Για θέματα γενικού ενδιαφέροντος, εκτός μηχανοκίνητων...
Άβαταρ μέλους
By papserg
#516367
italakias έγραψε:Μα τι λες φιλε μου. Ολες οι βιομηχανιες και βιοτεχνιες εκλεισαν οχι επειδη ετσι ηθελε το ιδιο το κεφαλαιο αλλα λογω πολιτικης της μεταπολιτευσης.

Εδώ κάνεις ένα θεμελιώδες λάθος: θεωρείς ότι η άσκηση πολιτικής εξουσίας είναι ανεξάρτητη (ή και αντίθετη) της οικονομίας. Στον καπιταλισμό συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: το κεφάλαιο υπαγορεύει και, αν χρειάζεται, επιβάλλει την πολιτική που ασκείται. Οι βιομηχανίες και βιοτεχνίες έκλεισαν ή άλλαξαν αντικείμενο για οικονομικούς λόγους (αύξηση εργασιακού κόστους, μετατόπιση της δραστηριότητας σε άλλους τομείς λόγω ενεργειακής κρίσης, μικρή εσωτερική αγορά, ένταξη στην ΕΕ, και άλλους), αλλά δε είναι του παρόντος να τους συζητήσουμε. Άνοιξε σχετικό θέμα και μιλάμε...

italakias έγραψε:Οι δικτατορες δεν ηταν ηλιθιοι απλα δεν γνωριζαν πως να χειρ;γωγησουν και να εξαπατησουν τον ελληνικο λαο.

Ξανακάνεις λάθος: οι δικτάτορες δεν χρειαζόταν να εξαπατήσουν τον λαό διότι δεν ζητούσαν ούτε την άποψή του ούτε την έγκρισή του ούτε την αποδοχή του. Η εξαπάτηση (όποτε υπάρχει) χρειάζεται στον βαθμό που η άσκηση πολιτικής εξουσίας απαιτεί την λαική αποδοχή και επικύρωση. Και ναι, ηλίθιοι ήταν ...
Άβαταρ μέλους
By Same_old_story
#516500
papserg έγραψε: Και ναι, ηλίθιοι ήταν ...




:lipsealed:
Άβαταρ μέλους
By αεροζολ
#521671 5 Ιουλιου 2015, το γνωστο δημοψηφισμα.

Λιγες μερες πριν , το Μαρακι πηγε κουβά ( ‘Δεν φταιω εγω αν ολες οι κοινωνικες ομαδες τασσονται υπερ του ΝΑΙ’ – οι κοινωνικες ομαδες ψηφισαν ΟΧΙ 61,3% ΝΑΙ 38,7% )

Καποιες μερες μετα το δημοψηφισμα τα πραγματα ξεκαθαρισαν (και γι αυτους που δεν ηταν ξεκαθαρα) . Μαθαμε οτι σχεδον ολα τα πολιτικα κομματα ηταν υπερ του ΝΑΙ ( για καποιους του τυπου δυσκολη-αλλα-αναγκαια-συμφωνια και για αλλους του τυπου αν-δεν-υπηρχε-το-μνημονιο-θα-επρεπε-να-το-εφευρουμε) . Οι αντιμνημονιακοι δεν ειχαν ουτε σοβαρη αφηγηση ουτε ιδιαιτερη επαφη με την κοινωνια ( νταξει αυτο το ξεραμε απο καιρο).

Οπως και να εχει , να ζησουμε να τα θυμομαστε. :lol:
Άβαταρ μέλους
By EDDIE_147
#521672 Εικόνα
Άβαταρ μέλους
By dimik
#524239 Πόσο περίεργο να ξυπνάς τα χαράματα από τις σειρήνες, σου ξυπνά αυτόματα μια αίσθηση φόβου και πανικού....

