 κανεί η ελβετική; Εμάς ειναι διπλάσια εδώ...:-(
Ωραία η περιγραφή σου

Ευχαριστώ Κίλο, ερώτηση έχετε τέλη κυκλοφορίας?
Scotch έγραψε:Την άσφαλτο γύρω από το λιμάνι να δούμε πότε θα φτιάξουν.
Στο 21:47 του video, πολύ χαζοσημείο, είναι κλασσικό το σκηνικό που βλέπουμε.
Dashcam έχεις Θωμά ή από κινητό είναι το video;

Στο 21:47 είναι καινούργια η άσφαλτος πλέον. Από το Rundabout στο 20:14 του βίντεο ο δρόμος έχει ασφαλτοστρωθεί μέχρι την αούτομπαν, όπως και η αούτομπαν η ίδια από την είσοδο της μέχρι κάμποσα χλμ μετά. Αυτός ο Σαλβίνι τους κάνει έργα εκεί πέρα.... :hmmm:
Η κάμερα ειναι Dashcamera των 40€ με ανάλυση τα 720HD :oops: ,
https://www.pearl.de/a-NX4337-1321.shtml;jsessionid=n3BAF1653866501479F0BD2EBA6439FE9
αυτη η συγκεκριμμενη.
Άβαταρ μέλους
By nomarxis
#542151 :s_thumbsup ωραίος Θωμά.
Στη δεύτερη φωτογραφία είναι το autogrill μετά τον περιφερειακό Μιλάνου (στο ανέβα). Ο,τι καλύτερο υπάρχει για μένα στη διαδρομή Κόμο - Ανκονα . Ειδικά για μικρά παιδιά :s_thumbsup .να φανταστείς φέτος πλήρωσα 2 διόδια παραπάνω (5€ περίπου) για να σταματήσω εκεί ένα δίωρο στο κατέβα :s_laughat .φοβερή παιδική χαρά και εξωτερικός χώρος!
Άβαταρ μέλους
By Zeus
#542156
Thomas_C200K έγραψε:..στην έξοδο οι αστυνομικοί να κόβουν φάτσες και όποια φάτσα δεν άρεσε έκανε στην άκρη για έλεγχο

Κατι δεν ειδαν καλα :lol:

Εντυπωση μου κανει που κραζεις τους Ιταλους...πανε ταπα, σφηνες παιζουν, αλλα την αριστερη την τηρουν. Δεν θυμαμαι ποτε να με εχει κοψει κανεις. Αντιθετα αρκετες φορες εχω αναγκαστει να ανεβασω ταχυτητα παραπανω απο οσο θα ηθελα για να μπορεσω να μπω/μεινω στην αριστερη..
Άβαταρ μέλους
By Anonymous Founder
#542162 Κι εγώ 10 μέρες που ήμουν στην Ιταλία, δεν είδα καθόλου αυτά που περιγράφονται για τους Ιταλούς. Τάπα πάνε ναι (ακόμη και εκεί που καταγράφεται η μέση ταχύτητα, μου έκανε εντύπωση! :dizzy: ), αλλά η αριστερή σχεδόν πάντα άδεια, τα φορτηγά πάντα στην δεξιά (και όταν προσπερνούν μόνον στην μεσαία και με ευλαβικά 90 χλμ/ώρα).
Επίσης, στο Como υπάρχουν διόδια free flow, το τσέκαρες αν πέρασες από αυτά;
http://www.pedemontana.com/in-viaggio/n ... -flow.html
Άβαταρ μέλους
By mirage
#542422
KiloMeater έγραψε:Μόνο 38 κανεί η ελβετική; Εμάς ειναι διπλάσια εδώ...:-(
Ωραία η περιγραφή σου
Και όλα τα τουνελ δωρεάν.
Για τους Ιταλούς ολα οσα γραφει ο Θωμάς τα έχω δει, ειδικα σε περίοδους με κινηση αλλα ποτε δεν εχω πετυχει αμαξι με ιταλικές πινακιδες να σέρνεται αριστερά. Αντιθέτως εχει χρειαστεί να επιτάχυνω για να μπω αριστερα και μάλιστα αρκετα. Μαλλον έπεσε στην περίπτωση.
Άβαταρ μέλους
By Thomas_C200K
#542880
nomarxis έγραψε::s_thumbsup ωραίος Θωμά.
Στη δεύτερη φωτογραφία είναι το autogrill μετά τον περιφερειακό Μιλάνου (στο ανέβα). Ο,τι καλύτερο υπάρχει για μένα στη διαδρομή Κόμο - Ανκονα . Ειδικά για μικρά παιδιά :s_thumbsup .να φανταστείς φέτος πλήρωσα 2 διόδια παραπάνω (5€ περίπου) για να σταματήσω εκεί ένα δίωρο στο κατέβα :s_laughat .φοβερή παιδική χαρά και εξωτερικός χώρος!

Κατά τύχη σταμάτησα σε αυτό και ομολογώ πως θα το προτιμώ στις επιστροφές για Γερμανία. Έτρωγα σε όλο τον δρόμο μακαρονόπιτα και έπινα πορτοκαλάδα (Λούξ) :iconcool: και νερό :lol: :lol:
Zeus έγραψε:
Thomas_C200K έγραψε:..στην έξοδο οι αστυνομικοί να κόβουν φάτσες και όποια φάτσα δεν άρεσε έκανε στην άκρη για έλεγχο

Κατι δεν ειδαν καλα :lol:

Εντυπωση μου κανει που κραζεις τους Ιταλους...πανε ταπα, σφηνες παιζουν, αλλα την αριστερη την τηρουν. Δεν θυμαμαι ποτε να με εχει κοψει κανεις. Αντιθετα αρκετες φορες εχω αναγκαστει να ανεβασω ταχυτητα παραπανω απο οσο θα ηθελα για να μπορεσω να μπω/μεινω στην αριστερη..

