- 13 Δεκ 2018, 04:30
#555516
Ο ΤσιλιαςΑν και ηταν Ιουλιος,εκανε αρκετη δροσια,εως και κρυο θα ελεγε κανεις.Πραγμα λογικο,αν κοβεις βολτες στο βουνο στις 8 το πρωι.
Απο εδω πανω,το χωριο δειχνει γραφικοτατο.Το ξωκλησι της Παναγιας στην απεναντι πλαγια φαινεται ολοκαθαρα.Πουλια κελαηδουν.''Ο παππους λειπει χρονια απο εδω,αλλα μαλλον δεν θα εχει αντιρρηση που ηρθα'',σκεφτηκε.
Ο παππους περνουσε αρκετο απο τον ελευθερο χρονο του εδω.Εδω ηταν το ησυχαστηριο του.Ενα δωματιο με ενα κρεβατι,ενα πετρογκαζ,ενα ντενεκε με βρυσουλα σε χρεη νιπτηρα,ενα τρανζιστορακι.Διπλα μια παραγκα για να ξεκουραζεται ο Τσιλιας.Και τελος.Τι αλλο να ζητησεις απο τη ζωη.Ειδικα οταν βρισκεσαι σε ενα τοσο ομορφο μερος.
Ο παππους δεν ηταν πολυ μεγαλος.Δε θα ταν ουτε εβδομηντα.Ωστοσο παντα του φαινοταν μεγαλος.Ισως εξαιτιας της αρρωστιας που τον τυραννουσε.Ισως επειδη ολα τα εγγονια βλεπουν τους παππουδες μεγαλους.Γεγονος ειναι παντως οτι με το ασπρο του μουστακι και τα λιγα του μαλλια,ο παππους ηταν φτυστος ο Μαθουσαλιξ.
Ολα τριγυρω του σκεπασμενα με σκονη και αραχνες.''Κριμα'',σκεφτηκε,''καποια στιγμη πρεπει να φτιαχτουν κι αυτα''.Ομως τωρα προειχαν αλλα.Απο το Σεπτεμβριο θα μπορουσε να βγαλει διπλωμα..
Σε μια γωνια υπηρχαν κασμαδες,ξιναρια,φτυαρια και αλλα γεωργικα εργαλεια.Πηρε οτι χρειαζοταν,βγηκε απο την πορτα,και κατευθυνθηκε προς ενα σωρο με λαμαρινες και ξυλα εκει διπλα.Ευτυχως ηταν πρωι και δεν θα τον ετρωγε ο ηλιος.Στρωθηκε στη δουλεια.
Μετα απο καμποση ωρα,αντικρυζε ξανα τον Τσιλια,μετα απο σχεδον μια ολοκληρη ζωη..
Ο Τσιλιας ηταν ενα οπελ καντετ στεισον.Ετσι το ελεγε ο παππους.Κριμα που πλεον δεν υπαρχει δυνατοτητα να μας πει το γιατι.Παντως,ειναι γεγονος οτι ο στολισμος του οχηματος,παρεπεμπε λιγο σε τσιλικο ατι..
Ανεσυρε απο το μυαλο μνημες,σαν απο ονειρο.Το χρωμα ηταν πιο ξεθωριασμενο,αλλα δεν πειραζει.Αυτο το βουλιαγμα στο φτερο δεν υπηρχε.Τουλαχιστον ο ουρανος δεν εχει βουλιαγματα,τον ειχε προστατεψει η σχαρα.
Εριξε μια ματια αναμεσα στις γριλιες της μασκας.Ενα κοκκινο φωτακι,κοντα ενα μπλε,ενα πορτοκαλι και διπλα ενα πρασινο.Οταν βγαινανε καμμια βολτα με τον παππου το βραδακι,τα φωτακια αναβαν,και ο Τσιλιας θυμιζε εκεινα τα αυτοκινητακια στα περιπτερα,που λειτουργουν με κερματα.Μονο που ετουτο ηταν κανονικο αμαξι,οχι αστεια..
Πατησε το κουμπι,τραβηξε την πετουγια,η πορτα ξεκολλησε απο τα λαστιχα της και ανοιξε.Αυτη η μυρωδια της δερματινης..ποσα χρονια..
Καθισε στην κοκκινη φλοκατη του καθισματος.Κρατησε στα χερια του το κοκκαλινο τιμονι,το διακοσμημενο με χρωματιστη πλαστικη ταινια.Τα κλειδια ηταν ακομα στη μιζα.Επανω στο ταμπλω,ενα πακετο Καρελια Αγρινιου.Ειχε μερικα ακομα μεσα.