Εικόνα

bonus τα αδέρφια :lipsealed:

Εικόνα
Άβαταρ μέλους
By rafi
#524300 Μην ξεχασουμε να πουμε ευχαριστω στην πατριωτικη χουντα της Ελλαδας που εστρωσε το χαλι στον αττιλα.

.
Άβαταρ μέλους
By dimik
#524306 Και στον Παπαδόπουλο που απέσυρε την ελληνική μεραρχία το 67 και στον Μακάριο που έκανε τον ηγέτη και προσέγγιζε την ΕΣΣΔ και φυσικά σε όσους αρνήθηκαν να πολεμήσουν για πολιτικούς λόγους.
Άβαταρ μέλους
By markvag
#525603 Για να ξεφύγω λίγο από τον (ψυχολογικό) φαύλο κύκλο στον οποίο έχω μπει τις τελευταίες μέρες στην ιδέα των ανθρώπων που κάηκαν ( :( ), είπα να γράψω για κάτι άλλο που έγινε σαν σήμερα.

Στις 26/07/1533 οι Ισπανοί κονκισταδόρες (κατακτητές, αν και μάλλον μαχαιροβγάλτες θα τους χαρακτήριζε ένας κανονικός άνθρωπος) δολοφονούν τον Sapa Inka (τον Μόνο Ίνκα), τον Apu (θεό) ή όπως θα τον λέγαμε σήμερα τον αυτοκράτορα των Ίνκα, Atahualpa. Μαζί του πεθαίνει και η μεγαλύτερη σε έκταση αυτοκρατορία που γνώρισε η Αμερικανική ήπειρος μέχρι τότε, το απόγειο μία ιστορίας διάφορων λαών και πολιτισμών στην περιοχή των Άνδεων που εκτείνεται χιλιάδες χρόνια πριν τους Ευρωπαίους.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Οι Ίνκα ήταν μία από τις πολλές φυλές της περιοχής των Άνδεων και η ιστορία τους μπορεί να ειπωθεί πως αρχίζει γύρω στα 1100. Κάπου εκεί οι ιστορικοί τοποθετούν την έναρξη του πολιτισμού τους, αν και, όπως γίνεται συχνά, τα πρώτα χρόνια είναι ένα μείγμα μύθου και μυθοποιημένης ιστορίας. Ας μην ξεχνάμε πως οι Ίνκα δεν είχαν κάποιο σύστημα γραφής. Γύρω στα 1200 υπάρχουν οι πρώτες κάπως πιο συγκεκριμένες αναφορές για το πρόσωπο του πρώτου Sapa Inka, τον Manco Capac, ο οποίος φαίνεται να οργάνωσε την καρδιά του κράτους των Ίνκα σε ένα βασίλειο γύρω από την πόλη του Κούσκο, στην περιοχή που σήμερα είναι το κεντρικό Περού. Βέβαια, η ιστορικότητα του Manco Capac δεν είναι δεδομένη, μιας και λέγεται πως ήταν ο γιος του θεού Ήλιου των Ίνκα. Για τα επόμενα περίπου 200 χρόνια το Κούσκο παραμένει μία μικρή σχετικά δύναμη στην περιοχή, ωστόσο αυτό αλλάζει όταν στα 1438 ανέρχεται στον θρόνο ο ένατος Sapa Inka, ο Pachacuti. Αυτός ξεκινάει μία σειρά κατακτήσεων που έμελλαν σε 3 γενιές μόνο να κάνουν το κράτος του μία τεράστια αυτοκρατορία, που όμοιά της η Αμερικανική ήπειρος δεν είχε ξαναδεί. Μία αυτοκρατορία που εκτείνονταν από τη σημερινή νότια Κολομβία και τον Ισημερινό, μέχρι την κεντρική Χιλή και από τον Ειρηνικό Ωκεανό, μέχρι το δάσος του Αμαζονίου και την Αργεντινή.

