- 06 Σεπ 2018, 23:49 #533433 Σημερα το απογευμα καθως κολυμπουσα και παρατηρουσα τον βυθο σε 15 μετρα απο την ακτη και σε βαθος περιπου 4 μετρων
βλεπω να περναει απο κατω μου μια χελωνα και να κατευθυνεται προς τα βαθια . ηταν σηγουρα πανω απο 1 μετρο μεγαλη
καθως ειχα μετρο συγκρισης βυθισμενες ροδες φορτηγων .
Το συναισθημα ηταν απιστευτο και για τη μοναδικοτητα της στιγμης αλλα και την ηρεμια και το μεγαλειο που απεπνεε .
Δεν ξερω αλλα με συγκλόνισε.

- 07 Σεπ 2018, 08:39 #533450

Σημερα το απογευμα καθως κολυμπουσα και παρατηρουσα τον βυθο σε 15 μετρα απο την ακτη και σε βαθος περιπου 4 μετρων
βλεπω να περναει απο κατω μου μια χελωνα και να κατευθυνεται προς τα βαθια . ηταν σηγουρα πανω απο 1 μετρο μεγαλη
καθως ειχα μετρο συγκρισης βυθισμενες ροδες φορτηγων .
Το συναισθημα ηταν απιστευτο και για τη μοναδικοτητα της στιγμης αλλα και την ηρεμια και το μεγαλειο που απεπνεε .
Δεν ξερω αλλα με συγκλόνισε.

Από άραγμα σε άραγμα είσαι ότσο μου

Fake Petrolhead

- 07 Σεπ 2018, 09:17 #533454 https://www.imdb.com/title/tt3666024/

Αυτή την ταινία μου θύμισες.
Άσχετο, αλλά μου άρεσε πολύ

Ανδρέας
We are such stuff as dreams are made on and our little life is rounded with a sleep.

- 07 Σεπ 2018, 09:39 #533458

https://www.imdb.com/title/tt3666024/

Αυτή την ταινία μου θύμισες.
Άσχετο, αλλά μου άρεσε πολύ

Υπεροχη την εχω αν και τα παιδια τωρα δεν τους πολυαρεσουν αυτα

Από άραγμα σε άραγμα είσαι ότσο μου

αυτα ειναι , μας κουνανε το δαχτυλο και οι κλιματιζομενοι , μιση ωρα ειμαι απ την θαλασσα ρε.

- 07 Σεπ 2018, 09:43 #533460 Ωραίος otso!

Μου θύμισες κάτι που μου είχε τύχει όταν ήμουν φαντάρος... Πρώτη μετάθεση Λαγκαδά (βύσμα θα πείτε, αλλά ξανασκεφτείτε το, μας πήγαινε ΣΤΑ ΚΑΛΑ καμιά βδομάδα μέσα, στα χειρότερα 2,5 μήνες χωρίς έξοδο ) και κάναμε φυλάκιο στο Κολχικό (καμιά 15αριά χλμ πιο πέρα) σε ένα μικρό στρατόπεδο με αποθήκες καυσίμων. Έκανα σκοπιά στην πύλη του στρατοπέδου και είχα το 6-8 εκείνη τη μέρα.

Ήταν κάπου 6 και κάτι, ο ήλιος είχε αρχίσει να βγαίνει και είχε μια ωραία πρωινή δροσιά και ηρεμία, καθώς η φασαρία της μέρας, τόσο από τη φύση όσο και από τους ανθρώπους δεν είχε αρχίσει. Είμαι χαλαρός, μιας και ήταν Σάββατο ή Κυριακή και ξέρω πως δεν πρόκειται να έρθει κανείς πριν τελειώσω, ούτε καν έφοδος, είχε έρθει εξωτερική σε μένα το προηγούμενο βράδυ. Έχω ακουμπήσει το όπλο στον τοίχο δίπλα μου, έχω βγάλει το κράνος που είναι στο τσιμέντο δίπλα μου και αυτό και κάθομαι στο πεζούλι μπροστά στο φυλάκιο της πύλης. Αγναντεύω την κοιλάδα μπροστά μου, που είναι πνιγμένη στην πρωινή ομίχλη από ψηλά, το Κολχικό είναι σε έναν λόφο λίγο πάνω από τον κάμπο και ήταν πάνω από την ομίχλη, και απολαμβάνω τη στιγμή. Από τις λίγες στιγμές στο στρατό που αισθάνθηκα άνθρωπος. Από το χωριό ακούγονται ίσα ίσα οι πρώτοι θόρυβοι της ημέρας, τα πρώτα αυτοκίνητα και που και που κανένας κόκκορας.

