- 25 Ιουν 2017, 18:10
#410665
mirage έγραψε:Θα μπορουσαμε να δούμε τις "μυστικες" στατιστικες κι εμεις για να βγαλουμε τα συμπερασματα μας;
< >
Δεν είναι μυστικές, είναι στατιστικές που έτυχε να διαβάσω πριν χρόνια ούτε που θυμάμαι πού, μη με ανακρίνεις με αυτόν τον τρόπο όμως δεν μπορώ να σε βοηθήσω. αν ψάξεις στο net ίσως βρείς κάτι, ξαναλέω δεν είναι μυστικές και ούτε βγαλμένες από το κεφάλι μου, είναι ένα θέμα για το οποίο δεν θα τρολλάριζα, όπως γενικά δεν τρολλάρω, ΟΚ ?
Αυτό κάνει ? Το βρήκα με μια γρήγορη ματιά, δεν ξέρω αν ισχύει αλλά βγάλε τα δικά σου συμπεράσματα
Παρασκευή, 17 Σεπτεμβρίου 2010
Η οστεοπόρωση, το γάλα και ένας σύγχρονος μύθος
από τον Bruce Friedrich
"Ο μύθος ότι η οστεοπόρωση προκαλείται από την ανεπάρκεια ασβεστίου δημιουργήθηκε για να πωλήσει τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα συμπληρώματα ασβεστίου.Δεν υπάρχει καμία αλήθεια σ’αυτόν. Οι Αμερικανίδες είναι μεταξύ των μεγαλύτερων καταναλωτών ασβεστίου στον κόσμο, και παρ’όλα αυτά έχουν ένα από τα πιό υψηλά επίπεδα οστεοπόρωσης στον κόσμο.
Και η κατανάλωση ακόμα περισσότερων γαλακτοκομικών προϊόντων και συμπληρωμάτων ασβεστίου δεν πρόκειται να αλλάξει αυτό το γεγονός."
- Δρ John McDougall Το πρόγραμμα McDougall για τις γυναίκες (2000)
Η οστεοπόρωση είναι μια ασθένεια που επιφέρει εξασθένιση και χαρακτηρίζεται από χαμηλή μάζα οστών και την επιδείνωση του ιστού των οστών που έχει επιπτώσεις σε δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανών και προκαλεί 1,5 εκατομμύριο σπασίματα κάθε χρόνο. Το ετήσιο κόστος θεραπείας ανέρχεται συνολικά σε περισσότερα από $10 δισεκατομμύρια. Ενώ μερικοί άνθρωποι που πάσχουν από οστεοπόρωση αισθάνονται επαναλαμβανόμενο πόνο στην πλάτη,έχουν απώλεια ύψους και νωτιαίες παραμορφώσεις, πολλοί δεν ξέρουν ακόμη και ότι έχουν την ασθένεια αυτή έως ότου εμφανιστεί ένα σπάσιμο οστών.
Σύμφωνα με το εθνικό ίδρυμα οστεοπόρωσης,η μία στις δύο γυναίκες μετά την ηλικία των 50, και ένας στους οκτώ άνδρες, θα δοκιμάσει ένα σπάσιμο που σχετίζεται με την οστεοπόρωση. Η γαλακτοκομική βιομηχανία έχει μια ισχυρή λαβή στη βιομηχανία διατροφής σε αυτήν την χώρα. Πληρώνει τεράστιους αριθμούς διαιτολόγων, γιατρών, και ερευνητών για να προωθήσει τα γαλακτοκομικά, και ξοδεύει περισσότερα από $300 εκατομμύρια ετησίως, σε εθνικό επίπεδο, για να διατηρήσει μια αγορά για τα προϊόντα της. Η γαλακτοκομική βιομηχανία έχει διεισδύσει στα σχολεία, έχει εξαγοράσει αστέρια του αθλητισμού, προσωπικότητες, και πολιτικούς, και προωθεί συνεχώς μια ημερήσια ατζέντα βασισμένη στο κέρδος παρά στη δημόσια υγεία.
Ο Δρ walter Willett, ένας ερευνητής διατροφής παλαιμάχων στη σχολή δημόσιας υγείας του Χάρβαρντ, λέει ότι η κατανάλωση ασβεστίου "έχει γίνει μια θρησκευτική σταυροφορία," που επισκιάζει τα αληθινά προληπτικά μέτρα όπως η σωματική άσκηση. Ακούγοντας τη γαλακτοκομική βιομηχανία να λέει ότι, εάν καταναλώνετε τρία ποτήρια γάλακτος καθημερινά, τα κόκκαλά σας θα είναι ισχυρότερα, εφυσηχάζεστε ότι η οστεοπόρωση δεν θα είναι το μέλλον σας.
Παρά τη χρηματοδότηση από την γαλακτοκομική βιομηχανία αλλεπάλληλων μελετών που προσπαθούν να αποδείξουν τις αξιώσεις της, ο Δρ John McDougall, αφού εξέτασε όλες τις διαθέσιμες διατροφικές μελέτες και στοιχεία, ολοκληρώνει:
"Η αρχική αιτία της οστεοπόρωσης είναι η υψηλή σε πρωτεΐνη διατροφή που οι περισσότεροι Αμερικανοί καταναλώνουν σήμερα. Όπως είπε ένας κύριος ερευνητής σε αυτό το θέμα, "Τρώγοντας μια υψηλή σε πρωτεΐνη διατροφή είναι σαν έκχυση όξινης βροχής στα κόκκαλά σας." Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι, εάν τα γαλακτοκομικά έχουν οποιαδήποτε επίδραση,αυτή είναι ότι και κλινικές αποδείξεις αλλά και τα στοιχεία πληθυσμών εμπλέκουν έντονα τα γαλακτοκομικά στην πρόκληση παρά στην παρεμπόδιση της οστεοπόρωσης.Το να στρέφει η γαλακτοκομική βιομηχανία ανυποψίαστες γυναίκες και παιδιά στον εφυσηχασμό λέγοντας τους, ουσιαστικά, να πίνουν περισσότερο γάλα και τα κόκκαλά τους θα είναι μια χαρά, μπορεί να έχει καλό επιχειρηματικό νόημα, αλλά κάνει ένα σοβαρό κακό στο κοινό.