Οι Ίνκα, αν και σαφέστατα είχαν έναν ισχυρό και εξαιρετικά αποτελεσματικό στρατό τον οποίο δεν είχαν κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιήσουν με τρομακτική αποτελεσματικότητα, δεν στηρίχθηκαν μόνο στη βία για να δημιουργήσουν την αυτοκρατορία τους. Από την εποχή του Pachacuti, όταν ο Sapa Inka έκρινε πως μία περιοχή μπορούσε να ενσωματωθεί στο βασίλειό του, έστελνε απεσταλμένους στους ηγεμόνες της, τάζοντάς τους πλούσια δώρα και εξηγώντας τους τα πάμπολλα πλεονεκτήματα που θα είχαν εάν συνενώνονταν με τους Ίνκα, αναγνωρίζοντας την υπέρτατη εξουσία του Sapa Inka. Βέβαια, οι αποστολές αυτές δεν γίνονταν στην τύχη, μιας και η αυτοκρατορία διέθετε εξαιρετική πληροφόρηση για τις συνθήκες που επικρατούσαν πέρα από τα σύνορά της από το εκτεταμένο δίκτυο κατασκόπων που συντηρούσε. Συνήθως η απάντηση ήταν θετική και τότε οι Ίνκα κατέβαλλαν προσπάθειες για να ενσωματώσουν την αριστοκρατία της περιοχής στην αυτοκρατορία. Συνήθως διατηρούνταν κάποιο επίπεδο τοπικής αυτονομίας και τα παιδιά της ντόπιας αριστοκρατίας "προσκαλούνταν" στο Κούσκο προκειμένου να διδαχτούν την τέχνη της διοίκησης μέσα στα πλαίσια της εξουσίας του Sapa Inka, επιστρέφοντας στην πατρίδα τους έτοιμοι να λειτουργήσουν ως τμήματα της αυτοκρατορίας. Όχι ότι δεν υπήρχαν και οι βίαιοι πόλεμοι για όσους δεν ήθελαν να υποταχτούν. Σταδιακά όμως η αυτοκρατορία μεγάλωνε και οργανώθηκε σε τέσσερα τμήματα λειτουργώντας ως ένα είδος ομόσπονδου κράτους, με το σύστημα όμως να εξαρτάται απόλυτα από την θέληση του Sapa Inka. Μπορεί να υπήρχε τοπική αυτονομία στα τέσσερα τμήματα της αυτοκρατορίας, αλλά ήταν πάντα δεδομένο το ποιος έκανε κουμάντο. Και όποιος το "ξεχνούσε" ήταν σίγουρος πως ο Sapa Inka δεν θα του το συγχωρούσε.

Στις αρχές του 16ου αιώνα (γύρω στα 1500 δηλαδή) οι Ισπανοί, εκμεταλλευόμενοι τις τοπικές διχόνοιες και την ευλογιά που έφεραν από την Ευρώπη και στην οποία οι Αμερικάνοι δεν είχαν ανοσία (και άρα αποδεκατίστηκαν) κατάφεραν με μερικές εκατοντάδες μόλις άνδρες από την Ισπανία (και αρκετές δεκάδες χιλιάδες ντόπιους συμμάχους) να διαλύσουν την φοβερή και τρομερή αυτοκρατορία των Αζτέκων στο Μεξικό. Οι ιστορίες για τον πλούτο των νέων αυτών κατακτήσεων εκεί μακριά στη Δύση και το πόσο εύκολα κατακτήθηκαν αυτές οι περιοχές (2-3 εκατοντάδες άντρες κατέκτησαν μία αυτοκρατορία;;;), μιας και η προπαγάνδα της εποχής βολικά ξεχνούσε να αναφέρει τις δεκάδες χιλιάδες τοπικών συμμάχων και τις επιδημίες που αποδεκάτισαν τον ντόπιο πληθυσμό, έκαναν τα όνειρα των Ισπανών απατεώνων να γεμίσουν χρυσάφι και τιμές.

