- 16 Ιουν 2019, 11:00 #589197

Οι ψιψινελ οντως δεν γινοννται "φιλες" ευκολα, ακολουθειται μια μεση οδος.

Αυτο που εχω κανει εγω ειναι να τους βαζω φαγακι και να καθομαι εκει. Οχι διπλα μου το φαι, αλλα αρκετα κοντα μου, για να ξερει οτι μπορουσα να απλωσω χερι αλλα δεν το εκανα. Την κοιτας σπλα που τρωει 5 λεπτα, και τους μιλας κιολας. Προφανως δεν καταλαβαινει τι λες, αλλα συνηθιζει σε καθε πτυχη της παρουσιας (κινησεις, θορυβος, ελλειψη απειλης). Επισης οπως ειδες το "ρε εδω εχει φαι" εινσι σημαντικος παραγοντας

Ετσι καπως αρχιζουν να εμπιστευονται. Θελει χρονο.
Χαδια λιγο λιγο, ενα αγγιγμα εδω εκει, να ξερει οτι δεν θες να τη φας. Μπορει να φτασετε να ειναι διπλα/κοντα σου ολη μερα και να σε ακολουθει, αλλα να μην ανεχεται παραπανω απο 2-3 δευτερολεπτα χαδια.

Ετσι οπως τα λες ειναι. Με τη μανα χτιζουμε εμπιστοσυνη αργα αργα εδω και μηνες. Απο εκει που σκεφτομασταν οτι ειναι πιθανο να ορμηξει αν πλησιασουμε λιγο παραπανω, πλεον εχω φτασει στη φαση να της κανω λιγα χαδακια στο κεφαλι οπως τρωει (μεχρι να βαρεθει μετα απο 3-4" και να τραβηχτει λιγο). Ειδικα την ωρα που τρωει δε γουσταρω να το "βασανιζω" το ζωντανο, αλλα ειναι η μονη στιγμη που μπορω να απλωσω χερι χωρις να αγριεψει! Το βασικο ειναι οτι καταφεραμε να "εξανθρωπισουμε" καπως τα μωρα, οποτε ολα καλα!

Και κατι ακομα που ξεχασα να πω πριν. Οταν ημουν 5-6 χρονων ειχα βρει ενα γατακι (ημερων) στο δρομο και το μαζεψα στο σπιτι. Με μαλωσαν, μου φωναξαν αλλα το κρατησαμε. Ηταν το πρωτο μας ζωακι. Εκτοτε και με τους δικους μου μεχρι τα 18 μου χρονια και μετα τα 18 μου που μενω μονος μου, παντα ειχαμε σκυλια και εγω και οι γονεις μου. Τη γατα δεν την ειχα γνωρισει καλα σα ζωο, γιατι η μονη γατα που ειχα οταν ημουνα μικρος ηταν σα παιχνιδι για μενα και δεν ημουν σε θεση ν α κρινω τη συμπεριφορα της. Ε λοιπον τωρα που εζησα τα γατια εχω παθει πλακα ρε παιδια. Εγω δυστυχως ειμαι πολυ εγωιστης και τα γατια μου εχουν κανει πολυ καλο. Καταλαβα οτι οι μαγκιες και οι εγωισμοι μου δεν περνανε στα γατια και οτι πρεπει να κανω την κοτουλα αν θελω να τα πηγαινουμε καλα!

- 16 Ιουν 2019, 11:08 #589199 Ετσι! Τα σκυλια φτιαχτηκαν απο τον ανθρωπο για να τον υπηρετουν. Τα γατια απλα συνυπαρχουν με εμας!

[PaNick67]

- 16 Ιουν 2019, 11:36 #589201 Ο σκύλος: Με αγαπάει, με ταΐζει, με χαϊδεύει, είναι πολύ καλός.

Η γάτα: Με αγαπάει, με ταΐζει, με χαϊδεύει, ΕΊΜΑΙ, πολύ καλή.



Bonus

Από το Mi A1.

https://www.inexarchia.gr/city-guide/sp ... s-trikoupi
Fiat Panda 7,6l/100km

- 16 Ιουν 2019, 11:54 #589205

Ο σκύλος: Με αγαπάει, με ταΐζει, με χαϊδεύει, είναι πολύ καλός.

Η γάτα: Με αγαπάει, με ταΐζει, με χαϊδεύει, ΕΊΜΑΙ, πολύ καλή.

lol ετσι!

