Για θέματα γενικού ενδιαφέροντος, εκτός μηχανοκίνητων...
Άβαταρ μέλους
By Zorz
#50674 Ελληνικά ξέρεις, οπότε δεν καταλαβαίνω που κολλάς ακόμα. Δεν ξέρω αν φταίει το ότι σου φαίνεται παράδοξο/παράλογο, αλλά το ρώτησες >1 φορές και σου απάντησαν >1 φορές ότι ναι, πρέπει να τους αφήσεις από κάτι (βλ. Μανόφσκι και Μγιάκωβο) εκτός κι αν ακολουθήσεις μια πολύ συγκεκριμένη διαδικασία.
Άβαταρ μέλους
By famas
#50680
kacey έγραψε:μου φαινεται ΤΟΣΟ παραλογο.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 1840 του ΑΚ, ο διαθέτης μπορεί να αποκληρώσει τον κατιόντα του, αν ο τελευταίος επιβουλεύθηκε τη ζωή του διαθέτη, του συζύγου ή άλλου κατιόντος του διαθέτη ή αν προκάλεσε με πρόθεση σωματικές κακώσεις στο διαθέτη ή στο σύζυγό του, από τον οποίο και κατάγεται ο κατιών, καθώς και αν κατέστη ένοχος κακουργήματος ή σοβαρού πλημμελήματος που τέλεσε με πρόθεση κατά του διαθέτη ή του συζύγου του. Την ίδια δε συνέπεια μπορεί να επιφέρει, σύμφωνα με τις περιπτώσεις 4 και 5 του ίδιου άρθρου, η κακόβουλη αθέτηση της υποχρέωσης που είχε από το νόμο ο κατιών προς διατροφή του διαθέτη, καθώς και η διαγωγή έκλυτου βίου (άτιμου ή ανήθικου κατά την ακριβή διατύπωση του νόμου) από την πλευρά του, παρά την, εκπεφρασμένη, αντίθετη βούληση του διαθέτη.

Η απαρίθμηση των λόγων αποκλήρωσης του κατιόντος από τον ανιόντα, που διαλαμβάνεται στην προκείμενη διάταξη, είναι αποκλειστική, υπό την έννοια, ότι δεν συγχωρείται αποκλήρωση για άλλο λόγο εκτός από αυτούς, αποκλειόμενης της διεύρυνσης των λόγων αυτών ή της ανάλογης εφαρμογή τους και σε άλλες παρεμφερείς περιπτώσεις.
http://www.capital.gr/law/articles.asp?id=601947
Άβαταρ μέλους
By manosky
#50695
kacey έγραψε:μου φαινεται ΤΟΣΟ παραλογο.

Εμένα όχι, αφού το ελληνικό (και "ηπειρωτικό") δίκαιο προτάσσει την προστασία της οικογένειας.
Κι άσε τη σύζυγο, που μπορεί να είναι "καριόλα", τα παιδιά σου; Έτσι τα πετάς, επειδή το καβλιτσάκι σου πήρε φωτιά με καμιά χορεύτρια;

Άλλωστε, μπορείς να χωρίσεις την "καριόλα" σύζυγο ανά πάσα στιγμή (αν δεν δηλητηριαστείς νωρίτερα από αρσενικό :shifty: ), οπότε αναλαμβάνει το οικογενειακό δίκαιο, αντί του κληρονομικού (διατροφές κλπ).