Είμαι γλύκας :inlove: :inlove: :shifty:
Δεν ξέρω δεν έχω λόγο να βρίζω τα δέρματα τους ιταλούς, γαμωσπιτοι, είναι επικίνδυνοι. Δεν ξέρω αλλά και τον Απρίλιο και τώρα Αυγουστο/Οκτώβριο μάλλον παρα έπεσα σε περιπτώσεις.
mirage έγραψε:
KiloMeater έγραψε:Μόνο 38 κανεί η ελβετική; Εμάς ειναι διπλάσια εδώ...:-(
Ωραία η περιγραφή σου
Και όλα τα τουνελ δωρεάν.
Για τους Ιταλούς ολα οσα γραφει ο Θωμάς τα έχω δει, ειδικα σε περίοδους με κινηση αλλα ποτε δεν εχω πετυχει αμαξι με ιταλικές πινακιδες να σέρνεται αριστερά. Αντιθέτως εχει χρειαστεί να επιτάχυνω για να μπω αριστερα και μάλιστα αρκετα. Μαλλον έπεσε στην περίπτωση.

Το ότι έτυχα να σέρνονται στην αριστερή πάει στα κομμάτια τους προσπερνάς από δεξιά όπως στην Ελλάδα, το να μπαστακώνεται ο γέρος ετοιμοθάνατος πάω σε δύο λωρίδες και να παίζει το τιμόνι δεξιά αριστερά τι κάνεις εκεί?
Άβαταρ μέλους
By Thomas_C200K
#577231 Το ταξίδι έγινε
Σε λίγες μέρες ίντερνετ επιτρέποντως θα ανεβάσω το ταξιδιωτικό.
Δεν θα πω κατι για να διαβασετε το παπλωμα που θα ετοιμαστει.