Οι περισσότεροι από τους λαούς της υφηλίου δεν καταναλώνουν γάλα αγελάδας, και όμως το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου δεν δοκιμάζει τα υψηλά ποσοστά οστεοπόρωσης που βρίσκονται στη δύση. Στις ασιατικές χώρες, παραδείγματος χάριν, όπου η κατανάλωση γαλακτοκομικών είναι χαμηλή (και πού οι γυναίκες τείνουν να είναι λεπτές και με μικρά κόκαλα, παγκοσμίως αποδεκτοί παράγοντες κινδύνου για την οστεοπόρωση), τα ποσοστά σπασίματος είναι πολύ χαμηλότερα από ότι είναι στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις Σκανδιναβικές χώρες, όπου κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων είναι αρκετά μεγαλύτερη.
Αλλά μην ακούτε εμάς. Εξετάστε την επιστήμη μόνοι σας:
Μια μελέτη, που χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Γαλακτοκομικό Συμβούλιο, αφορούσε το δόσιμο σε μια ομάδα μετεμμηνοπαυσικών γυναικών τριών ποτηριών των 240 γρ. γάλακτος ανά ημέρα για δύο χρόνια και τη σύγκριση των οστών τους με τις γυναίκες μιας άλλης ομάδας ελέγχου που δεν έπιναν γάλα. Η γαλακτοκομική ομάδα κατανάλωνε 1.400 mg ασβεστίου ανά ημέρα και έχανε μάζα οστών δύο φορές το ποσοστό της άλλης ομάδας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, "αυτό μπορεί να οφειλόταν στη μέση αύξηση 30 τοις εκατό στην πρωτεϊνική εισαγωγή κατά τη διάρκεια της συμπληρωματικής διατροφής με γάλα... Η δυσμενής συνέπεια της αυξήμένης πρωτεϊνικής εισαγωγής στην ισορροπία ασβεστίου έχει αναφερθεί από διάφορα εργαστήρια, συμπεριλαμβανομένου του δικού μας "(αναφέρουν έπειτα 10 άλλες μελέτες).
Ο McDougall λέει, "Περιττό να σας πούμε ότι, αυτή η είδηση δεν έφθασε στις ειδήσεις των έξι."
Αφού εξέτασαν 34 δημοσιευμένες μελέτες σε 16 χώρες, οι ερευνητές στο πανεπιστήμιο Yale διαπίστωσαν ότι οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης "συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Σουηδίας, και της Φινλανδίας" είναι εκείνες στις οποίες οι άνθρωποι καταναλώνουν το περισσότερο κρέας, γάλα, και άλλα ζωικά τρόφιμα. Αυτή η μελέτη επίσης έδειξε ότι αφρικανικοί Αμερικανοί, που καταναλώνουν, κατά μέσον όρο, περισσότερα από 1.000 mg ασβεστίου ανά ημέρα, είναι εννέα φορές πιθανότερο να πάθουν σπασίμο των ισχίων από ότι είναι οι νοτιοαφρικανικοί Μαύροι,των οποίων η καθημερινή πρόσληψη ασβεστίου είναι μόνο 196 mg. Λέει ο McDougall, " από έθνος-σε-έθνος,οι άνθρωποι που καταναλώνουν περισσότερο ασβέστιο έχουν τα πιό αδύνατα κόκκαλα και τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης... Μόνο σε εκείνες τις περιοχές όπου το ασβέστιο και η πρωτεΐνη τρώγονται σε σχετικά υψηλές ποσότητες υπάρχει ανεπάρκεια ασβεστίου των οστών, λόγω της υπερβολής της ζωικής πρωτεΐνης."
Η μελέτη ορόσημο του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ για την υγεία των νοσοκόμων, που παρακολούθησε 78.000 γυναίκες κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 12 ετών, διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που κατανάλωσαν το περισσότερο ασβέστιο από τα γαλακτοκομικά τρόφιμα έσπασαν περισσότερα κόκκαλα από εκείνες που έπιναν σπάνια γάλα. Συνοψίζοντας αυτήν την μελέτη, η Lunar Osteoporosis Update (Νοέμβριος 1997) εξήγησε: "Αυτός ο αυξανόμενος κίνδυνος σπασίματος ισχίων συνδέθηκε με το γαλακτοκομικό ασβέστιο.Εάν αυτό ήταν ένα οποιοσδήποτε άλλο πράγμα εκτός από το γάλα, το οποίο τόσο επιθετικά έχει προωθηθεί από τα γαλακτοκομικά συμφέροντα, αναμφισβήτητα θα θεωρούταν σημαντικός παράγοντας κινδύνου."
Τα εθνικά ιδρύματα μελέτης υγείας από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2001), βρήκαν ότι
"Οι γυναίκες που έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεΐνης τους από ζωικές πηγές είχαν τρεις φορές το ποσοστό απώλειας κόκκαλων και 3,7 φορές το ποσοστό σπασιμάτων ισχίων των γυναικών που έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεΐνης τους από φυτικές πηγές." Αν και οι ερευνητές έλαβαν υπ’οψιν " όλα όσα σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαν να εξηγήσουν αυτή τη σχέση,αυτό δεν άλλαξε τα αποτελέσματα." Το συμπέρασμα της μελέτης: "Η αύξηση της φυτικής και η μείωση της ζωικής πρωτεϊνικής πρόσληψης μπορούν να μειώσουν την απώλεια οστών και τον κίνδυνο σπασίματος ισχίων."
Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2000) εξέτασε όλους τους τομείς της διατροφής και της υγείας των οστών και διαπίστωσε ότι η μεγάλη κατανάλωση φρούτων και τα λαχανικά έχουν θετικές επιπτώσεις στην υγεία των οστών ενώ η γαλακτοκομική κατανάλωση όχι. Τέτοια συμπεράσματα δεν εκπλήσσουν τους διατροφικούς ερευνητές: Σύμφωνα με τον Δρ Neal Barnard, συγραφέα του βιβλίου Turn Off the Fat Genes (Σταματήστε τα γονίδια του πάχους 2001) και διάφορα άλλα βιβλία για την διατροφή και την υγεία, η απορρόφηση ασβεστίου από τα λαχανικά είναι εξ ίσου καλή ή και καλύτερη από αυτή του γάλακτος. Η απορρόφηση ασβεστίου από το γάλα είναι περίπου 30 τοις εκατό, ενώ οι αριθμοί για το μπρόκολο, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το σινάπι, τις ρέβες, το κατσαρό λάχανο, και μερικά άλλα φυλλώδη πράσινα λαχανικά κυμαίνονται μεταξύ 40 έως 64 τοις εκατό.
Αφού αξιολόγησε τις μελέτες για τη σύνδεση μεταξύ πρωτεϊνικής εισαγωγής και ουρικής απώλειας ασβεστίου, ο διατροφολόγος ερευνητής Robert P. Heaney διαπίστωσε ότι καθώς η κατανάλωση πρωτεΐνης αυξάνεται, εξ ίσου αυξάνεται το ποσό ασβεστίου που χάνεται στα ούρα (περιοδικό της αμερικανικής διαιτητικής ένωσης, 1993): "Αυτή η επίδραση έχει τεκμηριωθεί σε διάφορα διαφορετικά σχέδια μελέτης για περισσότερο από 70 χρόνια," γράφει, προσθέτοντας, " η καθαρή επίδραση είναι τέτοια που εάν η πρωτεϊνική εισαγωγή διπλασιάζεται χωρίς μεταβαλλόμενη λήψη άλλων θρεπτικών ουσιών,η ουρική περιεκτικότητα σε ασβέστιο αυξάνεται κατά περίπου 50 τοις εκατό."
Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Σύδνευ και του νοσοκομείου Westmead ανακάλυψαν ότι η κατανάλωση γαλακτοκομικών τροφίμων, ιδιαίτερα νωρίς στη ζωή, αυξάνει τον κίνδυνο σπασιμάτων ισχίων στα γηρατειά (αμερικανικό περιοδικό της επιδημιολογίας, 1994).
Τέλος, μια ανάλυση όλης της έρευνας που πραγματοποιήθηκε από το 1985,και δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2000), συμπέρανε:
"Εάν η πρόσληψη γαλακτοκομικών τροφίμων παρέχει υγεία οστών, κάποιος θα περίμενε αυτό να είναι προφανές από τις 57 εκβάσεις, οι οποίες περιελάμβαναν τυχαίες, ελεγχόμενες δοκιμές και τις διαχρονικές μελέτες ομάδων που ισοδυναμούσαν με 645.000 ανθρωποέτη." Οι ερευνητές συνεχίζουν μετα λύπης λέγοντας ότι "έχουν υπάρξει λίγες προσεκτικά σχεδιασμένες μελέτες των αποτελεσμάτων των γαλακτοκομικών τροφίμων στην υγεία των οστών," και έπειτα ολοκληρώνουν με τη χαρακτηριστική επιστημονική επιφύλαξη ότι:
"Το σώμα των επιστημονικών στοιχείων εμφανίζεται ανεπαρκές να υποστηρίξει μια σύσταση για καθημερινή πρόσληψη γαλακτοκομικών τροφίμων για να προωθήσει την υγεία των οστών στον ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ πληθυσμό."
Αυτό που ξέρουμε είναι ότι τα ποσοστά οστεοπόρωσης μειώνονται εμφανώς όταν το βάρος του σώματος,η άσκηση, και θερμιδική πρόσληψη αυξάνονται. Επιβεβαιώνοντας την λύπη των ερευνητών για τις κακές μελέτες, μόνο τρεις μελέτες έχουν τη θερμιδική πρόσληψη στην ανάλυση.Δύο από αυτές δεν βρήκαν κανέναν συσχετισμό μεταξύ της γαλακτοκομικής πρόσληψης και της οστεοπόρωσης. Η άλλη βρήκε μια θετική σύνδεση δηλαδή όσο περισσότερο γάλα καταναλώνεται, τόσο υψηλότερος ο κίνδυνος σπασίματος (η μελέτη για τις νοσοκόμες του Χάρβαρντ, δέστε παραπάνω).
Το αμερικανικό περιοδικό της κλινικής μελέτης διατροφής (2000) που αναφέρθηκε παραπάνω υποστήριξε ότι αφού ξέρουμε σίγουρα ότι η συνολική θερμιδική πρόσληψη και το βάρος του σώματος συνδέονται θετικά με τη μάζα των οστών, τέτοιοι παράγοντες είναι "ιδιαίτερα σημαντικοί" σε οποιαδήποτε μελέτη της οστεοπόρωσης και της μάζας των οστών.
