- 02 Νοέμ 2018, 16:40 #547354 Το πόρισμα για τα σκάνδαλα στην Υγεία. Δεν ξέρω πόσο σωστό ή αντικειμενικό είναι, πάντως έχει κάποια άκρως εντυπωσιακά νούμερα:
https://www.thepressproject.gr/article/ ... eias-video
τόνισε ότι μόνο στον χώρο του φαρμάκου το μαύρο χρήμα και οι μίζες έχουν κοστίσει 85 δισεκατομμύρια ευρώ, αν και από το 1997 οι υπουργοί υγείας είπαν ότι το ποσό αγγίζει τα 250 εκατομμύρια ευρώ.

επίσης :


Οι αδήλωτες δαπάνες «ειδικού σκοπού» στο ΚΕΕΛΠΝΟ

Υπενθυμίζεται ότι οι τρεις ορκωτοί λογιστές για το ΚΕΕΛΠΝΟ που κατέθεσαν τον Οκτώβριο στην Εξεταστική Επιτροπή, δήλωσαν ότι εντοπίστηκε λογιστική διαφορά που ανέρχεται σε 89 εκατομμύρια διαφορά. Υπογράμμισαν πως δεν μπορούν να κάνουν λόγο για έλλειμμα στα ταμεία, αλλά εντοπίστηκαν αδήλωτες δαπάνες «ειδικού σκοπού» 87,1 εκατ. ευρώ για τις χρήσεις από 2010 έως 2013.

Είχαν υπογραμμίσει ότι δεν είχαν πρόσβαση στα οικονομικά στοιχεία που ήταν αναγκαία για μια ολοκληρωμένη έρευνα. «Ζητήσαμε στοιχεία από το ΚΕΕΛΠΝΟ. Δεν μας δόθηκαν. Δεν μας δόθηκαν ούτε οι συμφωνίες που είχε συνάψει το ΚΕΕΛΠΝΟ. Μέχρι το 2009 υπήρχε έλεγχος, μετά δεν βγάζεις άκρη» είχαν αναφέρει, μεταξύ άλλων, οι λογιστές.

- 02 Νοέμ 2018, 17:01 #547359

τόνισε ότι μόνο στον χώρο του φαρμάκου το μαύρο χρήμα και οι μίζες έχουν κοστίσει 85 δισεκατομμύρια ευρώ, αν και από το 1997 οι υπουργοί υγείας είπαν ότι το ποσό αγγίζει τα 250 εκατομμύρια ευρώ.

Ίσως αυτό να εννοεί πως είναι το συνολικό κόστος, το σύνολο: μίζα + αυξημένη τιμή λόγω μίζας.

Όχι ότι πέφτει κανείς από τα σύννεφα προφανώς... Απλά θα ήθελα να βλέπω τέτοιο έλεγχο επί μονίμου βάσεως και επίσης να μην κάνουμε 10 χρόνια να μάθουμε έτσι γενικά και αόριστα τα των τωρινών...

Peugeot 206 1.6 110ps => not any more... bye bye...

Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!

MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα

- 02 Νοέμ 2018, 17:16 #547364 Εθν. Άμυνας και Υγείας είναι γνωστό ότι αποτελούν τα υπουργεία "χρυσωρυχεία" για πάσης φύσεως λαμόγια.

- 05 Νοέμ 2018, 09:46 #547922

Ηλθε η ώρα για αλλαγή

Το δίλημμα κανόνες ή διακριτικότητα (rules or discretion) στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής είναι ένα από πιο γνωστά σε όσους ασχολούνται με τα οικονομικά.

To δίλημμα αφορά τόσο την δημοσιονομική πολιτική όσο και την νομισματική, π.χ. σταθερός ρυθμός αύξησης της προσφοράς χρήματος.

Το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ) καθόρισε με μεγαλύτερη ευκρίνεια το 1997 τον δημοσιονομικό κανόνα της Συνθήκης του Μάαστριχτ.