< >
Άβαταρ μέλους
By Thomas_C200K
#577799 Γερμανία-Ελλάδα (Μέσω Βαλκανίων)
Μέρος 1ο
Τετάρτη 17 Απριλίου 2019 ώρα 20:40, έχω φορτώσει το αυτοκίνητο και ξεκινάω να πάω στο σούπερ μάρκετ για να πάρω μια 6δα κοκα κόλες (συνοδεία για το ταξίδι) και κάτι άλλα ψιλολόγια που ξέχασα να πάρω το μεσημέρι και από εκεί φουλάρισμα στην διψασμένη από βενζίνη Αστέρω ΙΙ.
Ώρα 21:08 έχω φουλάρει με αγνό παρθένο καύσιμο (1,419€/λτ) και ξεκινάω, έχω βάλει τον προορισμό στο navi του αυτοκινήτου και το google maps στο κινητό για διπλή σιγουριά, ραδιόφωνο με παλιά καλή ρόκ είσοδος στην Α661 και κατεύθυνση την Α3 για Νυρεμβέργη-Μόναχο, το πρωτο ημίωρο τελικά περνάει με τηλεφωνική ομιλία συνφορουμίτη οπότε και ο χρόνος περνάει ποιό γρήγορα. Οδηγώ χαλαρά με 160χλμ/ω όπου πέφτω στα πρώτα έργα (Baustelle) και το όριο στα 80χλμ και αριστερή λωριδα με πλάτος 2,10μ. Εγώ προτιμώ να κινηθώ λίγο ποιό γρήγορα στα 90-100χλμ/ω. Μην τα πολυλογώ ο χρόνος περνάει η ώρα έχει πάει 23:15 το ναβι του αυτοκινήτου μου έχει βγάλει ειδοποίηση να βγώ από την Α3 και να κινηθώ σε επαρχειακό, αλλά σα κλασσικός τρόμπας αρχίζω να σιχτιρίζω και να λέω τι μλκιες λέει το αμάξι από κίνηση καλά είμαστε. Αμ δε, το αμάξι καλά τα έλεγε πέφτω στο μποτιλιάρισμα και σα να μην εφτανε αυτο είχα κλείσει τα δεδομένα στο κινητό όπου και ο γουγλης ο μάπας έλεγε για μποτιλιάρισμα. Εκεί άναψε η ένδειξη πάνω από το κεφάλι μου idiot αλλά δεν ειχα φανταστεί οτι στις 23:20 τη νυχτα θα είχε 6 χλμ μποτιλιάρισμα λόγω έργων. Πάλι καλά στο χλμ πάνω βγήκα και κινήθηκα σε επαρχειακό οπότε και ξεμπέρδεψα γρήγορα.
Για το υπόλοιπο της Γερμανίας δεν είχε κάτι συνταρακτικό. Φτάνω στα σύνορα με Αυστρία η νύστα έχει αρχίσει να δίνει το παρόν (μιας και έχω συνηθίσει να κοιμάμαι το αργότερο στις 22:30 και να ξυπνάω στις 5:30 λόγω ρουτινας). Αυστρία λοιπόν σταματάω στα σύνορα για την αγορά της απαραιτητης βινιέτας, στήνομαι στην ουρά, όλοι είμασταν ξένοι, η πλειοψηφία ρουμάνοι, σλοβάκοι, ούγγροι, βόσνιοι και σέρβοι και πολύ πιθανά ο μοναδικός έλληνας ήμουν εγώ. Πληρώνω την βινιέτα 9,20€ με διάρκεια 10 ημέρες, μπορούσα να πάρω και την ουγγρική για εναν μήνα στα 19€ αλλά λέω δεν γαμιέται θα προτιμήσω τους ούγγρους.
Είσοδος λοιπόν στην Αυστριακή αούτομπαν και ενώ περίμενα να δώ πινακίδα για 110χλμ/ω τις βραδυνές ώρες όπως πριν από περίπου 2 χρόνια όταν κατέβαινα για Βενετία (άλλη αούτομπαν :P ) βλέπω 130χλμ/ω και αρχίζω να εξυμνώ τον αυστριακό καγκελάριο Σούλτζ για τα όρια :P . Η ώρα έχει περάσει τα βλέφαρα έχουν βαρύνει έρχεται πρώτη ένδειξη από την Αστέρω ΙΙ για διάλειμμα, την γράφω και συνεχίζω σα κλασσικός χάρος, προχωράω, προχωράω και λέω γάμα το ένα μίνι διάλειμμα είναι καλό και βγαίνω έξω από την αούτομπαν και παρκάρω σε μια παρκίδα, διαλέγω το ποιό σκοτεινό σημείο, παρκάρω ρίχνω την πλάτη του καθισματος και κλείνω τα ματια και κοιμαμαι για περίπου μια ώρα.
Ξυπνάω λοιπόν γύρω στις 3:40 το ξημέρωμα βάζω μπρος και βλέπω λίγα μέτρα παρακάτω βενζινάδικο, βλέπω την τιμή και χωρίς πολλά πολλά πηγαίνω. Τιμή χαμηλή σε σχέση με αούτομπαν που η τιμή ήταν πάνω από 1,537€/λτ ενώ εκτός αούτομπαν ή τιμή ήταν γυρω στο 1,28€/λτ και 1,374€/λτ η 98ρα όπου και την προτίμησα από άποψη και μόνο. Φουλάρισα το αμάξι, φουλάρισα και το 20λτ μπιτόνι που εχω, όντας επηρεασμένος ότι η βενζίνη στις εκτός ΕΕ χώρες είναι λίγο περίεργη ποιοτικά, οπότε είπα ας έχω το 20λτ και αν διαιστωσω τίποτα πεσμένη απόδοση να ρίξω το μπιτόνι για τόνωση. Πληρώνω τον όβολο μου και ξεκινάω. Είσοδος στην αούτομπαν κλείδωμα στα 130χλμ/ω και Μητροπάνος live στο πρόγραμμα. Καμιά ώρα μετά ο ήλιος έχει ανατείλει περνάω έξω από την πόλη της Βιέννης και το όριο είναι στα 80χλμ/ω και η διαδρομη είναι κατηφορική με πινακίδες να πληροφορούν για 4 ή 6% κατηφορική κλίση (δεν θυμάμαι ακριβώς), έχω βάλει 4η στο αμάξι και ρολλάρει από πίσω έρχεται ένας λακαμάς μ ένα Range Rover και μου παίζει φώτα και χειρονομίες για να κάνω στην ακρη ενώ κινούμουν με 83χλμ/ω και στην δεξιά λωρίδα νταλίκα με τα ίδια ακριβώς γιατί η περιοχή σύμφωνα με πινακίδες είχε ραντάρ οπότε όλοι είμασταν συνετοί. Με τα πολλά μπαίνω στην δεξιά λωρίδα και ο τύπος γεμάτος ικανοποίηση μπαστακώθηκε με 78χλμ/ω στην αριστερή λωρίδα που ήμουν. Σαν άλλος κάφρος και εγώ του χάρησα ένα δώρο μια διεθνή χειρονομία με το mittel finger, ο τύπος άναψε τα αλάρμ και άρχισε κάτι δικά του, άρχισα και εγώ τα δικά μου και προσπαθούσε να μπει από πίσω μου αλλά δεν τον άφησα, τον άφησα μπροστα μου από άποψη γτ είμαι καθικι και κότα.
Μετά το ευχάριστο αυτό διάλειμμα το οποίο ήταν αρκετό να με ξυπνήσει αλλά οχι να με εκνευρίσει συνεχίζω για Ουγγαρία, το όριο έχει επανέλθει στα 130χλμ/ω οπότε και το τηρώ κατά γράμμα και γύρω στις 6:22 περνάω τα σύνορα και να βρίσκομαι για πρωτη φορά σε ούγγρικο έδαφος. Σταματάω στα σύνορα και πηγαινω να πάρω την βινιέτα, διάφορα κιόσκια όλα με ουρές μικρές για την ωρα. ¨Ερχεται η σειρά μου, δίνω άδεια κυκλοφορίας και 19€. Στην βινιέτα πάνω γράφει την πινακίδα του οχήματος και την ισχυ (προτιμήσα ισχύ ενός, 1, μήνα με το κόστος που προανέφερα) και την υπογραφή μου.