Το μεγαλύτερο πρόβλημα, κατά τη γνώμη μου, είναι ο λόγος αποκλήρωσης λόγω "σωματικών κακώσεων" του διαθέτη ή της συζύγου του.
Δηλαδή, έτσι που είναι γραμμένος ο νόμος (από παλιά μού είχε κάνει μεγάλη εντύπωση), αν ο γιος τραβήξει ένα μπουκέτο στον δυνάστη πατέρα και του μαυρίσει το μάτι (απλή σωματική βλάβη, "κάκωση" όμως για τον νόμο), μπορεί ο δυνάστης να τού πει "αποκληρώνεσαι κωλόπαιδο".
Θα έπρεπε οπωσδήποτε να δίνεται στο δικαστήριο η δυνατότητα να σταθμίζει καταστάσεις και να κρίνει μια τέτοια "αποκλήρωση" μέσω διαθήκης ως άκυρη. Δεν το έχω ψάξει έκτοτε, ελπίζω να βγήκε κάποια λογική απόφαση με τέτοιο περιεχόμενο.
Πχ ένας πατέρας βαράει με βούρδουλα παιδιά και σύζυγο για 20 χρόνια, τους κακομεταχειρίζεται, τους αφήνει νηστικούς, μεθοκοπάει με τσουλιά, έχετε την εικόνα. Κάποια στιγμή, ο γιος τον πιάνει από τον γιακά, τού ρίχνει ένα βρωμόξυλο και τον πετάει έξω από το σπίτι.
Ο καθίκης πατέρας αποκληρώνει, σύμφωνα με τον νόμο, με διαθήκη τον γιο που τού προκάλεσε "σωματικές κακώσεις".
Σωστό; ΙΜΗΟ σε καμία περίπτωση!


ΥΓ: στο αγγλοσαξωνικό δίκαιο, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Αφήνεις την περιουσία σου σε όποιον επιθυμείς, χωρίς περιορισμούς (τουλάχιστον απ' όσο γνωρίζω). Αυτό υποθέτω ότι σού φαίνεται "τόσο λογικό". :lol:
Άβαταρ μέλους
By kacey
#50792 Γιατι γελας? Δεν θεωρεις το μοναδικο λογικο πραγμα να αφηνεις τη περιουσια ΣΟΥ σε οποιον γουσταρεις? Και δεν αναφερθηκα σε περιπτωσεις οπου "Έτσι τα πετάς, επειδή το καβλιτσάκι σου πήρε φωτιά με καμιά χορεύτρια;", οπου ακομα και εκει βεβαια, δικια σου ειναι η περιουσια, επρεπε να μπορεις να τη κανεις οτι θες.
Άβαταρ μέλους
By manosky
#50811 Αν πάρεις διαζύγιο, η περιουσία "σου" που αποκτήθηκε μετά τον γάμο μοιράζεται συνήθως με τη σύζυγο, σε ποσοστό κατά τεκμήριο 1/3 υπέρ του/της συζύγου.

Επίσης, έχεις υποχρέωση να παρέχεις διατροφή σε παιδιά και σύζυγο από την περιουσία "σου" και εντός γάμου (στη σύζυγο) και αν αυτά δεν μπορούν να θρέψουν τον εαυτό τους ακόμα και ως ενήλικα (πχ πάνε στρατό, σπουδάζουν, βρεθούν στον δρόμο κλπ).

Είναι βασικές αρχές του ελληνικού δικαίου αυτές.

Δεν μπορείς λοιπόν να υποχρεούσαι να τρέφεις, τουλάχιστον στα βασικά, τα μέλη της οικογένειάς σου, αλλά να μην υποχρεούσαι να τους αφήνεις κάτι αν τινάξεις τα πέταλα.

Για τη σύζυγο, είπαμε: έχεις τη δυνατότητα του διαζυγίου.
Για τα παιδιά σου όμως, να μην τα έκανες. Άπαξ και γέννησες παιδιά όμως, να κόψεις τον λαιμό σου ή το καβλιτσάκι σου :shifty: και να τα τρέφεις.
Αυτή είναι η λογική του νόμου και τον θεωρώ απολύτως ορθό και κοινωνικά δίκαιο.
Άβαταρ μέλους
By leonp
#50813
leonp έγραψε:Με τους φόρους κληρονομιάς τι γίνεται;
Αν υπάρχει διαθήκη είναι μικρότεροι;