Όμως, το ΣΣΑ δεν έμεινε το ίδιο τα χρόνια που πέρασαν καθώς αναμορφώθηκε τέσσερις φορές για να φθάσουμε στη σημερινή μορφή του.

Κάπου ανάμεσα στις διάφορες αναθεωρήσεις ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν και Ιταλός πρωθυπουργός Ρομάνο Πρόντι είχε χρησιμοποιήσει την λέξη «ζουρλομανδύας» για να περιγράψει τον δημοσιονομικό κανόνα του Συμφώνου Ανάπτυξης και Σταθερότητας.

Όμως, ο κανόνας στον οποίο είχε αναφερθεί ο Πρόντι, δηλαδή να μην ξεπερνά το έλλειμμα του προϋπολογισμού το 3% του ΑΕΠ κάθε χώρας, είναι πλέον ένας από τους τέσσερις κανόνες που διέπουν το σημερινό δημοσιονομικό πλαίσιο.

Είναι αυτό που η κυβέρνηση συνασπισμού της Λέγκα και των Πέντε Αστέρων δεν θέλει να εφαρμόσει, επικαλούμενη το δικαίωμα μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης να εφαρμόζει την πολιτική της όπως τονίζει.

Η φράση «δεν θα γονατίσουμε» του Σαλβίνι, υπουργού εσωτερικών και αρχηγού της Λέγκα, περιγράφει την κατάσταση ενώ η κόντρα της Ρώμης με την Κομισιόν για τον προϋπολογισμό του 2019 έχει αυξήσει την αβεβαιότητα και την μεταβλητότητα στις ευρωπαϊκές αγορές και όχι μόνο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα πρέπει να υπάρχει κάποιος μπούσουλας, κάποιος κανόνας ή κανόνες που να διέπουν την άσκηση της δημοσιονομικής πολιτικής σε μια νομισματική ένωση πολλών κρατών όπως η ευρωζώνη.

Αυτό είναι απαραίτητο για χώρες που έχουν υψηλό δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, η Πορτογαλία και άλλες και χρειάζεται να πείσουν τις αγορές για να χρηματοδοτήσουν τις ανάγκες τους.

Όμως, οι δημοσιονομικοί κανόνες θα πρέπει να είναι επίσης αντικυκλικοί.

Κοινώς, να μην ασκούν μεγαλύτερη πίεση στην οικονομική δραστηριότητα σε περιόδους ύφεσης ή σταθερότητας και να μην διευκολύνουν την διεύρυνση των κρατικών ελλειμμάτων στις καλές περιόδους που υπάρχει ανάπτυξη.

Κατά γενική ομολογία το υφιστάμενο σύστημα δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ απέτυχε στο δεύτερο μέτωπο, δηλαδή την αντικυκλυκότητα, υπονομεύοντας ταυτόχρονα τον στόχο της αποκλιμάκωσης του χρέους.

Είναι αλήθεια πως αυτό συνέβη γιατί σε κάποιες περιπτώσεις μερικές χώρες δεν συμμορφώθηκαν προς τους κανόνες ενώ η Κομισιόν έκανε επίτηδες τα στραβά μάτια.

Όμως, η μη επαρκής συμμόρφωση συνιστά επίσης μειονέκτημα του δημοσιονομικού πλαισίου.

Υπήρξαν λοιπόν χώρες, όπως η Ελλάδα, που παρουσίασαν μεν ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης μέχρι το 2008 που ξέσπασε η μεγάλη ύφεση αλλά δεν μείωσαν ανάλογα το δημόσιο χρέος τους ως προς το ΑΕΠ.

Από την άλλη πλευρά, το δημοσιονομικό πλαίσιο επέβαλε υπερβολική δημοσιονομική λιτότητα σε περιόδους ισχνών οικονομικών επιδόσεων με αποτέλεσμα την εμβάθυνση της ύφεσης και την επιδείνωση του λόγου χρέος προς ΑΕΠ.