Αγνοεί άραγε σκόπιμα η γαλακτοκομική βιομηχανία αυτούς τους παράγοντες στις κλινικές μελέτες της, ίσως επειδή οι καταναλωτές γαλακτοκομικών τείνουν να είναι βαρύτεροι και καταναλώνουν περισσότερες θερμίδες από εκείνους που καταναλώνουν λιγότερα (ή καθόλου) γαλακτοκομικά προϊόντα; Είναι αξιοπρόσεκτο ότι η γαλακτοκομική βιομηχανία δεν μπορεί να πάρει τα αποτελέσματα που ψάχνει, δεδομένου ότι η γαλακτοκομική κατανάλωση τείνει να κάνει τους ανθρώπους βαρύτερους. Ακόμα κι αν οι γαλακτοκομικοί ερευνητές αγνοούν αυτόν τον παράγοντα, οι περισσότερες μελέτες δεν παρουσιάζουν ακόμα καμία σχέση, και μερικές δείχνουν ότι το γάλα προκαλεί την οστεοπόρωση. Εάν η τάση εκείνων που καταναλώνουν περισσότερα γαλακτοκομικά να είναι βαρύτεροι και να καταναλώνουν περισσότερες θερμίδες λαμβανόταν υπ’όψιν, οι μελέτες που δεν δείχνουν καμία σύνδεση θα έδειχναν, στην πραγματικότητα, ότι η πρόσληψη γαλακτοκομικών προκαλεί την οστεοπόρωση, όπως η μελέτη της σχολής δημόσιας υγείας του Χάρβαρντ; Αυτό θα εναρμόνιζε την κλινική ανάλυση με την ανάλυση πληθυσμών, η οποία σαφώς δηλώνει ότι η αυξανόμενη γαλακτοκομική κατανάλωση συνδέεται με αυξανόμενο κίνδυνο για οστεοπόρωση.
Τι μπορώ να κάνω λοιπόν για να έχω γερά κόκκαλα;
Η οστεοπόρωση είναι μια φρικτή ασθένεια, και αν και τα στοιχεία είναι ακράδαντα ότι η κατανάλωση γαλακτοκομικών δεν την αποτρέπει, απλά κόβοντας τα γαλακτοκομικά προϊόντα δεν εξασφαλίζετε ότι δεν θα σας ταλαιπωρήσει. Και εάν, όπως οι περισσότεροι ανθρώποι που δεν καταναλώνουν καθόλου κρέας ή γαλακτοκομικά, είστε λεπτοί, πρέπει να φροντίσετε να κάνετε κάποιες σκέψεις (και προσπάθεια) για να κρατήσετε τα κόκκαλα σας υγειή.
Αυτό που τα στοιχεία υπαγορεύουν ως χρήσιμο για γερά κόκκαλα είναι:
- Να παίρνετε αρκετή βιταμίνη Δ (εάν δεν ξοδεύετε κάποιο διάστημα στον ήλιο, να τρώτε τα κατάλληλα τρόφιμα).
- Να εξάλειψετε τη ζωική πρωτεΐνη (για ποικίλους λόγους,η ζωική πρωτεϊνη προκαλεί σοβαρή επιδείνωση των οστών).
- Περιορισμός της κατανάλωσης οινοπνεύματος (το οινόπνευμα είναι τοξικό για τα κύτταρα που σχηματίζουν τα οστά και εμποδίζει την απορρόφηση του ασβεστίου).
- Περιορισμός της πρόσληψης αλατιού (το νάτριο τραβάει το ασβέστιο από τα κόκκαλα)
- Μην καπνίζετε (μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που καπνίζουν ένα πακέτο την ημέρα έχουν 5 έως 10 τοις εκατό λιγότερη πυκνότητα οστών στην εμμηνόπαυση από τις μη καπνίζοντες).
- Να κάνετε αρκετή άσκηση. Οι μελέτες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σωματική άσκηση είναι το κλειδί στην οικοδόμηση ισχυρών οστών (ο σημαντικότερος από οποιοδήποτε άλλο παράγοντα).Παραδείγματος χάριν, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal, που παρακολούθησε 1.400 άνδρες και γυναίκες κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 15 ετών, διαπίστωσε ότι η άσκηση μπορεί να είναι η καλύτερη προστασία ενάντια στα σπασίματα ισχίων και ότι η "μειωμένη πρόσληψη διαιτητικού ασβεστίου δεν φαίνεται να είναι παράγοντας κινδύνου." Και οι ερευνητές του κρατικού πανεπιστημίου Penn διαπίστωσαν ότι η πυκνότητα των οστών επηρεάζεται σημαντικά από το πόση άσκηση κάνουν τα κορίτσια κατά τη διάρκεια της εφηβείας, όταν αναπτύσσεται το 40 έως 50 τοις εκατό της σκελετικής μάζας τους. Σύμφωνη με την προηγούμενη έρευνα, η μελέτη του Penn, που δημοσιεύθηκε στην Παιδιατρική (2000), το περιοδικό της αμερικανικής ακαδημίας παιδιατρικής, έδειξε ότι η πρόσληψη ασβεστίου, που κυμάνθηκε από 500 έως 1.500 mg ανά ημέρα, δεν έχει καμία μόνιμη επίδραση στην υγεία των οστών.
"Είχαμε υποθέσει ότι η αυξημένη πρόσληψη ασβεστίου θα οδηγούσε σε καλύτερο εφηβικό κέρδος στα κόκκαλα. Περιττό να πούμε ότι έκπλαγήκαμε όταν είδαμε την υπόθεσή μας να αντικρούεται, " εξήγησε ένας ερευνητής.