Ειχα διαβασει ενα καλο καπου... Η γατα λεει οτι αισθανεται πως μας κανει χαρη και μονο που καταδεχεται να φαει αυτα που της δινουμε. Οποτε ας παρουμε τη χαρη/χαρα που μας δινει και μη νομιζουμε οτι εχουμε το πανω χερι γιατι καταδεχτηκε το φαγητο μας!

btw ξεχασα να πω το εξης... Απο τα 2 μωρα το 1 ειναι αγκαλιτσας και το αλλο ειναι αγριμι σαν τη μανα του. Την πρωτη μερα που αφησα τη μανα στο γιατρο για τη στειρωση και επρεπε να τα ανεβασουμε στο σπιτι για 3 μερες, τη γυναικα μου την εκανε κομματια το κακιασμενο. Μια σταλια σκατο παλευε σα λιονταρι!!! Εγω μονο με τα γαντια της μηχανης καταφερνα και το επιανα. Σιγα σιγα βεβαια μαλακωσε αρκετα, αλλα ακομα και τωρα, παραμενει πιο απροσιτο απο το αδελφακι του. Πρεπει να το βρεις μποσικο για να το χαιδεψεις, ενω το αλλο οπου μας δει τρεχει κατα πανω μας.

Περιττο να πω οτι αυτο το κακιασμενο το μικρο ειναι η αδυναμια μου και παλευω μπας και καταφερω να με αποδεχτει καπως

[NickTG]

- 16 Ιουν 2019, 14:30 #589222 Δεν θα το έλεγα τόσο συχνό φαινόμενο πάντως να κάνουν 5-5 γατιά.
Επίσης ένα μεγάλο ποσοστό δεν επιβιώνει.

Ελπίζω να περιμένατε λίγο πριν την πάτε για στείρωση.
Έχω ξεκινήσει και εγώ να πηγαίνω τις γειτονιάς.
Πέρα από τις 3 που έχω στο σπίτι έχω πάει άλλες 3 και περιμένουν τουλάχιστον 10 ακόμα!

"Do another take and get it right, 127 times"

- 16 Ιουν 2019, 18:35 #589246

Δεν θα το έλεγα τόσο συχνό φαινόμενο πάντως να κάνουν 5-5 γατιά.
Επίσης ένα μεγάλο ποσοστό δεν επιβιώνει.

Ειλικρινα δεν εχω ιδεα ποσα γατακια κανουν σε καθε γεννα. Απλα ο γιατρος μου ειπε κατι σαν "αφου ειχε μονο 2 μπορει να ηταν και η πρωτη της γεννα, συνηθως κανουν γυρω στα 5 γατακια" οποτε το συγκρατησα.

Ελπίζω να περιμένατε λίγο πριν την πάτε για στείρωση.

Βασικα δεν ηταν δικη μας η αποφαση οσον αφορα το σωστο timing. Μετα τη γεννα καταλαβα οτι η γατα πρεπει να στειρωθει οπωσδηποτε, γιατι αυτο το βιολι με τις γεννες των γατιων δεν εχει σταματημο. Οποτε ρωτησα το γιατρο ποτε πρεπει να στειρωθει ωστε να ειμαστε 100% σιγουροι οτι δε θα προλαβει να ξαναγκαστρωθει και μου ειπε οτι πολλες φορες 2-3 μηνες μετα τη γεννα μπορει να ξαναμεινει εγκυος μια γατα, οποτε καλα θα ειναι 2 μηνες μετα τη γεννα να στειρωθει. Οποτε ακριβως 2 μηνες μετα τη γεννα τη βουτηξα με το ζορι, την εχωσα στο κλουβακι απο το σκυλι που εχω ακομα και την πηγα. Τωρα ποσο ακριβεις ηταν οι πληροφοριες του γιατρου δεν εχω ιδεα, αφου οπως ειπα δεν τις κατεχω και πολυ τις γατες!

Επισης οταν ρωτησα σε ποια ηλικια αρχιζουν να ερωτοτροπουν τα μικρα και ποια ειναι η σωστη ωρα για να στειρωθουν χωρις να προλαβουν να κανουν τη "δουλεια" τους, μου ειπε να τα παω οταν γινουν 6 μηνων.

Έχω ξεκινήσει και εγώ να πηγαίνω τις γειτονιάς.
Πέρα από τις 3 που έχω στο σπίτι έχω πάει άλλες 3 και περιμένουν τουλάχιστον 10 ακόμα!

Ο Λ Ο Σ Ω Σ Τ Ο Σ!!!