Υπάρχουν λοιπόν σοβαροί λόγοι που υπαγορεύουν την επανεξέταση του σημερινού δημοσιονομικού πλαισίου στην ΕΕ και την αναμόρφωσή του προς την κατεύθυνση της αντικυκλικότητας και της ενίσχυσης της φερεγγυότητας του δημοσίου χρέους.

Η κόντρα της Κομισιόν με την Ρώμη προσφέρει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για κάτι τέτοιο.

Πηγή

- 05 Νοέμ 2018, 10:29 #547929

Όμως, οι δημοσιονομικοί κανόνες θα πρέπει να είναι επίσης αντικυκλικοί.
...................................................

Η κόντρα της Κομισιόν με την Ρώμη προσφέρει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για κάτι τέτοιο.

Πηγή

Τα δύο πιο σημαντικά σημεία κατ' εμέ.

Η αλήθεια είναι πως η ΕΕ μπορεί πολύ εύκολα να αγνοεί την μικρή και ασήμαντη Ελλάδα, αλλά όχι την Ιταλία, με την 7η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Θεωρώ πως υπάρχουν καλές πιθανότητες αυτή η κόντρα μεταξύ ΕΕ και Ιταλίας να είναι η αφορμή που είτε θα αναμορφωθεί η ΕΕ προς κάτι λογικότερο ή θα διαλυθεί...

Peugeot 206 1.6 110ps => not any more... bye bye...

Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!

MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα

- 05 Νοέμ 2018, 10:43 #547932 H Ιταλία έχει προϋπολογίσει έλλειμμα 2.4% και όχι άνω του 3%. Η ΕΕ απαιτεί όμως μικρότερο ακόμη για να μειωθεί το δημόσιο χρέος. Το άρθρο νομίζω είναι λάθος σε όλα του.

- 05 Νοέμ 2018, 10:48 #547934

H Ιταλία έχει προϋπολογίσει έλλειμμα 2.4% και όχι άνω του 3%. Η ΕΕ απαιτεί όμως μικρότερο ακόμη για να μειωθεί το δημόσιο χρέος. Το άρθρο νομίζω είναι λάθος σε όλα του.

Τι εννοείς; Δεν θα πρέπει οι στόχοι της δημοσιονομικής πολιτικής να είναι αντικυκλικοί;;; Ή πως η Ιταλική κυβέρνηση δείχνει τη διάθεση να τους γράψει στα @@ της;;; Ή πως η ΕΕ και η "δημοσιονομική¨της πολιτική έχει σοβαρό θέμα και χρειάζεται αναμόρφωση;;;

Peugeot 206 1.6 110ps => not any more... bye bye...

Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!

MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα

- 05 Νοέμ 2018, 11:10 #547943 Διορθώνω: είναι λάθος στο πρώτο μέρος του. Τα περί αντικυκλικότητας είναι σωστά, αλλά η ΕΕ το συγκεκριμένο το έχει γραμμένο εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Πιο πολύ ενδιαφέρει η "τιμωρία" παρά η λύση...

- 05 Νοέμ 2018, 11:34 #547946 Το σημαντικό είναι ότι πλέον δεν μπορεί να κρύβεται κάτω από το χαλί η πραγματικότητα των κακών δημοσιονομικών επιλογών σε κεντρικό επίπεδο.

Από εκεί και πέρα, μην ξεχνάμε ότι το πρόβλημα είναι δικό μας, γιατί χρειαζόμαστε αξιοπρεπείς αντιδράσεις από τις αγορές για την εύρεση ρευστότητας, ενώ έχουμε ακόμα το αγκάθι των NPLs.

Σε απλά ελληνικά, δε μας παίρνει σε καμία περίπτωση να θυμηθούμε τις εμπαναστατικές ρίζες μας κρεμάμενοι από τους Ιταλούς.

