[PaNick67]

- 20 Ιούλ 2021, 17:22 #718260

Επίσης, καταλάβατε νομίζω πως θα υπάρχει κομμάτι της παραλίας που δεν θα είναι καθόλου ελεύθερο...
Τι νομίσατε, πώς θα πωλούνταν διαφορετικά οι βίλες για 20 εκατομμύρια η μία; Να κάνει μπανάκι μπροστά τους ο Νίκος Παππάς και πιο κάτω ο Anonymous Founder που είναι και γνωστός αριστερός και άπλυτος; Και είναι γνωστό πως τα χνώτα τους μυρίζουν φτώχεια και αηδία;

Νίκο Παππά, δεν ξέρω αν προλαβαίνεις να δουλέψεις αρκετά, να γίνεις επιτυχημένος για ν'αγοράσεις κι εσύ μια βίλα. Νομίζω πως τις έχουν πουλήσει όλες ήδη.

Νταξ, αφου ηρθαν οι αριστοι να φτιαξουν τα παντα, θα αφηναν τετοιες ευκαιριες χαμενες; Ειδες μεγαλεια στην παιδεια;


Βιλα δεν προκαμω να αγορασω, βιλαν κυπριακην μια χαρα θα παρωμε εξον κι αν εσυ ως σπουδαγμενος και νεωτερος τα καταφερεις, που στο ευχομαι

Κατα τα αλλα μπανιο μεχρι την Γλυφαδα δεν κανω που να με πληρωνεις, κουβαλαω αναμνησεις ασχημες απο τα μικρατα μου. Απο λιμανακια Βουλιαγμενης και περα, αν και για εμενα προτιμοτερος ο Σχοινιας εκει στην ακρη του αν δεν φυσσει γιατι τον κλεινουν. Ειναι κοντυτερα, παω κι απο Πεντελη, Αγιο Πετρο να στριψω λιγο και γυριζω απο Φραγμα Μαραθωνα να παρω κανα πεινιρλι απο την Δροσια για το παιδι.

https://www.inexarchia.gr/city-guide/sp ... s-trikoupi
Fiat Panda 7,6l/100km

- 21 Ιούλ 2021, 10:04 #718336

Τι νομίσατε, πώς θα πωλούνταν διαφορετικά οι βίλες για 20 εκατομμύρια η μία; Να κάνει μπανάκι μπροστά τους ο Νίκος Παππάς και πιο κάτω ο Anonymous Founder που είναι και γνωστός αριστερός και άπλυτος; Και είναι γνωστό πως τα χνώτα τους μυρίζουν φτώχεια και αηδία;

Υπάρχει πρόγραμμα - υπάρχει λύση

"I've seen things you people wouldn't believe; Attack ships on fire, off the shoulder of Orion. I watched C-beams glitter in the darkness at Tannhauser gate. All those moments will be lost, in time. Like.. Tears... In rain"

- 20 Αύγ 2021, 13:54 #721614 Δεν είναι κάποια πρόσφατη είδηση, αλλά είναι ένα πολύ ωραίο άρθρο που προσπαθεί να εξηγήσει πολλά από την εποχή που ο Νίξον αποσύνδεσε το δολάριο από τον χρυσό και τι αποτελέσματα είχε αυτό.
Η μεγάλη κλοπή του 1971 και το επόμενο παγκόσμιο reset

Η απόφαση των ΗΠΑ να εγκαταλείψουν τον κανόνα του χρυσού και το colpo grosso με τα… πετροδολάρια. Πώς η μεσαία τάξη έχασε το τρένο της ευημερίας. Ο ρόλος του bitcoin στη νέα εποχή
https://www.euro2day.gr/investments/cry ... mio-r.html

Στην θέση του Bitcoin, θα έλεγα βάλτε την λέξη κρυπτονόμισμα ή νόμισμα αυτού του τύπου.

Μερικά ενδιαφέρονται χωρία:

Με τον τερματισμό της συνθήκης του Bretton Woods, οι ξένες χώρες δεν είχαν κίνητρο να χρησιμοποιούν δολάρια για το διεθνές εμπόριο. Ωστόσο δεν μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος. Σε μια κίνηση ματ, η κυβέρνηση των ΗΠΑ επινόησε ένα νέο κόλπο να διατηρήσει το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Ήρθε σε συμφωνία με τους Σαουδάραβες, για να επιβάλουν ότι όλες οι συναλλαγές πετρελαίου θα πραγματοποιούνται μόνο με δολάρια.

Το σχέδιο ανέλαβε να υλοποιήσει ο τότε Υπουργός Εξωτερικών, Χένρυ Κίσσινγκερ. Οι ΗΠΑ ως αντάλλαγμα εξασφάλισαν στον βασιλικό οίκο των Σαούντ την -πλουσιοπάροχη- επιβίωσή του. Οι ΗΠΑ ανέλαβαν να προστατεύσουν στρατιωτικά έναντι οιουδήποτε εχθρού την Σαουδική Αραβία. Ο φόβος των Σαουδαράβων ήταν το Ισραήλ και το Ιράν, που εκείνη την περίοδο συνεργαζόντουσαν μεταξύ τους.

Σε αντάλλαγμα η Σαουδική Αραβία δεσμεύτηκε σε κυρίως δύο ζητήματα. Καταρχάς να αποτιμώνται όλες οι πωλήσεις πετρελαίου και να πληρώνονται μόνο σε δολάρια. Κατόπιν, να αγοράζουν με το πλεόνασμα τους αμερικάνικα κρατικά ομόλογα (στην πορεία προστέθηκαν μετοχές, ομόλογα εταιριών, ακίνητα). Όλα τα υπόλοιπα μέλη του ΟΠΕΚ ακολούθησαν όπως αναμενόταν την Σαουδική Αραβία προσδοκώντας παρόμοια αντιμετώπιση.

