- 19 Ιούλ 2015, 11:40
#140825
Χρήστος Λάππας έγραψε:α) Ήθελε να μας βγάλει απ το Ευρώ, έχοντας πειστεί από τον Βαρουφάκη ότι διαφορετικά θα υποστούμε αργό θάνατο. Γιατί όμως υποχώρησε και μάλιστα τόσο θεαματικά στο Eurogroup? (παράκληση, ΜΗΝ ακούσουμε τίποτα για έλεγχο σκέψης 
). Πόσο καθοριστική ήταν άραγε η σφαλιάρα από Ρώσους και Κινέζους;
β) Το σενάριο που έγραψε πιο πάνω ο castigamatti. Γιατί όμως χρησιμοποίησε την τεράστια προσωπική του απήχηση στον λαό για να αλλάξει ένα αποτέλεσμα που το ήθελε διαφορετικό; Εκτός αν το πράγμα ξέφυγε από τον έλεγχο του. "Πρόεδρε σου ετοιμάσαμε και συναυλία, βάλε και το άσπρο πουκαμισάκι που σου πάει και θα γαμhσεις"
γ) Το πίστευε ειλικρινά ότι με το ΟΧΙ θα πάει με δυνατότερα χαρτιά στις Βρυξέλλες. Δεν είχε συνειδητοποιήσει μέχρι την τελευταία στιγμή ότι υπάρχει πλέον παγιωμένη τάση στον πυρήνα της ΕΕ να μας δείξει την έξοδο σε περίπτωση που ζητήσουμε περισσότερα από αυτά που είναι προετοιμασμένοι να δώσουν. Το κυριότερο, δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι και 100% των Ελλήνων να τον είχαν στηρίξει, αυτό δεν μπορούσε να επηρεάσει τους υπόλοιπους λαούς.
α)κατηγορηματικά όχι, γιατί θεωρεί τον εαυτό του πολιτικό καριέρας, γεγονός που αποδεικνύεται εν μέρει και από τον οπορτουνισμό και πολιτικό αμοραλισμό, τον οποίο δεν πρωτοεμφάνισε μεταδημοψηφισματικά, αλλά είχε κατά κόρον επιστρατεύσει στο παρελθόν σε βάρος μεντόρων και πολτικών του συνοδοιπόρων.Ως εκ τουτου δεν μπορεί να είναι ούτε ακτιβιστής πανεπιστημιακός, ούτε ιδεοληπτικός σε αυτοκτονικό βαθμό, όπως είναι κάποια απολιθώματα μαοϊκών και εξοκοινοβουλευτικών αριστερών που συγκροτούν μια από τις συνιστώσες του μορφώματος ΣΥΡΙΖΑ. Ως επαγγελαματίας λοιπόν πολιτικός το τελευταίο που θα ήθελε θα ήταν να αποτελέσει τον πρωθυπουργό της δραχμής σε ένα διαλυμένο κράτος υπό καθεστώς ασύντακτης χρεωκοπίας, γεγονός που θα σήμανε και το πολιτικό (ενδεχομένως και φυσικό του) τέλος εντός μηνών. Για την ακρίβεια δεν πιστεύω οτι ὀούτε καν ο Μπαρουφάκης είχε προσωπική ατζέντα για δραχμή, όπως επιχειρεί η νεοπαγής Τσιπρολαγνεία, των συστημικών μέσων συμπεριλαμβανομέων, να καλλιεργήσει, τώρα που ο Αλέξης, μετά την ισχυρή μετωπική του σύγκρουση με την πραγματικότητα, θα χρειαστεί την στήριξη και ελαφρυντικά, προκειμένου να καταστεί δεκτικός συγκλήσεων με αυτούς από τους νταβατζήδες που εξόρκιζε μέχρι προχθές.
Προφανώς το περιβάλλον Τσίπρα έπεσε θύμα της μπαρουφάκιας οικονομικής θεωρίας, που προέβλεπε μέχρι το παραπέντε ότι οι τσαμπουκάδες και ο ανένδοτος θα κλώνιζαν συθέμελα την παγκόσμια οικονομία.Όταν ο κόμπος εφτασε στο χτένι και τίποτα από αυτά δεν επαληθεύθηκε, το σοκ ήταν τόσο ισχυρό, που ήταν επιβεβλημένη η αναδιανομή ρόλων ανάμεσα σε καλούς και κακούς, σε λογικούς και ανεύθυνους ναρκισσευόμενους.
β)πέραν του ότι συνηγορούν σε αυτό οι δηλώσεις Τσακαλώτου και Μπαρουφάκη, ο Τσίπρας δεν έκανε τίποτα περισσότερο απο το να κρατήσει μια στάση που θα συμβάδιζε με την ρητορική του και θα ικανοποιούσε τον κομματικό μηχανισμό, ο οποίος δεν είχε βέβαια πάρει μυρωδιά απο τις πραγματικές προθέσεις του ηγετικού περιβάλλοντος. Το γεγονός ότι ο Τσίπρας βρέθηκε προ απροόπτου με το ΟΧΙ , δεν μπορεί να του χρεωθει ἀμεσα, με την ένοια δηλ. ότι θα έπρεπε να είναι προετοιμασμένος για τη σχιζοφρενική απάντηση που εμπεριέχει ταυτόχρονα συντριπτική θέληση παραμονής στο ευρώ χωρίς μέτρα, αλλά εμμέσως....στο βαθμό δηλ. που η ρητορική του όλα αυτά τα χρόνια ντόπαρε και εξαχρίωσε έναν ανερμάτιστο και πολιτικά ανεύθυνο λαό με το λαϊκισμό του δανεικά και αγύριστα.....και μέτρα στις πλἀτες των άλλων αλλά όχι στη δική μου την καμπούρα (και σε αυτό δεν φταίει μόνον αυτός, αλλά ο μακρυγιαννισμός που αποτελείδιαχρονικά κυριάρχη πολιτική συνιστώσα της δημοκρατιας του Ζορμπά, δεξιάς και αριστερής).
γ)αμφιβάλλω σφοδρἀ. Πέραν του ότι από μόνο του αποτελεί επιχείρημα για μωρούς, είχε όλο το χρόνο, σε πέντε χρόνια μνημονίων, δυο ως αρχηγός της αντιπολίτευσης και έξη μήνες ως πρωθυπουργός, να συνειδητοποίησει ότι ουτε οι αριστερίστικες παρόλες περί λαϊκης κυριαρχίας και εθνικής υπερηφάνιας, ούτε οι εθνικιστικές κραυγές του ψεκασμένου Σαμουήλ και των αριστερών τζιχαντιστών, έχουν πέραση στη ρασιοναλιστική προτεσταντική ευρὠπη του κυρίου που ενοποίησε οικονομικά τις δύο γερμανίες, να ξυπνήσει στην πραγματικότηατα. Αν δεν ξύπνουσε θα ήταν βλάκας. Και βλάξ δεν πιστεύω πως είναι.Πολιτική μετριότητα είναι.
Όσοι από τον περήφανο λαό και τους πολιτικούς συνοδοιπόρους του Τσίπρα,πιστεύουν αυτή την εκδοχή, των εκβιασμών υπό το μανδύα της κατ'αποκοπή λαϊκής κυριαρχίας και δημοκρατίας.....ας επιλέξουν οι ίδιοι το χαρακτηρισμό που τους ταιριάζει.
Ή όχι; 
Μέχρι πρόσφατα ένας τέτοιος μέσος μισθός για ολόκληρη την εργασιακή σου ζωή δεν ήταν και τόσο ανέφικτο... 
Φύγαμε!!!!!!!!! 
