Για το ύφασμα τώρα. Δεν ξέρω πως τα καταφέρνει ο καλλιτέχνης με τα κομμένα πλαϊνά, αλλά έτσι εγώ δεν έτρεχα.
Και αν δεν έχουν ανακαλύψει κανένα διαπλανητικό υλικό για ύφασμα, ΥΠΟΘΕΤΩ, ότι δεν παρέχει το απαραίτητο μακροχρόνιο κράτημα. Θα γίνει χαχόλικο σύντομα. Πόσο να σφίξεις τα κορδόνια; Και σε αυτήν την γλώσσα την πάνινη; Αυτή και να μην κοπεί, το πόδι σου θα είναι σαν κοκορέτσι από πάνω. Το ύφασμα γύρω από τον αστράγαλο; Χωρίς καθόλου αφρολέξ; Σαν σταράκια είναι.
Τέσπα, κρίνω από φωτογραφίες και το λάθος είναι πιθανό. Αν η nike δεν ταξίδεψε στον πλανήτη Άρη, τότε δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι τα 40χλμ αντοχής έγιναν 400χλμ. για ένα racing flat παπούτσι.
Διάβασα και τα σχόλια κάποιων στη σελίδα που μπήκε. Δύσπιστους τους είδα και τους περισσότερους εκεί.
Στο φινάλε, κοντός ψαλμός. Ας τα πάρει κάποιος, να τα τρέξει 400χλμ και να μας πει. Μέχρι τότε και ο "guru" Tom Caughlan(ο οποίος δεν φαίνεται κάπου ότι έχει τρέξει μαραθώνιο), και εγώ, και εσύ κάνουμε απλά υποθέσεις.
Το σκεπτικό που έχω γενικά, είναι "ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει". Εδώ αγόρασα 4-5 ζευγάρια mizuno που βγήκαν φόλα, μέχρι να τα αφήσω στην άκρη. Δεν τα γείωσα με την πρώτη(όπως έπρεπε). Θέλω το παπούτσι με δεσίματα, μαλακά υλικά να αγκαλιάζουν το πόδι και μεγάλη προστασία. Όλα αυτά έχουν αντίκτυπο στο θέμα βάρος του παπουτσιού. Όσες φορές δοκίμασα κάτι πιο light, κατέληξαν είτε στην ντουλάπα είτε για περπάτημα.
Με λες και ξεροκέφαλο βέβαια. Τέσπα, για παπούτσια μιλάμε, όχι για πύραυλο της nasa.
Κανένα πρόβατο δε σώθηκε βελάζοντας