Η Ουγγαρία έχει ένα τίμιο δίκτυο αυτοκινητοδρόμου, 130χλμ/ω δύο λωρίδες ανά κυκλοφορία και ανά τακτές χιλιομετρικές αποστάσεις κάτι αυτοκίνητα που αν κατάλαβα καλά φωτογραφίζαν τα οχήματα αν έχουν πληρωμένη την βινιέτα. Αστυνομία δεν συνάντησα πουθενά και πολλοί πήγαιναν με πολλά παραπάνω ειδικά οι ντόπιοι. Εγώ σα κότα προτίμησα την περπατημένη κίνηση με τα όρια έτσι κι αλλιώς χαλαρός ημουν. Το αγγούρι ήρθε στις 9 παρά που έφτανα στην Βουδαπέστη και όλοι οι δρόμοι ήταν μποτιλιαρισμένοι. Γούγλης και νάβι αυτοκινήτου να είναι σε πλήρη συμφωνία και εγώ να κόβω βόλτες πέριξ αυτοκινητοδρόμου. Κάπου στα περίχωρα της Βουδαπέστης συναντησα και ένα πορτοκαλί Ikarus 280 (google it) και άρχισα να εξυμνώ τον σοσιαλισμό για αυτά τα μηχανολογικά θαυματα που παρουσίασε <3, μετά δεν ξανασυνάντησα και ξενέρωσα, έβλεπα όμως ωραίες ουγγαρέζες στις στασεις των λεωφορείων (εκεί πέρασαν διαφορες σκέψεις, αλλά ταιριάζει σε αλλο φορουμ). Όλο το τζέρτζελο μου πήρε κάτι λίγο παραπανω από ωρα οπου τα κατάφερα και ξαναβγήκα στον Μ0 για Szeged.
Γύρω στις 11:16 φτανω στα σύνορα, πρώτο φυλακιο έξοδος από Ουγγαρία βλέπω οτι η δικια μου ουρα ειναι στάσιμη πάω στην δεξιά, είχε κατι νάρες που όταν ήρθε η σειρα μου πετάχτηκα έξω σαν ελατήριο να ανοιξω πορτ παγκάζ έδωσα διαβατήριο και είπα στην τελωνειακό ότι για πάρτυ της μένω Ουγγαρια και την παντρεύομαι χαχα. Τέλος ελέγχου από την Ουγγρικη πλευρά και έξοδος από την χώρα του Ορμπάν και την ΕΕ. Προχωράω προς το Σέρβικο σύνορο. Οι Σέρβοι πέραν του διαβατηρίου δεν μου ζήτησαν να ανοίξω πορτ παγκάζ, σφραγίδα στο διαβατήριο (η πρώτη μου ) και είσοδος στην Σερβία.
Τέλος πρώτου μέρους
Άβαταρ μέλους
By Thomas_C200K
#579043 Μέρος 2ο
Είσοδος λοιπόν στην Σερβία η ώρα 11:25 περίπου αν δεν με απατα η εξασθενημένη από τα βαρέα ιόντα μνήμη μου, περνάω τον συνοριακό σταθμό και σταματάω λίγα μέτρα μπροστά στην αριστερή πλευρά μπροστά από κάτι "σπιτάκια" που είναι ανταλλακτήρια χρημάτων και δεν πρόσεξα τι άλλο έγραφαν. Τσεκάρισμα κινητού για λεπτομέριες, το νάβι του αυτοκινήτου με το κινητού είχαν μια διαφορά της τάξης των 100χλμ παραπάνω από τον Γούγλη τον Μάπα και μου εκανε εντύπωση αλλά δεν έδωσα και ιδιαίτερη σημασία.
Σκάει μύτη εκείνη την στιγμή στο παράθυρο που είχα ανοιχτό ένας επαίτης, δεν χρειάζεται να καταλάβεις τι ζητάει, κάνει την διεθνή κίνηση του στύλ δώσε κάτι να φάω. Του λέω ευγενικά όχι, καπάκι έρχεται ένας κύριος και μου αρχίζει κάτι σέρβικα δικά του, (λέω από μέσα μου την έκανες την λακαμιά σου Θωμά, τι το ήθελες και σταμάτησες.), του λέω στα αγγλικά ότι δεν καταλαβαίνω τι μου λέει, επιμένει εκείνος στα σέρβικα, πάω να ξεκινήσω και μου πετάει : Μιλάτε γερμανικά?,
Εγώ: Κάτι λίγα
Σέρβος: Θα μπορούσες να με πάρεις μαζί σου? Που πηγαίνεις?
Εγώ: Δυστυχώς δεν μπορώ
Σέρβος: Σε παρακαλώ πηγαίνω στην Νίς αν μπορείς να με πάρεις, θα πληρώσω τις βενζίνες
Εγώ: Ευχαριστώ, ευγενικό εκ μέρους σας αλλά δεν νοιώθω σίγουρος
Σέρβος: Μην φοβάσαι μου λέει τίποτα, που πηγαίνεις?
Εγώ: .... εεε....., Ελλάδα
Σέρβος: Ωραία στον δρόμο σου είμαι, μην φοβάσαι τίποτα.
-
- Μετά από σκέψη λέω δεν γαμιέται, ότι βρέξει ας κατεβάσει και ο θεός βοηθός.
Τότε μπήκε ο "μεσόκοπος" σέρβος στο αμάξι, με ευχαρίστησε και πιάσαμε την κουβέντα. Μην τα πολυλογώ, μου εξήγησε ότι είχε ανέβει Γερμανία με έναν φίλο του για να κατεβάσει κάτι αμάξια αλλά κόλλησε στα σύνορα Ουγγαρίας-Σερβίας ο φίλος και επειδή δεν ήθελε να αργήσει πήρε την απόφαση του autostop και ότι ο άλλος θα κατέβαινε μόνος του. Συστηθήκαμε και γενικά στο αμάξι υπήρχε μια ροή συζήτησης για την Γερμανία, όντας ο γιός του Γιάνκο (το όνομα του συνεπιβάτη μου) κοντά σχετικά σε μένα και ότι ο ίδιος ο Γιάνκο ήταν μετανάστης στην Γερμανία σε διάφορα εργοστάσια και πλέον είναι συνταξιούχος (70 χρονών) οπότε και γύρισε με την γυναίκα του στην Σερβία.
Η ώρα πέρασε γρήγορα, ο Γιάνκο ήθελε να σταματήσουμε για καφέ και φαγητό, δυστυχώς ή ευτυχώς (δεν γνωρίζω) εγώ ήμουν αρνητικός σε κάθε αίτημα γιατί ήθελα να περάσω μέ το φώς του ήλιου την Σερβία και την Βόρεια Μακεδονία και γενικά στα ταξίδια μου δεν σταματάω πλήν των ανεφοδιασμών ή σε έκτακτη ανάγκη π.χ κόψιμο.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση από τα πρώτα χιλιόμετρα στην Σερβία και όσο πλησιάζαμε το Βελιγράδι ήταν οι στρατιές μεγάλοσωμων εντόμων που πέφτανε κατά χιλιάδες (χωρίς υπερβολή) στο παρμπρίζ και ανά 5' έριχνα νερό με τα πιτσιλιστίρια μπας και δώ τίποτα στον δρόμο. Τόσο μεγάλα έντομα δεν έχουν σκοτωθεί πάνω στο αυτοκίνητο ποτέ, όλο γκουπ γκουπ ακουγόταν στο παρμπρίζ, καλά οι δρόμοι μην το συζητώ άδειοι, εγώ και που και που κανά άλλο ιχ με προσπέρναγε. Έρημος τόπος κοινώς.
Ο αυτοκινητόδρομος στην Σερβία σε καλή κατάσταση με τις λακουβίτσες του αλλά δεν με προβλημάτισε, το όριο ταχυτητας στα 130χλμ/ω με την σήμανση.
