- 19 Φεβ 2019, 10:38
#567068
Anonymous Founder έγραψε:Το Duolingo είναι το καλύτερο άνευ διδασκάλου. Στην αρχή, είναι πανεύκολο και μπορεί να σκεφτείς πως το... έχεις! Αλλά όσο περνάνε τα μαθήματα, αρχίζει και γίνεται πολύ δύσκολο. Εγώ παίζω από την αρχή ας πούμε το πιο απαιτητικό πρόγραμμα. Αρχικά, σε 10 λεπτάκια το πολύ, είχα τελειώσει με τις ασκήσεις της ημέρας. Τώρα, που έχει δυσκολέψει το επίπεδο, μπορεί να χρειαστώ και μισή ώρα!
Εγώ μετράω βέβαια πλέον... 400 ημέρες ασκήσεων.
Χμ...
Ενδιαφέρον, φαίνεται πως όντως απογοητεύτηκα πολύ νωρίς και το παράτησα. Θα το ξαναδώ!
Anonymous Founder έγραψε:Αυτό που έχω να πω πάντως, είναι πως δεν είναι τυχαίο που τα αγγλικά έχουν επικρατήσει: είναι η πιο εύκολη γλώσσα, έχει ελάχιστες εξαιρέσεις και περιέργειες, οι Γάλλοι έχουν άπειρες εξαιρέσεις, και οι κανόνες τους κάθε άλλο παρά... σταθεροί είναι.
Τα ιταλικά είναι λίγο καλύτερα και με λιγότερες εξαιρέσεις.
Τα αγγλικά είναι απαράδεκτα στο πως προφέρονται. Δεν είναι δυνατόν πχ το a στο apple (
απλ) να είναι το ΙΔΙΟ γράμμα με το a στο angel (
ΕΗντζελ)
Άντε και πάντε να κάνετε καμιά δουλειά δηλαδή!
Ή ας πούμε το knight με το night!
Για να μείνω στα απλά και μην αρχίσω με τα βαριά.
Σε πλήρη αντίθεση, τα Νορβηγικά (και φυσικά τα Σουηδικά και Δανικά, που είναι ουσιαστικά διάλεκτοι της ίδιας γλώσσας και ΠΟΛΥ απλοποιημένα Γερμανικά) είναι εξαιρετικά απλά. Ακόμα και σε γραμματική και συντακτικό, εννοείται και σε προφορά (ΟΚ έχουν γράμματα που δυσκολευόμαστε οι Έλληνες να προφέρουμε, αλλά ΞΕΡΕΙΣ πως αν διαβάσεις a θα είναι πάντα το ίδιο! Εκτός αν έχει ¨από πάνω, αλλά και πάλι είναι ίδιο παντού
). Και τα γερμανικά έχουν μεν δύσκολη γραμματική, αλλά επειδή μοιάζει πολύ με τα αρχαία Ελληνικά, ΑΝ έχεις επαφή με τα αρχαία, δεν θα σου φανεί δύσκολο... Και φυσικά έχουν στάνταρ προφορά.
Βέβαια, μετά πας να διαβάσεις το όνομα ενός κάστρου και βλέπεις για παράδειγμα το Neuschwanstein ή πας να πεις έναν αριθμό και βλέπεις ένα zweitausendsechshundertsiebenundvierzig (2647 και ναι, γράφεται ως μία λέξη!
) και τα βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο...
Τα Ιταλικά επίσης μου φάνηκαν πανεύκολα, γιατί σαν λογική γλώσσας (πως θα στήσεις την πρόταση, πως θα πεις αυτό που σκέφτεσαι, κτλ) μοιάζουν πολύ με τα Ελληνικά. Τα Γαλλικά τα αφήνω στην άκρη, γιατί τα έχω μισήσει από το δημοτικό
. Αν και πλέον έχω αρχίσει να τα σκέφτομαι, μιας και με τα Ιταλικά και τα Αγγλικά, λογικά θα μου φανούν σχετικά εύκολα (και χρήσιμα).
Να σημειώσω πως πάντα μιλάω για γνώση της γλώσσας τέτοια που να μπορείς να βγάλεις συνεννόηση, όχι να πιάσεις κουβέντα για τα υπερξιακά ερωτήματα του Σαρτρ!
Για κάτι τέτοιο θεωρώ πως πρέπει να έχεις καθημερινή τριβή ή / και να μένεις εκεί.
Χρήσιμα επίσης είναι βεβαίως και τα Ρώσικα, που, εκτός του ότι μοιάζουν πολύ με Ουκρανικά, Βουλγάρικα, Σέρβικα, κτλ, υπάρχουν ακόμα πολλοί που τα γνωρίζουν σε όλο το πρώην ανατολικό μπλοκ.
Τώρα, Κινέζικα και Γιαπωνέζικα, αν και είναι πολύ χρήσιμα σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, τα θεωρώ εξαιρετικά δύσκολα για έναν δυτικό, καθώς έχουν και διαφορετική κουλτούρα γλώσσας από πίσω τους (ενώ οι γλώσσες στην Ευρώπη και γενικά οι λαοί έχουμε αρκετά πράγματα κοινά στο πως μιλάμε και στο πως σκεφτόμαστε τη γλώσσα). Δεν το γνωρίζω βέβαια, το υποθέτω, μπορεί να κάνω και λάθος και να είναι εύκολα τα Κινέζικα εν τέλει...
Peugeot 206 1.6 110ps => not any more... bye bye...
Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!
MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα