Πέρα από αυτά είναι αδύνατον να μη σκεφτεί κάποιος ιδεολογικά και να μην προσπαθήσει να επανατοποθετηθεί μέσω μίας τέτοιας εμπειρίας. Και βλέποντας τη σειρά πραγματικά αισθάνθηκα ότι η κατεύθυνση που είχε (έστω και ως μακρινό στόχο) η ΕΣΣΔ ήταν η σωστή και αυτή που βαδίζουμε τώρα είναι η λάθος. Οι άνθρωποι που δουλεύουν χωρίς να περιμένουν ανταμοιβή, απλά πεθαίνουν για να μην πεθάνουν άλλοι εμένα με συγκλόνισε. Σκέφτηκα την αντίστοιχη σκηνή σε αντίστοιχη δυτική καταστροφή ή αμέλεια. Όπου ο διάλογος θα ήταν "Όποιος πάει εκεί να πεθάνει θα πάρει 1 μύριο η χήρα του" και θα έβγαιναν 5-6 που θα ήθελαν να ξεχρεώσουν τα 25 δάνειά τους με χρηματικό αντάλλαγμα. Και φυσικά μέσα σε όλα αυτά, η σειρά έδειξε και τους λόγους της κατάρρευσης οι οποίοι είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητοι από την ιδεολογική θέση της ΕΣΣΔ. Η κρυψίνοια, η ανάγκη να προβληθεί παντού ένα προφίλ υπεροχής, η γραφειοκρατία, η δυσκαμψία είναι φαινόμενα της ΕΣΣΔ, δεν είναι νομοτελειακές κατευθύνσης του σοσιαλισμού και τελικά δημιούργησαν (κυρίως επί Μπρέζνιεφ) ένα δύσκαμπτο σύνολο που όταν ξεπεράστηκε από τα γεγονότα κατέρρευσε λογικά.
Μέσα στον πανικό είδα και το πρώτο επισόδειο από την πρώτη σεζόν του ST:Discovery. Αν είναι αυτό Σταρ Τρεκ εγώ είμαι αστροναύτης. Ντροπή, δεν ξέρω αν σουλουπώνεται στη συνέχεια.