- 05 Μάιος 2020, 11:43
#645056
Σαν σήμερα νομιζω γεννήθηκε και ο Μαρξ... Ξεχνάτε εδώ μέσα εύκολα...
< Note >
< Note >
Am Yisrael Chai
- 05 Μάιος 2020, 13:49
#645067
Τι είπες τώρα …Μαρξ και Νίτσε οι ιδέες τους οι πιο παραχαραγμένες και διαστρεβλωμένες στην ιστορία να οδηγούν σε ιδεολογίες , Σοβιέτ και Ναζί αντίστοιχα που καμμία σχέση δεν είχαν με τις προθέσεις τους...αντε οι ειδικοί θα έρθουν σε λίγο να μας διαφωτίσουν , realzeus περιμένω αφιέρωμα
- 05 Μάιος 2020, 15:26
#645085
Δεν ξέρω που τον είδες τον Αντωνίου, αλλά νομίζω ότι Αριστερά του Ιορντανεσκου με κοστούμι είναι ο καπετάνιος. Η οικογένεια είχε πολλές παρτίδες με Ρουμανία τότε.
< Note >
g8777 έγραψε:
Στα αριστερα του Ανχελ ειναι ο Κωστας Αντωνιου, μην με ρωτησετε τί και πώς, δεν θα πω τιποτα αλλο.
Δεν ξέρω που τον είδες τον Αντωνίου, αλλά νομίζω ότι Αριστερά του Ιορντανεσκου με κοστούμι είναι ο καπετάνιος. Η οικογένεια είχε πολλές παρτίδες με Ρουμανία τότε.
< Note >
- 05 Μάιος 2020, 15:34
#645087
Στα αριστερά όπως κοιτάζει ο Άνχελ εννοώ. Ναι, είναι ο Κώστας Αντωνίου. Για το άλλο που γράφεις δεν ξέρω γω από αυτά, ούτε είδα ούτε άκουσα κάτι.
He who makes a beast of himself gets rid of the pain of being a man.
- 08 Μάιος 2020, 18:38
#645694
Υπέγραψε 75 χρόνια πριν την παράδοση της στους συμμάχους η ναζιστική Γερμανία...έτσι για να μην ξεχνάμε.... Τα εγκλήματα τους στην Ευρώπη...
< Note >
< Note >
- 08 Μάιος 2020, 23:08
#645762
https://en.wikipedia.org/wiki/Victory_Day_(9_May)
224v έγραψε:Υπέγραψε 75 χρόνια πριν την παράδοση της στους συμμάχους η ναζιστική Γερμανία...έτσι για να μην ξεχνάμε.... Τα εγκλήματα τους στην Ευρώπη...
< Note >
https://en.wikipedia.org/wiki/Victory_Day_(9_May)
- 10 Μάιος 2020, 09:16
#645965
Σήμερα συμπληρώνονται 70 χρόνια από τη διακήρυξη του Ρομπέρ Σουμάν, υπουργού Εξωτερικών της Γαλλίας, που οδήγησε στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα.
Πέντε χρόνια και μια μέρα πριν από την ιστορική αυτή διακήρυξη, στις 8 Μαΐου 1945, έληξε και επίσημα ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Η ημέρα της Ευρώπης γιορτάζεται την επομένη της ημέρας της νίκης στην Ευρώπη και η ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας συμβολίζει την ανοικοδόμηση της γηραιάς ηπείρου μέσα από τα ερείπια και την ανθρώπινη εκατόμβη δύο πολέμων.
Στο μεγαλύτερο μέρος του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, η Ευρώπη ήταν η σκοτεινή ήπειρος που περιγράφει ο Μαρκ Μαζάουερ: δεκαετίες πολέμων, εμφυλίων, δικτατοριών, ολοκληρωτισμών και μιας φοβερής οικονομικής κρίσης που συνέβαλε καθοριστικά στην άνοδο του ναζισμού. Θαρραλέα μεγαλόπνοο το όραμα της ενωμένης Ευρώπης, ήταν επίσης και απόλυτα ρεαλιστικό: όπως έγραφε η διακήρυξη, «Η Ευρώπη δεν θα δημιουργηθεί διά μιας, ούτε σε ένα συνολικό οικοδόμημα: θα διαμορφωθεί μέσα από συγκεκριμένα επιτεύγματα που θα δημιουργήσουν πρώτα μια πραγματική αλληλεγγύη». Δεν ήταν όμως μόνον οι οραματικές προθέσεις που έχτισαν μια στέρεη Ένωση. Ήταν κυρίως τα πλεονεκτήματα των κοινών ευρωπαϊκών θεσμών και της στενής συνεργασίας, που εξελίχθηκε σε αδιάρρηκτη αλληλεξάρτηση.