Συμπέρασμα:
Το να πίνει κανείς γάλα χτίζει τα κέρδη των γαλακτοκομικών παραγωγών, αλλά όπως δείχνουν οι παραπάνω μελέτες, είναι πιθανότερο να βλάψει τα κόκκαλά σας παρά να τα βοηθήσει. Και τα γαλακτοκομικά τρόφιμα συνδέονται με όλα τα είδη άλλων προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας, των καρδιακών παθήσεων και του καρκίνου (συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του μαστού και του καρκίνου του προστάτη).Επίσης είναι πιθανό να είναι μολυσμένα με επίπεδα ιχνών αντιβιοτικών, ορμονών, και άλλων χημικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένης της διοξίνης, μια από τις τοξικότερες ουσίες που είναι γνωστές στους ανθρώπους (η Washington Post ανέφερε ότι "η πιό πρόσφατη μελέτη της EPA καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που καταναλώνουν ακόμη και μικρά ποσά διοξίνης στα λιπαρά τρόφιμα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα αντιμετωπίζουν έναν κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου 1 στα 100. Μπορούν επίσης να αναπτύξουν άλλα προβλήματα, όπως η διαταραχή της προσοχής, οι μαθησιακές δυσκολίες, ευαισθησία στις μολύνσεις και τις διαταραχές του συκωτιού "(12 Απριλίου ..2001).
Φυσικά, το ασβέστιο είναι ένα ουσιαστικό μέταλλο, και είναι δυνατό να υπάρξει μια ανεπάρκεια ασβεστίου. Σύμφωνα με το Δρ Neal Barnard, Πρόεδρο της Επιτροπής Παθολόγων για Υπεύθυνη Ιατρική:
"Το γάλα, ειδικότερα, είναι φτωχή διασφάλιση ενάντια στα σπασίματα των οστών.Οι υγιέστερες πηγές ασβεστίου είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και όσπρια.Δεν χρειάζεται να φάτε τεράστιες μερίδες λαχανικών ή φασολιών για να πάρετε αρκετό ασβέστιο, αλλά να περιλαμβάνετε και τα δύο στον κανονικό προγραμματισμό των διατροφικών επιλογών σας. Εάν ψάχνετε για πρόσθετο ασβέστιο,οι χυμοί γκρέιπφρουτ,πορτοκαλιού, μήλου είναι καλές επιλογές."
Δεν έχει περισσότερο νόημα για τους ανθρώπους να καταναλώνουν το μητρικό γάλα αγελάδων απ'ό,τι να καταναλώσουν το μητρικό γάλα αρουραίων, γατών,σκυλιών, καμηλοπαρδάλεων, ή οποιουδήποτε άλλου θηλαστικού. Η φύση δημιούργησε το ανθρώπινο μητρικό γάλα για τα μωρά, το μητρικό γάλα των αγελάδων για τα μοσχαράκια, και ούτω καθ’εξής.
Ο μακαρίτης Δρ Benjamin Spock, στο βιβλίο του Η μέριμνα μωρών και παίδων (το πιο καλοπουλημένο βιβλίο στις ΗΠΑ, εκτός από τη Βίβλο, κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 50 ετών), αφού συστήσει ότι κανένας δεν πρέπει να καταναλώνει το γάλα αγελάδας και καταχωρώντας έναν πλήθος δεινών που συνδέονται με την κατανάλωση γάλακτος (καρδιακές παθήσεις, καρκίνος, παχυσαρκία, αντιβιοτικό υπόλειμμα, ανεπάρκεια σιδήρου, άσθμα, μολύνσεις αυτιών, παθήσεις του δέρματος, πόνοι στομάχου, φούσκωμα, και διάρροια), ολοκληρώνει:
"Στη φύση, τα ζώα δεν πίνουν γάλα μετά από την παιδική ηλικία, και αυτό είναι το κανονικό και για τους ανθρώπους, επίσης. Τα παιδιά μένουν στην καλύτερη ισορροπία ασβεστίου όταν η πρωτεΐνη τους προέρχεται από φυτικές πηγές." Ο Δρ Spock συστήνει το ανθρώπινο μητρικό γάλα για τα μωρά,έτσι όπως έχει προορίσει η φύση.
Σύμφωνα με το Δρ Neal Barnard: "Είναι δύσκολο να δείς τηλεόραση χωρίς να ακούσεις διαφημίσεις που προτείνουν ότι το γάλα προάγει τα γερά κόκκαλα. Οι διαφημίσεις αυτές δεν επισημαίνουν ότι μόνο το 30 τοις εκατό του ασβεστίου του γάλακτος απορροφάται από το σώμα ή ότι η οστεοπόρωση είναι συνιθισμένη μεταξύ αυτών που πίνουν γάλα. Ούτε σας βοηθούν να διορθώσετε τις πραγματικές αιτίες της απώλειας οστών."
Ο Δρ T. Colin Campbell , ο παγκόσμιος κορυφαίος επιδημιολογικός ερευνητής στον τομέα της διατροφής και της υγείας, λέει:
"Οι άνθρωποι των γαλακτοκομικών εταιρειών, από τη δεκαετία του '20, έχουν επιτύχει πάρα πολύ στην καλλιέργεια ενός περιβάλλοντος μέσα ουσιαστικά σε όλα τα τμήματα της κοινωνίας "από την έρευνα και την εκπαίδευση έως τις δημόσιες σχέσεις και την πολιτική" για να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι το γάλα της αγελάδας και τα προϊόντα του είναι το μάννα από τον ουρανό. Μην κάνετε κανένα λάθος σχετικά με αυτό.Η γαλακτοκομική βιομηχανία ουσιαστικά είχε και έχει τον πλήρη έλεγχο οποιασδήποτε αλλά και όλων των πληροφοριών για την δημόσια υγεία που έχουν ποτέ έρθει στο επίπεδο δημόσιας διερεύνησης... Ο συσχετισμός μεταξύ της πρόσληψης ζωικών ποσοστών πρωτεΐνης και σπασίματος εμφανίζεται να είναι τόσο ισχυρός όσο η ένωση μεταξύ του καπνίσματος και του καρκίνου των πνευμόνων." - Δρ T. Colin Campbell
" Τώρα φαίνεται ότι είναι σαφές πως το γάλα δεν είναι η λύση στη φτωχή πυκνότητα οστών.Το αντίθετο, είναι μέρος του προβλήματος."
- Δρ. Charles Attwood
Αυτό ?
https://docs.google.com/presentation/d/ ... lide=id.p4ή αυτό
17
N Engl J Med, 1992; 327: 1637-42
4 βήματα για να νικήσετε την οστεοπόρωση
Βήμα 1ο: Αλλάξτε τη διατροφή σας
Καταναλώστε μεγάλη ποικιλία τροφίμων βιολογικής καλλιέργειας, χωρίς επεξεργασία και αποφύγετε τις προμαγειρεμένες τροφές.
Τρώτε πράσινα λαχανικά (αλλά και κόκκινα και κίτρινα), καθώς όλα τα σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά είναι πλούσια σε ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορο, βιταμίνη Κ, φολικό οξύ και άλλα θρεπτικά συστατικά που χτίζουν υγιή οστά: κέιλ (ο βασιλιάς των λαχανικών), σπανάκι, μαρούλι, νεροκάρδαμο, ρόκα, μαϊντανός. Το αλφάλφα, το λάχανο και το φύκι κελπ είναι πλούσια σε βόριο, ένα μεταλλικό στοιχείο που αποτρέπει την απώλεια ασβεστίου και βελτιώνει την απορρόφηση ασβεστίου και μαγνησίου στο σώμα. Το μπρόκολο περιέχει βιταμίνη Κ και τα ριζώδη λαχανικά (καρότο, πατζάρι, ραπανάκι κλπ), η κολοκύθα και οι γλυκοπατάτες είναι όλα πλούσια σε μεταλλικά στοιχεία. Εκτός από το ασβέστιο και τη βιταμίνη C, ο μαϊντανός περιέχει μία πρόδρομη ουσία της βιταμίνης D, που βοηθά στην αξιοποίηση του ασβεστίου στη διατροφή σας.
Προτιμήστε αλκαλική διατροφή. Οι τροφές όξινου pH όπως η ζάχαρη, το αλεύρι, τα φασόλια, κάποιοι σπόροι, το ψάρι, το κρέας και τα αβγά εμποδίζουν τη διαμόρφωση των οστών και ενθαρρύνουν την απώλεια οστικής μάζας. Οι τροφές που αλκαλοποιούν περιλαμβάνουν τα φρούτα, τα λαχανικά, τα φύκια, κάποιους καρπούς, τη σάλτσα σόγιας, το αλάτι και το μίσο. Όσο περισσότερα τρόφιμα πλούσια σε μεταλλικά στοιχεία τρώτε, τόσο περισσότερο διατηρείτε αλκαλική ισορροπία στο αίμα σας. Τρώτε ελεύθερα και από τις δύο ομάδες τροφών αλλά βεβαιωθείτε ότι τρώτε πολλά φρούτα και λαχανικά για να εξισσοροπήσετε την κατανάλωση όξινων τροφών.
Καλής ποιότητας πρωτεΐνες. Για πολλά χρόνια οι διατροφολόγοι πίστευαν ότι οι δίαιτες που περιείχαν μεγάλες ποσότητες πρωτεΐνης αποδυνάμωναν τα οστά, αλλά τόσο η βιταμίνη C όσο και η πρωτεΐνη ενεργοποιούν ένζυμα για να σχηματιστεί κολλαγόνο και συνδετικοί ιστοί στα οστά και διατηρούν τα άλατα ασβεστίου. Έρευνα από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ επιβεβαιώνει ότι, μεταξύ των ηλικιωμένων, εκείνοι με την χαμηλότερη πρόσληψη πρωτεΐνης έχουν τη μεγαλύτερη απώλεια οστικής μάζας, ενώ άλλες μελέτες δείχνουν ότι οι πρωτεΐνούχες δίαιτες όχι μόνο δεν αυξάνουν την απώλεια ασβεστίου, αλλά οδηγούν σε περισσότερους παράγοντες αύξησης οστών στο αίμα. (JBoneMinerRes,2000;15: 2504-12; JClinEndocrinolMetab, 2004; 89: 1169-73)
Ξηροί καρποί. Οι ξηροί καρποί όπως τα αμύγδαλα, τα φουντούκια, τα καρύδια και τα φυστίκια, περιέχουν βόριο, το μεταλλικό στοιχείο που βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου και την ανάπλαση των οστών.
Φρούτα πλούσια σε βιταμίνη C. Ξεπεράστε τα πορτοκάλια και τα υπόλοιπα κιτροειδή. Τα μούρα (βατόμουρα, μύρτιλα, φράουλες, φραγκοστάφυλλα, κλπ), τα αγριοκέρασα, τα ροδάκινα και τα μήλα, περιέχουν βιταμίνη Cπου βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου.
Αποξηραμένα φρούτα. Τα σύκα, τα βερίκοκα και οι χουρμάδες βοηθούν στην ελάττωση της απώλειας οστικής μάζας.
Σωστά έλαια. Τα έλαια από καρύδι, από λιναρόσπορο και από κολοκυθόσπορο έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και είναι πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα.
Όσπρια και σπόροι. Τα φασόλια σόγιας, οι φακές, ο αρακάς, το καστανό ρύζι και η κινόα είναι όλα πλούσια σε μεταλλικά στοιχεία και πολλά όσπρια περιέχουν ισοφραβόνες, μία φυσική ορμόνη που βοηθά στην ενδυνάμωση των οστών.
Ιχθυέλαια. Αυτά είναι η δεύτερη καλύτερη πηγή βιταμίνης D, μετά τον ήλιο.
