- 28 Αύγ 2019, 00:05
#601435
NiTse έγραψε:Κατ αρχήν δεν ήξερα ότι υπάρχει τέτοια κατηγορία το γκουγκλαρα. Αυτά τι είναι κούρσες με τρακτερωτα;; Ρε συ δεν είδες που έβαλα μπατζετ 300 €;; Είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιο ποδήλατο σε τέτοια τιμή; Άσε που όπως προείπα αυτό που με κούρασε στο Peugeot και με εξέπληξε ευχάριστα στα 29αρια mountain (στατικά πάντα έτσι) ήταν η θέση οδήγησης και θα πάω τώρα σε τιμόνι κριάρι;;
Παλιά είχαμε τα δρόμου και τα MTB. Τώρα πια όμως (όπως και τα αυτοκίνητα, τζίπ, SUV, crossover κλπ) υπάρχουν πολλές ενδιάμεσες κατηγορίες με διαφορές όχι πάντα εύκολο να γίνουν αντιληπτές. Καλό που υπάρχουν αλλά πιο δύσκολο να βρεις ποιο σου κάνει. Και μερικές μάρκες ή μαγαζιά μπορεί να χρησιμοποιούν διαφορετική ονοματολογία. Θα αποπειραθώ να αποκρυπτογραφήσω, διορθώστε όπου διαφωνείτε.
Οι
διαφορές είναι σε αναρτήσεις, υλικά, γεωμετρίες (μεταξόνιο, κλίση πηρουνιού, ύψος-μήκος σκελετού κλπ, διαφορετική για γυναίκες που έχουν κοντότερο κορμό), δυνατότητες για φτερά-σχάρα, εξοπλισμό και άλλα.
-
downhill - ΜΤΒ - hardtail - trekking : από εντελώς μινιμάλ άγριο με μινι σκελετό και τεράστιες αναρτήσεις για ριψοκίνδυνες καταβάσεις σε κοινό ποδήλατο με μικρή εμπρός ανάρτηση για ευκολία. Λάστιχα από μεγάλα και άγρια μέχρι μπαλονέ που συχνάζουν για μόστρα στις πόλεις (τεράστιο fail τόσο βαρύ λάστιχο για χρήση σε δρόμο) σε ενδιάμεσα για κάθε μέρα (στα ΜΤΒ τα μεγέθη πλαισίων εκφράζονται σε ίντσες ενώ στα άλλα σε εκατοστά)
-
gravel-adventure-cyclocross - sportive : περιέχονται δρόμου με πιο ήπια γεωμετρία, με μεγάλο μεταξόνιο για σταθερότητα και ξεκούραστα για μεγάλες διαδρομές. Χώρος για ελαστικά ενδιάμεσα >38-28 και συχνά δυνατότητα για φτερά-σχάρα. Στα cyclocross η γεωμετρία είναι λίγο πιο επιθετική και μετράει και η ευκολία κουβαλήματος στον ώμο και νομίζω έχουν πιο ψηλά το κέντρο των πενταλιών για να μην βρίσκουν κάτω.
-
δρόμου=κούρσες - ΤΤ (time trial) - triathlon: ελαφριά για ανηφόρες και ξεπετάγματα, με άγρια γεωμετρία για πολύ σκυφτή θέση κι όποιος αντέξει και κοφτερές αντιδράσεις (τα δισκόφρενα μόλις αρχίζουν να φοριούνται καθώς νομιμοποιούνται για αγώνες). Σε TT-tri με πιο μεγάλες και σταθερές ταχύτητες θυσιάζεται το ελάχιστο βάρος υπέρ της μείωσης αεροδυναμικής αντίστασης.
-
fitness - leisure - urban - cruiser : από σχεδόν δρόμου με ίσια τιμόνια για άσκηση-πόλη, σε πλήρως εξοπλισμένα (φτερά, σχάρα, φώτα) μέχρι χαλαρά με στριφτή τιμονάρα (που τα πόδια σου φτάνουν εύκολα να πατήσουν ολόκληρα κάτω, βασικά σαν τσοπεριά, ονομάζονται και ολλανδικού στυλ)
Πιο ειδικές κατηγορίες:
-
αναδιπλούμενα που χωρίζονται στα εξαιρετικά Brompton με μόνο 16 ίντσες τροχούς (που γίνονται πολύ μικρά) και όλα τα άλλα με 20άρηδες τροχούς. Λόγω μικρών τροχών επιταχύνουν γρήγορα αλλά φυσικά υστερούν σε σταθερότητα και άνεση.
-
ΜΤΧ μικρά με χαμηλή σέλλα που γέρνει πίσω στην οποία σπάνια κάθεται ο αναβάτης, τιμόνι που περιστρέφεται, μικρές ρόδες, βάσεις πατήματος και στους δύο άξονες για μαγκιές και ακροβατικά
-
fixies : βασικά δρόμου χωρίς ταχύτητες για μαζοχιστές πιουρίστες που κυκλοφορούν σε εντελώς επίπεδα μέρη. Αποτελούν και statement (είμαι μαζόχας και θέλω να το δείχνω).
- touring : ειδικές κατασκευές με στόχο την αντοχή στα φορτία για να κουβαλάει σακίδια κλπ, τη μέγιστη αξιοπιστία, επισκευασιμότητα και εύκολη συντήρηση. Συνήθως με ενισχυμένο σιδερένιο σκελετό, όχι υδραυλικά δισκόφρενα και εσωτερικές ταχύτητες.
-
tandem κοινώς διπλά ποδήλατα, ένας μπρος ένας πίσω. Συνήθως ανήκουν στην κατηγορία touring
-
recumbent: ξαπλωτά ποδήλατα, κάθεσαι χαμηλά ως πολύ χαμηλά και ξαπλωτά με τα πόδια εμπρός. Υποτίθεται καλή αποτελεσματικότητα και άνεση αλλά πιο δύσκολο στο σταμάτα ξεκίνα, δύσκολο σε μανούβρες και δεν σε βλέπουν και σε πατάνε. Στην πράξη είναι κι αυτά touring.
-
ηλεκτρικά: κυρίως πόλης-cruisers αλλά μπήκαν δυνατά και σε εκτός δρόμου. Επιπλέον βάρος και μπελάς αλλά επιταχύνσεις, υποβοήθηση σε ανηφόρες και πείθουν πολλούς να πάνε με ποδήλατο που αλλιώς δεν θα μπορούσαν.
Υλικά: σίδερο με κάποιες προσμίξεις (επισκευασιμότητα, ελαστικότητα=άνεση), αλουμίνιο (ελαφρύ, άκαμπτο άρα αποτελεσματικό αλλά ανελαστικό άρα όχι άνετο), κάρμπον (ελαφρύ, άκαμπτο αλλά ταυτόχρονα και άνετο αφού απορροφά κραδασμούς. Έχει να κάνει με τον τρόπο κατασκευής και πως θα στρώσεις τις ίνες, ώστε να έχεις ακαμψία στο ένα επίπεδο αλλά ελαστικότητα σε άλλο). Εκτός από σκελετό φοριέται συχνότατα σε αλουμινένια ποδήλατα για άνεση στο πηρούνι, στο παλουκόσελλο, τιμόνι), τιτάνιο (ελαφρύ, άκαμπτο, ακριβό).
Μετάδοση-Ταχύτητες: Κυριαρχεί ακόμα η κλασική μετάδοση με 1-2-3 γρανάζια εμπρός και 6-11+ πίσω. Όσο πιο πολλά γρανάζια τόσο πιο λεπτή και λιγότερο ανθεκτική η αλυσίδα και τα γρανάζια. Αριθμός δοντιών ανά γρανάζι ποικίλουν. Άλλα τα μοντέλα για εκτός και άλλα για εντός δρόμου (πιο ελαφριά αλλά λιγότερο ανθεκτικά). Οι μάρκες είναι 2+κάτι. Shimano, SRAM, Campagnolo. Πλέον υπάρχουν και με ηλεκκτονικό έλεγχο (αρκεί να μην μείνεις από μπαταρία).
Προωθούνται σιγά σιγά και οι εσωτερικές ταχύτητες 3-7 και βάλε σχέσεων, πιο αξιόπιστες, με πιο καλά υπολογισμένες σχέσεις και πρακτικά μηδενική συντήρηση αλλά είναι ακριβά.
Υπάρχει και μετάδοση με ιμάντα για ομαλότητα και ησυχία σε καταστάσεις πόλης. Και κάτι πειραματικές ακόμα διατάξεις με άξονα...
Τα
ελαστικά που χρησιμοποιούνται είναι ανάλογα του χαρακτήρα. Έτσι εκτός από τα σλικ της κούρσας με πλάτος περί τα <23-25 άντε 28 υπάρχουν αρκετές διαβαθμίσεις ενδιάμεσων (πλάτος 28-42) μέχρι να φτάσουν σε άλλες πολλές διαβαθμίσεις άγριων. Διάμετρος 16-20 για αναδιπλούμενα, γενικά 26 ως 29. Με σαμπρέλα ή χωρίς, με συρμάτινο σκελετό ή χωρίς άρα τυλισσόμενα σε μικρό πακετάκι που έχεις μαζί σου, κολλημένα στη ζάντα ή με χείλος, με διάφορα επίπεδα προστασίας από τρύπημα.
Οι
ζάντες είναι αρκετά παρεξηγημένο κομάτι. Σαν μετατροπή προσφέρουν μαζί με τα λάστιχα την μεγαλύτερη και ευκολότερη βελτίωση επιδόσεων αλλά δεν είναι φτηνές.
Φρένα: με δαγκάνες 2-3 είδη (αλλιώς στα δρόμου από τα άλλα), ταμπούρα εσωτερικά (σε νοικιάρικα και cruiser), δισκόφρενα μηχανικά, υβριδικά (αρχίζει σύρμα και καταλήγει σε ντεπόζιτο πάνω στη δαγκάνα) και πλήρως υδραυλικά και τον καλύτερο έλεγχο και ρυθμισιμότητα.
Πετάλια: μερικά καλά ποδήλατα πουλιούνται χωρίς. Υπάρχουν τα απλά πλαστικά, τα ίδια σε μεταλλικά, οι πλατφόρμες (πιο πλατιά, πατάει μεγαλύτερο μέρος του ποδιού) και τα με κλιπ (διάφορα είδη). Που ναι μεν έχεις καλύτερη απόδοση αφού εκμεταλλεύεσαι και την πάνω κίνηση του κάθε ποδιού αλλά μπορεί να περάσει καιρός μέχρι να το συνηθίσεις, είναι μπελάς να κλιπάρεις-ξεκλιπάρεις και είναι αρκετά άβολο εκτός δρόμου που θέλεις να βάζεις πόδι κάτω ή στην πόλη όταν σταματάς-ξεκινάς συχνά. Και θέλεις και ειδικά παπούτσια ενώ αν θέλεις να περπατήσεις πάνω από λίγα μέτρα θα πρέπει να κουβαλάς και κανονικά παπούτσια.
aka onyx !