αλλά και

Πριν 50 χρόνια ακριβώς, την Κυριακή 15 Αυγούστου 1971, ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Richard Nixon εμφανίστηκε στην τηλεόραση για ένα έκτακτο διάγγελμα. Η ευημερία χωρίς πόλεμο, εξήγησε, απαιτεί δράση σε τρία μέτωπα: ανεργία, πληθωρισμός και διεθνή κερδοσκοπία. The time has come (Ήρθε η ώρα) για μια νέα οικονομική πολιτική.

Οι αλλαγές προέβλεπαν φοροαπαλλαγές για ενθάρρυνση επενδύσεων, κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα εγχώριας κατασκευής αυτοκίνητα, εκπτώσεις φόρου εισοδήματος, περικοπές δαπανών. Ο Πρόεδρος συνέχισε με την επιβολή δασμών 10% σε όλες τις εισαγωγές και «πάγωμα» 90 ημερών σε όλες τις τιμές και τους μισθούς. Την μεγάλη «βόμβα» όμως την έριξε στο τέλος: εξαιτίας των κερδοσκοπικών επιθέσεων εναντίων του δολαρίου, αναστέλλεται προσωρινά η μετατρεψιμότητα του σε χρυσό. Μπαμ!

Με μια φράση εξαγγέλθηκε η μεγαλύτερη κλοπή πλούτου στην ιστορία, από το κράτος των ΗΠΑ. Ο Νίξον ούτε λίγο ούτε πολύ, ανήγγειλε πως αποφασίζουν μονομερώς να μην τηρήσουν την υπόσχεση που ανέλαβαν οι Αμερικανοί στο Bretton Woods, να ανταλλάζουν χρυσό σε μια σταθερή ισοτιμία 35 δολαρίων. Με άλλα λόγια, μαζέψανε από τους ξένους πραγματικό χρυσό, που είχε μεγάλες δαπάνες εξόρυξης και για αντάλλαγμα έδιναν χρωματιστά χαρτάκια που τύπωναν με μηδενικό κόστος. Όσο το χαρτί και το μελάνι. Θυμίζουμε πως μέχρι τότε για να τυπώσεις χρήμα έπρεπε να έχεις αντίκρισμα σε χρυσό.
Το παρασκήνιο της απόφασης

Τι οδήγησε τους αμερικάνους να προβούν σε αυτή την ενέργεια; Πολλοί λόγοι, με σημαντικότερο ότι δεν μπορούσαν να κάνουν και αλλιώς. Οι Ευρωπαίοι είχαν πάρει είδηση ότι προκειμένου να αντεπεξέρθουν στα έξοδα του πολέμου του Βιετνάμ, είχαν αρχίσει να τυπώνουν παραπάνω από το επιτρεπτό όριο. Για αυτό από τις αρχές του 1971 άρχισαν να αναζητούν απευθείας χρυσό ως αποθεματικό.

Κατόπιν, ο πληθωρισμός, το δημοσιονομικό και το εμπορικό έλλειμμα αυξανόταν σε μη επιτρεπτά όρια. Η οικονομία των ΗΠΑ έπαψε να είναι ανταγωνιστική. Για αυτό άρχισαν να απομακρύνονται από τα ιδεώδη του ελεύθερου εμπορίου που είχε υιοθετηθεί στο τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Έπαψαν να τους συμφέρουν και επέστρεψαν στον προστατευτισμό.

Λίγο πριν το διάγγελμα Νίξον, οι Γάλλοι υπό τον Πρόεδρο Nτε Γκολ, σε μια προκλητική κίνηση φόρτωσαν ένα πολεμικό πλοίο με δολάρια με προορισμό τις ΗΠΑ. Σκοπός; Να τους τα δώσουν και να επιστρέψουν με την αντίστοιχη ποσότητα χρυσού. Το πλοίο δεν έφτασε ποτέ. Λέγεται πως ένα τηλεφώνημα από τους οργισμένους Αμερικανούς αρκούσε. «Γυρίστε πίσω ή σας βυθίζουμε».

Ο τότε υπουργός Οικονομικών Τζον Κόναλι, ο οποίος δεν είχε κάποιο σοβαρό υπόβαθρο στα διεθνή οικονομικά, το εξέφρασε με τον πιο κυνικό τρόπο: «να πηδήξουμε τους ξένους πριν αυτοί πηδήξουν εμάς» (to screw the foreigners before they screw us). Η ανταγωνιστικότητα θα επανερχόταν με την υποτίμηση του δολαρίου. Στο ναδίρ του, το δολάριο είχε υποτιμηθεί κατά περίπου 50% σε σύγκριση με το ιαπωνικό γιεν και το γερμανικό μάρκο.

Αξίζει να σημειωθεί πως κάποιοι ήταν αρνητικοί. Επιθυμούσαν να ανασχεδιάσουν τη συμφωνία, όχι να την καταργήσουν. Ανάμεσα τους ήταν ο μετέπειτα πανίσχυρος διοικητής της FED, Paul Volcker. Εκείνη την περίοδο όμως ήταν ένας απλός υφυπουργός, δεν είχε την απαραίτητη ισχύ ώστε να επιβάλλει την άποψη του. Ένας λόγος που τάχθηκαν ενάντια, ήταν ότι κανείς πραγματικά δεν ήξερε τις επιπτώσεις της απόφασης, όπως πάλι κυνικά παραδέχτηκε ο Κόναλι στους δημοσιογράφους. Ο ίδιος ο Νίξον πίστευε πως η αποδέσμευση δολαρίου – χρυσού, θα ήταν προσωρινή. Μόνο αργότερα συνειδητοποίησε ολοκληρωτικά τις τεκτονικές επιπτώσεις που επέφερε η απόφαση του. Το κύριο μέλημα του ήταν εκείνη τη στιγμή να αποφύγει μια ύφεση που θα μπορούσε να του κοστίσει τις εκλογές του 1972.
Η γέννηση του πετροδολάριου

Πολλοί αναλυτές τότε μίλησαν το τέλος της εποχής της κυριαρχίας του δολαρίου. Ακούγονταν λογικό. Με τον τερματισμό της συνθήκης του Bretton Woods, οι ξένες χώρες δεν είχαν κίνητρο να χρησιμοποιούν δολάρια για το διεθνές εμπόριο. Ωστόσο δεν μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος. Σε μια κίνηση ματ, η κυβέρνηση των ΗΠΑ επινόησε ένα νέο κόλπο να διατηρήσει το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Ήρθε σε συμφωνία με τους Σαουδάραβες, για να επιβάλουν ότι όλες οι συναλλαγές πετρελαίου θα πραγματοποιούνται μόνο με δολάρια.

Το σχέδιο ανέλαβε να υλοποιήσει ο τότε Υπουργός Εξωτερικών, Χένρυ Κίσσινγκερ. Οι ΗΠΑ ως αντάλλαγμα εξασφάλισαν στον βασιλικό οίκο των Σαούντ την -πλουσιοπάροχη- επιβίωσή του. Οι ΗΠΑ ανέλαβαν να προστατεύσουν στρατιωτικά έναντι οιουδήποτε εχθρού την Σαουδική Αραβία. Ο φόβος των Σαουδαράβων ήταν το Ισραήλ και το Ιράν, που εκείνη την περίοδο συνεργαζόντουσαν μεταξύ τους.

Σε αντάλλαγμα η Σαουδική Αραβία δεσμεύτηκε σε κυρίως δύο ζητήματα. Καταρχάς να αποτιμώνται όλες οι πωλήσεις πετρελαίου και να πληρώνονται μόνο σε δολάρια. Κατόπιν, να αγοράζουν με το πλεόνασμα τους αμερικάνικα κρατικά ομόλογα (στην πορεία προστέθηκαν μετοχές, ομόλογα εταιριών, ακίνητα). Όλα τα υπόλοιπα μέλη του ΟΠΕΚ ακολούθησαν όπως αναμενόταν την Σαουδική Αραβία προσδοκώντας παρόμοια αντιμετώπιση.
Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

Έτσι ξεκινά η δεύτερη φάση της αμερικανικής ηγεμονίας στον πλανήτη (η πρώτη ήταν από το '45 μέχρι το αρχές '70). Το πετροδολάριο παρέμεινε ο ήλιος γύρω από τον οποίο περιστρέφονταν τα άλλα νομίσματα, αλλά με ένα επιπλέον πλεονέκτημα για τις ΗΠΑ. Πλέον μπορούσαν να δημιουργούν δολάρια κατά το δοκούν, χωρίς κανέναν περιορισμό. Ο κανόνας χρυσού δεν επέτρεπε το αέναο τύπωμα διότι έπρεπε να υπάρχει και η αντίστοιχη ποσότητα χρυσού. Η μονομερής αποδέσμευση τους από τη συμφωνία του Breton Woods, τους έδωσε την δυνατότητα να αγοράζουν πετρέλαιο με ένα νόμισμα το οποίο μπορούν να τυπώνουν όσο θέλουν. Το ιερό δισκοπότηρο της οικονομίας! Κι όχι μόνο αυτό. Είχαν προσθέσει στην φαρέτρα τους την ικανότητα επιβολής οικονομικών κυρώσεων σε οποιαδήποτε χώρα.
Οι επιπτώσεις

Για όποιο επιμέρους λόγο και να πάρθηκε η απόφαση, το γεγονός δεν αλλάζει: το τότε νομισματικό σύστημα είχε φτάσει στα όρια του υπό τις νέες συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί. Η μόνη λύση ήταν να εγκαταλειφθεί. (σ.σ. η ομοιότητα με τη σημερινή περίοδο είναι εντυπωσιακή. Αντί για Βιετνάμ σκεφτείτε το Αφγανιστάν. Ακόμα και ο πληθωρισμός βρίσκεται στο ίδιο ποσοστό. Μόνο που τα ελλείμματα του 2021 κάνουν τα ελλείμματα του 1971 να φαίνονται ασήμαντα)

Αυτή η τεράστια ανατροπή ευθύνεται για το ότι γιγαντώθηκε το τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ, οδηγώντας μεταξύ άλλων στην αποσύνδεση της παραγωγικότητας με τους μισθούς. Μέχρι τότε όπως βλέπουμε στο παρακάτω διάγραμμα πήγαιναν μαζί. Αυτό το διάγραμμα μας λύνει και μια άλλη μεγάλη απορία. Πως στο καλό γίνεται η νεότερη γενιά των δυτικών να έχει χειρότερο οικονομικό επίπεδο από την προηγούμενη, παρά την αλματώδη αύξηση της παραγωγικότητας από την τεχνολογική πρόοδο;

Είναι φανερό πως η τεράστια δύναμη που απόκτησαν οι κυβερνήσεις από το «εκδοτικό προνόμιο» δεν αξιοποιήθηκε σωστά. Τα άτομα που βρίσκονταν κοντά στα κέντρα λήψης αποφάσεων είναι λιγότερο ανιδιοτελή από όσο θέλουν να εμφανίζονται. Έχουμε αναφέρει αρκετές φορές πως ζούμε ένα ιδιαίτερο πληθωρισμό. Οι δυσμενείς επιπτώσεις του αφορούν μόνο το φτωχό τμήμα του πληθυσμού, που διαπιστώνει συνεχώς ότι χάνουν αγοραστική αξία τα χρήματά του. Αν και απουσιάζει από τα καταναλωτικά αγαθά, η αύξηση των τιμών είναι εμφανής στην αξία περιουσιακών στοιχείων όπως οι μετοχές και τα ακίνητα. Αυτός είναι ο λόγος που τους πολύ εύπορους δεν τους επηρεάζει δυσμενώς ο πληθωρισμός. Το ποσοστό της περιουσίας τους σε μετρητά είναι ελάχιστο.

Τις τελευταίες δεκαετίες δεν έχουν ανέβει σε αποπληθωρισμένες τιμές οι μισθοί, ούτε κατά μέσο όρο τα είδη καθημερινής ανάγκης (κυρίως λόγω της αύξησης της παραγωγικότητας). Όμως έχουν αυξηθεί δυσανάλογα οι τιμές των μετοχών, ακινήτων, χρυσού. Αποτέλεσμα; Με τον μισθό σου αγοράζεις λιγότερα περιουσιακά στοιχεία.

- 20 Αύγ 2021, 15:23 #721639 Διαφωνώ σε αρκετά σημεία με το άρθρο (αν και έχει κάποια σωστά σημεία, λίγα όμως), κυρίως για τη σύνδεση που κάνει με την κατάργηση του κανόνα του χρυσού με το τέλος της ευημερίας της μεσαίας τάξης. Στο διάγραμμα:



Μπορεί να δει κανείς πως η αύξηση των μισθών άρχισε να υπολείπεται της αύξησης της παραγωγικότητας λίγο πιο πριν. και πως η μεγάλη ψαλίδα άνοιξε λίγο μετά (κυρίως με την εφαρμογή νεοφιλελεύθερων πολιτικών από Θάτσερ και Ρήγκαν και σταδιακά και από τον υπόλοιπο κόσμο). Δηλαδή, αυτό που θέλω να πω είναι πως ο τύπος έβαλε το όριο λίγο αυθαίρετα, εκεί που τον βόλεψε.

Επίσης, η καούρα με τον κανόνα του χρυσού και του τυπώματος χρήματος είναι στάνταρ παράπονο πολλών libertarian. Που αν το ψάξεις λίγο, δεν έχει ιδιαίτερη βάση, αν δεν είσαι ήδη με αρκετή οικονομική άνεση.

Το πρόβλημα με την ανισότητα δεν πρόκειται να λυθεί με κανέναν κανόνα του χρυσού (ή του οποιοδήποτε Blockchain ή crypto), αλλά είναι ξεκάθαρο αποτέλεσμα των φορολογικών και άλλων αντίστοιχων πολιτικών που εφαρμόστηκαν. Αν λοιπόν θέλουμε να κάνουμε κάτι για την ανισότητα, θα πρέπει να φορολογήσουμε τα υψηλά εισοδήματα και να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα αυτά για τις κοινωνικές πολιτικές που ΕΙΔΑΜΕ ότι αποδεδειγμένα φέρνουν αποτέλεσμα. Α, και να αφήσουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες να προστατεύσουν τις εύθραυστες οικονομίες τους, όπως έκαναν και οι δυτικές χώρες μέχρι να συνειδητοποιήσουν πως και οι μικροί μπορούν να το κάνουν για να τους φτάσουν και τότε ανακάλυψαν την "ελεύθερη" αγορά.

Επίσης, η ιδέα πως ένα crypto θα φέρει την άνοιξη, είναι αστεία. Μέχρι στιγμής η μόνη άνοιξη που έχω δει να φέρνουν τα crypto είναι στις τσέπες των αρχικών επενδυτών και μερικών εγκληματιών (μου θυμίζει λίγο ένα σχήμα... να... σαν αυτό... ). Γενικά τα τελευταία χρόνια έχουμε μία τάση να πετάμε στα σκουπίδια λύσεις εγνωσμένης αξίας που δουλεύουν αποδεδειγμένα για αμφισβητούμενες προτάσεις, αδοκίμαστες, που συχνά αν το ψάξεις δεν είναι και τόσο αθώες...


Τέλος πάντων, το άρθρο πιο πολύ μου κάνει για απόπειρα προώθησης του βιβλίου του συγγραφέα του, παρά για σοβαρή ανάλυση της κατάστασης που βιώνουμε στην παγκόσμια οικονομία τα τελευταία χρόνια.

Peugeot 206 1.6 110ps => not any more... bye bye...

Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!

MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα

- 20 Αύγ 2021, 15:28 #721640 Ωραία απάντηση και θα συμφωνήσω. Γενικώς μου άρεσε επίσης εκτός από τα σημεία που έβαλα και η ανάλυση περί πληθωρισμού, κινητών αξιών και περιουσίας.
Είναι καλή φάση για να γίνει μια κουβέντα, ειδικά για κάποιους σαν εμένα με λίγες γνώσεις στα οικονομικά.

- 20 Αύγ 2021, 15:44 #721642 Ευχαριστώ!

Επίσης, ξέχασα να σημειώσω, πως οι επιδράσεις από τέτοιες αλλαγές, όπως η κατάργηση του κανόνα του χρυσού, θέλουν χρόνο για να φανούν. Το επιχείρημα πως μέσα σε 1 χρόνο είχαμε επίδραση, είναι κατ' εμέ τελείως έωλο.

Peugeot 206 1.6 110ps => not any more... bye bye...

Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!

MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα

- 20 Αύγ 2021, 19:16 #721662 Ο κανόνας του χρυσού ήταν απλά ένα μεταβατικό στάδιο προς τη σύγχρονη οικονομία, στην προσπάθεια να "οριοθετηθούν" συναλλαγματικά οι οικονομίες, με κύριους ευνοούμενους φυσικά τις χώρες που "είχαν" το χρυσό.

