- 15 Ιαν 2018, 05:03
#474319
Η Επίθεση του Τετ το 1968
Στις 21 Ιανουαρίου με την κίνηση αντιπερισπασμού στο Κε Σαν άρχισε το 1968 η επίθεση του Τετ που άλλαξε οριστικά την εξέλιξη στον πόλεμο του Βιετνάμ. Για πρώτη φορά οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους στο Νότιο Βιετνάμ αντιλήφθηκαν με τον πιο οδυνηρά θεαματικό τρόπο πως ο πόλεμος θα ήταν τελικά μια αδιέξοδη σύρραξη χωρίς καμιά πιθανότητα να εξέλθουν σύντομα νικητές...
Μέχρι τότε οι περισσότεροι Αμερικάνοι πίστευαν ότι κέρδιζαν τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Αλλά αυτή η πλάνη γκρεμίστηκε τη νύχτα της 31ης Ιανουαρίου όταν μια ισχυρή δύναμη Βιετκόνγκ και στρατού του βορείου Βιετνάμ επιτέθηκαν σχεδόν σε όλες τις μεγάλες πόλεις του Ν.Βιετνάμ. Η επίθεση έμεινε στην ιστορία από το όνομα των εορτασμών του Τετ το οποίο και χρησιμοποίησε σαν κάλυψη. Το Τετ είναι η αντίστοιχη με την δική μας Πρωτοχρονιά για την χερσόνησο της Ινδοκίνας και κατά συνέπεια ο αιφνιδιασμός υπήρξε απόλυτος!
Οι Αμερικάνοι Διοικητές υπέστησαν πανωλεθρία. Η Υπηρεσία Πληροφοριών είχε πέσει τελείως έξω. Το Τετ ήταν η πρώτη σημαντική επίθεση των Βορειοβιετναμέζων εναντίον της στρατιωτικής ισχύος της Αμερικής. Παρόλο που οι Βορειοβιετναμέζοι αποδεκατίστηκαν, στην ουσία πέτυχαν τον στόχο τους! Για πρώτη φορά η Αμερική θα ζούσε τον εφιάλτη του πολέμου, η φρίκη του οποίου θα έφτανε μέχρι τις τηλεοράσεις της, μέσα σε κάθε νοικοκυριό. Οι πολίτες αυτού του γιγάντιου Έθνους διαπίστωσαν με τραγικό τρόπο ότι οι ηγέτες τους δεν τους αποκάλυπταν όλη την αλήθεια, αδιανόητο μέχρι τότε. Οι αντιδράσεις ήταν πρωτοφανείς. όχι μόνο στην Αμερική αλλά σε μεγάλο μέρος του Δυτικού Κόσμου. Χιλιάδες διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους απαιτώντας την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Βιετνάμ. Ο κόσμος συνειδητοποιούσε αυτό που οι αμερικανοί στρατιώτες είχαν ήδη από καιρό ζήσει από πρώτο χέρι: Ότι επρόκειτο για έναν μάταιο, αιματηρό κι ανίκητο πόλεμο.
Και όμως, τα πρώτα 2 χρόνια δεν υπήρχε αμφιβολία ότι οι ΗΠΑ είχαν το πάνω χέρι. Τότε ο αρχιστράτηγος των Βορειοβιετναμέζων Βο Νγκουέν Τζιαπ πρότεινε μια επίθεση αιφνιδιασμού σε δεκάδες πόλεις του Ν. Βιετνάμ. Ο Χο Τσι Μινχ συμφώνησε. Ο Τζιαπ πίστευε ότι αν η Αμερική πειθόταν ότι ο πόλεμος δεν θα ήταν νικηφόρος θα αποσυρόταν. Αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να προκαλέσουν απαράδεκτες απώλειες. Οι στόχοι ήταν σε όλη τη νότια επικράτεια και κυρίως στην πρωτεύουσα, την Σαϊγκόν.
Καθώς το 1968 ξεκινούσε οι Βορειοβιετναμικές δυνάμεις άρχισαν να προωθούνται και οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ κατάλαβαν ότι κάτι σημαντικό ετοιμαζόταν. Όμως ανίκανες να συνθέσουν τα στοιχεία που συνέλεξαν απέρριψαν την πιθανότητα επίθεσης στις μεγάλες πόλεις. Δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος!
Στις αρχές του Ιανουαρίου του '68 οι Αμερικανικές δυνάμεις ενημερώθηκαν για μια επικείμενη επίθεση στο Κε Σαν. Το Κε Σαν, προκεχωρημένο φυλάκιο, απείχε 1280 χλμ από την Σαϊγκόν. Η επίθεση στις 21 του μήνα στο φυλάκιο, 20 χλμ από τα σύνορα του Β. Βιετνάμ, ήταν μια τακτική αντιπερισπασμού. Την επόμενη μέρα των εορτασμών του Τετ όλη η χώρα στο Νότο θα ξυπνούσε απότομα από μια συγχρονισμένη, απροσδόκητη και ταυτόχρονη επίθεση σε 36 πόλεις και 58 χωριά!
Όλοι εκεί είχαν πιαστεί απροετοίμαστοι. Ήταν από τις χειρότερες αποτυχίες του πολέμου. όταν άρχισαν να συνέρχονται εξαπέλυσαν αντεπίθεση. Αλλά ήταν δύσκολη και αιματηρή, ιδιαίτερα στην Σαϊγκόν. Οι Βορειοβιετναμέζοι είχαν διεισδύσει ακόμα και στην περίμετρο της Πρεσβείας των ΗΠΑ και στο Προεδρικό Ανάκτορο. Αποκρούστηκαν με απώλειες και στις δύο πλευρές. Τα αμερικανικά μέσα έκαναν ανταποκρίσεις σε έναν σοκαρισμένο αμερικανικό λαό.
Μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου η επίθεση του Τετ είχε λήξει. Οι Βόρειοι είχαν χάσει 40.000 άνδρες. Οι Αμερικάνοι και οι Νότιοι σύμμαχοί τους 9.000. Τα νέα για την επίθεση του Τετ έγιναν δεκτά με αγανάκτηση στις ΗΠΑ. Πώς ήταν δυνατόν οι ΗΠΑ να έχουν το πάνω χέρι όταν οι Βορειοβιετναμέζοι είχαν την δυνατότητα να εξαπολήσουν μιας τόσο μεγάλης κλίμακας επιχείρηση;
Η Αμερική είχε απηυδήσει. Ο Ρόμπερτ Μακναμάρα, υπουργός άμυνας των ΗΠΑ έχασε το κύρος του και παραιτήθηκε. Ο Στρατηγός Γουέστμορλαντ αντικαταστάθηκε τον Ιούλιο του ίδιου έτους. Και τον Μάρτιο ένας εξαντλημένος πρόεδρος Τζόνσον ανακοίνωσε ότι δεν θα έθετε υποψηφιότητα για επανεκλογή. Ο Χο Τσι Μινχ παρόλο που υπέστη ήττα στην επίθεση καταλάβαινε ότι η στιγμή που οι αμερικανοί θα αποσύρονταν κόντευε πια να γίνει πραγματικότητα. Ο πόλεμος συνεχίστηκε μέχρι τον Απρίλιο του 1975 όταν η Σαϊγκόν έπεσε τελικά στους Βόρειους. Τα αμερικανικά στρατεύματα είχαν ήδη αποχωρήσει αφήνοντας τους Νότιους μόνους κι ανυπεράσπιστους...
Σχεδόν 60.000 χιλιάδες Αμερικανοί έχασαν την ζωή τους πολεμώντας σε έναν ανώφελο, όπως πολλοί θεωρούν σήμερα, πόλεμο. Είχαν υποτιμήσει τους Βορειοβιετναμέζους. Αν και ο McNamara στο ντοκυμαντέρ 'The Fog of War', από τα 11 σημαντικότερα μαθήματα που πήρε στην ζωή του το ένα (never say never), ήταν ότι αν δεν είχε εκτελεστεί ο Κένεντι μπορεί ο πόλεμος να είχε πάρει μια άλλη τροπή. Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ καθώς η ιστορία δεν γράφεται με "αν" αλλά είναι μια ακολουθία από γεγονότα - ευχάριστα όσο και δυσάρεστα.