Εριξε μια ματια στον καθρεφτη.Καμπυλωτος,μεγαλος.Κατω του κρεμονταν διαφορα χαιμαλια.Ενα κομπολοι,ενας σταυρος,ενα μικρο πεταλο για γουρι.Και ενα μικρο κουδουνι απο προβατο!Οποτε επεφταν σε καμμια λακκουβα,το κουδουνι ηχουσε γλυκολαλα.Τι πλακα ειχε!
Πατησε το EJECT στο παλιο Roadstar,και πεταχτηκε εξω μια κασετα με τραγουδια του Σταθη Καβουρα.Καλα θυμοταν λοιπον..
.........................................................................................................................................................................................
Οταν εφυγε ο παππους,το αμαξι εμεινε καμποσο καιρο στη θεση που το ειχε παρκαρει.Αυτος τοτε,θατανε δε θατανε τεσσαρων χρονων.Δεν ειχε καταλαβει ακριβως που ειχε παει ο παππους.Του φαινοταν καπως ανεξηγητο το γεγονος,οτι ο παππους μπορουσε να ειναι ταυτοχρονα ψηλα στον ουρανο και κατω απο τη γη.Δεν ηξερε αν και ποτε θα γυρισει ο παππους.
Ωστοσο,απο καποιο παραξενο ενστικτο,καθε απογευμα πηγαινε στο αυτοκινητο του παππου,καθοταν στο τιμονι,αναβε το ραδιο και ακουγε μουσικη.
Μεχρι που καποια στιγμη,η κασετα που ειχε βαλει ο παππους τελειωσε,αυτος δεν ηξερε να την αλλαξει πλευρα,και κανεις δεν ασχοληθηκε να του δειξει το πως.
Λιγο καιρο αργοτερα,ο Τσιλιας μετακομισε στο χωριο,και απο εκει στο αυτοσχεδιο γκαραζ,κατω απο τα ερειπια του οποιου ανασυρθηκε πριν λιγο.
..................................................................................................................................................................................................
Αναστεναξε,γυρισε πλευρα στην κασετα και την ξαναβαλε στο κασετοφωνο.
Τραβηξε ενα μοχλο,βγηκε εξω και ανοιξε το καπω.Η μηχανη ηταν γεματη σκονη.Σκεφτηκε να κανει εναν μικρο ελεγχο.Λαδια,αν και καταμαυρα,υπηρχαν.Νερο στο ψυγειο δεν υπηρχε ουτε για δειγμα,αλλα απο μια μερια καλυτερα,προκειμενου να σπασει η μηχανη απο τους παγους του χειμωνα.Η μπαταρια ελειπε,αλλα και να υπηρχε μαλλον δεν θα εκανε διαφορα μετα απο τοσα χρονια.Το σημαντικο ηταν οτι υπηρχαν υγρα φρενων.
Ανοιξε το πορτμπαγκαζ,και εβγαλε απο μεσα μια παλια τρομπα.Δουλευε,αλλα με πολυ μεγαλη δυσκολια.Την ελυσε επιτοπου και εξετασε προσεκτικα το λαστιχακι της.Εμεινε σκεφτικος για λιγο.Κατοπιν εξαφανιστηκε μεσα στο δωματιο.Επεστρεψε μετα απο λιγο,κρατωντας ενα μισοσκουριασμενο ντενεκε που εγραφε ELBYN.Εβγαλε λιγο λαδι απο το ντενεκε,αλειψε το λαστιχακι της τρομπας,και την ξανασυναρμολογησε.Με ικανοποιηση διαπιστωσε οτι πλεον δουλευε σωστα.Τα λαστιχα ευτυχως δεν ηταν τελειως ξεφουσκωτα,πραγμα που σημαινε οτι μπορουσε να τα φουσκωσει.
Εκατσε λιγο στο καθισμα να παρει ανασα μετα το φουσκωμα.Κατοπιν,αποφασισε να κανει εναν τελευταιο ελεγχο.Αν μπορει να σπρωξει το αυτοκινητο,η εχουν κολλησει τα φρενα.Το χειροφρενο ηταν κατεβασμενο ολα αυτα τα χρονια,αλλα ποτε δεν ξερεις..Και ναι!Μπορουσε πανευκολα να το σπρωξει!
Εκλεισε καπω και πορτμπαγκαζ.Εκατσε στη θεση του οδηγου,και ανοιξε τα παραθυρα.Η δουλεια τον ειχε κανει να ζεσταθει,αλλωστε κι ο ηλιος ηταν πλεον ψηλα στον ουρανο.Μεσα απο το σκονισμενο παρμπριζ,χαζεψε το τοπιο.Ο δρομος μεχρι το χωριο,ειναι ολος κατηφορα..
Και μετα;
Μετα βλεπουμε...................