Δεν βλέπω ακριβώς το reset το οποίο επικαλείται ο αρθρογράφος, ειδικά με δεδομένο ότι για πολλούς ακόμη και σήμερα ο χρυσός θεωρείται safe haven απέναντι στους κραδασμούς του οικονομικού συστήματος και η τιμή του καθορίζεται σε δολάρια. Μάλιστα διαχρονικά, παρότι δεν αποτελεί βάση συναλλαγματικής ισοτιμίας, η τιμή του με βάση οικονομετρικές αναλύσεις αποδεικνύεται πως διατηρεί άμεση σύνδεση με την ισχύ του δολαρίου. Όταν αποδυναμώνεται το δολάριο, πολλά επενδυτικά κεφάλαια στρέφονται στον Χρυσό, βλ. ζήτηση χρυσού όταν έσκασε η κρίση του '08.
Το οικονομικό σύστημα μπορεί να άλλαξε επίσημα το 71, αλλά ο χρυσός παρέμεινε ένα δυνατό εργαλείο των ισχυρών οικονομιών και οικονομικών οντοτήτων απέναντι ειδικά στον πληθωρισμό και τα ευμετάβλητα επιτόκια.

Προφανώς ο κανόνας του χρυσού καταργήθηκε πέραν των όποιων συμφερόντων και λόγω των αναγκών της σύγχρονης οικονομίας, βρίσκω απόλυτα λογικό μετά από 3 πετρελαϊκές κρίσεις, 2-3 πολέμους σχετικούς με το πετρέλαιο και μια ιλιγγιώδη ανάπτυξη των μεταφορών και της τεχνολογίας, να έχουν περάσει σε συναλλαγματική προτεραιότητα άλλα commodities όπως το πετρέλαιο (γιατί μη ξεχνάμε πως ο χρυσός ήταν και παραμένει commodity, δεν πέφτει από τον ουρανό).

Κ επίσης όπως σωστά ανέφερε και ο Markvag, τα παραπάνω γράφονται "σφαιρικά" έχοντας επίγνώση στοιχείων μίας 40ετίας πλέον, είναι απόλυτα λογικό τα πρώτα χρόνια οποιασδήποτε οικονομικής αλλαγής να παρατηρούμε έντονες στατιστικές μεταβολές, αυτό δε σημαίνει πως τα αποτυπώματα των οικονομικών φαινομένων είχαν εν τέλει τέτοια επιρροή σε βάθος χρόνου.

Anyway, όποτε διαβάζω τέτοια άρθρα νιώθω ότι μπορώ να καταλάβω απ τον πρόλογο το που το πάει ο συγγραφέας, αλλά με ενοχλεί όταν δεν θέτει εξαρχής σαφή όρια στη σκοπιά από την οποία ερμηνεύει ένα φαινόμενο.

Θέλω να πω είναι πανεύκολο όταν πραγματεύεσαι φαινόμενα που αλληλεξαρτόνται με πληθωρισμό, κεφαλαιαγορές, επιτόκια, δεκάδες γεωπολιτικούς παράγοντες, τιμές άλλων commodities, επενδυτικές συμπεριφορές, συγκυρίες και άλλα 10 πράγματα, να πιάσεις 1-2 απ' αυτά και να δομήσεις ένα επιχείρημα, αυτό δεν σημαίνει πως η όποια σύνδεση παραγόντων όντως υπάρχει.

- 20 Αύγ 2021, 20:04 #721667 Και μια συμπληρωματική άποψη, γενικότερης φύσεως. Όσο το οικονομικό σύστημα διέπεται (εύλογα) από τον κανόνα προσφορά - ζήτηση είναι αδύνατο να είναι όλοι ικανοποιημένοι και αδύνατο να μην υπάρχουν ανισότητες. Ως εκ τούτου κάθε αλλαγή στην οικονομία κάποιους τους ευνοεί, κάποιους τους αδικεί.

Tα cryptos, θεωρούνται πιο εκδημοκρατισμένα γιατί δεν έχουν κρατική ρυθμιστική αρχή όπως είναι οι Κεντρικές Τράπεζες στην περίπτωση των κλασσικών νομισμάτων. Αυτό θα έστεκε ως επιχείρημα, αν δεχόμασταν de facto πως οι κυβερνήσεις λαμβάνουν νομισματικές αποφάσεις (ή πολιτικές αποφάσεις που επηρεάζουν τη νομισματική πολιτική) με βάση καθαρά κρατικά συμφέροντα, αλλά στη σύγχρονη οικονομία εν τέλει κάθε απόφαση δεν περιέχει στη σφαίρα επιρροής της την προφύλαξη των δυνατών επιχειρήσεων και των κατόχων μεγάλων κεφαλαίων? Λίγο πολύ το ίδιο ισχύει και στα cryptos, αφού και εκεί, λίγοι έχουν πολλά (και ήδη έχουν υπάρξει εγκληματικές περιπτώσεις μόχλευσης σε λιγότερο διάσημα Cryptos).

Το ότι τα κρυπτονομίσματα μπήκαν πιο έντονα από τις μετοχές στην pop κουλτούρα και ο κάθε πιτσιρικάς ψωνίζει στο coinbase με βάση το τι ξέρασε το κεφάλι του Elon Musk στο Twitter μετά το τρίτο τσιγάρο, δεν τα καθιστά τόσο πιο εκλαϊκευμένα όσο προσπαθούν να τα περάσουν. Μια χαρά μοχλεύονται εξίσου από τους ισχυρούς του παιχνιδιού.

- 21 Αύγ 2021, 02:16 #721688

Διαφωνώ σε αρκετά σημεία με το άρθρο (αν και έχει κάποια σωστά σημεία, λίγα όμως), κυρίως για τη σύνδεση που κάνει με την κατάργηση του κανόνα του χρυσού με το τέλος της ευημερίας της μεσαίας τάξης. Στο διάγραμμα:



Μπορεί να δει κανείς πως η αύξηση των μισθών άρχισε να υπολείπεται της αύξησης της παραγωγικότητας λίγο πιο πριν. και πως η μεγάλη ψαλίδα άνοιξε λίγο μετά (κυρίως με την εφαρμογή νεοφιλελεύθερων πολιτικών από Θάτσερ και Ρήγκαν και σταδιακά και από τον υπόλοιπο κόσμο). Δηλαδή, αυτό που θέλω να πω είναι πως ο τύπος έβαλε το όριο λίγο αυθαίρετα, εκεί που τον βόλεψε.