Εγω ακομα δεν εχω παει αλλα "ξενα" γατακια για στειρωση, αλλα πλεον η διαδικασια εχει μπει για τα καλα στο μυαλο μου και θα το κανω σιγουρα στο μελλον!

btw ποσο παιρνουν κανονικα για στειρωση ρε παιδια? Εμενα μου συστησανε το συγκεκριμενο γιατρο για πολυ οικονομικο και φιλοζωο. Μου ειπε 15 ευρω τα αρσενικα και 25 ευρω για τα θηλυκα. Χωρις να ειμαι πλουσιος και χωρις να ξερω ποσα παιρνουν αλλοι γιατροι, μου φανηκε τσαμπα για το ποσο καλο κανεις στα γατακια και ολοκληρη την κοινωνια με τοσο λιγα λεφτα. Και μονο που με 25 ευρω κρατησε 3 μερες το γατι στο ιατρειο ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ (για την ασφαλεια του ιδιου του ζωου) με κερδισε και σαν ανθρωπος.

- 16 Ιουν 2019, 19:03 #589251 Δεν ξέρω για γατιά,αλλά πόσο διαφορετική να είναι η διαδικασία απο τα σκυλιά,σου ζητάει πολύ λίγα.Εμένα για σκυλίτσα μου ζητάνε 170€ στην Τρίπολη,στο Ναυπλιο έχω βρει με 100€ και όταν κατέβω Ελλάδα θα την πάω.

Life may not be the party we hoped for, but while we are here we might as well dance.

- 17 Ιουν 2019, 15:19 #589388 τσεκατερε αν οι αντοιστιχοι Δημοι εχουν προγραμματα στειρωσης με μονη δική σας υποχρεωση το "Πηγαινε - ελα" ( για τα αδεσποτα λεω)

[NickTG]

- 17 Ιουν 2019, 15:31 #589393

btw ποσο παιρνουν κανονικα για στειρωση ρε παιδια? Εμενα μου συστησανε το συγκεκριμενο γιατρο για πολυ οικονομικο και φιλοζωο. Μου ειπε 15 ευρω τα αρσενικα και 25 ευρω για τα θηλυκα. Χωρις να ειμαι πλουσιος και χωρις να ξερω ποσα παιρνουν αλλοι γιατροι, μου φανηκε τσαμπα για το ποσο καλο κανεις στα γατακια και ολοκληρη την κοινωνια με τοσο λιγα λεφτα. Και μονο που με 25 ευρω κρατησε 3 μερες το γατι στο ιατρειο ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ (για την ασφαλεια του ιδιου του ζωου) με κερδισε και σαν ανθρωπος.

20 και 35 δίνω αντίστοιχα οπότε μια χαρά μου φαίνεται η τιμή.
Μέχρι 65 μου έχουν πει σε διάφορες προσφορές.

τσεκατερε αν οι αντοιστιχοι Δημοι εχουν προγραμματα στειρωσης με μονη δική σας υποχρεωση το "Πηγαινε - ελα" ( για τα αδεσποτα λεω)

Σε εμάς δεν έχει τέτοιες πολυτέλειες.
Μόνο εθελοντές ασχολούνται με τα αδέσποτα και μάλιστα οι περισσότεροι είναι από άλλες περιοχές.

"Do another take and get it right, 127 times"

- 17 Ιουν 2019, 18:01 #589412 Πολύ καλές οι τιμές που αναφέρετε αν σκεφτούμε ότι στη δική μου (θηλυκή) γάτα είχα δώσει 100€ για την στείρωση (δεν το είχα ψάξει και ιδιαίτερα γιατί πίστευα ότι παντού πάνω κάτω θα παίζουν ίδιες τιμές στην επαρχία, μάλλον λάθος μου).

- 17 Ιουν 2019, 19:01 #589426 Υπαρχουν οι "φιλοαδεσποτοι" κτηνιατροι και οι μη....
Οι πρωτοι ναι χρεωνουν οσα λες.... ειδικά αν τους πας πχ 10 ζωα για στειρωση... ( διαδοχικά εννοείται......)
Οι δευτεροι, χωρις να ειναι κακοι γιατροι ετσι? ασχολουνται ΜΟΝΟ με τα δεσποζομενα............. ( και με αναλλογες τιμές..)

- 17 Ιουν 2019, 19:42 #589445 Απο οτι εχω καταλαβει αυτοι οι γιατροι που κανουν τις καλες τιμες απλα θελουν να στειρωθουν οσο περισσοτερα αδεσποτα γινεται... Εγω εκει που μου συνεστησαν και το πηγα μου ειπε με τη μια την ταριφα (αρσενικο-θηλυκό) χωρις να εχω ξαναπαει κανενα ζωο στο παρελθον!