Πηγές: περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία τεύχος 35 Τετ 1968 & History Channel
Στις 21 Ιανουαρίου με την κίνηση αντιπερισπασμού στο Κε Σαν άρχισε το 1968 η επίθεση του Τετ που άλλαξε οριστικά την εξέλιξη στον πόλεμο του Βιετνάμ. Για πρώτη φορά οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους στο Νότιο Βιετνάμ αντιλήφθηκαν με τον πιο οδυνηρά θεαματικό τρόπο πως ο πόλεμος θα ήταν τελικά μια αδιέξοδη σύρραξη χωρίς καμιά πιθανότητα να εξέλθουν σύντομα νικητές...
Μέχρι τότε οι περισσότεροι Αμερικάνοι πίστευαν ότι κέρδιζαν τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Αλλά αυτή η πλάνη γκρεμίστηκε τη νύχτα της 31ης Ιανουαρίου όταν μια ισχυρή δύναμη Βιετκόνγκ και στρατού του βορείου Βιετνάμ επιτέθηκαν σχεδόν σε όλες τις μεγάλες πόλεις του Ν.Βιετνάμ. Η επίθεση έμεινε στην ιστορία από το όνομα των εορτασμών του Τετ το οποίο και χρησιμοποίησε σαν κάλυψη. Το Τετ είναι η αντίστοιχη με την δική μας Πρωτοχρονιά για την χερσόνησο της Ινδοκίνας και κατά συνέπεια ο αιφνιδιασμός υπήρξε απόλυτος!
Οι Αμερικάνοι Διοικητές υπέστησαν πανωλεθρία. Η Υπηρεσία Πληροφοριών είχε πέσει τελείως έξω. Το Τετ ήταν η πρώτη σημαντική επίθεση των Βορειοβιετναμέζων εναντίον της στρατιωτικής ισχύος της Αμερικής. Παρόλο που οι Βορειοβιετναμέζοι αποδεκατίστηκαν, στην ουσία πέτυχαν τον στόχο τους! Για πρώτη φορά η Αμερική θα ζούσε τον εφιάλτη του πολέμου, η φρίκη του οποίου θα έφτανε μέχρι τις τηλεοράσεις της, μέσα σε κάθε νοικοκυριό. Οι πολίτες αυτού του γιγάντιου Έθνους διαπίστωσαν με τραγικό τρόπο ότι οι ηγέτες τους δεν τους αποκάλυπταν όλη την αλήθεια, αδιανόητο μέχρι τότε. Οι αντιδράσεις ήταν πρωτοφανείς. όχι μόνο στην Αμερική αλλά σε μεγάλο μέρος του Δυτικού Κόσμου. Χιλιάδες διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους απαιτώντας την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Βιετνάμ. Ο κόσμος συνειδητοποιούσε αυτό που οι αμερικανοί στρατιώτες είχαν ήδη από καιρό ζήσει από πρώτο χέρι: Ότι επρόκειτο για έναν μάταιο, αιματηρό κι ανίκητο πόλεμο.
Και όμως, τα πρώτα 2 χρόνια δεν υπήρχε αμφιβολία ότι οι ΗΠΑ είχαν το πάνω χέρι. Τότε ο αρχιστράτηγος των Βορειοβιετναμέζων Βο Νγκουέν Τζιαπ πρότεινε μια επίθεση αιφνιδιασμού σε δεκάδες πόλεις του Ν. Βιετνάμ. Ο Χο Τσι Μινχ συμφώνησε. Ο Τζιαπ πίστευε ότι αν η Αμερική πειθόταν ότι ο πόλεμος δεν θα ήταν νικηφόρος θα αποσυρόταν. Αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να προκαλέσουν απαράδεκτες απώλειες. Οι στόχοι ήταν σε όλη τη νότια επικράτεια και κυρίως στην πρωτεύουσα, την Σαϊγκόν.
Καθώς το 1968 ξεκινούσε οι Βορειοβιετναμικές δυνάμεις άρχισαν να προωθούνται και οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ κατάλαβαν ότι κάτι σημαντικό ετοιμαζόταν. Όμως ανίκανες να συνθέσουν τα στοιχεία που συνέλεξαν απέρριψαν την πιθανότητα επίθεσης στις μεγάλες πόλεις. Δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος!