Το άλλο που μου έκανε εντύπωση ήταν η απενεργοποίηση του συστηματος στο αυτοκίνητο που διαβάζει τις πινακίδες των ορίων ταχύτητας, οπότε σε κομμάτια μεγάλα που πήγαινα μονοκοπανιά με 130χλμ/ω με έπιανε μια "ανασφάλεια" που δεν έβλεπα στο καντράν μπροστά μου και στην οθόνη του νάβι το όριο μέσα. Ανασφάλεια μην πεταχτεί κανάς μπάτσος που θέλει λάδωμα, όντας επηρεασμένος από αφηγήσεις φίλων στην Γερμανία. Η ένδειξη του trip computer από την Γερμανία μέχρι την Σερβία ήταν σταθερή στα 6,6 με μέγιστο τα 6,8λτ/100χλμ κατανάλωσης.
Πέρασα μέσα στο μεσημέρι από τον περιφερειακό λογικά του Βελιγραδίου, εκεί συνάντησα κάτι ωραία Ikarbus λεωφορεία και τα ποιό καινούργια κάτι Solaris Urbino 18, επίσης κάτι άλλα άγνωστα αμαξώματα προς εμέ που ξερνάγανε μπόλικη σκουριά (λατρεύω τέτοια σε παλιά λεωφορεία), σχετική κίνηση και ταχυτητα κίνησης τα 50χλμ/ω περίπου με μέγιστο κάτι 80χλμ/ω. Και σε μιά στιγμή πίσω μου είδα ένα μίνι κομβόϋ λευκών SUV BMW X6 να κολλάνε πίσω μου και στην μέση ένα G wagen, φυσικά σε κλάσματα δευτερολέπτων έκανα αμεσα δεξιά, λέγοντας δεν είναι ώρα να με φάει η μαφία ακόμα :lol: .
Συναντησα και βενζινάδικα ΕΚΟ αλλά όσο μπορούσα το τρέναρα. Ο δρόμος μετά το Βελιγράδι αποκτάει νόημα, αυτές οι ατελείωτες πεδιάδες έδωσαν την θέση τους σε λοφάκια, οπότε από τις ευθείες έχει και καμιά στροφή να σε κρατάει ξύπνιο. Ο Γιάνκο έχει αποκοιμηθεί πλέον, εγώ απολαμβάνω ΘανασοΣωκράτη (έχω φτιάξει μια μικρή Playlist διάρκειας περίπου 14 ωρών, έχω να προσθέσω κιάλλα κομμάτια βέβαια αλλά χαλαρά). Φτάνουμε στο Novi Sad, το περνάμε και αυτό και οριακά στην έξοδο της πόλης ανάβει επιτέλους το λαμπάκι της βενζίνης, συνεχίζω ακάθεκτος στις ανηφοριές να δίνω γκάζι περιμένοντας να συναντήσω κανά βενζινάδικο ΕΚΟ αλλά τίποτα, μετά από λίγα χιλιόμετρα βαρέθηκα και σταμάτησα σε ένα βενζινάδικο NIS και φούλαρα 95ρα. Τιμή λίτρου 151,90 σέρβικα δηνάρια. Το πιστόλι της μάνικας σταμάτησε στα 54,42λτ. Εκεί απόρρησα λίγο γιατί ο δείκτης δεν είχε πέσει τόσο χαμηλά για να δικαιολογηθούν τα λίτρα, αλλά λέω δεν γαμιέται για 2-3 λτ παραπάνω.( Το πρωτο παρατήσα αυτό το κλέψιμο και στην Τσεχία πέρσυ.) Πάω μέσα να πληρώσω έρχεται και ο Γιάνκο γρήγορα μαζί μου λέγοντας μου να περιμένω για να συννενοηθεί σε περίπτωση που πληρώσω με μετρητά για να μην κλέψουν στην ισοτιμία, θα πλήρωνα με €. Τον ευχαρίστησα και του είπα ότι δεν χρειάζεται μιας και εκτός ΕΕ προτιμώ την σιγουριά της πιστωτικής κάρτας (του στηπου πόσο να κλέψουν).
Φουλαριστός πλέον, ξεκινάμε ο ήλιος βαράει κόντρα στο παρμπρίζ, ο Γιάνκο έχει βάλει στην μέση κάτι φυστίκια και μασουλάμε και συζητάμε, βασικά έχει γίνει ένας μονόλογος του Γιάνκο για τον πρόεδρο της Σερβίας για το πόσο γαμάτος είναι και έβριζε τους Κοσσοβάρους. Φτάνουμε στις παρυφές του Νίς και μου λέει ο Γιάνκο ότι είναι 40χλμ ποιό κάτω, συνεχίζουμε πάνω στον αυτοκινητόδρομο και όπως έχουμε πλησιάσει μου λέει να σταματήσω να τον αφήσω πάνω στον δρόμο. Του λέω δεν πάς καλά, πες μου που είσαι να σε πάω να μην ταλαιπωρίεσαι. Εν τέλη βγήκαμε από τον αυτοκινητόδρομο και μπαίνουμε σε κάτι κακοτράχαλους δρόμους σπαστήρια. Εκεί εκτίμησα τα 3,5 χλμ χωματόδρομο που οδηγω για το χωριό στην Ελλάδα. Φτάνουμε στο σπίτι του Γιάνκο, κατεβαίνω και εγώ για 5 λεπτά διάλειμμα, συστηνώμαστε με την σύζυγο, πιάνουμε ολιγόλεπτη κουβέντα, πίνω τον μηλοχυμό που μου προσφέρθηκε και μου έδωσε δώρο μια σοκολάτα Μίλκα των 300γρ που είχε αγοράσει νωρίτερα από το βενζινάδικο λέγοντας μου αυτό για την μητέρα σου. Τον ευχαρίστησα αλλα ποιό πολύ με ευχαρίστησαν ο Γιάνκο και η σύζυγος του για το ότι πήρα έναν άγνωστο άνθρωπο. Έφυγα με ένα χαμόγελο ικανοποίησης και μπήκα στο αμάξι.
Η πλάκα ήταν πως θα έφευγα, καθότι δεν υπήρχε ρυμοτομία, άναρχη δόμηση, κάτι σοκάκια ήταν ιδανικά για Unimog εκεί μέσα, ο Γουγλης Μάπας από την στιγμή που βγήκα από τον αυτοκινητόδρομο περίμενε να ξαναμπώ, το ναβι του αυτοκινητου προσπαθουσε να με βγάλει αλλά όπως προανέφερα το ΧΑΟΣ και δρόμοι σπαστήρια στην κυριολεξια. Οπότε μην παρπαονιέστε στην Ελλάδα ακόμη και οι λακούβες-κρατηρες ειναι ένα τίποτα μπροστα στα σέρβικα...
Με τα πολλά βρίσκω τον δρόμο που πλέον δεν ήταν αυτοκινητόδρομος αλλά κατι σε επαρχειακό με σήμανση εθνικής οδού. Όριο 60-70χλμ εγώ πήγαινα με 100, ωραια στριφτερά κομμάτια, στα δεξιά να στέκει ο αυτοκινητόδρομος υπό κατασκευή με ωραίες γέφυρες και ταμπέλες AKTOR και TERNA εναλλάξ. Στα ποιό απαιτητικά κομμάτια ντόπια κατασκευαστική εταιρεία είχε αναλάβει την κατασκευή, οπότε η συγκίνηση που είχα έφυγε. Συνάντησα και κάτι γεφυρούλες που κατασκευάζει η αυστριακή Zueblin (no1 στην κεντρική Ευρώπη αυτή την στιγμή). Είσοδος ξανά στον αυτοκινητόδρομο αλλά μετά από τόσες ώρες οδηγησης με έπιασε μια τάση για το ψιλό, σταματάω σε παρκίδα. Οι τουαλέτες χημικές, τίμησα μια για τα διόδια που πλήρωσα στους ομόδοξους σέρβους και έφυγα σφαίρα για σύνορα.