Στα 1526 ένας ακόμα Ισπανός μαχαιροβγάλτης με λίγους ακόμα του σιναφιού του έφτασε στις παρυφές της αυτοκρατορίας. Ήταν ο Φρανσίσκο Πιζάρο. Αμέσως κατάλαβε πως η περιοχή είναι εξαιρετικά πλούσια και πως θα μπορούσε ίσως να κάνει αυτό που έκανε ο Κορτές στο Μεξικό (να σφάξει, να καταστρέψει και να λεηλατήσει δηλαδή). Γυρνάει στην Ισπανία για να πάρει την άδεια από τον βασιλιά του (η οποία και του δίνεται) και επιστρέφει λίγο αργότερα με περίπου 170 άντρες και μερικές δεκάδες άλογα (τα οποία οι ντόπιοι δεν είχαν δει ποτέ) και καταφέρνει το 1532 να δημιουργήσει έναν οικισμό ως βάση για την κατάκτηση της περιοχής. Ωστόσο τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά απ' ότι τα θυμόταν. Ενώ είχε αφήσει μία πλούσια και ισχυρή αυτοκρατορία, βρίσκει ένα κράτος που μόλις έχει εξέλθει από έναν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο και μία σειρά εξεγέρσεων και που σπαράσσεται από μία καταστροφική επιδημία ευλογιάς (την οποία έφεραν όπως είπαμε οι Ισπανοί).

Η επιδημία αυτή ήταν και η αφορμή (και ο λόγος) για τον εμφύλιο πόλεμο. Βλέπετε, ο προηγούμενος Sapa Inka, ο Huyana Capac πέθανε από την ευλογιά και σχεδόν αμέσως μετά πεθαίνει και ο διάδοχός του... Έτσι, η αυτοκρατορία έμεινε διχασμένη μεταξύ των δύο άλλων γιων του Huyana Capac, του Atahualpa (που ήταν στο βορά και είχε πιθανότατα την υποστήριξη της πλειοψηφίας του στρατού) και του Huascar που ήταν στην πρωτεύουσα και είχε πιθανότατα την υποστήριξη της εκεί γραφειοκρατίας και αριστοκρατίας και του κεντρικού και νότιου τμήματος της αυτοκρατορίας). Αρχικά ο Huascar φάνηκε να έχει το πλεονέκτημα, μιας και κατάφερε να αιχμαλωτίσει τον αδερφό του κατά τη διάρκεια μίας θρησκευτικής γιορτής, ωστόσο ο Atahualpa δραπετεύει και συγκεντρώνει τους έμπειρους στρατιώτες του στο βορά και στέλνει τους πιστούς του στρατηγούς νότια για να κατακτήσουν την πρωτεύουσα. Ο Huascar κατορθώνει να μαζέψει έναν ισάριθμο στρατό, ωστόσο αποτελούμενο από λιγότερο έμπειρους στρατιώτες. Οι στρατηγοί του Atahualpa, με μία νικηφόρα εκστρατεία φτάνουν στα τείχη του Κούσκο και καταφέρνουν να αιχμαλωτίσουν τον Huascar, κάτι που σήμανε και το τέλος του εμφυλίου πολέμου. Ο Atahualpa είναι ο αδιαφιλονίκητος Sapa Inka.