Στις αρχές του Ιανουαρίου του '68 οι Αμερικανικές δυνάμεις ενημερώθηκαν για μια επικείμενη επίθεση στο Κε Σαν. Το Κε Σαν, προκεχωρημένο φυλάκιο, απείχε 1280 χλμ από την Σαϊγκόν. Η επίθεση στις 21 του μήνα στο φυλάκιο, 20 χλμ από τα σύνορα του Β. Βιετνάμ, ήταν μια τακτική αντιπερισπασμού. Την επόμενη μέρα των εορτασμών του Τετ όλη η χώρα στο Νότο θα ξυπνούσε απότομα από μια συγχρονισμένη, απροσδόκητη και ταυτόχρονη επίθεση σε 36 πόλεις και 58 χωριά!
Όλοι εκεί είχαν πιαστεί απροετοίμαστοι. Ήταν από τις χειρότερες αποτυχίες του πολέμου. όταν άρχισαν να συνέρχονται εξαπέλυσαν αντεπίθεση. Αλλά ήταν δύσκολη και αιματηρή, ιδιαίτερα στην Σαϊγκόν. Οι Βορειοβιετναμέζοι είχαν διεισδύσει ακόμα και στην περίμετρο της Πρεσβείας των ΗΠΑ και στο Προεδρικό Ανάκτορο. Αποκρούστηκαν με απώλειες και στις δύο πλευρές. Τα αμερικανικά μέσα έκαναν ανταποκρίσεις σε έναν σοκαρισμένο αμερικανικό λαό.
Μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου η επίθεση του Τετ είχε λήξει. Οι Βόρειοι είχαν χάσει 40.000 άνδρες. Οι Αμερικάνοι και οι Νότιοι σύμμαχοί τους 9.000. Τα νέα για την επίθεση του Τετ έγιναν δεκτά με αγανάκτηση στις ΗΠΑ. Πώς ήταν δυνατόν οι ΗΠΑ να έχουν το πάνω χέρι όταν οι Βορειοβιετναμέζοι είχαν την δυνατότητα να εξαπολήσουν μιας τόσο μεγάλης κλίμακας επιχείρηση;
Η Αμερική είχε απηυδήσει. Ο Ρόμπερτ Μακναμάρα, υπουργός άμυνας των ΗΠΑ έχασε το κύρος του και παραιτήθηκε. Ο Στρατηγός Γουέστμορλαντ αντικαταστάθηκε τον Ιούλιο του ίδιου έτους. Και τον Μάρτιο ένας εξαντλημένος πρόεδρος Τζόνσον ανακοίνωσε ότι δεν θα έθετε υποψηφιότητα για επανεκλογή. Ο Χο Τσι Μινχ παρόλο που υπέστη ήττα στην επίθεση καταλάβαινε ότι η στιγμή που οι αμερικανοί θα αποσύρονταν κόντευε πια να γίνει πραγματικότητα. Ο πόλεμος συνεχίστηκε μέχρι τον Απρίλιο του 1975 όταν η Σαϊγκόν έπεσε τελικά στους Βόρειους. Τα αμερικανικά στρατεύματα είχαν ήδη αποχωρήσει αφήνοντας τους Νότιους μόνους κι ανυπεράσπιστους...
Σχεδόν 60.000 χιλιάδες Αμερικανοί έχασαν την ζωή τους πολεμώντας σε έναν ανώφελο, όπως πολλοί θεωρούν σήμερα, πόλεμο. Είχαν υποτιμήσει τους Βορειοβιετναμέζους. Αν και ο McNamara στο ντοκυμαντέρ 'The Fog of War', από τα 11 σημαντικότερα μαθήματα που πήρε στην ζωή του το ένα (never say never), ήταν ότι αν δεν είχε εκτελεστεί ο Κένεντι μπορεί ο πόλεμος να είχε πάρει μια άλλη τροπή. Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ καθώς η ιστορία δεν γράφεται με "αν" αλλά είναι μια ακολουθία από γεγονότα - ευχάριστα όσο και δυσάρεστα.
Πηγές: περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία τεύχος 35 Τετ 1968 & History Channel
Έχει αποδειχτεί ότι, αεροδυναμικά και εξ αιτίας του βάρους, του μεγέθους και του σώματός του, ο μπάμπουρας δεν μπορεί να πετάξει, μόνο που αυτός δεν το ξέρει.
Εξαιρετική περιγραφή! 
). Γιατί; Γιατί, σαν σήμερα, 15/01/1962 βρέθηκε λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη, το αρχαιότερο σωζόμενο βιβλίο της Ευρώπης, ο πάπυρος του Δερβενίου. 
