junior gt έγραψε:Μετα και κατα τη διαρκεια του εμφυλιου κανενας δεν προδοθηκε απο το Σταλιν γιατι πολυ απλα κανενας κομμουνιστης εδω στην Ελλαδα μετα τη Γιαλτα δεν ειχε τη ψευδαισθηση οτι θα ερθει ο Σταλιν να τον σωσει.
Οι κομμουνιστες αγωνιζονταν για την αξιοπρεπεια τη δικη τους και της πατριδας τους εναντια στους αγγλους και αμερικανους κατακτητες και τους πρωην δωσιλογους και συνεργατες των ναζι που οι ξενοι ειχαν διορισει να κυβερνησουν την Ελλαδα. Αποδειξη οτι ηταν οι πρωην συνεργατες των ναζι ειναι οτι αρκετα χρονια μετα τη ληξη του πολεμου καναν ακριβως το ιδιο που εκαναν και οι ναζι, εστελναν δηλαδη στο εκτελεστικο αποσπασμα οσους αντιστεκονταν. Και ακομα χειροτερα διοτι με τους ναζι βρισκονταν σε εμπολεμη κατασταση. Την περιοδο αρκετα μετα τον εμφυλιο οι κομμουνιστες δεν αντιστεκονταν,
δεν πολεμουσαν, δεν σκοτωναν, δεν ηταν καν οπλισμενοι. Τις ιδεες τους προσπαθουσαν να διαδοσουν.
Και το χειροτερο ολων οτι ακομα και σημερα ακους: 'η αντιδραση των νικητων του εμφυλιου ηταν αναμενομενη'. Οταν μαλιστα προκειται για αντιδραση του επισημου κρατους και οχι για μια παραστρατιωτικη οργανωση.
Αντιστοιχως λοιπον περιμενω να ακουσω οτι και οι εκτελεσεις και εξοριες του Σταλιν ηταν αναμενομενες...
Να ειμεθα αντικειμενικοι
H κουβέντα δεν πρόκειται να βγάλει πουθενά, αλλά -κουβέντα να γίνεται- θα γράψω μερικές σκόρπιες σκέψεις μου.
Οι (όσοι) δωσίλογοι μπήκαν φυλακή μετά την απελευθέρωση, ελευθερώθηκαν για να πολεμήσουν την "κομμουνιστική απειλή".
Επίσης, κατά τα επεισόδια των Δεκεμβριανών τα μόνα ένοπλα σώματα που ήταν εύκαιρα για να υποστηρίξουν την "έννομη τάξη" ήταν οτι έμεινε απο τα τάγματα ασφαλείας μαζί με κάποιες μονάδες της Χωροφυλακής, άλλα κουμάσια κι αυτοί (μπήκαν όλοι στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ ως "προστάτες του πολιτεύματος").
Για τα "χοντρά κεφάλια" που συνεργάστηκαν με τους Ναζί και κάποιοι απο αυτούς ήταν οι πατριάρχες μερικών σύγχρονων "τζακιών" της Ελλάδας, πιστεύω οτι θα επιβίωναν ανεξαρτήτως χρώματος διακυβέρνησης.
Οσο για την προδοσία: Τη συμφωνία της Γιάλτας δε τη γνώριζαν οι εδω Κομμουνιστές σύμφωνα και με κάποια απομνημονεύματα που δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς.
Αλλωστε ακόμα και μετά το κλείσιμο των συνόρων απο τον Τίτο ερχόταν βοήθεια σε οπλισμό και εφόδια μέσω Αλβανίας (δεν ξέμειναν ποτέ απο όπλα, ανθρώπους να τα κρατάνε δεν είχαν γι'αυτο και επιδίδονταν στην υποχρεωτική στράτευση -παιδομάζωμα -νέων απο τα χωριά της υπαίθρου).
Απο'κει και πέρα, αν ήθελαν (οι κομμουνιστές) την αξιοπρέπεια τους θα επιδίωκαν να κατακτήσουν την εξουσία μέσω της νόμιμης οδού. Το ΚΚΕ τότε ήταν αρκετά δυνατό και είχε πολλές ελπίδες να κερδίσει τις εκλογές.
Αντί αυτου, προτίμησε να αποκτήσει την εξουσία μεσω του ένοπλου αγώνα θεωρώντας (και οχι άδικα με τα εως τότε δεδομένα) οτι θα μπορούσε να επαναλάβει τα επιτεύγματα του Τίτο και του Χότζα.
Σνέχισαν την αντιπαράθεση ακόμα και οταν ήταν φανερό οτι δεν υπήρχε περίπτωση νίκης, αυξάνοντας τον αριθμό των απωλειών και το χάσμα στην Ελληνική κοινωνία το οποίο δυστυχώς φαίνεται να επιβιώνει μέχρι και σήμερα (βλέπε σχετικά πρόσφατες δηλώσεις βουλευτων Ελλ κοινοβουλίου).
Για τις μεθόδους του πατερούλη δεν έχω να πω κάτι, η ιστορία έχει πολλά παραδείγματα. Παραθέτω ενα απο αυτά, για σφαγές εκτός ΕΣΣΔ
https://www.history-point.gr/lt-div-gt- ... -lt-div-gt
Οταν διάβασα το παραπάνω άρθρο, αναπόφευκτα έκανα τη σύγκριση με τον δικό μας εμφύλιο .
-Πόσο "τυχεροί" ήμασταν που στη μοιρασιά της Γιάλτας δεν κληρωθήκαμε στον "πατερούλη" και τους Δημοκράτες μπολσεβίκους του και
-πόσο "τυχεροί" ήταν οι σύντροφοι συμπατριώτες μας που απέναντί τους είχαν τους "comme il faut" Εγγλεζοαμερικάνους αντί τα "Ες Ες" του Στάλιν