Οι ντόπιοι αρχικά πίστευαν πως οι νεοαφιχθέντες Ευρωπαίοι είναι θεοί. Είχαν περίεργη εμφάνιση, κάλυπταν όλο τους το σώμα με ύφασμα και είχαν περίεργα όπλα και ζώα. Γρήγορα κατάλαβαν πως αν δεν είναι άνθρωποι, αυτοί οι περίεργοι ξένοι είναι τουλάχιστον δαίμονες, έτσι που κλέβουν ότι θέλουν, βιάζουν τις γυναίκες, καίνε και καταστρέφουν. Έτσι, ο Sapa Inka (πλέον) Atahualpa στέλνει έναν απεσταλμένο του να έρθει σε επαφή μαζί με τους περίεργους αυτούς ξένους και να δει αρχικά τι ακριβώς είναι, άνθρωποι, θεοί ή δαίμονες; Και επιπλέον να μάθει τη γλώσσα τους για να λειτουργεί ως διερμηνέας. Όταν επιστρέφει στον αυτοκράτορά του ο απεσταλμένος αναφέρει τι είδε και συζητάει μαζί του για το τι θα πρέπει να γίνει. Ο ίδιος θεωρεί πως δεν είναι θεοί, μιας και τους είδε να κάνουν ανθρώπινα πράγματα (να τρώνε, να πίνουν, να έχουν σχέσεις με γυναίκες, κτλ). Επίσης, δεν τους είδε να κάνουν κανένα θαύμα. Αν δεν είναι άνθρωποι είναι σίγουρα δαίμονες, μιας και λεηλατούν ότι βρουν και αιχμαλωτίζουν όποιον θέλουν. Μάλιστα του φάνηκε εξαιρετικά περίεργο το ότι δένουν τους αιχμαλώτους τους με σιδερένια "σχοινιά". Όταν ο Atahualpa τον ρωτάει για το τι πιστεύει πως πρέπει να γίνει, αυτός του απαντάει πως πρέπει να σκοτωθούν. Θα πρέπει να τους περικυκλώσουν στον ύπνο τους και να τους βάλουν φωτιά, για να απαλλαγούν από αυτούς τους δαίμονες.

Ας μην το κάνουμε πιο μεγάλο το σεντόνι, οπότε ας πάμε στο δεύτερο μέρος...
Άβαταρ μέλους
By markvag
#525605 Ο αυτοκράτορας είχε επίσης αναφορές πως οι νεοφερμένοι ξένοι λεηλατούν, σκοτώνουν, βιάζουν και αιχμαλωτίζουν τους ντόπιους, ωστόσο προβληματίζεται. Δεν θέλει να κάνει κάποιο λάθος, σε περίπτωση που είναι θεοί, ενώ είναι και εξαιρετικά περίεργος να τους γνωρίσει, αυτούς και τα περίεργα γιγαντιαία λάμα, οπότε κανονίζει μία συνάντηση μαζί τους. Ακριβώς την προηγούμενη ημέρα έμαθε πως ο αδερφός του ηττήθηκε και αιχμαλωτίστηκε και πως πλέον είναι ο αδιαφιλονίκητος Sapa Inka. Είναι ώρα να ταξιδέψει ως το Κούσκο και να αναλάβει και τυπικά τον θρόνο του. Αρκεί να τακτοποιήσει αυτή τη μικρή λεπτομέρεια με τους περίεργους αυτούς ξένους...

Ο Πιζάρο στέλνει έναν από τους αξιωματικούς του, ο οποίος εμφανίζεται καβάλα σε ένα άλογο (που ο Atahualpa δεν είχε ξαναδεί ποτέ στη ζωή του) και του διαβάζει ένα κείμενο. Οι Ισπανοί έχουν έρθει ως απεσταλμένοι του θεού και του βασιλιά τους. Μιλάνε με τον Sapa Inka έτσι ώστε να υπάρξει μία αιώνια ειρήνη και φιλία μεταξύ αυτών και των Ίνκα και να τεθούν υπό την προστασία του Inka, προκειμένου να μπορέσουν να διδάξουν τον λόγο του θεού στον λαό του, κάτι που μόνο καλό θα του έκανε. Ο Atahualpa παραμένει σιωπηλός μέχρι που εμφανίζεται ο Πιζάρο, οπότε τον ρωτάει για τις αναφορές που είχε περί λεηλασιών και φόνων. Ο Πιζάρο αρνείται κατηγορηματικά και ο Atahualpa δεν το συνεχίζει. Προσκαλεί τον Inka στην πλατεία της Cajamarca, όπου και μένουν οι Ισπανοί για ένα γεύμα, ωστόσο ο Atahualpa (που δείχνει εξαιρετικό ενδιαφέρον για τα άλογα των Ισπανών) απαντάει πως νηστεύει για θρησκευτικούς λόγους και πως η νηστεία του θα τελειώσει την επόμενη μέρα, οπότε το γεύμα κανονίζεται για την επόμενη.