Κανείς; :D

Tapatalk
Άβαταρ μέλους
By manosky
#50816 Τι να γίνεται; Φορολογείσαι για ό,τι κληρονομήσεις. ΕΝΦΙΑ κλπ αναλογικά σε κοινοκτημοσύνη. Αν πχ κληρονομιά είναι ένα διαμέρισμα αξίας 100.000 € και ο φόρος είναι 10%, οι δε κληρονόμοι 2 παιδιά, δηλαδή 1/2 για τον καθένα, μοιράζονται τα φορολογικά και λοιπά βάρη της κληρονομιάς εξίσου.
Ο τρόπος κληρονομιάς, με διαθήκη ή εξ αδιαθέτου, δεν επηρεάζει άλλα θέματα.
Άβαταρ μέλους
By leonp
#50819
manosky έγραψε:Ο τρόπος κληρονομιάς, με διαθήκη ή εξ αδιαθέτου, δεν επηρεάζει άλλα θέματα.


ΟΚ.

Είχα την εντύπωση ότι με διαθήκη η φορολογία ήταν μικρότερη.

Tapatalk
Άβαταρ μέλους
By kacey
#50844
manosky έγραψε:Αν πάρεις διαζύγιο, η περιουσία "σου" που αποκτήθηκε μετά τον γάμο μοιράζεται συνήθως με τη σύζυγο, σε ποσοστό κατά τεκμήριο 1/3 υπέρ του/της συζύγου.

Επίσης, έχεις υποχρέωση να παρέχεις διατροφή σε παιδιά και σύζυγο από την περιουσία "σου" και εντός γάμου (στη σύζυγο) και αν αυτά δεν μπορούν να θρέψουν τον εαυτό τους ακόμα και ως ενήλικα (πχ πάνε στρατό, σπουδάζουν, βρεθούν στον δρόμο κλπ).

Είναι βασικές αρχές του ελληνικού δικαίου αυτές.

Δεν μπορείς λοιπόν να υποχρεούσαι να τρέφεις, τουλάχιστον στα βασικά, τα μέλη της οικογένειάς σου, αλλά να μην υποχρεούσαι να τους αφήνεις κάτι αν τινάξεις τα πέταλα.

Για τη σύζυγο, είπαμε: έχεις τη δυνατότητα του διαζυγίου.
Για τα παιδιά σου όμως, να μην τα έκανες. Άπαξ και γέννησες παιδιά όμως, να κόψεις τον λαιμό σου ή το καβλιτσάκι σου :shifty: και να τα τρέφεις.
Αυτή είναι η λογική του νόμου και τον θεωρώ απολύτως ορθό και κοινωνικά δίκαιο.


Μισο λεπτο. Κατ'αρχας εγω δεν μιλαγα για ανηλικα τεκνα, αλλα για τα παιδια σου που εχουν πλεον ενηλικιωθει (και πχ προσβλεπουν στο ποτε θα τα τιναξεις, γιατι ειναι τεμπεληδες κλπ). Δευτερον, τι ισχυει με τη περιουσια που ειχες πριν απο το γαμο?
Άβαταρ μέλους
By manosky
#50851
leonp έγραψε:
manosky έγραψε:Ο τρόπος κληρονομιάς, με διαθήκη ή εξ αδιαθέτου, δεν επηρεάζει άλλα θέματα.


ΟΚ.

Είχα την εντύπωση ότι με διαθήκη η φορολογία ήταν μικρότερη.

Κάτι παίζει περιοδικά με τις γονικές παροχές, που μπορεί να φορολογούνται χαμηλότερα σε σχέση με τις κληρονομιές γενικά. Αλλά αυτές αφορούν παροχές εν ζωή.

kacey έγραψε:Μισο λεπτο. Κατ'αρχας εγω δεν μιλαγα για ανηλικα τεκνα, αλλα για τα παιδια σου που εχουν πλεον ενηλικιωθει (και πχ προσβλεπουν στο ποτε θα τα τιναξεις, γιατι ειναι τεμπεληδες κλπ). Δευτερον, τι ισχυει με τη περιουσια που ειχες πριν απο το γαμο?

