Ρε σεις, προφανώς είναι 100% θέμα ισορροπιών, όπως κάθε πολυδιάστατο ζήτημα. Δεν είναι τυχαίο που πάνω κάτω όλος ο πλανήτης στην ίδια συντηρητική τακτική έχει στραφεί μέχρι τουλάχιστον να επιτευχθεί ένα ισχυρό μέγεθος πρόληψης στις κοινότητες.
Τα Facts από ότι έχει γίνει έως τώρα είναι:
1) Μπουκώνει το σύστημα υγείας και ξεκινάς από 100+ νεκρά άτομα τη μέρα για πλάκα αν δεν υπάρχουν ορισμένα μέτρα (και οι νεκροί όλο και αυξάνονται αν υποτεθεί πως δεν λάβεις κανένα μέτρο)
2) Δεν εγγυάται κανένας πως η οικονομία μπορεί να ευημερήσει υπό τις ανωτέρω συνθήκες, αρά δεν είναι καν μετρήσιμο το ratio ρίσκου/ανταμοιβής ακόμα και αν υποτεθει πως βάζουμε σε ζυγαριά την αξία της ανθρώπινης ζωής (πράγμα απαράδεκτο σαν συλλογισμό)
Από κει και μετά, αρκετές επιχειρήσεις με τα χρήματα και τις διευκολύνσεις που έχουν λάβει λόγω covid είμαι βέβαιος πως πίνουν νερό στο όνομα του covid, ενώ όμοια και πολλοι εργαζόμενοι που ζούσαν με Part-time χρήματα + επιδόματα είδαν "φως" με τα 534 καθαρά συν δώρα κλπ. Δεν λέω πως είναι βιώσιμο ούτε πως αυτά τα μέτρα ήταν αρκετά, όμως δεν είναι
για όλους σκατά η τρέχουσα οικονομική κατάσταση. Και δεν μπαίνω καν σε λεπτομέρειες όπως π.χ. αγρότες που είχαν μηδενική αλλαγή-πτώσης στους τζίρους τους λόγω covid κ απλά από καραμπόλες τσίμπησαν αρκετά χρήματα επιστρεπτέων προκαταβολών.
Το μεγάλο παλούκι οικονομικά δεν είναι το τρέχον, είναι αυτό που θα έρθει όταν λήξει όλο αυτό. Δυστυχώς μάλιστα θα ναι παγκόσμιο και δεν μπορώ να βρω κανέναν χρημ/κό δείκτη που να δείχνει πως θα το γλιτώσουμε.
Τώρα o ψυχολογικός τομέας είναι ένα εντελώς άλλο κομμάτι που χρήζει ακόμη και δικού του topic, ειδικά οι κάτω των 35 που μεγάλωσαν και ενηλικιώθηκαν εν μέσω οικονομικής κρίσης, ανεργίας και τρώνε και 1 - 1μιση χρόνο "χαμένο" λόγω covid περνάνε τρελό παλούκι, αυτό όμως δεν σημαίνει πως τους φταίνε όσοι νοιάζονται λίγο παραπάνω για τους δικούς τους ή για τις ευπαθείς ομάδες. Πρέπει όλοι να βρούμε τα δικά μας θετικά μέσα απ' όλο αυτό το αρνητικό και αργά ή γρήγορα θα προχωρήσουμε.
Δημοσιεύτηκε: 23 Φεβ 2021, 11:52