- 17 Ιουν 2019, 19:44 #589448 Και αυτό ειναι το σωστό. Βασικά είναι η μοναδική λύση για το πρόβλημα των αδέσποτων στην Ελλάδα.

"I find the cars uncompromisingly, almost painfully, beautiful" Ayrton Senna

- 17 Ιουν 2019, 22:15 #589469 Επειδη το τελευταιο χρονο εχω μπλεξει ενεργα με το τοπικό φιλοζωικό σωματειο αν αρχισουμε ιστοριες θα χρειαστει................ νεο νημα...

Οτι θελετε περι νομων σε σχεση με αδεσποτα ( και δεσποζομενα) ρωτατε κι αν μπορω απανταω.
Βασική αρχη παντως.
ΜΠΟΓΙΑΣ "να τα μαζευει" δεν υπαρχει.
το πασχα ειχαμε να διαχειριστουμε 26 κουταβια.... 3 "πακετα" παρατημενα απο "εγω δε στειρώνω το σκυλο μου"...........

ΥΓ. επίσεις αν θελετε να υοθετήσετε κανενα αδεσποτο............

- 18 Ιουν 2019, 09:08 #589503

...επίσεις αν θελετε να υοθετήσετε κανενα αδεσποτο...

Εγω ρε φιλε θα την πω την αμαρτια μου... Ενω αγαπαω/φροντιζω/ταιζω ΟΛΑ τα ζωα, οσες φορες πηρα σκυλι για μεσα στο σπιτι πηρα ρατσα. ΚΥΡΙΩΣ το μεγεθος (θελω μικρο σκυλακι για μεσα στο σπιτι) και ισως λιγο η ανθρωπινη αρεσκεια προς το ομορφο/περιεργο/σπανιο με κανουν να θελω συγκεκριμενα σκυλια για μεσα στο σπιτι.

Φυσικα ειμαι ΕΝΤΕΛΩΣ εναντια στην εμπορια ζωων, αλλα δε σας κρυβω οτι περιμενουμε οικογενειακως σαν τρελοι να γεννησει το Yorkshire ενος φιλου και να παρουμε κουταβι!

Και μια ωραια αλλα πονεμενη ιστορια για 2 αδεσποτα που μαζεψα:

Πριν απο καμια 15αρια χρονια, ξυπναω ενα πρωι και βρισκω δεμενο με λουρακι στα καγκελα της αυλης ενα θηλυκο γκριφον, σχεδον 1 ετους. Καποιος "ξυπνιος" σκεφτηκε "αυτος ο μαλακας τα αγαπαει τα σκυλια οποτε θα το κρατησει" και τελικα ειχε δικιο (ειπαμε, ηταν ξυπνιος ανθρωπος)!!! Το ταισα με τη μια και η αποφαση υιοθεσιας παρθηκε με συνοπτικες διαδικασιες. Ρε παιδια εχω ζησει σκυλια και σκυλια αλλα αυτο το ζωντανο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Τα γραφω τωρα και ανατριχιαζω... ΜΟΝΟ ΜΙΑ φορα την πηγα στα κακα που εκανε μεσα στην αυλη και τη μαλωσα και δεν ξανακανε κακα μεσα ποτε τα επομενα 10 χρονια. 2 εβδομαδες μετα που την κρατησα αποφασισα να την παω για στειρωση. Ανοιξα την πορτα του συνοδηγου στο αμαξι και η κοπελα μπηκε μεσα μονη της και εκατσε στο πατακι λες και διαβαζε το μυαλο μου. Χωρις να πω κουβεντα, χωρις να την σπρωξω ελαφρα για να μπει και χωρις να εχει ξαναμπει ποτε στο αυτοκινητο πριν!!! Το ζωντανο το ειχα στην αυλη καμια 10αρια χρονια αλλα ηταν αλανιαρικο. Γυρνουσε ολη τη γειτονια και το ηξερε ολος ο κοσμος. Σε καποια φαση λοιπον, μια (ομορφη κυρια με καταγωγη απο το ανατολικο μπλοκ ) που ειχε 2 σκυλακια, μου εκμυστηρευτηκε τον ερωτα της για τη σκυλιτσα μας. Μου ειπα οτι αυτο το σκυλι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ και οτι δεν εχει ξαναγνωρισει τετοιο σκυλι. Αρχισε να το βαζει μεσα στο σπιτι για να μην κρυωνει το χειμωνα, το κανει μπανιο και αν την αφηνω να το παρει στο σπιτι της για παντα. Το ζωο αυτο το λατρευω οποτε κοιταξα το καλο του, αφησα στην ακρη τους εγωισμους και της ειπα να το παρει. Φυσικα και το ζωο την αγαπουσε πολυ την κυρια και τα 2 σκυλια της, τους ακολουθουσε στη βολτα, παιζανε πολυ... οποτε ημουν πεποισμενος οτι κανω το σωστο. Ακομα το βλεπω ετσι και αλλιως και ξερω οτι περναει καλα!

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ:
Μια εβδομαδα μετα που ειχα μαζεψει το γκριφον (για την ακριβεια που δεχτηκα το δωρο καποιου αγνωστου "φιλοζωου") μπαινει στην αυλη ενα αρσενικο σκυλακι (λιγο μικροτερο σε ηλικια απο το θηλυκο) και παιζανε ΟΛΗ ΜΕΡΑ. Μιλαμε για ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ που δεν το πιστευαμε οτι συνεχιζει ολη μερα. Για να πω την αληθεια, εκεινη τη μερα δεν ταισα καν το θηλυκο. Δε σας κρυβω οτι σκεφτηκα "εδω δε λεει να ξεκολλησει ολη μερα το αλλο απο την αυλη, αν δει και φαι δε θα φυγει ποτε". Το επομενο πρωι ξυπναω και τα βλεπω παλι να παιζουν σα τρελα. Παλι δε βγαζω φαι για τον ιδιο λογο, φευγω για τη δουλεια και παρακαλαω το μεσημερι να γυρισω και να βρω ενα σκυλι μονο στην αυλη! Αμ δε... Γυρναω το μεσημερι και τα βλεπω να παιζουν ΠΑΛΙ. Φερνω φαι να φανε και απο εκει και περα ειχα πλεον 3 σκυλια (1 στο σπιτι και 2 στην αυλη).

Και τωρα το πονεμενο κοματι της ιστοριας:
Τα 10-12 χρονια που συνυπηρχαν τα 2 σκυλια στην αυλη, τα φαρμακωσαν απο 2-3 φορες το καθενα (αν δεν εχω χασει το λογαριασμο). Την πρωτη φορα βρηκα το αρσενικο να βγαζει αφρους απο το στομα. Ειχε η γυναικα μου το αμαξι και το σκυλι ειχε γινει αρκουδι (50-55 κιλα) οποτε δεν ηταν για αγκαλια μεχρι το γιατρο. Το βαζω μεσα στο καροτσι της οικοδομης (με τον 1 τροχο μπροστα) και το παω στο γιατρο τρεχοντας. Τρομαξε να το σωσει το σκυλι και μετα απο καμποσες μερες τα καταφερε. Την επομενη φορα μετα απο λιγους μηνες ερχεται ενας Αλβανος που εσκαβε σε ενα εργο κοντα στο σπιτι και με εβλεπε με τα σκυλια, χτυπαει την πορτα και μου λεει "κυριε το μαλιαρο το σκυλακι σας ειναι 300 μετρα πιο πανω και ξερναει συνεχεια". Φευγω τρεχοντας, το μαζευω και τελικα το προλαβαμε και αυτο (αν και ο γιατρος ηταν κλειστος εκεινη την ωρα και εφτασε στο ιατρειο με 1 ωρα καθυστερηση). Μετα παιρνω τη σοφη αποφαση να παρω τα αντιδοτα στο σπιτι και να τα εχω ετοιμα αν υπαρξει επομενη φορα. Αν θυμαμαι καλα πηρα ατροπινες, κονακιον που ειναι αντιδοτο για ποντικοφαρμακο (?), κατι χαπια, συριγγες και επισης εγραψα σε ενα χαρτι τη δοσολογια για το καθε σκυλι αναλογα με τα κιλα του και το που χτυπαω την καθε ενεση (αλλο φαρμακο επρεπε στον κωλο/μπουτι και αλλο υποδορια κατω απο το δερμα). Και ΔΥΣΤΥΧΩΣ αναγκαστηκα να κανω το γιατρο τουλαχιστον 3 φορες ακομα. Γιατι καποιος κακος πουστης ειχε βαλει τα ζωντανα στο ματι. Και οχι μονο τα δικα μου. Ακουσα κρουσματα γενικα στην περιοχη. Το καλο ειναι οτι εδω και καμποσα χρονια εχει σταματησει αυτο το κακο. Ελπιζω να ψοφησε ο παλιοπουστρας