- 02 Δεκ 2014, 18:29
#46590
Αν -π.χ.- ως επαγγελματίας δημοσιογράφως, γράφω άρθρα ΜΟΝΟ για το ποιες |λογοκρισία| έχει πει ο συριζα.
Με κάθε αντικειμενικότητα στη διατύπωση, με full extra PC και 58 disclaimers.
Αλλά μόνο τις |λογοκρισία| του ΣΥΡΙΖΑ. Άντε και του ΚΚΕ για λόγους σφαιρικότητας.
Είμαι αντικειμενικός, ή όχι;
Οι ειδήσεις ΚΑΙ ο μη-σχολιασμός, είναι σαφέστατα αντικειμενικά.
Που γεννά το ερώτημα. Αν θέλω να είμαι σωστόσκ επαγγελαμτίας, θα πρέπει:
για κάθε μία |λογοκρισία| του ΣΥΡΙΖΑ να γράφω και για μια |λογοκρισία| της ΝΔ;
για κάθε |λογοκρισία| του ΣΥΡΙΖΑ να γράφω και για κάτι άλλο σωστό του ΣΥΡΙΖΑ;
Και αυτό θα πρέπει να γίνεται για το σύνολο της πολιτικής και κοινωνικής δημοσιογραφίας;
1-1 τα άρθρα για το οτιδήποτε;
Και με τα πρωτοσέλιδα και τους τίτλους τους τι γίνεται;
Να τα βάζομαι 1-1 κι αυτά; Να έχουμε 2-3?
Προσωπικά -και το είχα ξαναγράψει σε ένα ανάλογο θέμα-, η δήθεν αντικειμενική δημοσιογραφία μέσω της δήθεν ουδέτερης παρουσίασης ειδήσεων, είναι
η πιο χυδαία και ύπουλη μορφή προπαγάνδας. Ακριβώς επειδή πλασάρει το μανδύα του λεκτικά αντικειμενικού. Όλο το παιχνίδι της προπαγάνδας είναι στην επιλογή και την ποσότητα, και θα το ονομάσουμε και αντικειμενικό κι όλας επειδή το λεξιλόγιο είναι PC. Χαρ χαρ χαρ.
Τουλάχιστον στην άλλη περίπτωση έχεις φόρα παρτίδα το πλαίσιο του άρθρου, και το λαμβάνεις υπ' όψη σου.
Ούτε δήθεν, ούτε κρυψίματα, ούτε τπτ. Ανοιχτά και ξεκάθαρα. Τα άλλα είναι για να το παίζει αντικειμενικός ο ΣΚΑΙ, ο πρετεντέρης, τέτοια πράγματα.
Από πλευράς αναγνώστη βέβαια, όπως βολεύεται ο καθένας.