Σήμερα μου έδωσε ο διευθυντής μου να χειρουργήσω έναν 17άρη ασθενή του που είχε ένα οστεόφυτο στο ισχίο του (κοκκαλάκι που προεξείχε) κ τον εμπόδιζε να ανοίξει τον γοφό πέρα από 30 μοίρες. Στόχος να γίνει αρθροσκοπικά, με 2 τρύπες του 1 εκ. κ την κάμερα.
Όταν του έδειξα το αποτέλεσμα είχα ένα χαμόγελο να! Πιο πολύ χάρηκα για τον μικρό. Όταν πέρασα να δω πως είναι είχε ένα χαμόγελο 2 φορές να!
Θα δείτε ότι λείπει η μύτη στη δεξιά εικόνα, αυτό ήταν κόκκαλο.
Δεν το κάνω πρώτη φορά, γι’ αυτό κ με εμπιστεύτηκε. Αλλά 17άρη νομίζω πως είναι από τους πιο νέους που χειρουργήσαμε μέχρι τώρα. Κ «γ@μώ» το συναίσθημα.
Μου τηλ μετά η γυναίκα για να μην αργήσω σπίτι κτλ. Εγώ ούτε που ενδιαφερόμουν αν αργήσω κ αν όχι... ήμουν αλλού!
< >
When the going gets tough, the tough get going
PeterPan έγραψε:Απίστευτο συναίσθημα σήμερα!
Όταν του έδειξα το αποτέλεσμα είχα ένα χαμόγελο να! Πιο πολύ χάρηκα για τον μικρό. Όταν πέρασα να δω πως είναι είχε ένα χαμόγελο 2 φορές να!
...............................................................................................................................................................
Κ «γ@μώ» το συναίσθημα.
Μου τηλ μετά η γυναίκα για να μην αργήσω σπίτι κτλ. Εγώ ούτε που ενδιαφερόμουν αν αργήσω κ αν όχι... ήμουν αλλού!
Σου ευχομαι να εχεις στη σταδιοδρομια σου παμπολλα παρομοια συναισθηματα......
Προσοχή όμως
Μου τηλ μετά η γυναίκα για να μην αργήσω σπίτι κτλ. Εγώ ούτε που ενδιαφερόμουν αν αργήσω κ αν όχι... ήμουν αλλού!
work-life balance πάνω από όλα
dimik έγραψε:Πάντα τέτοια
Προσοχή όμωςΜου τηλ μετά η γυναίκα για να μην αργήσω σπίτι κτλ. Εγώ ούτε που ενδιαφερόμουν αν αργήσω κ αν όχι... ήμουν αλλού!
work-life balance πάνω από όλα
Πονηρος ο βλαχος το φοβαται το κακο (τους παρηγορητες) μαλλον θα το εχει εξασκησει το σπορ.
PeterPan έγραψε:Μου τηλ μετά η γυναίκα για να μην αργήσω σπίτι κτλ. Εγώ ούτε που ενδιαφερόμουν αν αργήσω κ αν όχι... ήμουν αλλού!
Σαν να χάθηκε ο PeterPan μετά από αυτό το μήνυμα...
Συγχαρητήρια για τη δουλειά σου! Πάντα επιτυχίες!
My Flickr