Σύνορα Σερβίας - Βόρειας Μακεδονίας,
ώρα 18:14 ήταν καμιά 10ρια αμάξια μπροστά μου, αλλά προχωράγαμε σβέλτα, έλεγχος μόνο διαβατηρίων, σφράγισμα και του δικού μου και φεύγω για την Μακεδονική πλευρά. Στην δικιά μου λωριδα ειμασταν γυρω στα 5 αυτοκίνητα μπροστά μου αλλά οι Μακεδόνες που αργοί στον έλεγχο διαβατηρίων. Μπροστά μου έχω μια BMW 320i με σλοβένικες πινακίδες και μπροστά από τον Σλοβενο ένα καινούργιο σκουπίδι απο την Μέρκ, Α200 W177 με Νορβηγικές πινακίδες. (Τι δγιάολο, όλο για ηλεκτρικά στην Νορβηγία διαβάζουμε στον τύπο, συμβατικά συναντάω στην Ευρώπη, μάλλον μας δουλέυουν σκέφτηκα). Έχει έρθει η σειρά του Νορβηγού, βγαίνει έξω από Μακεδόνας τελωνειακός και έρχεται προς το μέρος μου και ρωτάει αν έχω πράσινη κάρτα, απαντάω θετικά και μου λέει δώστη σε παρακαλώ γιατί ο νορβηγός (2 αμάξια μπροστά) δεν με καταλαβαίνει και εγώ είμαι καινούργιος οπότε να του δείξω πως ειναι για, οπότε και του την έδωσα. Ξεμπερδεύει με τον Νορβηγό, ξεπετάει τον Σλοβάκο μπροστά, έρχεται η σειρά μου, δίνω διαβατήριο με ευχαρίστησε ο άνθρωπος και μου ευχηθηκε καλό ταξίδι. Του λέω μεγάλε ξέχασες να βάλεις σφραγίδα Βόρειας Μακεδονίας, μου λέει δεν επιτρέπεται στους 27 της ΕΕ να βάλουμε σφραγίδα, οπότε τον αποχαιρέτησα (είχα ξενερώσει κιόλας) και ξεκινάω.
Καλωσόρισμα με διόδια πληρώνω το αντίτιμο του 1,5€ και συνεχίζω. Ο δρόμος συνεχίζει όπως σε Ουγγαρία και Σερβία να είναι 2 λωρίδων ανα κατεύθυνση με οριο μάξ τα 120χλμ/ω αν δεν απατώμαι και μου φάνηκε λίγο ποιό στενός. Προχωραω λοιπόν έχει σαφώς ποιό πολλές στροφές και ποιό ορεινό ανάγλυφο όπου ο δρόμος χωρίζει και η δικιά μου κατευθυνση είναι εντελως χωριστή σε σχέση με της ανόδου που σαν λωρίδες κάπου αλλού έβοσκαν. Ο δρόμος αγριέυει, όπως και το τοπιο, πινακίδες για 70-80χλμ/ω εγώ πηγαινα με 130 γτ βαριόμουν. Μην τα πολυλογώ ωραίος στριφτερός δρόμος, ωραίο τοπίο πλήρωσα άλλα 2 διόδια από 1,5€ το καθένα. Πλησιάζοντας στα συνορα για Ελλάδα ο δρόμος γίνεται εργοτάξιο για σύγχρονο αυτοκινητόδρομο που κατασκευάζεται πάλι από AKTOR and TERNA. Βενζινάδικα Lukoil και κάτι αλλα ντόπια αλλά βάση κοινής λογικής έλεγα ότι θα φουλάρω στα σύνορα ώστε να γλιτώσω ένα φουλάρισμα από Ελλάδα. Οι ταμπέλες στα βενζινάδικα όλες σλάβικες σε σχέση με Σερβία, στον αυτοκινητόδρομο διάφορες ταμπέλες στου Στυλ ΕΣΠΑ για την κατασκευή των δρόμων σε Μακεδονικά, Αγγλικά και Γαλλικά (ύπουλε Μακρόν πέρασες αυτή την άθλια γλώσσα στον τίμιο Μακεδονικό λαό, η γλώσσα είναι μια και αυτή Γερμανική, αντρικά πράγματα). Εν τέλη τίποτα σπουδαίο στην Β.Μακεδονία, φτάνω σουρουπο πλέον στα σύνορα στην Γευγελή (εκεί έπαιζε το τραγούδι στην Κοιλάδα των Τεμπών, θα περασω το στιχάκι για την μαγεία
Πιάνει το τρέ όπως τα λέω, πιάνει το τρένο από τ'αυτί,
Μην την περνάς την Γευγελή)
Σταματάω σε βενζινάδικο Lukoil απωθημένο να σταματήσω σε ρώσσικων συμφερόντων αν δεν απατώμαι βενζινάδικο και να στηρίξω τον Ηγέτη Πούτιν, έμεινε να στηρίξω και Gazprom που είδα. Φουλάρω με αγνή παρθένα (τώρα πόσο αγνή και παρθένα είναι δεν γνωρίζω) βενζίνη 98 οκτανίων (είχε και 92 και 95 όπως στα ρώσσικα πρότυπα) με τιμή λίτρου 73,00 Μακεδονικά Δηνάρια, ο υπάλληλος μίλαγε ελληνικά το οποίο με εξέπληξε, πήγα μέσα στο ταμείο να πληρωσω και αγόρασα και 3 πακέτα τσιγαρα για Ελλάδα (δεν καπνίζω) και πλήρωσα. Άφησα και 2 € στον φίλο Μακεδόνα που μου καθάρισε το παρμπρίζ και μπορούσα να ξαναδώ κανονικά, όχι σα να οδηγώ Leo2A4.

