Για θέματα γενικού ενδιαφέροντος, εκτός μηχανοκίνητων...
Άβαταρ μέλους
By dimitrisB
#548379 Πχ: Δεν φτιάχνεις εσύ το συναρμολογούμενο παιχνίδι του παιδιού, όταν αυτό δεν μπορεί πλέον.
Εσύ που έχεις γνώση και υπομονή, του υποδεικνύεις το σωστό τη συγκεκριμένη στιγμή και το αφήνεις να συνεχίσει, μέχρι να τελειώσει. Αν ξανασυμβεί, κάθεσαι μαζί του και αρχίζεις να το ρωτάς τις πιθανές "λύσεις". Δεν το ξαναπιάνεις στα χέρια σου και το "τελειώνεις", για να ξεμπερδεύεις και να σε αφήσει ήσυχο με τις ερωτήσεις του.
"Μεταφορικά και αλληγορικά" βέβαια, ισχύει και σε άλλες περιπτώσεις "συνεργασίας" με το παιδί. :s_wink
Άβαταρ μέλους
By markvag
#548418
Dimsabas έγραψε:Μάρκο, το ολοήμερο ΔΕΝ είναι φύλαξη. Είναι πολλά πράγματα όπως μελέτη υπό την επίβλεψη ενός επαγγελματία, καλλιέργεια της προσωπικότητας μέσω ποικίλων δραστηριοτήτων, όπως οι υπολογιστές, η μουσική, η γυμναστική, η θεατρολογία.
Τα τελευταία έχουν ατονήσει λόγω κρίσης, έχουν περικοπεί οι εκπαιδευτικοί των ειδικοτήτων.

Το ότι κάποιοι γονείς αναγκάζονται να τα αφήσουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, δε σημαίνει ότι φτιάχτηκαν για αυτό το σκοπό. Τον εξυπηρετούν, παράπλευρο όφελος. Άλλωστε, πολλούς δεν τους βολεύει ούτε το σχόλασμα στις 16:00.


Ναι, όλοι οι γονείς το μόνο που σκέφτονται για το ολοήμερο είναι οι δραστηριότητες και η μελέτη (καλά, τη μελέτη την σκέφτονται πολλοί). :lol: Δεν είναι τυχαίο πως προτεραιότητα για το ολοήμερο έχουν τα παιδιά οι γονείς των οποίων εργάζονται και οι δύο. Ή τουλάχιστον έτσι ήταν αρχικά, δεν ξέρω αν άλλαξε κάτι.

Αν λέμε πως το σχολείο δεν υπάρχει ΚΑΙ για τη φύλαξη των παιδιών, κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το ότι δεν βολεύει εντελώς είναι μειονέκτημα και σε άλλες χώρες δεν υπάρχει αυτό. Το καταλαβαίνω πως σε πολλούς, που δεν έχουν παιδιά ή έχουν τον χρόνο να τα μεγαλώνουν, δεν ακούγονται ωραία όλα αυτά, αλλά είναι μία πραγματικότητα για τους περισσότερους γονείς. Τόσο για πρακτικούς λόγους, όσο και γιατί χρειάζεσαι και ένα διάλειμμα που και που (ξαναλέω, δεν μιλάω για μόνιμο παρκάρισμα παιδιών σε παππούδες ή νταντάδες, αλλά να θέλεις να βγεις με τον άνθρωπό σου ήσυχα, σαν ζευγάρι 2-3 φορές το χρόνο ή κάτι τέτοιο).


Corto Maltese έγραψε:2018 έχουμε. Οι γονείς είναι άνθρωποι με όνομα, επίθετο και ανάγκες. Καφές, γήπεδο, σινεμά, εκδρομή, ηρεμία. Για το καλό το δικό του και για το καλό των παιδιών του, γιατί τα παιδιά μεγαλώνουν καλύτερα με ήρεμους, χαλαρούς και ευτυχισμένους γονείς. Η άποψη ότι ο γονιός πρέπει να έχει μοναδική του διασκέδαση και έγνοια το παιδί είναι ανέφικτη ουτοπία / φαντασία ορισμένων.


Φίξεντ
Άβαταρ μέλους
By kubiak
#549786 Το πιο δυσκολο πραγμα για το γονιο ειναι να ΜΗΝ δηλητηριασει την ψυχη του παιδιου του με μισος και απεχθεια...
Άβαταρ μέλους
By PeterPan
#550864 Σήμερα μάθαμε ότι περιμένουμε κ τον επόμενο Ταρζάν, Νο 2 :-)

Κ στα δικά σας!


< >
Άβαταρ μέλους
By soch
#550891
dimitrisB έγραψε:ΜΕΓΑΛΩΣΤΕ "ΕΞΥΠΝΑ" ΠΑΙΔΙΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ΄, στο "ΠΑΛΛΑΣ"....
Με στεναχωρήσατε βέβαια, διότι -αν και σας το πρότεινα- κανένας δε μου ζήτησε να του δώσω απ΄τα δωρεάν εισιτήρια που είχα .
Mi dispiace, a la prossima ! :s_howdy

Κρίμα που δεν είδα το post πριν πραγματοποιηθεί η εκδήλωση.