Άφθονος χρόνος για τον Πιζάρο να κανονίσει την παγίδα του. Οργανώνει τους άντρες του και τους κρύβει στα κτίρια γύρω από την πλατεία, οπλισμένους μέχρι τα δόντια. O Atahualpa καταφθάνει με 6000 άοπλους στρατιώτες και παίρνει τη θέση του στην πλατεία. Μία μικρή σχετικά πλατεία, περιτριγυρισμένη από πέτρινα κτίρια και δύο στενές εξόδους... Ο Sapa Inka περιμένει. Η εντυπωσιακή συνοδεία του περιμένει παρατεταγμένη γύρω από αυτόν. Ωστόσο η ώρα περνάει και κανείς δεν εμφανίζεται. Οι Ισπανοί περιμένουν απολύτως σιωπηλοί στις κρυψώνες τους τρομοκρατημένοι. Απέναντί τους έχουν 6000 αντιπάλους και αυτοί δεν είναι ούτε καν 200. Κάποιοι τα κάνουν πάνω τους (κυριολεκτικά). Όταν ο ήλιος αρχίζει να δύει εμφανίζεται στην πλατεία ένας Ισπανός ιερέας κρατώντας μία βίβλο, μαζί με έναν ντόπιο μεταφραστή, τα Ισπανικά του οποίου ήταν στην καλύτερη μέτρια. Ο ιερέας διαβάζει ένα κείμενο στον Atahualpa ζητώντας του με στόμφο να αναγνωρίσει την χριστιανική πίστη και να δηλώσει υποταγή στον βασιλιά της Ισπανίας, ειδάλλως θα πληρώσει τις συνέπειες. Ο Sapa Inka μένει άναυδος από το θράσος του παράξενου αυτού ξένου, ωστόσο, όταν ο ιερέας τον πλησιάζει και του προτείνει τη βίβλο την παίρνει στα χέρια του.

Είναι πολύ περίεργος. Ωστόσο δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το αντικείμενο. Οι Ίνκα δεν έχουν γραπτό λόγο και δεν μπορεί να αντιληφθεί τι είναι αυτό το πράγμα που ο ξένος του έδωσε. Γνωρίζει πως οι Ισπανοί έχουν μία περίεργη αγάπη για αυτό το πράγμα, αλλά αδυνατεί να καταλάβει τι είναι και πως θα μπορούσε να το μεταχειριστεί. Σύντομα ωστόσο καταλαβαίνει πως η συνάντηση δεν έχει νόημα. Οι ξένοι εκτός από εκνευριστικά αναιδείς δεν φαίνεται να έχουν τίποτα να του προσφέρουν. Φυσικά είναι απίστευτο κάποιος να ζητάει από τον Sapa Inka, τον θεό επί γης υποταγή! Απλά εξωφρενικό! Πετάει το βιβλίο στο έδαφος και αρχίζει να φεύγει. Ο ιερέας όμως έχει εξοργιστεί από αυτό που θεωρεί πως είναι τρομερή ασέβεια από τον Ίνκα και διατάζει τους Ισπανούς να επιτεθούν. Σε μία στιγμή η ειρηνική πλατεία μετατρέπεται σε κόλαση. Πυρά πέφτουν πάνω στην τεράστια μάζα των άοπλων Ίνκα. Και ξαφνικά οι άγνωστοι αυτοί δαίμονες εμφανίζονται από το πουθενά καβάλα πάνω σε κάτι περίεργα ζώα που μοιάζουν με τεράστια λάμα, φορώντας σιδερένια ρούχα και κραδαίνοντας περίεργα σιδερένια όπλα (σπαθιά) και πέφτουν πάνω τους. Οι έντρομοι στρατιώτες προσπαθούν να ξεφύγουν, ωστόσο είναι αδύνατο. Η σφαγή είναι τεράστια και σύντομα οι Ισπανοί συλλαμβάνουν έναν έντρομο Sapa Inka. Ο Πιζάρο ξέρει πολύ καλά τι κάνει. Γνωρίζει το σύστημα διακυβέρνησης των Ίνκα και γνωρίζει πως αν το αποκεφαλίσει αυτό δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει. Οι επιζώντες ενημερώνουν τον στρατό που ήταν εκεί κοντά και αυτός μη έχοντας αρχηγό απλά διαλύεται... Το πρωί ο Atahualpa ήταν πανίσχυρος, το βράδυ ήταν αιχμάλωτος μίας συμμορίας ξένων δολοφόνων...