Βήμα 2ο: Λάβετε συμπληρώματα διατροφής
Αν και η συμβατική ιατρική προτρέπει τις γυναίκες να παίρνουν τεράστιες ποσότητες ασβεστίου, τα οστά χρειάζονται και άλλα απαραίτητα μέταλλα όπως μαγνήσιο, πυρίτιο, νάτριο κ.α. Για παράδειγμα, το μαγνήσιο ρυθμίζει τη μεταφορά του ασβεστίου και το πυρίτιο προλαμβάνει την απώλειά του. Οι ακόλουθες προτεινόμενες δόσεις είναι απλώς ενδεικτικές. Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας ή ένα πιστοποιημένο θεραπευτή που θα σας συστήσει αυτό που ταιριάζει καλύτερα στον οργανισμό σας.
Επιλέξτε μια καλή πολυβιταμίνη. Βρείτε κάποια που περιέχει μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C(τουλάχιστον 1gκαθημερινά) και βιταμίνη Ε (τουλάχιστον 600mg μικτών τοκοφερολών). Και οι δύο αυτές βιταμίνες έχουν αποδειχθεί ευεργετικές κατά της απώλειας οστικής μάζας σε ηλικιωμένους.
Calciumcitrate. Αυτή είναι η πιο απορροφήσιμη μορφή ασβεστίου που συστήνεται από τους περισσότερους διατροφολόγους. (Προτεινόμενη ημερήσια πρόσληψη: 1000=2000mg)
Μαγνήσιο. Κάποιοι ερευνητές θεωρούν την έλλειψη του μαγνησίου παρά του ασβεστίου ως υπαίτια για την οστεοπόρωση, καθώς το μαγνήσιο βοηθά στην ενεργοποίηση του ενζύμου των οστών, αλκαλική φωσφατάση, και προάγει τη διαμόρφωση νέας οστικής μάζας. Σε μία μελέτη σε γυναίκες που λάμβαναν μαγνήσιο η πυκνότητα των οστών αυξήθηκε κατά 11% μετά από μόλις εννέα μήνες (JNutrMed,1991;2: 165-78). (Προτεινόμενη ημερήσια πρόσληψη: 500=600mg)
Βιταμίνη D3. Μόλις 15 λεπτά ηλιοφάνειας στο δέρμα σας καθημερινά θα μπορούσε να παράγει όλη τη βιταμίνη D που χρειάζεστε, ενώ αν δεν έχετε αυτή τη δυνατότητα θα πρέπει να σκεφτείτε να παίρνεται κάποιο συμπλήρωμα διατροφής. Μελέτες έδειξαν μία μείωση κατά 30% των καταγμάτων μεταξύ ηλικιωμένων που λάμβαναν βιταμίνη D(AnnMed,2005;37:278-85). (Προτεινόμενη ημερήσια πρόσληψη: 2000-8000ΙU, ωστόσο κάντε εξετάσεις για να βεβαιωθείτε για την πιθανή έλλειψη πριν τη λάβετε)
Βιταμίνη Κ2. Δεν είναι σημαντική μόνο για την πήξη του αίματος, αλλά επίσης παίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό των οστών ως σημαντικός παράγοντας για την παραγωγή της οστεοκαλσίνης (πρωτεΐνης των οστών). Μπορεί να βοηθήσει στην ενδυνάμωση των οστών όπως τα διφωσφονικά αλλά χωρίς τις παρενέργειες που έχουν αυτά (JOrthopSci, 2001;6: 487-92). (Προτεινόμενη ημερήσια πρόσληψη: 1000mcg ως μενατετρενόνη ΜΚ-4 ή 1100mcg ως μενακινόνη ΜΚ-7. Αν παίρνετε αντιπηκτική αγωγή, συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν χρησιμοποιήσετε το συμπλήρωμα διατροφής)
Βόριο. Αυτό το ελάχιστα γνωστό μέταλλο προλαμβάνει την απώλεια ασβεστίου αλλά και βοηθά στη μετατροπή της χοληστερόλης σε βιταμίνη D3, που απαιτείται για την απορρόφηση του ασβεστίου. (Προτεινόμενη ημερήσια πρόσληψη: 3-9mg)
Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Εκτός από τα ωμέγα-3 λιπαρά που λαμβάνετε μέσω της τροφής σας, τα συμπληρώματα ωμέγα-3 που μπορείτε να λάβετε από συμπλήρωμα διατροφής από ψάρι ή από φυτική πηγή, προσφέρουν ένα ισχυρό αντίδοτο στη φλεγμονή που υπάρχει στην οστεοπόρωση. (Προτεινόμενη ημερήσια πρόσληψη: τουλάχιστον 1400EPA και 1000DHA)
Silica. Μελέτες αποδεικνύουν ότι το πυρίτιο (silica) μπορεί να τονώσει τα οστά και να αποτρέψει την απώλεια οστικής μάζας (BiolTraceElemRes,2009;128: 239-47). (Προτεινόμενη ημερήσια πρόσληψη: 5-10mg)
Ψευδάργυρος. Πρόκειται για άλλο ένα ιχνοστοιχείο που βοηθά στο «χτίσιμο» γερών οστών. (Προτεινόμενη ημερήσια πρόσληψη: 3οmg)
Βήμα 3ο: Ασκηθείτε
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι άντρες και οι γυναίκες που ασκούνται τακτικά έχουν πολύ μικρότερο κίνδυνο απώλειας οστικής μάζας καθώς διατηρούν τα οστά τους γερά και επιπλέον αυξάνουν το μυϊκό ιστό (OsteoporosInt,2011; 22:499-505; MMWR,2006; 55: 1221-4).