PeterPan έγραψε:Σήμερα μάθαμε ότι περιμένουμε κ τον επόμενο Ταρζάν, Νο 2 :-)
Κ στα δικά σας!
< >

Με το καλό και με ένα πόνο.
Άβαταρ μέλους
By Andreasdik
#550893
PeterPan έγραψε:Σήμερα μάθαμε ότι περιμένουμε κ τον επόμενο Ταρζάν, Νο 2 :-)

Κ στα δικά σας!


Με το καλό!!
Να πάνε όλα καλά!!
Άβαταρ μέλους
By kyr80
#550896 Πέτρο για να λες ταρζάν… Αγόρι;;
Με το καλό.


Και έχω να κάνω μια ερώτηση σε όσους αποφασίζουν γρήγορα να κάνουν δεύτερο παιδί.... Εγώ πιάστηκα στον ύπνο, και έβγαλα 2 με τη μία.
Αλλά μετά το σοκ του πρώτου παιδιού, πότε έρχεσαι στα ίσια σου, και λες "θέλω και δεύτερο";;;
Βέβαια να ξέρετε ότι με ένα παιδί, είναι σαν να μην έχεις. Όποτε για κάποιον λόγο μένει ο ένας στο σπίτι, είναι όλα τόσο εύκολα....
Ούτε λέω να μην κάνει κάποιος δεύτερο ή τρίτο παιδί. Είναι τρομερά εγωιστικό να μην δώσεις ένα αδερφάκι. Ο κουμπάρος μου από πεποίθηση δεν κάνει δεύτερο παιδί. Καθηγητής στο πανεπιστήμιο= πολύς χρόνος ΄"ελεύθερος". Οι δικαιολογίες πολλές. Από την προσοχή που θα μοιράζεται, την οικονομική στήριξη που θα μοιράζεται, μέχρι μου είπε για την περιουσία που ΘΑ μοιραστεί σε 40 χρόνια...
Προσωπικά αν θα διάλεγα σήμερα, που άρχισα να συνέρχομαι από τον τυφώνα "δίδυμα" μετά από σχεδόν 1,5 χρόνο, θα επέλεγα μια διαφορά 4-5 χρόνια μεταξύ τους.
Άβαταρ μέλους
By kyr80
#550902 Αυτή η "παρέα" με τρομάζει... :help: :lol:
Άβαταρ μέλους
By markvag
#550909
kyr80 έγραψε:Αυτή η "παρέα" με τρομάζει... :help: :lol:


Καμμένος... :lol: :lol:

Για εμένα μία καλή διαφορά είναι 3-6 χρόνια. Για καθαρά πρακτικούς λόγους και για τα παιδιά και για τους γονείς. Δεν πέφτουν όλα τα έξοδα μαζί, το μεγάλο θα έχει μεγαλώσει έστω και λίγο και θα έχει "ξεπαιδιάσει", θα είναι αρκετό χρόνο χώρια σε σχολεία και σπίτι (καλό είναι να είναι μαζί, αλλά καλό είναι να μην είναι και συνέχεια μαζί) και οι γονείς έχουν λίγο χρόνο να συνέλθουν από τα μωρουδιακά τρεχάματα. Τα δύο μου παιδιά έχουν 4,5 χρόνια διαφορά μεταξύ τους. Μέχρι ένα σημείο κάνουν παρέα μεταξύ τους, παίζουν και όταν έρχονται πχ οι φίλες της μεγάλης ο μικρός δεν είναι μόνος του (και το αντίθετο). Και (ευτυχώς) δεν είχαμε πολλές ζήλιες (και συνεχίζουμε να μην έχουμε πολλές).

Βέβαια, αυτό είναι δική μου άποψη, άλλοι θέλουν να τα κάνουν μαζεμένα για να τελειώνουν. ΟΚ. Όπως τη βρίσκει ο καθένας! :s_dunno Θεωρώ πως αυτό το θέμα είναι ξεκάθαρα θέμα οπτικής γωνίας.

Εγώ, τώρα που ο μικρός είναι 5,5, θα ήθελα ένα τρίτο (και η γυναίκα μου), αλλά αποκλείεται για λόγους υγείας και οικονομικούς.



Πέτρο, με το καλό! :inlove:
Άβαταρ μέλους
By DAP
#550911
PeterPan έγραψε:Σήμερα μάθαμε ότι περιμένουμε κ τον επόμενο Ταρζάν, Νο 2 :-)

Κ στα δικά σας!


< >



Να ευχηθεις στη μελλουσα διπλομαμα εκ μερους μας ολων εδω μεσα με μια ανασα,σαν κατουρημα...(δεν ειναι sic αλλα πραγματικα το ευχομαι).....