- 05 Νοέμ 2018, 14:56 #547994

Σε απλά ελληνικά, δε μας παίρνει σε καμία περίπτωση να θυμηθούμε τις εμπαναστατικές ρίζες μας κρεμάμενοι από τους Ιταλούς.

Εμείς σε καμία περίπτωση, ιδίως από τη στιγμή που (εδώ και κάποια χρόνια) το χρέος που κατείχαν οι ιδιώτες στο εξωτερικό μεταφέρθηκε στις κυβερνήσεις, Προσωπικά, εδώ και καιρό αισθάνομαι σαν ένας παρατηρητής από ψηλά που βλέπει κάτι και δεν τον αφορά (όσο και αν με αφορά, έχω "μουδιάσει" κατά κάποιον τρόπο). Έτσι και σε αυτή την περίπτωση, περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το αποτέλεσμα της κόντρας Ιταλίας με ΕΕ.

Και, ξαναλέω, ενώ εμάς μπορούν να μας αγνοήσουν άνετα και χωρίς ιδιαίτερες ουσιαστικές συνέπειες, το ίδιο δεν μπορεί να συμβεί με την Ιταλία... η Ιταλία μπορεί να διαλύσει το ευρώ. Η Ελλάδα όχι...

Peugeot 206 1.6 110ps => not any more... bye bye...

Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!

MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα

- 13 Νοέμ 2018, 10:53 #549550 To άρθρο αφορά την Ιταλία και το έχει γράψει στέλεχος της Deutche Bank...
https://www.euro2day.gr/ftcom/ftcom_gr/ ... ogism.html

Ο έντιμος συμβιβασμός για τον ιταλικό προϋπολογισμό
Η Ρώμη πρέπει να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, αλλά oι Βρυξέλλες πρέπει να αποδεχθούν ότι η λιτότητα δεν είναι η λύση. ΠΏς μπορεί να εμπλακεί ο ESM. Ο κίνδυνος νέας κρίσης στην ευρωζώνη.
Αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εγκαταλείψει τη λογική της αντιπαράθεσης στο πρόβλημα χρέους που αντιμετωπίζει η Ιταλία για χάρη μιας πιο συνεργατικής προσέγγισης, τότε είναι αναπόφευκτο το ξέσπασμα μιας ακόμα κρίσης κρατικού χρέους στην ευρωζώνη.

Η επαπειλούμενη επιδείνωση της δημοσιονομικής θέσης της Ιταλίας -με την άνοδο των αποδόσεων των ομολόγων, την επιβράδυνση της ανάπτυξης και τελικά την ύφεση- και η πολιτική αναγκαιότητα, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για περαιτέρω αναταραχή στις αγορές. Μόνο η πεποίθηση των επενδυτών ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα εγγυηθεί την πρόσβαση της Ιταλίας στις διεθνείς αγορές αποτρέπει μια περαιτέρω άνοδο των αποδόσεων.

Σε αντίθεση με τις διαδεδομένες προκαταλήψεις, η Ιταλία είναι μια δημοσιονομικά συνεπής χώρα. Το υπερβολικό χρέος είναι μια κληρονομία από την εποχή που δεν ήταν ακόμα στην ευρωζώνη. Έκτοτε, επιτυγχάνει πρωτογενές πλεόνασμα (τη διαφορά των εσόδων από τις δαπάνες, εξαιρουμένων των τόκων) σχεδόν κάθε χρόνο. Συγκριτικά, όλες οι άλλες χώρες της ευρωζώνης, με την εξαίρεση της Γερμανίας, έχουν καταγράψει επανειλημμένα πρωτογενή ελλείμματα. Το χρέος της Ιταλίας από το 2000 και έπειτα έχει χρησιμοποιηθεί για την πληρωμή τόκων. Δεν έχει χρηματοδοτήσει δαπάνες. Επιπλέον, η χώρα έχει επιτύχει πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών τα τελευταία χρόνια.