Ξαφνικά ακούω μία αναστάτωση, έναν περίεργο θόρυβο κάπου πίσω και αριστερά μου. Πριν καν προλάβω να γυρίσω το κεφάλι μου βλέπω έναν τσαλαπετεινό να πετάει με "τέρμα γκάζια" πολύ χαμηλά. Και πριν καταλάβω τι και πως ο τσαλαπετεινός χτυπάει στον φράχτη και πέφτει στο έδαφος. Πετούσε πάρα πολύ γρήγορα και πολύ χαμηλά και το λεπτό σύρμα του φράχτη ήταν σχεδόν αόρατο. Μέχρι να σκεφτώ τι να κάνω και το πόσο υπέροχο πουλί ήταν, εμφανίζεται ένα μεγάλο γεράκι, αρπάζει με τα νύχια του τον τσαλαπετεινό που είναι ακίνητος στο έδαφος με κοιτάει στα μάτια για μία στιγμή, ανοίγει τα φτερά του και φεύγει.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμα αυτό του γερακιού.

Peugeot 206 1.6 110ps => not any more... bye bye...

Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!

MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα

- 07 Σεπ 2018, 10:01 #533469

αυτα ειναι , μας κουνανε το δαχτυλο και οι κλιματιζομενοι , μιση ωρα ειμαι απ την θαλασσα ρε.

Κλιματιζόμενοι είναι οι άλλοι. Εγώ είμαι βρομιάρης εργοταξιακός μηχανικός (με βραδύκαυστα μακριά πουκάμισα και το καλοκαίρι )


Θα το καθιερώσω τα Σάββατα φεύγοντας από διυλιστήρια να ρίχνω μια βουτιά στην Κινέτα (το πολύ πολύ να βγάλω τρίτο πόδι )

Fake Petrolhead

- 07 Σεπ 2018, 10:09 #533473 Mάρκο, σου θυμίζει τπτ το παρακάτω;

Το μεγάλο πρόβλημα του κόσμου είναι ότι οι βλάκες είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση και οι έξυπνοι είναι γεμάτοι αμφιβολίες...

- 07 Σεπ 2018, 10:17 #533478 @Otso

το είχα ξαναγράψει , πριν κάποια χρόνια , στο Ξυλόκαστρο , έχω πέσει στη θάλασσα αρματωμένος για την καθημερινή μου περιπολία προς αναζήτηση χταποδιών...
γύρω στα 3 μέτρα βάθος , βλέπω έναν μεγάλο όγκο , αραχτό πάνω σε κάτι φύκια , λέω ώπα τι είν τουτο , πλησιάζω να δω καλύτερα , είναι μια χελώνα..α κ ι ν η τ η .....Πλησιάζω κ την ακουμπάω στο καύκαλο , ίσα ίσα με την τρίαινα από το ψαροντούφεκο , να δω αν ειναι ζωντανή....






Σε κλάσμα δευτερολέπτου , με ένα ξεπέταγμα είχε εξαφανιστεί από μπροστά μου...Μιλάμε απίστευτη τέτοια επιτάχυνση ...
Πολύ όμορφο συναίσθημα εξίσου όμορφο με το να ταξιδεύεις με φουσκωτό και δίπλα σου , στο 1 μέτρο να πηδάνε τα δελφίνια (στον Κορινθιακό μου είχε τύχει πολλές φορές , δεν συγκρίνεται αυτή η αίσθηση...)

- 07 Σεπ 2018, 10:29 #533485 Μιας και ο markvag ανεφερε στρατο , ας πω και εγω αλλη μια ανυπερβλητη στιγμη απ το στρατο .
Εμαι Χιο και ειμαι στις θεσεις μαχης , κοντα στα Κεραμεια που λενε οι ντοπιοι 10 μετρα απο την παραλια μονος , οι αλλοι κοιμοντουσαν στα 20 μετρα ο καθενας μεσα στην δικη του τρυπα ,(μας ειχαν παει να μεινουμε κανα 2 μερες εκει μεσα για να συνηθισουμε στο που θα πεθανουμε) μολις ειχε πεσει ο ηλιος και αρχιζε να σουρουπωνει , η θαλασσα λαδι , απολυτη διαυγεια , η μικρα ασια σου φαινοταν κοντα 10 λεπτα κολυμπι , φθινοπωρο και η παραλια αδεια.Εγω ειχα βγει απ την τρυπα και ειχα ξαπλωσει στην παραλια καπνιζοντας το ενα astor πισω απο το αλλο.Τοτε βλεπω να ερχονται 2 δελφινια προς την ακτη παιζοντας , ερχονται στα 2 μετρα απο την ακτη ειναι μισοβγαλμενα εξω απο την θαλασσα με κοιτουν και μιλανε (οχι ανθρωπινα βεβαια) σαν να με καλουν , εγω να εχω μεινει αλαλος και σκεφτομαι αν πρεπει να μπω στην θαλασσα , εν το μεταξυ αυτα πηδαγανε κανανε αλματα και κρατιοντουσαν μισοβγαλμενα σαν αγκαλια , στο μυαλο μου περναει οτι εκαναν ερωτα και αποφασιζω να μην μπω και τα διακοψω , απλα εμεινα εκει μονος να παρακολουθω κατι απιστευτο .
μετα απο λιγο απλα εφυγαν χωρις να χαιρετησουν αυτη τη φορα.