+1. Το άρθρο μου φάνηκε αρκετά κακογραμμένο, λίγο από θεωρίες συνωμοσίας με great reset, κρύπτο, όλα κουλουβάχατα μέσα, με εντυπωσιοθηρικό ύφος γραφής κλπ, αλλά κι εμένα αυτό μου τράβηξε τη προσοχή περισσότερο.

Σχετικά με το τέλος του Bretton Woods, αυτή η συνέντευξη ΙΜΟ εξηγεί πολύ πιο ολοκληρωμένα το τι και γιατί έγινε:

Tό τοι νομισθὲν τῆς ἀληθείας κρατεῖ.

- 21 Αύγ 2021, 09:13 #721703

Διαφωνώ σε αρκετά σημεία με το άρθρο (αν και έχει κάποια σωστά σημεία, λίγα όμως), κυρίως για τη σύνδεση που κάνει με την κατάργηση του κανόνα του χρυσού με το τέλος της ευημερίας της μεσαίας τάξης. Στο διάγραμμα:



Μπορεί να δει κανείς πως η αύξηση των μισθών άρχισε να υπολείπεται της αύξησης της παραγωγικότητας λίγο πιο πριν. και πως η μεγάλη ψαλίδα άνοιξε λίγο μετά (κυρίως με την εφαρμογή νεοφιλελεύθερων πολιτικών από Θάτσερ και Ρήγκαν και σταδιακά και από τον υπόλοιπο κόσμο). Δηλαδή, αυτό που θέλω να πω είναι πως ο τύπος έβαλε το όριο λίγο αυθαίρετα, εκεί που τον βόλεψε.

Επίσης, η καούρα με τον κανόνα του χρυσού και του τυπώματος χρήματος είναι στάνταρ παράπονο πολλών libertarian. Που αν το ψάξεις λίγο, δεν έχει ιδιαίτερη βάση, αν δεν είσαι ήδη με αρκετή οικονομική άνεση.

Το πρόβλημα με την ανισότητα δεν πρόκειται να λυθεί με κανέναν κανόνα του χρυσού (ή του οποιοδήποτε Blockchain ή crypto), αλλά είναι ξεκάθαρο αποτέλεσμα των φορολογικών και άλλων αντίστοιχων πολιτικών που εφαρμόστηκαν. Αν λοιπόν θέλουμε να κάνουμε κάτι για την ανισότητα, θα πρέπει να φορολογήσουμε τα υψηλά εισοδήματα και να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα αυτά για τις κοινωνικές πολιτικές που ΕΙΔΑΜΕ ότι αποδεδειγμένα φέρνουν αποτέλεσμα. Α, και να αφήσουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες να προστατεύσουν τις εύθραυστες οικονομίες τους, όπως έκαναν και οι δυτικές χώρες μέχρι να συνειδητοποιήσουν πως και οι μικροί μπορούν να το κάνουν για να τους φτάσουν και τότε ανακάλυψαν την "ελεύθερη" αγορά.

Επίσης, η ιδέα πως ένα crypto θα φέρει την άνοιξη, είναι αστεία. Μέχρι στιγμής η μόνη άνοιξη που έχω δει να φέρνουν τα crypto είναι στις τσέπες των αρχικών επενδυτών και μερικών εγκληματιών (μου θυμίζει λίγο ένα σχήμα... να... σαν αυτό... ). Γενικά τα τελευταία χρόνια έχουμε μία τάση να πετάμε στα σκουπίδια λύσεις εγνωσμένης αξίας που δουλεύουν αποδεδειγμένα για αμφισβητούμενες προτάσεις, αδοκίμαστες, που συχνά αν το ψάξεις δεν είναι και τόσο αθώες...


Τέλος πάντων, το άρθρο πιο πολύ μου κάνει για απόπειρα προώθησης του βιβλίου του συγγραφέα του, παρά για σοβαρή ανάλυση της κατάστασης που βιώνουμε στην παγκόσμια οικονομία τα τελευταία χρόνια.

To αρθρο που εβαλε ο ΧαιΦαι ειναι σωστο εκει που λεει τα ιστορικα. Του Παζοπουλου δεν ειναι; Για το κρυπτο συμφωνω μαζι σου αν και θα ηθελα να ειχα για μια αρπαχτη. Ο Παζοπουλους εχει μπει με ολα του τα χρηματα στα κρυπτο τα τελευταια χρονια.

Μετα την αποσυνδεση απο τον χρυσο το δολλαριο εχασε μεγαλο μερος της αξιας του, ακομα μια φορα δεν καταλαβαινω τι γραφεις. Αν μιλησεις σε κοσμο που δουλευε στην Αμερικη στα 60ς και ερχονταν στην ευρωπη θα σου εξηγησει την αξια του δολλαριου τοτε σε σχεση με την αξια του δολλαριου στα 80ς για παραδειγμα. Και το επιπεδο ζωης στην Αμερικη επεσε σε σχεση με αλλα κρατη μετα το 1972.

- 21 Αύγ 2021, 09:25 #721704

Προφανώς ο κανόνας του χρυσού καταργήθηκε πέραν των όποιων συμφερόντων και λόγω των αναγκών της σύγχρονης οικονομίας, βρίσκω απόλυτα λογικό μετά από 3 πετρελαϊκές κρίσεις, 2-3 πολέμους σχετικούς με το πετρέλαιο και μια ιλιγγιώδη ανάπτυξη των μεταφορών και της τεχνολογίας, να έχουν περάσει σε συναλλαγματική προτεραιότητα άλλα commodities όπως το πετρέλαιο (γιατί μη ξεχνάμε πως ο χρυσός ήταν και παραμένει commodity, δεν πέφτει από τον ουρανό).