Ακόμα κι έτσι, θεωρείται ότι τα παιδιά σου έχουν αυξημένα δικαιώματα στην περιουσία σου σε σχέση με τρίτους.
Πχ να έχεις μεγαλώσει σε μια αστική ευκατάστατη οικογένεια και κάποια στιγμή, στα 20, να σού πει ο μπαμπάς "Τράβα ψόφα, θα σού δίνω 200 ευρώ το μήνα, ενώ εγώ βγάζω 10 χιλιάρικα, και πες ευχαριστώ γιατί δεν μού κάνεις τις κωλοτούμπες που γουστάρω κωλόπαιδο".
Δεν το θεωρώ σωστό, τουλάχιστον για μια κοινωνία σαν την ελληνική που, ακόμα, στηρίζεται στην οικογενειακή συνοχή - όσο κι αν μας πληροφορούν διάφοροι ότι αυτά είναι ξεπερασμένα πράγματα και δεν μετράνε.
Φοβάσαι ότι ο "αχαΐρευτος" θα πετάξει την περιουσία σου στα κλαμπ και τα καζίνα; Κρατάς τη μισή τουλάχιστον και τη δίνεις στο Χαμόγελο του Παιδιού. Ε, στα θυμαράκια δεν θα πάθεις και τίποτα.
Άλλωστε, είπαμε ότι αν τα τέκνα διάγουν ΟΝΤΩΣ [κρίνεται από το δικαστήριο] άτιμο, έκλυτο βίο κλπ, είναι δυνατή η αποκλήρωσή τους.

Για το δεύτερο, η περιουσία αυτή σού ανήκει, δεν μοιράζεται. Το ίδιο και περιουσιακά στοιχεία που αποκλείεται να έχουν αποκτηθεί "από κοινού", πχ μια κληρονομιά από τον πατέρα σου ή το τζόκερ. Επίσης, έγραψα ότι υπάρχει "τεκμήριο" 1/3. Αυτό ανατρέπεται, αν αποδείξεις ότι εσύ δούλευες και η "καριόλα" μόνο ξόδευε, όπως φυσικά μπορεί το τεκμήριο να ανατραπεί εις βάρος σου (αν η σύζυγος ξεπλήρωνε μόνη της το σπίτι ή το αυτοκίνητο κλπ που είχε αγοραστεί στο όνομά σου).
Και πάλι όμως, ο νόμος δίνει στη σύζυγο, σε περίπτωση θανάτου με διαθήκη που την αποκλείει, τουλάχιστον τη μισή περιουσία ή το 1/4 ή το 1/8, αναλόγως του αν υπάρχουν άλλοι κληρονόμοι διαφόρων "τάξεων".
Αν δεν χωρίσεις (ή αν δεν υποβάλεις αίτηση διαζυγίου με ισχυρό λόγο πριν πεθάνεις), τότε τι γκρινιάζεις; :twisted:
Άβαταρ μέλους
By kacey
#50882
manosky έγραψε:
α) Ακόμα κι έτσι, θεωρείται ότι τα παιδιά σου έχουν αυξημένα δικαιώματα στην περιουσία σου σε σχέση με τρίτους.

β) Πχ να έχεις μεγαλώσει σε μια αστική ευκατάστατη οικογένεια και κάποια στιγμή, στα 20, να σού πει ο μπαμπάς "Τράβα ψόφα, θα σού δίνω 200 ευρώ το μήνα, ενώ εγώ βγάζω 10 χιλιάρικα, και πες ευχαριστώ γιατί δεν μού κάνεις τις κωλοτούμπες που γουστάρω κωλόπαιδο".
Δεν το θεωρώ σωστό, τουλάχιστον για μια κοινωνία σαν την ελληνική που, ακόμα, στηρίζεται στην οικογενειακή συνοχή - όσο κι αν μας πληροφορούν διάφοροι ότι αυτά είναι ξεπερασμένα πράγματα και δεν μετράνε.

γ) Φοβάσαι ότι ο "αχαΐρευτος" θα πετάξει την περιουσία σου στα κλαμπ και τα καζίνα; Κρατάς τη μισή τουλάχιστον και τη δίνεις στο Χαμόγελο του Παιδιού.

δ) Ε, στα θυμαράκια δεν θα πάθεις και τίποτα.