Αλλά η πολιτική της μείωσης του υπερβολικού χρέους μέσω περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής, με την ταυτόχρονη εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την προώθηση της ανάπτυξης, έχει αποτύχει. Η Ιταλία έχει μείνει στάσιμη. Η οικονομία της έχει αναπτυχθεί μόνο 7% τις δύο τελευταίες δεκαετίες, έναντι ανάπτυξης 40% στην Ισπανία και 30% στη Γαλλία και στη Γερμανία.

Εν τω μεταξύ, το χρέος της συνεχίζει να αυξάνεται. Οι περικοπές δαπανών έχουν μειώσει τόσο πολύ το επίπεδο διαβίωσης που έχουν οδηγήσει τους Ιταλούς ψηφοφόρους στα άκρα. Οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες έχουν παγώσει, γιατί δεν μπορούν να εφαρμοστούν μαζί με τη λιτότητα. Ακόμα και η Γερμανία έσπασε τα ευρωπαϊκά όρια για το έλλειμμα μετά το 2003 με το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα «Ατζέντα 2010».

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι περιορισμοί στο έλλειμμα της Ιταλίας πρέπει να χαλαρώσουν για να δοθεί ώθηση στην οικονομία. Αλλά αυτό θα προσφέρει μόνο βραχυπρόθεσμη ώθηση. Τα υψηλότερα ελλείμματα, που οδηγούν σε υψηλότερο χρέος, θα πιέσουν υψηλότερα τις αποδόσεις των ομολόγων, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τα ελλείμματα. Αντίστοιχα, η μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση των εισοδημάτων ή του πλούτου για την χρηματοδότηση επιπρόσθετων δαπανών θα κρατήσει χαμηλά την ανάπτυξη και θα αποξενώσει ακόμα περισσότερο το εκλογικό σώμα.

Επιπλέον, η πολιτική ατμόσφαιρα στην Ευρώπη είναι τέτοια που η μείωση του ιταλικού χρέους μέσω αμοιβαιοποίησης ή απευθείας δημοσιονομικών μεταφορών είναι αδύνατη. Η επιλογή της διαγραφής χρέους με εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα είναι και αυτή ανέφικτη.

Η μόνη βιώσιμη επιλογή είναι να μειωθεί το κόστος εξυπηρέτησης του ιταλικού χρέους. Αυτό θα δημιουργούσε περιθώριο ώστε να αυξηθούν οι δαπάνες για την εκσυγχρονισμό της οικονομίας, χωρίς την αύξηση του ελλείμματος και του χρέους. Οι αυξημένες δαπάνες σε υποδομές και στη διασφάλιση ότι εφαρμόζονται οι μεταρρυθμίσεις, θα βοηθήσει τελικά την οικονομία να αναπτυχθεί με ρυθμό υψηλότερο από τα σημερινά αναιμικά επίπεδα. Αυτό θα ενίσχυε επίσης την ικανότητα της να εξυπηρετήσει το χρέος στο μέλλον. Αν η οικονομία δεν αναπτυχθεί, τότε αναπόφευκτα θα αναγκαστούμε να αποδεχτούμε μια ουσιαστική διαγραφή του ιταλικού χρέους.

Οι ιδιώτες επενδυτές δεν θα συμφωνήσουν οικειοθελώς σε μια καθυστέρηση των πληρωμών χρέους. Οπότε θα πρέπει να εμπλακεί ο ESM, με τη χρηματοδότηση της επαναγοράς ενός μέρους του χρέους με υψηλό κόστος. Τα επιτόκια στα δάνεια του ESM θα αποπληρωθούν όταν η ιταλική οικονομία θα έχει επιτύχει υψηλότερη παραγωγικότητα και ανάπτυξη. Ο ESM δεν θα στηρίξει άμεσα την Ιταλία με μια δημοσιονομική μεταφορά, αν και θα αυξήσει σημαντικά την έκθεση του στη χώρα και το κόστος δανεισμού του πιθανότατα θα αυξηθεί.

Αν το κόστος εξυπηρέτησης του ιταλικού χρέους μειωνόταν στο μισό ή περίπου δύο ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, οι δημόσιες δαπάνες θα μπορούσαν να αυξηθούν κατά 35 δισ. δολάρια ετησίως. Η εμπλοκή του ESM κατά αυτόν τον τρόπο θα αντιστοιχούσε σε ψήφο εμπιστοσύνης στην αναπτυξιακή δυναμική της Ιταλίας και θα πυροδοτούσε μια σημαντική πτώση στις αποδόσεις και στο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιήσει το πρόγραμμα OMT για να φέρει τις αποδόσεις στα προ κρίσης επίπεδα.

Τα βασικά σημεία ενός μεγάλου συμβιβασμού (grand bargain) είναι τα ακόλουθα: η Ιταλία πρέπει να αποδεχθεί ότι δεν θα υπάρξει βιώσιμη βελτίωση στην ανάπτυξη χωρίς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Η Ευρώπη, εν τω μεταξύ, πρέπει να αναγνωρίσει ότι η λύση στο υπερβολικό χρέος δεν είναι η λιτότητα.

Αν μπορούν να αποδεχθούν τα παραπάνω και οι δύο πλευρές, τότε ανοίγει ο δρόμος προς μια λύση με εμπλοκή του ESM. Ορισμένοι θα υποστηρίξουν ότι μια βοήθεια προς την Ιταλία θα ενθαρρύνει την σπατάλη. Αλλά η επίδοση της τις τελευταίες δεκαετίες ανατρέπει την άποψη αυτή.

Μια ιταλική κρίση χρέους αποτελεί ένα υπαρξιακό κίνδυνο για την ευρωζώνη. Το σημερινό παιχνίδι του δειλού (chicken game) είναι ανεύθυνο. Αγνοεί επίσης τους κινδύνους που ενυπάρχουν σε οποιαδήποτε οικονομική κρίση, το κόστος των οποίων μπορεί να είναι μεγαλύτερο από μια παρέμβαση του ESM.


Κατά τ' άλλα, η Ελλάδα απέτυχε γιατί δεν εφάρμοσε ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ από τα... καταπληκτικά μέτρα που είχαν ετοιμάσει οι καλοί μας δανειστές... Καλά, δεν συζητάω πως υπάρχουν ακόμη πολλοί που λένε πως ΔΕΝ εφαρμόσαμε αυτά που ζητήθηκαν και εφαρμόσαμε άλλα που δεν τα... ενέκριναν οι καλοί μας δανειστές!


Η μόνη λύση που αποδέχονται πλέον όλο και περισσότεροι είναι ο ESM να λειτουργήσει σαν εγγυητής των δανείων των υπερχρεωμένων χωρών σαν την Ιταλία, αλλά και την Ελλάδα, επί της ουσίας όλου του Ευρωπαϊκού Νότου. Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ περίπτωση ΠΟΤΕ να αποπληρωθούν αυτά τα δάνεια, αν συνεχίσουν οι ίδιες πολιτικές. ΚΑΜΙΑ.
Και ουσιαστικά το ξέρουν πολύ καλά οι Γερμανοί που ήταν αυτοί που επέβαλαν όλες αυτές τις βλακώδεις καταστροφικές πολιτικές κατά την διάρκεια της κρίσης.
Προφανώς και κανείς δεν θ' αποδεχτεί κάποιο λάθος, αν και τα νούμερα δεν ψεύδονται: η αποτυχία είναι ολοκληρωτική, όχι μόνον στην Ελλάδα των κυβερνήσεων μαριονετών, αλλά και στην Ιταλία, που είπε πια το "vaffanculo", και πιέζει για τα αυτονόητα...

- 13 Νοέμ 2018, 11:14 #549557

το έχει γράψει στέλεχος της Deutche Bank...