Ο Κανονας του χρυσου καταργηθηκε γιατι αυτοι που μπορουσαν να αξιολογησουν την κατασταση καταλαβαν οτι το δολλαριο ηταν overvalued (λογω των εξοδων που εκανε η κυβερνηση την προηγουμενη 10ετια για τον πολεμο στο Βιετναμ, του διαστημικου προγραμματος, κοινωνικες παροχες κλπ) οποτε πηγαιναν στο Φεντ και ζητουσαν ανταλλαγη δολλαριων με χρυσο. Αρα η Αμερικη εχανε ολο τον χρυσο της γιαυτο και ο Νιξον ανεφερε οτι η καταργηση ηταν προσωρινη. Γιατι ειχε σκοπο να επαναφερει τον κανονα μολις η κατασταση γινονταν ποιο ομαλη για το δολλαριο. Βεβαια οσοι ηξεραν γνωριζαν οτι δεν ηταν αντιστρεψιμη εκτος και η κεντρικη κυβερνηση εκοβε δραστικα τα εξοδα της.
Ο χρυσος ειναι νομισμα οχι εμπορευμα, χρυσο ναι με βγαζεις απο μεταλλεια αλλα μην ξεχνας οτι πολυ χρυσο το μαζευουν με κλοπες και στα ενεχειροδανειστηρια (ο περισσοτερος χρυσος της Ελλαδας που κλαπηκε απο τα σπιτια εχει καταληξει μεσω Τουρκιας στην Ρωσσια, Ιραν, Κινα αντιπαλους δηλ του δολλαριου).

- 02 Σεπ 2021, 12:57 #723446 Ένα άρθρο με ενδιαφέροντα στοιχεία από το πρόσφατο παρελθόν, με αφορμή τον τελευταίο δανεισμό της Ελλάδας.
Οσο μεγαλύτερο το χρέος τόσο χαμηλότερο το επιτόκιο!
Το μακρινό 2010, με το δημόσιο χρέος στο 129% του ΑΕΠ, δεν δάνειζε κανείς την Ελλάδα. Σήμερα, με το χρέος πάνω από το 200% του ΑΕΠ, οι αγορές δανείζουν την Ελλάδα για 30 χρόνια, με επιτόκιο χαμηλότερο από την Ιταλία.
https://www.euro2day.gr/specials/dr_mon ... itoki.html

Ας ξεκινήσουμε μ’ ένα flashback στον χρόνο.

Τη Μεγάλη Δευτέρα τον Απρίλη του 2010, η Ελλάδα προχώρησε στην τελευταία έκδοσή της στις αγορές πριν από την εποχή των μνημονίων.

Αν και υπήρχε συμφωνία με το κονσόρτσιουμ των ελληνικών και ξένων τραπεζών να διαμορφωθεί το κουπόνι της 7ετούς έκδοσης που θα απορροφούσαν λίγο πάνω από το 6%, η ελληνική πλευρά έκανε πίσω και διαμορφώθηκε ελάχιστα κάτω από το 6% για πολιτικούς λόγους (5,90%, αν θυμόμαστε καλά).

Ηθελαν το πρώτο νούμερο να είναι το 5, για να πεισθεί ο κόσμος ότι οι προσπάθειες της τότε κυβέρνησης για την εξασφάλιση στήριξης δανειακών κεφαλαίων από την ΕΕ (το πιστόλι στο τραπέζι) απέφεραν καρπούς.

Το αποτέλεσμα της μείωσης του κουπονιού ήταν να αποχωρήσουν κάποιοι ξένοι ενδιαφερόμενοι αγοραστές και να αναγκασθεί η Alpha Bank(νομίζω) να κλείσει την τρύπα. Το νέο μαθεύτηκε γρήγορα στην πιάτσα και μεταφράσθηκε ως αδυναμία της Ελλάδας να δανεισθεί από τις αγορές.

Οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων πήραν την ανιούσα και τον Μάιο του 2010, η χώρα εισερχόταν στην εποχή των μνημονίων, γιατί το κράτος είχε ταμείο κάπου 3-4 δισ. ευρώ και τοκοχρεολυτικές υποχρεώσεις 13 δισ. ευρώ. Δηλ. έλειπαν κάπου 10 δισ. ευρώ.

Την ίδια στιγμή, οι φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα είχαν καταθέσεις στις τράπεζες που εκτιμώνται μεταξύ 20 και 40 δισ. ευρώ, αλλά κανείς κρατικός αξιωματούχος δεν το ήξερε (!). Εμαθαν ότι υπήρχαν καταθέσεις από ένα νεαρό Ιρλανδό υπάλληλο του ΔΝΤ το 2013.

Ετσι, η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα, πιστεύουμε, στα ιστορικά χρονικά που χρεοκόπησε αν και είχε τα λεφτά. Φυσικά, δεν υποστηρίζουμε ότι δεν θα μπορούσε να χρεοκοπήσει μερικούς μήνες αργότερα. Ομως, αυτό συνέβη.

Τότε το δημόσιο χρέος εκτιμάτο στο 130% του ΑΕΠ ενώ το πρωτογενές έλλειμμα κοντά στο 10% του ΑΕΠ. Σε λιγότερο από δύο χρόνια από τότε, η χώρα πρακτικά χρεοκόπησε, προχωρώντας στη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους (PSI) από ανεπτυγμένη χώρα στη σύγχρονη ιστορία.

Ας έλθουμε στο 2021. Η Ελλάδα έχει δημόσιο χρέος που ξεπερνά το 200% του ΑΕΠ, εκτιμώμενο πρωτογενές έλλειμμα στο 7% του ΑΕΠ και μια χρεοκοπία κάπου 9 χρόνια νωρίτερα.