Ο Atahualpa πρόσεξε όμως κάτι σημαντικό. Οι Ισπανοί δείχνουν εξαιρετικό ενδιαφέρον για οτιδήποτε χρυσό βρίσκουν. Πιστεύει λοιπόν πως είναι κάτι σαν πειρατές από κάποια μακρινή χώρα και πως αν τους δώσει αρκετό χρυσό θα φύγουν. Τους υπόσχεται λοιπόν πως εάν τον αφήσουν να ζήσει θα γεμίσει το δωμάτιο που κρατούνταν μέχρι το ταβάνι μία φορά με χρυσό και δύο φορές με ασήμι. Για 7 μήνες χρυσά και ασημένια αντικείμενα απ' όλη την αυτοκρατορία φτάνουν στη Cajamarca από κάθε γωνιά της αυτοκρατορίας. Και οι Ισπανοί είναι κατάπληκτοι όταν ο Sapa Inca εκπληρώνει την υπόσχεσή του. Τα αντικείμενα αυτά λιώνονται σε μπάρες και μοιράζονται μεταξύ των αντρών και του βασιλιά της Ισπανίας (ένας βασικός λόγος που χρυσά αντικείμενα των Ίνκα είναι τόσο σπάνια σήμερα). Η σημερινή αξία του πολύτιμου μετάλλου εκτιμάται σε περίπου 400 εκ. δολάρια. Πλούτη πέρα από κάθε φαντασία.

Ωστόσο, τώρα που ο Atahualpa πλήρωσε υπάρχει ένα πρόβλημα. Εάν τον απελευθερώσουν πιθανότατα θα οργανώσει αντίσταση κατά των Ισπανών. Επιπλέον, οι Ισπανοί δέχτηκαν ενισχύσεις, κάτι που έκανε τον Atahualpa να καταλάβει πως δεν είναι μια απλή επιδρομή... Και υπήρχαν αναφορές πως ο Sapa Inka οργανώνει τον στρατό του για να επιτεθεί στους Ισπανούς... Έτσι δικάζεται, μεταξύ άλλων ως πολύγαμος και αιμομίκτης (όντως είχε πολλές γυναίκες, οι οποίες έμεναν μαζί του κατά την αιχμαλωσία του, κάποιες από αυτές ήταν συγγενείς του, κάτι όμως εξαιρετικά συνηθισμένο στην κοινωνία των Ίνκα) και ειδωλολάτρης ( :vava: ). Παρόλο που ο ίδιος ο Πιζάρο δεν ήθελε την εκτέλεσή του και που κάποιοι θεωρούσαν πως σαν ανεξάρτητος ηγεμόνας, μόνο ο ίδιος ο βασιλιάς της Ισπανίας μπορούσε να τον δικάσει, καταδικάστηκε σε θάνατο (από τους μαχαιροβγάλτες). Δεμένος σε ένα παλούκι στην πλατεία όπου αιχμαλωτίστηκε, ο ίδιος ιερέας που του έδωσε την βίβλο στις 15/11/1532 του δίνει δύο επιλογές:

α) Να πεθάνει σαν ειδωλολάτρης, δηλαδή στην πυρά. Αυτό είναι ότι χειρότερο για τον Ίνκα. Εάν το σώμα του δεν διατηρηθεί στο ακέραιο, όπως των προγόνων του, δεν θα πάει στον άλλον κόσμο, μία μοίρα χειρότερη από τον θάνατο.

β) Να βαφτιστεί χριστιανός.

Η επιλογή είναι προφανής για τον Atahualpa και αφού βαφτίστηκε Fansisco στραγγαλίστηκε. Ήταν μία συγκλονιστική σκηνή για τους ντόπιους που την παρακολούθησαν. Ήταν ένας θεός επί γης! Ο θάνατός του έμελλε να σημάνει το τέλος της αυτοκρατορίας των Ίνκα, αν και η αντίσταση κατά των Ισπανών συνεχίστηκε άλλα 40 χρόνια, μέχρι τον θάνατο του τελευταίου Sapa Inka, του Tupac Amaru. Ωστόσο ο Atahualpa ήταν η τελευταία ελπίδα των Ίνκα για οργανωμένη αντίσταση. Κανείς δεν ξέρει αν οι Ίνκα θα μπορούσαν να είχαν νικήσει τους Ισπανούς και να είχαν διατηρήσει την ανεξαρτησία τους. Το μόνο που ξέρουμε είναι πως σαν σήμερα, περίπου 500 χρόνια πριν έσβησε η τελευταία ελπίδα μίας αυτοκρατορίας.

Μίας αυτοκρατορίας χωρίς τροχό, χωρίς γραφή και χωρίς υποζύγια (εκτός του ατίθασου και όχι και τόσο χρήσιμου λάμα). Χωρίς χρήμα, μίας αυτοκρατορίας που βασίζονταν στην ανταλλαγή αγαθών και εργασίας, βάσει των αναγκών του καθένα, όπου οι εισπράκτορες των φόρων εισέπρατταν τις ψείρες από τα κεφάλια των ηλικιωμένων που δεν μπορούσαν να συνεισφέρουν με την εργασία τους στον Sapa Inka. Μίας αυτοκρατορίας που άνθησε σε μέρη εξαιρετικά αφιλόξενα, που είχε εκτεταμένες καλλιέργειες σε μέρη που δεν θα έπρεπε να ευδοκιμεί καμία. Μίας αυτοκρατορίας που μπορούσε με τα πόδια των υπηκόων της, χωρίς τροχό, χωρίς γραφή, χωρίς άλογα ή κάτι ανάλογο, να στείλει ένα μήνυμα χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά σε ελάχιστες μέρες. Μίας αυτοκρατορίας που έχτισε υπέροχες πόλεις και μνημεία που στέκουν ακόμα και σήμερα χωρίς συντήρηση σε μία από τις πιο σεισμογενείς περιοχές του πλανήτη. Χωρίς τσιμέντο.

Ένα εξαιρετικό βιντεάκι (και το κανάλι είναι επίσης εξαιρετικό) για την κατάκτηση των Ίνκα είναι αυτό:



Και εδώ είναι ένα playlist σχετικό με τους Ίνκα και τους προκολομβιανούς πολιτισμούς. Εξαιρετικά ενδιαφέροντα όλα. :s_yes
Άβαταρ μέλους
By belgarion
#525608
kubiak έγραψε:Απολαυστικός για ακόμα μια φορά...
+1

< >
Άβαταρ μέλους
By markvag
#525618 :oops: Ευχαριστώ! :oops: