- 22 Νοέμ 2017, 19:28
#457074
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας.
Corolla Verso 1.8 του 2005 λοιπόν, με την επταθέσια διαρρύθμιση (έβγαινε και σε αμιγώς πενταθέσια), με πλούσιο εξοπλισμό (Cruise Control, αυτόματο κλιματισμό, αερόσακο για τα γόνατα του οδηγού, φωτοχρωμικό ή όπως αλλιώς λέγεται κεντρικό καθρέπτη).
Εντελώς ατρακάριστη, με λάστιχα ενός έτους και μηδενική φθορά, καινούριες μπροστινές δισκόπλακες και τακάκια, ντεμπραγιάζ αλλαγμένο πριν από 50Κ χλμ. Συνολικά έχει 204Κ χιλιόμετρα (πραγματικά, με βιβλίο συντήρησης) και έχει πολύ ωραία περπατησιά. Ήτοι, πολύ σωστό τιμόνι (δεν το περίμενα έχοντας οδηγήσει το Avensis του 2000 του πεθερού κι ένα Auris που υπάρχει ακόμα στην οικογένεια), τόσο σε αίσθηση όσο και σε αφή-πιάσιμο (νομίζω ότι είναι το ίδιο τριάκτινο με του MR2 και της Celica εκείνης της εποχής). Ωραίο κιβώτιο, πολύ ελαστικό μοτέρ από χαμηλά, μικρές κλίσεις στις στροφές, κατανάλωση γύρω στο 8, αν κι είναι πολύ νωρίς ακόμα για να δω την πραγματική του κατανάλωση. Σωστή θέση οδήγησης, πολύ ευκολοδήγητο για επταθέσιο. Εντυπωσιακό το χαμηλό βάρος (1.350 κιλά) σε συνδυασμό με την άριστη παθητική ασφάλεια (πεντάστερο με κορυφαία βαθμολογία).
Άπειροι χώροι με τρία αυτόνομα μεσαία καθίσματα (όχι όπως τα 2,5 του Zafira), με ξεχωριστές ράγες για να κάνεις το εσωτερικό ό,τι ακριβώς θες.
Αρνητικά η σφιχτή ανάρτηση για την κατηγορία κι ο θορυβώδης κινητήρας, αλλά κι ο θόρυβος κύλισης από τους μπροστινούς τροχούς. Ίσως βέβαια οφείλονται τα Turanza για το τελευταίο. Επίσης, αναγκάστηκα να αποχωριστώ την ιδέα του αυτόματου κιβωτίου, αφού η μοναδική αυτόματη Verso (με 300Κ χλμ ΚΑΙ αέριο ΚΑΙ 7Κ τιμή, είχε ήδη πουληθεί όταν πήρα τηλέφωνο). Εκ των υστέρων, διαβάζοντας για το αυτόματο των Picasso (μπλιεχ, που λέει και μια ψυχή εδώ μέσα), το αυτόματο των Verso (ίδιο με το χάλι του MR2 semi, που όντως είχα οδηγήσει κι ήταν πολύ μάπα) και βλέποντας πόσο ωραίο χειροκίνητο (γιαπωνέζικο βρε αδερφέ) έχει το Toyota, δεν παραπονιέμαι.
Μετά τις ιστορίες φρίκης για τα Citroen Picasso, τα σίριαλ Φώσκολου για τα C-Max 1.5 TDCi (που έχαναν ισχύ στην εθνική και δεν μπορούσε να βρει κανείς σε τι οφείλεται) και το ψυχοπλάκωμα που έπαθα όταν μπήκα σε Zafira δεύτερης γενιάς (διθέσια μεσαία σειρά, στρίμωγμα για να κάτσω πίσω από τον εαυτό μου, ενώ στο Verso κάθομαι πίσω μου χωρίς να ακουμπούν πόδια ή κεφάλι πουθενά κι είμαι 1.94 ο άτιμος), το Toyota είναι αποκάλυψη. Ενδεικτικό: ενώ οι αλλαγές λαδιών είναι στις 15Κ, ο προηγούμενος (και πρώτος) ιδιοκτήτης δεν έκανε την τελευταία αφού "μόλις πάρεις μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, θα αλλάξεις λάδια για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο". Ε, πάω να τα ελέγξω φοβούμενος το τι θα αντικρίσω μετά από 19Κ με τα ίδια λάδια. Σοκ! Τα λάδια στο φουλ και (το κυριότερο) κατάξανθα. Δε θα με παραξένευε καθόλου αν μου έλεγαν ότι αυτή η βέργα βγήκε από αμάξι που μόλις έκανε σέρβις κι ο μάστορας ελέγχει τη στάθμη, πριν ακόμα βάλει μπρος για πρώτη φορά το μοτέρ μετά την αλλαγή.
Πολύ αμάξι για 5 χιλιάρικα ρε παιδιά! Και μάλιστα για αμάξι με λογικά τέλη και κατανάλωση.
Το καθισματάκι σου Νίκο μεγάλωσε τον υιό και τώρα μεγαλώνει και την κόρη. Εν τω μεταξύ, το Vitara ΔΕΝ είχε Isofix και χρειάστηκε να περιμένω τόσα χρόνια για να κουμπώσει (επιτέλους) σωστά το κάθισμα. Κι απαντώ έτσι και στον Σκωτσέζο, που απορεί για το πώς θα βάλω το κάθισμα πίσω. Μα έτσι κι αλλιώς, μόνο με τη ζώνη συγκρατούνταν τα παιδικά καθίσματα τόσα χρόνια. Άλλωστε, τα παιδικά καθίσματα θα μπαίνουν πίσω σε λιγότερο από το 5% των μετακινήσεων.
Elteo, όχι μόνο κάθομαι αρχοντικά, αλλά είναι το πρώτο αυτοκίνητο που δε βάζω τη θέση τέρμα κάτω.