Κατά τη γνώμη μου, οι σταθερές τετραετίες είναι το ιδανικό. Ούτως ή άλλως βέβαια, σε μια μπου@@@λοχώρα σαν και τη δική μας, οποιαδήποτε αλλαγή θα ήταν βελτίωση.
Για εμένα το ιδανικό σύστημα είναι των Ηνωμένων Πολιτειών. Βασικά θεωρώ τους ιδρυτές του κράτους τους (Τζέφερσον, Άνταμς, Φρανγκλίνος κτλ.) τεράστιους! Είχαν προβλέψει πράγματα και θάματα και είχαν φτιάξει ένα εξαιρετικά future proof σύνταγμα. Το μόνο μεγάλο τους αρνητικό είναι η καθολική κυριαρχία των 2 κομμάτων (το οποίο όμως δεν έχει σχέση με το σύνταγμα). Αισθάνομαι τυχερός για όλους εμάς στον πλανήτη που η μοναδική υπερδύναμη έχει ένα τόσο δημοκρατικό και ελεγχόμενο από παντού (μέσω της διάκρισης των εξουσιών) σύστημα διακυβέρνησης. Φυσικά και κάνουν λαμογιές και φυσικά και έχουν καταστρέψει/διαλύσει/ισοπεδώσει/ανατρέψει/προσεταιριστεί ένα σκασμό χώρες αλλά τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ πολύ χειρότερα. Απλά τώρα, οι λαμογιές και οι συνωμοσίες χρειάζονται πολύ κόπο και πολύ οργάνωση για να περάσουν. Η σύγκριση με τις Ευρωπαικές χώρες είναι απίστευτα υπέρ τους.
Εμείς, από την άλλη, είμαστε η ντροπή του πολιτισμένου κόσμου. Από που να το πιάσεις; Καμία διάκριση μεταξύ εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, ενώ η δικαστική κάνει αλλαξοκωλιές με τις 2 πρώτες. Αυτό μόνο αν ήταν ρυθμισμένο, θα ζούσαμε σε άλλη χώρα. Από εκεί πιστεύω ξεκινάνε όλα τα χάλια μας και αυτό είναι ο λόγος που δε διορθώνεται τίποτα. Λόγω αυτών, ακολουθεί και ο τύπος ανεξέλεγκτος και ο έρμος (και ηλίθιος, βεβαίως βεβαίως) λαός γίνεται σιωπηλός δέκτης κάθε παγαποντιάς, λαμογιάς, προδοσίας, αλητείας κτλ. που σκεφτεί ο οποιοσδήποτε ισχυρός και μη του τόπου αυτού. Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι είναι θαύμα που υπάρχουμε ακόμη σαν κράτος και δεν έχουμε διαλύσει. Πραγματικά μου φαίνεται σα θαύμα. Από την άλλη, σκέφτομαι ότι ίσως δεν είμαστε άξιοι να είμαστε αυτόνομοι (
) αφού συνεχώς βγάζουμε τα μάτια μας ο ένας του άλλου και δε μπορούμε να συνεννοηθούμε σε τίποτα.