Τρέξτε. Οι ήπιες μορφές άσκησης όπως το περπάτημα και η ήπια αεροβική άσκηση μπορούν να αποτρέψουν την απώλεια οστικής μάζας, ενώ η πιο έντονες όπως το τρέξιμο, η αεροβική άσκηση, η ασκήσεις με βάρη και το τένις μπορούν να ενδυναμώσουν τα οστά (PostgradMedJ, 2003;79:320-9; CurrOpinRheumatol,2008;20:213-7).
Βελτιώστε την ισορροπία σας. Δοκιμάστε να ασκηθείτε στο Τάι τσι, που βελτιώνει τη στάση του σώματος και την ισορροπία και αποτρέπει τις πτώσεις και τα κατάγματα (BMCGeriatr, 2066: 6:6).
Βήμα 3ο: Μείνετε μακριά από ανθυγιεινές συνήθειες
Περισσότερα από 3 φλιτζάνια καφέ την ημέρα. Τέσσερα ή περισσότερα φλιτζάνια καφέ την ημέρα σας προδιαθέτουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο καταγμάτων αν η ημερήσια πρόσληψη ασβεστίου σας είναι χαμηλή (OsteoporosInt, 2006;17:1055-64), αφού οι πολύ μεγάλες δόσεις καφεΐνης προκαλούν απώλεια μαγνησίου και ασβεστίου. Προτιμήστε το τσάι που περιέχει φλαβονοειδή και φαίνεται να προστατεύει τα συστατικά των οστών (AmJClinNutr,2008;87:175-80).
Υπερβολικό αλκοόλ. Περιορίστε την ποσότητα αλκοόλ που πίνετε καθημερινά, σε 1 ποτήρι την ημέρα, είτε είστε άντρας είτε γυναίκα (AlcoholClinExpRes, 2010;34:869-75; AmJClinNutr,2009;89:1188-96).
Σοκολάτα. Οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας που καταναλώνουν σοκολάτα καθημερινά έχουν λιγότερο δυνατά οστά από εκείνες που καταναλώνουν σοκολάτα μια φορά τη βδομάδα (AmJClinNutr,2008;87:175-80).
Τσιγάρα. Μακράν ο μεγαλύτερος παράγοντας αύξησης του κινδύνου, το κάπνισμα ενός πακέτου τσιγάρων τη μέρα αυξάνει την πιθανότητα οστεοπόρωσης κατά 60%. Τα κατάγματα ισχίου εμφανίζονται συχνότερα σε καπνίστριες, ανεξάρτητα από το σωματικό βάρος, την πρόωρη εμμηνόπαυση ή την φυσική δραστηριότητα. Τα τσιγάρα μειώνουν την οστική πυκνότητα αλλά και τον αριθμό των οστεοβλαστών (JCrosCultGerontol,2005; 20:109-25; Osteopedics, 2010;33:90-5).
Σκεύη μαγειρικής από αλουμίνιο. Το αλουμίνιο μπορεί να συμβάλλει στην οστεοπόρωση καθώς καταστέλλει την παραγωγή ορμονών από τον παραθυρεοειδή.
Υπερβολικό αλάτι. Η υπερβολική χρήση αλατιού στις τροφές μπορεί μακροπρόθεσμα να οδηγήσει σε απώλεια οστικής μάζας μετά την εμμηνόπαυση (EurJClinNutr,1997;51:394-9).
Φθόριο. Σε μία επταετή μελέτη, το φθόριο στο νερό αύξησε τον κίνδυνο κατάγματος ισχίου σε ηλικιωμένους (JAMA, 1992;268:746-8). Το φθόριο έχει επίσης βρεθεί ότι περιορίζει την αλκαλική φωσφατάση και φαίνεται να οδηγεί σε οστική μορφοποίηση χαμηλότερης ποιότητας, ειδική στα οστά του ισχίου.
Συνταγογραφούμενα φάρμακα: Τα κορτικοστεροειδή έχει δειχθεί ότι κάνουν τα οστά αδύναμα και εύθραυστα. Το ίδιο κάνουν και οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων και οι αναστολείς αρωματάσης, οι αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης και τα αντιπηκτικά που καταστέλλουν τη δράση της βιταμίνης Κ (PresseMed, 2006;35:1571-7; CurrGastroenterolRep, 2010;12:448-57, BratislLekListy,2010;111:27-32; CurrOsteoporosRep2010;9:185-91; IntJReumDis,2009;12:130-5).
Ζάχαρη. Ο οδοντίατρος και πρωτοπόρος σε θέματα διατροφής Δρ Γουέστον Πράις ανακάλυψε ότι η οστεοπόρωση εμφανίζεται μόνο σε χώρες όπου η διατροφή περιλαμβάνει ραφιναρισμένες τροφές. Μία δίαιτα που βασίζεται σε επεξεργασμένα τρόφιμα, που επίσης οδηγεί σε ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη, αυξάνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης, καθώς και το μεταβολικό σύνδρομο και την παχυσαρκία. Γι’ αυτό, μαγειρέψτε τα γεύματά σας και μη χρησιμοποιείται έτοιμες συσκευασμένες τροφές (Bone,2004;45:89-115).
Στρες. Τα υψηλά επίπεδα κορτιζόλης στο σώμα καταστέλλουν της σεξουαλικές ορμόνες και αυξάνουν την ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη που αυξάνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης (ILARJ,2004;45:89-11
Δεν βλέπω πουθενά παρότρυνση για κατανάλωση γάλακτος με την προτροπή που δείχνουν οι γαλακτοβιομηχανίες, έτσι όλο αυτό το σκηνικό με αναγκάζει να είμαι επιφυλακτικός χωρίς να δέχομαι a priori τους μεν ή τους δε.
(με 20 προειδοποιήσεις να το βράσεις πριν το πιείς)