Δεν πέφτω από τα σύννεφα...

Η επιλογή της διαγραφής χρέους με εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα είναι και αυτή ανέφικτη.

Σωστά, μη τυχόν και χάσουν κανένα ευρωπουλάκι τα καρντάσια μας οι ιδιώτες επενδυτές... Εξάλλου, το επιτόκιο δεν είναι δα και η ανταμοιβή του ΡΙΣΚΟΥ...














Oh wait...

Οπότε θα πρέπει να εμπλακεί ο ESM, με τη χρηματοδότηση της επαναγοράς ενός μέρους του χρέους με υψηλό κόστος. Τα επιτόκια στα δάνεια του ESM θα αποπληρωθούν όταν η ιταλική οικονομία θα έχει επιτύχει υψηλότερη παραγωγικότητα και ανάπτυξη. Ο ESM δεν θα στηρίξει άμεσα την Ιταλία με μια δημοσιονομική μεταφορά, αν και θα αυξήσει σημαντικά την έκθεση του στη χώρα και το κόστος δανεισμού του πιθανότατα θα αυξηθεί.

Ναι... για να μην επιβαρυνθούν οι ιδιώτες επενδυτές με το λάθος της επιλογής τους, αλλά να μεταφερθούν οι ζημιές ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ στους φορολογούμενους. Εξαιρετική λύση, έχει δουλέψει τόσο καλά στο παρελθόν.

Ώρες ώρες, βλέπω κάτι τέτοια και λέω τι καλά που θα τους τακτοποιούσε κάτι τέτοιους ο πατερούλης...


Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουν αυτά τα κακομαθημένα παιδάκια που παίζουν με δισεκατομμύρια και τις ζωές εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, πως υπάρχουν και οι ζημιές στη ζωή και δεν μπορούμε να τις φορτώνουμε πάντα στις πλάτες αυτών που δεν φταίνε και που δεν μπορούν να τις πληρώσουν. Η κατοχή ενός ομολόγου (οποιουδήποτε αξιογράφου) ενέχει κίνδυνο μη πληρωμής του. Γι' αυτό άλλωστε πληρώνεται και επιτόκιο. Τα μετρητά δεν έχουν κίνδυνο και άρα δεν έχουν επιτόκιο. Ο κίνδυνος δεν σημαίνει μόνο ένα επιτόκιο και τόκους κάθε Χ χρονικό διάστημα στον λογαριασμό, αλλά και το ενδεχόμενο κάποια στιγμή να πάρεις τα @@ σου και το ομόλογο θα γίνει κωλόχαρτο.



Το point φυσικά πως έχουμε άλλη μία παραδοχή για το σφάλμα της λιτότητας εν μέσω κρίσης, είναι ολόσωστο...

Peugeot 206 1.6 110ps => not any more... bye bye...

Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!

MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα

- 13 Νοέμ 2018, 11:17 #549559 Να προσθέσω επίσης πως για τα ομόλογα, δεν έχουμε μόνον το επιτόκιο, αλλά και το ασφάλιστρο CDS, που είναι ακριβώς αυτό που λέει: ασφάλιστρο σε περίπτωση χρεοκοπίας.

- 13 Νοέμ 2018, 17:48 #549655 εγγυηση από τον ESM για μενα σημαινει παρκάρισμα του χρεους στο Cloud ένα πραγμα και εξοφληση στο μακρινο μελλον… Το εχω ξαναπει...αλλα οι προτεστάντες Γερμανοι δεν!!! ισως τωρα να το δεχθουν και να αλλαξουν σταση και για μας στις συνταξεις και στο πρόγραμμα θεσσαλονικης το προσφατο…. ετσι η λιτοτητα τους σιγα σιγα θα φυγει σαν λυση….

- 13 Νοέμ 2018, 18:41 #549675

Σχέδιο ΤτΕ για ελάφρυνση τραπεζών από NPLs 42 δισ.