ε) Αν δεν χωρίσεις (ή αν δεν υποβάλεις αίτηση διαζυγίου με ισχυρό λόγο πριν πεθάνεις), τότε τι γκρινιάζεις; :twisted:


(Το πραγμα το σωζει λιγο οτι μιλαμε για την εντος του γαμου αποκτηθεισα περιουσια και αυτο που ειπες περι τεκμηριου κλπ.)


ε) γκρινιαζω γιατι ολα αυτα ειναι κουραστικες, χρονοβορες και κοστοβορες διαδικασιες για να πετυχεις κατι που θεωρω αυτονοητο:

α) το οτι κανεις δεν (πρεπει να) μπορει να σου πει τι θα κανεις ΕΣΥ με τη περιουσια ΣΟΥ. Ποιος ειναι αυτος που "θεωρει" οτι "¨τα παιδιά σου έχουν αυξημένα δικαιώματα στην περιουσία σου σε σχέση με τρίτους."? Με ρωτησε εμενα? Πραγματικα το θεωρω απιστευτο...

β) δεν καταλαβα? ενηλικος δεν ειναι? Αμα εγω που επι 18 χρονια τον ταιζω, φροντιζω, στηριζω, ντυνω, ποτιζω, στεγαζω, θελω να μην τα κανω αυτα πια, απο που και ως που πρεπει να συνεχισω να εχω ευθυνη?

γ) δηλαδη για να μη δωσω τη μιση (ουτε καν ολη) τη περιουσια μου σε καποιον που ΔΕΝ ΘΕΛΩ ρε παιδι μου, ας τη δωσω σε καποιον ασχετο?

δ) ξανα: μιλαμε για τη δικη μου περιουσια. Το αν θελω να τα παρω μαζι μου στο ταφο, δεν μπορει να αφορα αλλους.
Άβαταρ μέλους
By manosky
#50890 (γ+δ) Να τα πάρεις "μαζί σου" δεν μπορείς, εκτός αν τα κάψεις, όπως εκείνος ο Γιαπωνέζος που ήθελε να κάψει κάτι μοναδικά έργα τέχνης. Σε κάθε περίπτωση, στο τέλος κληρονομεί το δημόσιο.

(α)Ο νόμος ορίζει ότι έχεις ιδιαίτερη νομική υποχρέωση έναντι των παιδιών σου. Ισοβίως. Δεν σού τα φόρτωσε κανείς, θα τα φροντίζεις όσο καλύτερα μπορείς.
Θέμα οπτικής γωνίας.

(β) Ίσως είναι υπερβολική σε έναν βαθμό η προσκόλληση διαφόρων στο μπαμπαδόσπιτο για 30 και 40 χρόνια -εφόσον μπορούν να ανεξαρτητοποιηθούν-, αλλά και το να διώχνεις το παιδί στα 18 γιατί θέλεις να φας όσα μάζεψες μόνος σου δεν είναι ιδανικό πράγμα.
ΧΩΡΙΑ που ειδικά σήμερα, όπως τα σκάτωσαν οι της γενιάς του Πολυτεχνείου, αφήνοντας στα παιδιά τους ένα μάτσο χρέη, το τελευταίο που δικαιούνται είναι να τους πουν "έχω σύνταξη 1200 ευρώ, τράβα εσύ να δουλέψεις για 400, γιατί πρέπει να πληρώσω και τον ΕΝΦΙΑ. Και μην ξεχάσεις να μού κάνεις εγγονάκι ρεμπεσκέ :shifty: "
Άβαταρ μέλους
By Corto Maltese
#50922
leonp έγραψε:
manosky έγραψε:Ο τρόπος κληρονομιάς, με διαθήκη ή εξ αδιαθέτου, δεν επηρεάζει άλλα θέματα.


ΟΚ.

Είχα την εντύπωση ότι με διαθήκη η φορολογία ήταν μικρότερη.

Δεν ασχολήθηκα με πως και τι, αλλά ο πατέρας μου που ήθελε να μου κάνει γονική το πατρικό του είπαν (2 διαφορετικοί συμβολαιογράφοι) πως η διαθήκη είναι συμφερότερη