Στο δια ταύτα, και αφενός έχοντας στην ιδιοκτησία μου ένα ψηλό όχημα και αφετέρου το σωστό timing του καθαρισμού αρκετών χωματόδρομων από το γκρέηντερ του δήμου ---(διαδικασία που γίνεται κάθε χρόνο αφενός για την ευκολότερη πρόσβαση οχημάτων ανάγκης σε -ω μη γένοιτο- φωτιά ή απεγκλωβισμό κάποιου επίδοξου τουρίστα φυσιολάτρη (έλα κάνε κλικ, δε δαγκώνω...), αφετέρου για την ευκολότερη πρόσβαση των ελαχίστων, πλην υπαρχόντων βοσκών που αυτό μόνο το 20-30ήμερο φέρνουν τα κοπάδια τους από τα χαμηλότερα, στα ψηλότερα υψόμετρα)--- δεν άφησα κανένα χωματόδρομο της περιοχής αδοκίμαστο και όχι μόνο.
Έχοντας το σκασμένο αμορτισέρ στο μυαλό, αμέσως πριν την αναχώρηση για διακοπές, ναι κάθε μέρα σχεδόν μετά από 20 -30 χλμ χωματόδρομου κοιτούσα να δω κάτι ύποπτο αλλά εις μάτην. Το panda, συγγνώμη ο Totoro, με έφερε σε σημεία που θα με έφερνε και ένα αγροτικό, με χαρακτηριστική άνεση, και οικονομία. Επίσης, στο γύρνα και σε κάθε άσφαλτο ξανά, κάθε φορά ζήλευα το ότι δεν ακουγόταν το παραμικρό από κάποιον θόρυβο κύλισης ή τρίξιμο ή οτιδήποτε και με απίστευτη οικονομία (που πολύ απλά δε μπορεί κανένα βενζινοκίνητο ignis / παλιό jimny you name it κατσικοειδές μίνι να πιάσει).
Στα των διακοπών πολύ ευχάριστο το ότι το παρόν έδωσαν και 2 καλοί φίλοι, ο ένας κυρίως παίρνοντας την απόφαση να δει πρώτη φορά τις ομορφιές της Ηπείρου, ξεκίνησε προγραμματίζοντας για 2 μέρες στο μυαλό του από την ακριτική Ορεστιάδα, έμεινε 5... Τέτοιες μικρές μαγείες δίνει ο τόπος.
Χωματοδρομικές εντυπώσεις:
Πολύ σωστή η 1η ταχύτητα σαν κλιμάκωση, δε ξεφούσκωσε ποτέ να με κρεμάσει ακόμα και σε κροκαλοανηφόρια σε στροφή με 15% κλίσης που κυριολεκτικά έκανα το σταυρό μου κ λέω που πάω ο μλκς βραδυάτικα και με μια σωστή 2α για τους πιο γρήγορους ρυθμούς. Επίσης, πολύ ξεκούραστο και χρήσιμο το σύστημα hill decent control. Σε αυτά προσυπογράφω και τα κα-ρα-γα-μά-τα (ίσως το πιο δυνατό σημείο για τα βραδυνά ταρζανιλίκια) φώτα ομίχλης που στα 2-3 μέτρα μπροστά είναι πολύ παραπάνω από ό,τι χρειάζεσαι.
Ποστάροντας...
Αν και δεν έχει κάποιο απώτερο σκοπό το να βάλω τις διαδρομές τις χωμάτινες ως links από το χάρτη, θα τις συμπεριλάβω για τους πιο ανήσυχους και για εμένα να θυμάμαι. Για τα στατιστικά, 2211 χιλιόμετρα συνολικά (φαντάζομαι >15% σε χωματόδρομο) με εμένα 48 ώρες στο τιμόνι (παρά 1 τέταρτο) και μέση κατανάλωση με όλα τα κατορθώματα 5.4 λτ / 100. δλδ. Και είμαστε στα 15.500 χλμ, χωρίς ούτε μια φορά να ανάψει το dpf λαμπάκι.
Πηγαίνοντας προς Γιάννενα, πάντα εναλλακτικά. Αποφυγή διοδίων, πέρασμα από την Κατάρα, διάλειμμα για φαΐ
Άφιξη Πάδες με την αντίστοιχη un-zip φωτογραφία (όπως του Τιράντα άλλοτε)
Αναγνωριστικές φωτό πρωινής φωτογράφισης της θεσπέσιας Τύμφης απέναντι. Τοποθεσία έξω από το Παλιοσέλι εδώ
Η Τύμφη υποδέχεται πρωινό φως
Σκηνικά αρχές Ιουλίου στο δασωμένο κατάφυτο πάνω από τον Αώο
Σκηνικά στο δρόμο, λιγότερο εντυπωσιακά
Φωτό πρωινές πηγαίνοντας για ένα χωματόδρομο που συνδέει Δίστρατο και Σαμαρίνα. Δυστυχώς κομμένος νωρίς κάπου στο 4ο χλμ. Χάρτης
Στην άσφαλτο
Στο χώμα. Η τοποθεσία οδηγεί στην τοποθεσία Βάλια Κ'ρνα, αν κάποιος επιθυμεί να επισκεφτεί την λιγότερο γνωστή ορεινή πλευρά του Σμόλικα. Καλή μίξη κεραυνοχτυπημένων πλαγιών και χαμηλής βλάστησης υψίπεδα
Στο δρόμο...
Πάμε για το πιο άγριο και πανέμορφο για μένα κομμάτι. Ο δασικός δρόμος πάνω από τα Άρματα. Χάρτης
Άγρια και απότομη ανάβαση από τα ~1150 στα 1770 σε μόλις 7 χλμ.
Αρχή της μαγείας
με τη διαπνοή του Αώου κάτω (μετά τη βροχή της χθεσινής μέρας) να δίνει απλόχερα φωτογραφικά κάδρα
Συνεχίζοντας την ανάβαση που σε σημείο ήταν στενή όσο δεν πάει
Άφιξη σε ισιώματα
Μέχρι να σκεφτώ ότι εδώ μάλλον θα έχει κάποια στάνη / θα βόσκουν τίποτα ζώα, 4 σκυλάρες με βρίσκουν κ βάζουν μπρος το γαβγητό. Προχωρώ με σταθερή ταχύτητα και βρίσκω το βοσκό της περιοχής, τον κυρ Σέργιο. 35 χρόνια στην περιοχή αυτή, πάνω στο άλογό του επέβλεπε και ταυτόχρονα σα να ψιλοαπορούσε με την επίσκεψη του παιδιού της πόλης. Πιάνουμε την κουβέντα, χαιρετιόμαστε και τα σκυλιά ήδη είχαν πάρει την άγουσα για να επιβλέπουν το ατελείωτο κοπάδι...
Άφιξη κοντά στη στάνη. Γλυκό φως, γλυκειά ηρεμία. Η άλλη Ελλάδα.
Και επιστροφή "πάνω από τα σύννεφα"
και ανάμεσα στα γκρέμια
Και άφιξη στο χωριό την ώρα που ξυπνάει η οικογένεια για την καθιερωμένη πρωινή βόλτα
Παύση για τα εντός έδρας και η μεγάλη βόλτα. Μαζί με τη μικρή, μπάσιμο στην καρδιά της Βάλια Κάλντα. Ο σκοπός που αγοράστηκε το αμάξι. Να μας πηγαίνει στα δύσκολα. Αυθημερόν ημερήσια εκδρομή με διαμονή στον πυρήνα. Διαδρομή.
Εφόδια σκηνή, φαγώσιμα όλα τα απαραίτητα για μια ολιγόωρη διαμονή.
Αρχικά πολύ βατά, δαιμονισμένα σε ρυθμό κομμάτια
Περάσματα μέσα από τα φυλοβόλλα
Και η πολυπόθητη πινακίδα που σηματοδοτεί το πιο κακοτράχαλο μέρος και το διαχωρισμό για τον πυρήνα. Αριστερά πας για πυρήνα, εμείς πήγαμε από δεξιά για να βρεθούμε δίπλα στο Αρκουδόρεμα. Ακόμα οι 2 δρόμοι, κομμένοι στο τέλος τους, κάποτε επικοινωνούσαν.
Διαμονή κάτω από τα θεόρατα μαυρόπευκα.
Το αρκουδόρεμα που χύνεται στον Αώο
Επιστροφή από τη βάλια Κάλντα και φουλάρισμα σε πετρέλαιο.
και δε χορταίνω...
2 3 βροχούλες απογευματινές με τα γνωστά αποτελέσματα
Και μια τελευταία, βατός χωματόδρομος προς τα 2 καταφύγια του Σμόλικα, με ξεκίνημα από το χωριό δυτικά, το Παλιοσέλλι. Χάρτης
Εδώ το πιο νέο εκ των δύο.
και παρακείμενες ομορφιές
Κάποιες λιγότερο ενδιαφέρουσες βόλτες με την επιστροφή μας στα Γιάννενα και... τα κεφάλια μέσα.
Αναμονή κανένα μήνα για το πατριδογνωσιακό ηβέντ της χρονιάς. Πιο ταξιδιωτικό, πιο άγριο, πιο οδηγοκεντρικό. 1 τον αριθμό ή μήπως και 2... Μείνετε συντονισμένοι...
Ας μείνει ως τότε το πάνω από τα σύννεφα feeling εκείνου του πρωινού.
https://jimmuclarku.blogspot.com/