Η ΤτΕ δουλεύει ένα σχέδιο το οποίο θα βοηθήσει τις ελληνικές τράπεζες να μειώσουν τα κόκκινα δάνειά τους στο μισό, σε μια τελευταία προσπάθεια να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα, δήλωσαν στο Bloomberg δύο πηγές με γνώση του θέματος.

Με βάση την πρόταση, οι τράπεζες θα μεταφέρουν περίπου το 50% των απαιτήσεων από αναβαλλόμενη φορολογία σε ένα «όχημα ειδικού σκοπού», το οποίο στη συνέχεια θα πουλήσει ομόλογα και θα αξιοποιήσει τα κεφάλαια για να αγοράσει περίπου 42 δισ. ευρώ κόκκινων δανείων από τους τραπεζίτες, λένε οι πηγές που επικαλείται το πρακτορείο. Μίλησαν υπό το καθεστώς της ανωνυμίας καθώς το σχέδιο δεν έχει οριστικοποιηθεί.

Η αναβαλλόμενη φορολογία αντιστοιχεί στο μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων των τραπεζών. Ως απαιτήσεις έναντι του Δημοσίου παραχωρήθηκαν για να αντισταθμίσουν απώλειες που υπέστη ο κλάδος κατά τη διάρκεια της αναδιάρθρωσης χρέους. Δεν είναι ξεκάθαρο αν οι επενδυτές θα έχουν «όρεξη» να αποκτήσουν ομόλογα στηριγμένα σε αυτές τις απαιτήσεις.

Το παραπάνω σχέδιο διαφέρει από την πρόταση του ΤΧΣ για δημιουργία ενός οχήματος που εν μέρει θα χρηματοδοτηθεί από μετρητά από το Δημόσιο. Η κεντρική τράπεζα ανησυχεί ότι η πρόταση αυτή μπορεί να έχει κάποια μειονεκτήματα, ενώ τα κεφάλαια θα επαρκούν για την ελάφρυνση από κόκκινα δάνεια της τάξης των 15 δισ. ευρώ, ποσό πολύ λιγότερο απ’ όσο απαιτείται.

Σύμφωνα με το Bloomberg, το σχέδιο της TτΕ έχει υποβληθεί στην εποπτική αρχή της ΕΚΤ και στο Υπουργείο Οικονομικών. Οποιαδήποτε χρήση κρατικών εγγυήσεων υπόκειται σε έγκριση από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κομισιόν. Μια πηγή είπε ότι οι ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές μπορούν να εγκρίνουν τόσο το σχέδιο της TτΕ όσο και του ΤΧΣ, δίνοντας στις τράπεζες περισσότερα εργαλεία για να καθαρίσουν τους ισολογισμούς τους.

Ενώ η μεταφορά αναβαλλόμενου φόρου στο όχημα SPV θα μειώσει τα κεφάλαια των τραπεζών για μια μικρή περίοδο, οι δείκτες θα αυξηθούν μόλις ολοκληρωθεί η πώληση των δανείων, είπε ένας αξιωματούχος.

Το SPV θα αγοράσει τα κόκκινα δάνεια από τις τράπεζες σε τιμές αγοράς. Ενώ αυτό μπορεί να σημαίνει περαιτέρω χτύπημα στα κεφάλαια, αν οι προβλέψεις που έχουν ληφθεί είναι χαμηλότερες από τις τιμές αγοράς, το χτύπημα θα είναι μικρό και διαχειρίσιμο, ενώ οι τράπεζες θα καταλήξουν με υψηλότερης ποιότητας κεφάλαια, είπε μια πηγή, προσθέτοντας ότι οι εποπτικές αρχές εξετάζουν τους αριθμούς.

Πηγή

Δημιουργική λογιστική 101, με την ελπίδα (λολ) να μείνουν όσο γίνεται ανεπηρέαστα τα κεφάλαια. Σουρ. 'Oχι ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις για τα ΝPLs βέβαια.