- 07 Σεπ 2018, 10:38 #533490 εμένα η πιο μαγική και ανυπέρβλητη ιστορία από το στρατό είναι να είμαι 4-6 στους πρόποδες του μαγευτικού ολύμπου και από το κρύο να με έχει πιάσει απόγνωση, ξαφνικά ανατέλλει και όπως εμφανίζεται ο ήλιος πίσω από τον μαγευτικό πάντα όλυμπο και με χρτοάνε οι πρώτες ακτίνες της ημέρας ένιωσα την ασήμαντη αυτή ζέστη σαν το μεγαλύτερο δώρο του θεού στον άνθρωπο και ξαφνικά ένιωθα χωρίς ουσιαστικό λόγο ζεστασιά

ιστορίες με εξωτικά ζώα δεν έχω, μόνο με κάνα σκύλο

καθηγητές τρεις και εχάθη η πατρίς

- 07 Σεπ 2018, 11:09 #533504

ιστορίες με εξωτικά ζώα δεν έχω, μόνο με κάνα σκύλο

Mιας και πιάσαμε τις χελώνες... Πρέπει να ήταν φέτος ή πέρισυ το καλοκαίρι που ήμουν στον Ωρωπό για κάιτ. Κάνω λοιπόν και βλέπω κάποια στιγμή μέσα κάτι σα να επιπλέει, σαν κόντρα πλακέ, δεν το είδα καλά. Επιστρέφω από περιέργεια και την ώρα που είμαι πολύ κοντά και έχω κόψει ταχύτητα να το παρακολουθήσω κάνει μία κίνηση και βγάζει το κεφάλι της έξω να πάρει ανάσα και ψιλοχέστηκα κιόλας Ήταν μία πραγματικά μεγάλη χελώνα που κολυμπούσε κόντρα στον άνεμο και με ιδιαίτερη επιτυχία. Σε 5' είχε εξαφανιστεί. Μου έκανε εντύπωση η ταχύτητα της.

Το μεγάλο πρόβλημα του κόσμου είναι ότι οι βλάκες είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση και οι έξυπνοι είναι γεμάτοι αμφιβολίες...

- 07 Σεπ 2018, 11:12 #533506

εμένα η πιο μαγική και ανυπέρβλητη ιστορία από το στρατό είναι να είμαι 4-6 στους πρόποδες του μαγευτικού ολύμπου και από το κρύο να με έχει πιάσει απόγνωση, ξαφνικά ανατέλλει και όπως εμφανίζεται ο ήλιος πίσω από τον μαγευτικό πάντα όλυμπο και με χρτοάνε οι πρώτες ακτίνες της ημέρας ένιωσα την ασήμαντη αυτή ζέστη σαν το μεγαλύτερο δώρο του θεού στον άνθρωπο και ξαφνικά ένιωθα χωρίς ουσιαστικό λόγο ζεστασιά

ιστορίες με εξωτικά ζώα δεν έχω, μόνο με κάνα σκύλο

Λιτόχωρο;;

- 07 Σεπ 2018, 11:13 #533507

ιστορίες με εξωτικά ζώα δεν έχω, μόνο με κάνα σκύλο

Mιας και πιάσαμε τις χελώνες... Πρέπει να ήταν φέτος ή πέρισυ το καλοκαίρι που ήμουν στον Ωρωπό για κάιτ. Κάνω λοιπόν και βλέπω κάποια στιγμή μέσα κάτι σα να επιπλέει, σαν κόντρα πλακέ, δεν το είδα καλά. Επιστρέφω από περιέργεια και την ώρα που είμαι πολύ κοντά και έχω κόψει ταχύτητα να το παρακολουθήσω κάνει μία κίνηση και βγάζει το κεφάλι της έξω να πάρει ανάσα και ψιλοχέστηκα κιόλας Ήταν μία πραγματικά μεγάλη χελώνα που κολυμπούσε κόντρα στον άνεμο και με ιδιαίτερη επιτυχία. Σε 5' είχε εξαφανιστεί. Μου έκανε εντύπωση η ταχύτητα της.

Για καϊτ εδω εισαι



Κυριακατικη, Μαρμαρι Μεγαλη αμμος.

< >

- 07 Σεπ 2018, 11:31 #533512

Λιτόχωρο;;

ω ναι.. ήμουν μόνιμα υπηρεσία στο φυλάκιο πυρομαχικών και έπεσε πολύ κρύο το '11-'12

και εδώ είναι την ημέρα που έφυγα από 'κει

https://www.youtube.com/watch?v=1A6ikevAmRA

καθηγητές τρεις και εχάθη η πατρίς

- 07 Σεπ 2018, 12:10 #533526 Ωραίος! Το 2009 πρέπει να έβαψα όλην την 23 ΕΜΑ. Φανταστικό μέρος το Λιτόχωρο

.