Το εγχείρημα οδηγούσε η δύναμη της διάνοιας των ιδρυτών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Ο Σουμάν, ο Μονέ, ο Αντενάουερ, ο ντε Γκάσπερι, μπόρεσαν να αρθούν πάνω από τις δεσμεύσεις της συγκυρίας και της εθνικής τους ιστορίας και να οραματιστούν ένα κοινό μέλλον των ευρωπαϊκών λαών, πέντε μόλις χρόνια μετά τη σίγαση των πυροβόλων που αιματοκύλισαν τον κόσμο. Δεν παρέμειναν δέσμιοι των εθνικισμών και του ρεβανσισμού ούτε αιχμάλωτοι των ιστορικών συγκρούσεων, που τους τοποθέτησαν σε αντίπαλα στρατόπεδα.
Η ιστορία της ενοποίησης της Ευρώπης δεν είναι μια ιστορία άρνησης του εθνικού κράτους, του εθνικού συμφέροντος, του εθνικού πατριωτισμού. Είναι αντίθετα η εμπνευσμένη προώθηση του εθνικού συμφέροντος των κρατών-μελών μέσα από τη δημιουργία μιας ισχυρής Ένωσης, που καθιστά τα μέλη της πολύ ισχυρότερα στον κόσμο. Είναι η συμπλήρωση και πλαισίωση του εθνικού πατριωτισμού με έναν εξωτερικό ομόκεντρο κύκλο ευρωπαϊκού πατριωτισμού. Είναι ένα άλμα οικοδόμησης αμοιβαίας ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, που δεν αποτελεί μόνο προϊόν των κοινών αξιών του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού αλλά και την ευφυέστερη πραγμάτωση του εθνικού συμφέροντος των ευρωπαϊκών κρατών. Της στρατηγικής δηλαδή που θα καθιστούσε ένα νέο πόλεμο μεταξύ των ιδρυτικών μελών της κοινότητας όχι απλώς αδιανόητο αλλά υλικά αδύνατο.
Σήμερα ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με την πανδημία του κορωνοϊού και την απειλή μιας μεγάλης οικονομικής ύφεσης. Η πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση ισοδυναμεί με πραγματική επανεκκίνηση της Ευρώπης, με σκοπό να παραμείνει η Ένωση ισχυρή σε ένα περιβάλλον που γίνεται ολοένα και πιο εχθρικό, αναδεικνύοντας τον ιστό της αλληλεξάρτησης που μας συνδέει με τρόπο αδιάρρηκτο. Η ένωση της Ευρώπης προωθήθηκε πάντοτε και με υλικά, οικονομικά μέσα. Κατά τον ίδιο τρόπο, η κοινή απάντηση στην κρίση της πανδημίας και η κατανομή των οικονομικών βαρών στην αντιμετώπισή της είναι αναγκαία για να προστατευθεί η ακεραιότητα και η ενότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.
Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στα μέλη της οφείλει να είναι όχι μόνο ρητορική αλλά έμπρακτη. Η οικονομία της επανεκκίνησης δεν θα οικοδομηθεί πάνω στον άνθρακα και στον χάλυβα, όπως το ’50, αλλά στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και σε ένα μεγαλόπνοο σχέδιο πράσινης συμφωνίας, με στόχο την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Θα οικοδομηθεί παράλληλα με ενίσχυση των συστημάτων υγείας, αφού οι στέρεες δημοκρατίες και οι ανταγωνιστικές οικονομίες χρειάζονται υγιείς και ασφαλείς πολίτες.
Κοιτώντας τα τελευταία 70 χρόνια, αντλούμε υπερηφάνεια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει ένα από τα λίγα μέρη στον κόσμο που συνθέτουν αρμονικά την οικονομία της αγοράς με την κοινωνική προστασία και την ευθύνη για τον πλανήτη, την ασφάλεια του κράτους δικαίου με τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, το εθνικό με το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον.
Σε έναν κόσμο ολοένα και πιο σκοτεινό, η Ευρώπη, με όλες τις ατέλειες, τα λάθη και τις αποτυχίες της, παραμένει το φωτεινό σπίτι στην κορυφή του λόφου.
< Note >
REALZEUS έγραψε:Έχουμε δίκιο και οι δύο μάλλον, δες τι έγραψε η Σακελλαροπούλου...224v έγραψε:Υπέγραψε 75 χρόνια πριν την παράδοση της στους συμμάχους η ναζιστική Γερμανία...έτσι για να μην ξεχνάμε.... Τα εγκλήματα τους στην Ευρώπη...
< Note >
https://en.wikipedia.org/wiki/Victory_Day_(9_May)
Σήμερα συμπληρώνονται 70 χρόνια από τη διακήρυξη του Ρομπέρ Σουμάν, υπουργού Εξωτερικών της Γαλλίας, που οδήγησε στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα.
Πέντε χρόνια και μια μέρα πριν από την ιστορική αυτή διακήρυξη, στις 8 Μαΐου 1945, έληξε και επίσημα ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Η ημέρα της Ευρώπης γιορτάζεται την επομένη της ημέρας της νίκης στην Ευρώπη και η ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας συμβολίζει την ανοικοδόμηση της γηραιάς ηπείρου μέσα από τα ερείπια και την ανθρώπινη εκατόμβη δύο πολέμων.
Στο μεγαλύτερο μέρος του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, η Ευρώπη ήταν η σκοτεινή ήπειρος που περιγράφει ο Μαρκ Μαζάουερ: δεκαετίες πολέμων, εμφυλίων, δικτατοριών, ολοκληρωτισμών και μιας φοβερής οικονομικής κρίσης που συνέβαλε καθοριστικά στην άνοδο του ναζισμού. Θαρραλέα μεγαλόπνοο το όραμα της ενωμένης Ευρώπης, ήταν επίσης και απόλυτα ρεαλιστικό: όπως έγραφε η διακήρυξη, «Η Ευρώπη δεν θα δημιουργηθεί διά μιας, ούτε σε ένα συνολικό οικοδόμημα: θα διαμορφωθεί μέσα από συγκεκριμένα επιτεύγματα που θα δημιουργήσουν πρώτα μια πραγματική αλληλεγγύη». Δεν ήταν όμως μόνον οι οραματικές προθέσεις που έχτισαν μια στέρεη Ένωση. Ήταν κυρίως τα πλεονεκτήματα των κοινών ευρωπαϊκών θεσμών και της στενής συνεργασίας, που εξελίχθηκε σε αδιάρρηκτη αλληλεξάρτηση.
Το εγχείρημα οδηγούσε η δύναμη της διάνοιας των ιδρυτών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Ο Σουμάν, ο Μονέ, ο Αντενάουερ, ο ντε Γκάσπερι, μπόρεσαν να αρθούν πάνω από τις δεσμεύσεις της συγκυρίας και της εθνικής τους ιστορίας και να οραματιστούν ένα κοινό μέλλον των ευρωπαϊκών λαών, πέντε μόλις χρόνια μετά τη σίγαση των πυροβόλων που αιματοκύλισαν τον κόσμο. Δεν παρέμειναν δέσμιοι των εθνικισμών και του ρεβανσισμού ούτε αιχμάλωτοι των ιστορικών συγκρούσεων, που τους τοποθέτησαν σε αντίπαλα στρατόπεδα.
Η ιστορία της ενοποίησης της Ευρώπης δεν είναι μια ιστορία άρνησης του εθνικού κράτους, του εθνικού συμφέροντος, του εθνικού πατριωτισμού. Είναι αντίθετα η εμπνευσμένη προώθηση του εθνικού συμφέροντος των κρατών-μελών μέσα από τη δημιουργία μιας ισχυρής Ένωσης, που καθιστά τα μέλη της πολύ ισχυρότερα στον κόσμο. Είναι η συμπλήρωση και πλαισίωση του εθνικού πατριωτισμού με έναν εξωτερικό ομόκεντρο κύκλο ευρωπαϊκού πατριωτισμού. Είναι ένα άλμα οικοδόμησης αμοιβαίας ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, που δεν αποτελεί μόνο προϊόν των κοινών αξιών του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού αλλά και την ευφυέστερη πραγμάτωση του εθνικού συμφέροντος των ευρωπαϊκών κρατών. Της στρατηγικής δηλαδή που θα καθιστούσε ένα νέο πόλεμο μεταξύ των ιδρυτικών μελών της κοινότητας όχι απλώς αδιανόητο αλλά υλικά αδύνατο.
Σήμερα ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με την πανδημία του κορωνοϊού και την απειλή μιας μεγάλης οικονομικής ύφεσης. Η πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση ισοδυναμεί με πραγματική επανεκκίνηση της Ευρώπης, με σκοπό να παραμείνει η Ένωση ισχυρή σε ένα περιβάλλον που γίνεται ολοένα και πιο εχθρικό, αναδεικνύοντας τον ιστό της αλληλεξάρτησης που μας συνδέει με τρόπο αδιάρρηκτο. Η ένωση της Ευρώπης προωθήθηκε πάντοτε και με υλικά, οικονομικά μέσα. Κατά τον ίδιο τρόπο, η κοινή απάντηση στην κρίση της πανδημίας και η κατανομή των οικονομικών βαρών στην αντιμετώπισή της είναι αναγκαία για να προστατευθεί η ακεραιότητα και η ενότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.
Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στα μέλη της οφείλει να είναι όχι μόνο ρητορική αλλά έμπρακτη. Η οικονομία της επανεκκίνησης δεν θα οικοδομηθεί πάνω στον άνθρακα και στον χάλυβα, όπως το ’50, αλλά στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και σε ένα μεγαλόπνοο σχέδιο πράσινης συμφωνίας, με στόχο την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Θα οικοδομηθεί παράλληλα με ενίσχυση των συστημάτων υγείας, αφού οι στέρεες δημοκρατίες και οι ανταγωνιστικές οικονομίες χρειάζονται υγιείς και ασφαλείς πολίτες.
Κοιτώντας τα τελευταία 70 χρόνια, αντλούμε υπερηφάνεια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει ένα από τα λίγα μέρη στον κόσμο που συνθέτουν αρμονικά την οικονομία της αγοράς με την κοινωνική προστασία και την ευθύνη για τον πλανήτη, την ασφάλεια του κράτους δικαίου με τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, το εθνικό με το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον.
Σε έναν κόσμο ολοένα και πιο σκοτεινό, η Ευρώπη, με όλες τις ατέλειες, τα λάθη και τις αποτυχίες της, παραμένει το φωτεινό σπίτι στην κορυφή του λόφου.
< Note >
- 10 Μάιος 2020, 11:13
#645981
Η ΕΕ, κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσει τι θέλει. Είτε μία χαλαρή ένωση, είτε Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης. Δεν βλέπω να το αποφασίζει και αυτό που θα συμβαίνει είναι κάθε κρίση να την αποδυναμώνει και να την κάνει να χάσει τη νομιμοποίησή της στους πολίτες της. Και θα οδηγήσει στη διάλυσή της.
Και ας μην ξεχνάμε πως η ΕΕ δημιουργήθηκε για να αποφευχθεί ένας ακόμα πόλεμος μεταξύ των μελών της και σε αυτό είναι απολύτως επιτυχημένη. Αν όμως συνεχίσει να λειτουργεί ως κάλυμμα πολιτικών που μοιάζουν πάρα πολύ με οικονομική αποικιοκρατία για πολύ ακόμα, δεν βλέπω να συνεχίζεται αυτή η επιτυχία.
Και ας μην ξεχνάμε πως η ΕΕ δημιουργήθηκε για να αποφευχθεί ένας ακόμα πόλεμος μεταξύ των μελών της και σε αυτό είναι απολύτως επιτυχημένη. Αν όμως συνεχίσει να λειτουργεί ως κάλυμμα πολιτικών που μοιάζουν πάρα πολύ με οικονομική αποικιοκρατία για πολύ ακόμα, δεν βλέπω να συνεχίζεται αυτή η επιτυχία.
Peugeot 206 1.6 110ps => not any more... bye bye... 
Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!
MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα
Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!
MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα
- 10 Μάιος 2020, 11:26
#645984
Η Γερμανία είναι μαριονέτα των ΗΠΑ και αυτές δε θέλουν δυνατή Ευρώπη.
Άμπερ αλέρτ . Αγνοείται εισαγγελέας.
- 10 Μάιος 2020, 14:40
#645996
Είτε δυνατή, είτε αδύναμη θέλουν να είναι η μαριονέτα τους...
- 10 Μάιος 2020, 19:04
#646039
Η παράδοση υπογράφηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 09-05-1945. Ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκουμέντο: https://tvxs.gr/news/san-simera/i-stigm ... Z--RFSEZSc
224v έγραψε:δες τι έγραψε η Σακελλαροπούλου...
Η παράδοση υπογράφηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 09-05-1945. Ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκουμέντο: https://tvxs.gr/news/san-simera/i-stigm ... Z--RFSEZSc
- 11 Μάιος 2020, 09:51
#646113
Ναι το ντοκουμέντο είναι ιστορικά ενδιαφέρον, μου αρέσει να διαβάζω για τέτοια γεγονότα από τους πρωταγωνιστές. Η απόφαση για την υπογραφή, η εξουσιοδότηση το κείμενο κλπ ήταν αποφασισμένα και προετοιμασμένα στις 8 Μαϊου προφσνως. Ο Καϊτέλ είναι η περίπτωση ατόμου που έπαθε και έμαθε από την ανάποδη οτι πρέπει να κρατάει μια πισινή για τα μελλούμενα στη ζωή του. Εύχομαι και για την τωρινή Γερμανική ηγεσία να μάθει από την ιστορία να είναι συνεννόησημη μέσα σε μια ομοσπονδία όπως η ΕΕ, και να μην θέλει να επιβάλει τους όρους της στους άλλους.
< Note >
< Note >