'Ωρα 20:05 περίπου (είχα ξεχασμένη ώρα κεντρικής Ευρώπης), άρα 21:05 με Βορειομακεδονική και Ελληνική ώρα είμαι στα σύνορα, μου έκανε εντύπωση που σταματάγαμε σε 2 φυλάκια, κατεβαίνω στο πρώτο δινω διαβατηριο μου λέει έχεις να δηλωσεις τίποτα του λέω τι να σου πω μεγάλε βαλίτσα με ρούχα μεταφέρω πίσω, μου λέει πηγαινε μπροστά. Πάω στο επόμενο φυλάκιο μου ζητάει πράσινη κάρτα και μου λέει στα ελληνικά αα FKK Pallast kai Mainhattan έχω έρθει σε σάν. Εκεί λέω δικός μου ο μύστης χομπύστας, πιάσαμε την κουβέντα για τα μαγαζιά και στο τέλος ρωτάει:
Μακεδόνας τελωνειακός: Έχεις να δηλώσεις τίποτα?
Εγώ: Βαλίτσα με ρούχα κουβαλάω πίσω δεν γνωρίζω
Τελωνειακός: Ποσα € έχεις πάνω σου?
Εγώ: Έχω δεν έχω 200€ μαζί μου
Τελωνειακός: Άντε κέρνα έναν καφέ
Εγώ: (από μέσα μου τον πούστη), πάω να βγάλω την άδεια του αυτοκινήτου να περάσω τον καφέ
Τελενειακός: Μην κουράζεσαι αδερφέ πάρε την πρασινη σου κάρτα και βάλε τον καφέ μέσα
Εγώ: Παραλαμβάνω, κερνάω καφεδάκι ολογράφως 5€
Τελωνειακός: Με ευχαριστει και φευγω.