Κι όμως, χθες δανείσθηκε άτοκα από την αγορά για κάπου 5 χρόνια και με επιτόκιο 1,67% για κάπου 30 χρόνια.

Αυτό δείχνει ακόμη μια φορά τη στρέβλωση που υπάρχει στις αγορές διεθνώς, με τις μαζικές αγορές ομολόγων από τις κεντρικές τράπεζες και τα αρνητικά επιτόκια.

Φυσικά, είναι μια καλή εξέλιξη για υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ελλάδα.
Ομως, το πιο σημαντικό κατά την άποψη της στήλης είναι ότι η Ελλάδα δανείσθηκε από τις αγορές για κάπου 30 χρόνια φθηνότερα από την Ιταλία κατά 4 μονάδες βάσης.

Κι αυτό παρά το φιάσκο του κυβερνητικού ανασχηματισμού στην Αθήνα.

Κοινώς, κάποιοι πόνταραν 1 δισ. ευρώ από τα λεφτά τους για να αγοράσουν ελληνικά 30ετή ομόλογα πιο ακριβά από την Ιταλία.

Την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης με μεγάλη βιομηχανική παράδοση, υψηλότερη βαθμίδα αξιολόγησης στη κατηγορία «ΒΒΒ» και έχουσα την πλήρη στήριξη της ΕΚΤ.

Στη λίγκα των υπερχρεωμένων χωρών, η Ελλάδα κέρδισε την Ιταλία κι αυτό είναι το σημαντικό, γιατί αποτυπώνει τις προσδοκίες των αγοραστών που ψήφισαν με τα λεφτά τους.

Εχουμε λοιπόν το παράδοξο φαινόμενο, υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ελλάδα να δανείζονται με χαμηλά επιτόκια ρεκόρ παρά το διογκούμενο χρέος τους, αλλά και την ευχαρίστηση να «κερδίζουμε» τη σαφώς ισχυρότερη, υπερχρεωμένη Ιταλία.

Ας το απολαύσουμε, όσο κρατήσει.

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Πως η Ελλάδα έγινε καλύτερο στοίχημα από την Ιταλία; Αστείο... Αλλά από την στιγμή που η ΕΚΤ αγοράζει (αφού εγγυάται) για όλους, οι επενδυτές θεωρούν καλύτερο στοίχημα την Ελλάδα γιατί όλο το χρέος της σχεδόν είναι κρατικό, οπότε το ρίσκο της νέας χρεωκοπίας είναι χαμηλότερο.
Το γεγονός επίσης είναι πως η ελληνική οικονομία είναι χάλια σήμερα και για να φτάσουμε ξανά στα επίπεδα που ήμασταν το 2010, θα χρειαστούμε δεκαετίες...

Το πιο αστείο βέβαια είναι πως το 2010 θα μπορούσαμε να μην είχαμε χρεωκοπήσει... Αυτό δείχνει και την ποιότητα των ελληνικών κυβερνήσεων διαχρονικά.

- 02 Σεπ 2021, 13:42 #723462 Αυτο που λες ειναι. Στην Ιταλια μεγαλο μερους του χρεους το εχουν Ιταλοι πολιτες στην μορφη ομολογων που εχουν διατεθει στην εσωτερικη αγορα. Το οτι στην Ελλαδα το χρεος το κρατουν τα περισσοτερα κρατη μελη της ΕΕ δινει περισσοτερη εξασφαλιση στους επενδυτες γιατι ειναι πολυ ποιο δυσκολο να αρνηθεις να πληρωσεις κρατη παρα τους ιδιους του πολιτες σου που μπορεις να τους κουρεψεις με πολλους τροπους ανα πασα στιγμη.

Επισης η ερωτηση μεσα η εξω απο το ευρω/ΕΕ εχει απαντηθει το 2015 οποτε θεωρειται παρελθον εδω και χρονια.

- 02 Σεπ 2021, 14:43 #723481 Αν δεν υπήρχε η ΕΚΤ να εγγυηθεί ουσιαστικά και για τους δύο, το πιθανότερο είναι ή να μην μας δάνειζαν ή να ζητούσαν εξωφρενικά επιτόκια. Εκεί είναι η μεγάλη διαφορά από το 2015. Η ερώτηση μέσα ή έξω από το ευρώ είχε απαντηθεί ξανά και ξανά, αλλά η Γερμανία την ξαναέβαζε στο τραπέζι ως απειλή. Τίποτε δεν μας λέει πως μετά από 10 χρόνια που θα πρέπει να ξαναδούμε τα δάνεια του ESM, δεν θα ξαναμπεί ξανά στα επιχειρήματα.

- 02 Σεπ 2021, 15:53 #723506 Εσυ δεν εισαι επενδυτης γιαυτο σκεφτεσαι διαφορετικα, αυτο που σου εγραψα ειναι αυτο που λενε αυτοι που αγοραζουν τα ομολογα (δηλ δεν υπαρχει περιπτωση στα επομενα χρονια να υπαρξη ζητημα παραμονης στο ευρω). Υπαρχει μια μικρη ιδιωτικη αγορα για αυτα τα ομολογα δεν τα αγοραζει ολα η ΕΚΤ, επισης η ΕΚΤ δεν εγγυαται τα κρατη δινουν την εγγυηση και την μεγαλυτερη βαρυτητα την εχει προφανως η Γερμανια. Τα κρατη ειναι μετοχοι στην ΕΚΤ οποτε η ΕΚΤ ειναι το οργανο των κρατων για την νομ/κη πολιτικη.

Ουτε βλεπω την Γερμανια να ανακινει θεμα τετοιο εξαλλου με το κοβιντ χαλαρωσαν τα παντα οποτε δυσκολο να επιστρεψουμε στην παλια κατασταση.