Κανα 15λεπτο αργότερα πάω προς την ελληνική πλευρά στα αριστερά το Καζίνο που όλοι οι βορειοελλαδίτες μακεδονομάχοι παλεύουν με το τέρας του τζόγου πίνοντας λίτρα δωρεάν αλκοολ και τρώγοντας, χαμογελάω κοιτάζοντας τις οθόνεςτου Καζίνο που διαφημίζουν στα ελληνικά, εκεί περασε η σκέψη να πάω τιμήσω λίγο αλλά έλαμψε η λογική και η σκέψη για το κοτόπουλο ρολό που με περίμενε σπίτι.
Φτάνω στο ελληνικό συνορο, δίνω διαβατήριο πιανω την κουβεντα με τον τελωνειακό, βασικά με ρώταγε ο άνθρωπος για την Γερμανία και κανά 10λεπτο μετά από την κουβεντα του λέω φευγω γτ εχει σχηματιστει ουρα.
Αυτό ήταν κυριοι μπήκα Ελλάδα.
Το καλωσόρισμα ήταν διόδια 1,20€ μετά κατευθυνση προς συμπρωτεύουσα νότιας Μακεδονίας και Εγνατία Οδό με κατευθυνση τα Γιάννενα. Ο καιρός βροχερός από τα πρώτα διόδια μέχρι το ύψος των Γρεβενών περίπου αλλά πλέον έχω παραδόσει. Το σκοτάδι μου έφερε μια νύστα, το αυτοκίνητο έβγαζε ένδειξη συνέχεια για διάλειμμα. Στην έξοδο της Εγνατίας Οδού για να μπώ στην Ιονία Οδό μπλόκο με σταματάει και με ρωτάνε για την Γερμανία, μου έκανε έκπληξη πως από εκείπου δεν γνώριζε κανείς το Offenbach am Main έχε γίνει πασίγνωστο μέσα σε περίπου 6 μήνες. Οδηγώ πλέον στην Ιονία Οδό μέχρι που σταμάτησα σε μια παρκίδα δεν θυμάμαι που και έπεσα για ύπνο. Σκέφτηκα να βγάλω φωτό το τριπ με τα 2000+χλμ που είχα διανύσει και την κατανάλωση που ήταν στα 6,6λτ/100χλμ αλλά είπα άστο θα κοιμηθώ μιση ωρίτσα οπότε δεν θα σβήσει τίποτα. Αμ κοιμήθηκα περίπου στις 00:20 αν θυμάμαι καλά και ξύπνησα στις 4:30 το πρωί. Φρέσκος πλέον βγαίνω απο το αμάξι ρίχνω λιγο νερό στο πρόσωπο τους κατουράω και φευγω για Αγρινιο. Το υπολοιπο κομμάτι της Ιονίας έφυγε σα νερό, τσίμπησα και μια σοκολάτα από τις πολλές που είχα. Έφτασα Αγρίνιο 6:00 το πρωί σταμάτησα σε εναν φουρνο και πήρα κάτι κασσερόπιτες (κάτω από το σπίτι του Coupeas) Έκατσα τσιμπησα την πρωτη, έβαλα μπρος και συνέχισα με την δευτερη να καταναλώνεται στον δρόμο για το χωριό. Μια ώρα μετά 7:12 ήμουν στην Χούνη είχε 4 βαθμούς και απολάμβανα την κασσερόπιτα με θέα την τεχνική λίμνη των Κρεμαστών.

Διενύθησαν 2440χλμ (λίγα παραπάνω από τις αστοχίες στην Βουδαπέστη με την κίνηση και έξω από το Νις για το σπίτι του Γιάνκο)
Τα αναλυτικά έξοδα θα ακολουθήσουν στο 3ο μέρος ώστε να υπάρχουν καταχωρημένα σε κάποιον που θα θελήσει να ακολουθησει την οδό.

ΥΓ1: Συγγνώμη για το μακροσκελές του κειμένου αλλά προσωπικά μ'αρέσει να δινω την προσωπική πινελία στην αφήγηση ώστε να πάρετε μια ιδέα για το πως έζησα το πρώτο ταξίδι εκτός ΕΕ.