- 19 Ιουν 2019, 19:13
#589835
sknipper έγραψε:Έχω πεθάνει στο γέλιο αλλά έχω τύψεις για αυτό. Γιατί πολύ εύστοχα όλα τα σχόλια και οι κοροϊδίες τους αξίζουν πλήρως αλλά δυστυχώς η πικρή αλήθεια είναι ότι ένας από αυτούς θα γίνει πρωθυπουργός. Για πόσο δεν ξέρω όπως δεν ξέρω και τι αποτέλεσμα θα έχει η όλη ιστορία στο Brexit. Με ανησυχεί όμως το τι θα γίνει στην Αγγλία, συνάδελφος μου έλεγε ότι έτσι όπως πάει είναι εύκολο η κατάσταση θα βγει εκτός ελέγχου και φοβάται για εξεγέρσεις. Και φαίνεται ότι έχουν κακό παρελθόν στη χώρα με εξεγέρσεις...
Αυτό είναι το τραγικό, ακόμα και ο μονόφθαλμος Rory ανάμεσα στους τυφλούς είναι απελπιστικά ανεπαρκής. Στο χτεσινό ντιμπέιτ δεν κατάφερε να εξηγήσει πώς θα περάσει από τη Βουλή τη συμφωνία της May. Προς τιμή του πάντως, ανάφερε ρητά ότι δεν θα μειώσει φόρους. Το φαβορί παραμένει ο Johnson πάντως...
που θα πάρει και τη πλειονότητα των ψήφων του Raab που αποκλείστηκε χτες.
Μια μικρή σχετική αναδρομή στους Υπουργούς brexit:Ο 1ος ήταν ο David Davis, που ανέλαβε από την ίδρυση του υπουργείου το καλοκαίρι του 2016 μέχρι το καλοκαίρι του 2018 όπου και παραιτήθηκε. Στο διάστημα αυτό, θεωρητικά ήταν υπεύθυνος της κυβέρνησης για τις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, αλλά συνολικά έκατσε στο τραπέζι με τον Barnier για 4 (ολογράφως: τέσσερεις ) ώρες αθροιστικά. Και όποτε συναντήθηκε, ήταν κάπως έτσι (2ος δεξιά):
Ενώ οι Ευρωπαίοι ήταν πάντα με χαρτιά, σχέδια, προτάσεις και μια σαφή διαπραγματευτική θέση, η Βρετανική πλευρά ήταν πάντα
"έλα μωρέ, δεν τρέχει τίποτα, θα τα βρούμε, αυτοκρατορία κι έτσι, δεν χρωστάμε-μας χρωστάτε" κλπ με ούτε μια κόλλα χαρτί μπροστά τους.
Από αυτή την άποψη, εκτιμώ ότι ακόμα και η ΠΦΑ τα πήγε συγκριτικά καλύτερα.
Ο Davis παραιτήθηκε λόγω του σχεδίου Chequers. Πέρσι τον Ιούλιο (αφ'ότου τα έξυναν για 2 χρόνια) η κυβέρνηση της May έβγαλε ένα white paper με το τι ζητούν από την ΕΕ. Υπενθυμίζω ότι αυτό δεν έγινε ποτέ αποδεκτό από την ΕΕ (απεναντίας ήταν άμεσα αντίθετοι γιατί είχε προτάσεις που παραβίαζαν τις βασικές αρχές της ΕΕ) αλλά ήταν η πρόταση της May. Η οποία ζητούσε ελεύθερη διακίνηση αγαθών αλλά όχι υπηρεσιών (παρ'όλο που το ~80% των συναλλαγών με την υπόλοιπη Ευρώπη είναι σε υπηρεσίες), όχι στην ελεύθερη μετανάστευση και ένα ανέφικτο μπασταρδεμένο σύστημα όπου το ΗΒ θα εισπράτει δασμούς εκ μέρους της ΕΕ (και θα τους αποδίδει στην ΕΕ) για προϊόντα που έρχονται από τρίτες χώρες προς την Ιρλανδία και την υπόλοιπη ΕΕ. Είναι προφανές γιατί δεν θα δούλευε ποτέ το τελευταίο, είναι σαν να κάνεις outsourcing το ΣΔΟΕ και τα τελωνεία σου στο Περού, δίνοντας τους πλήρη έλεγχο...
Προκειμένου να σχηματίσει ένα ενιαίο μέτωπο, η May μάζεψε όλο το υπουργικό της συμβούλιο στο Chequers (τη θερινή πρωθυπουργική κατοικία, κάπου στην εξοχή) μια Παρασκευή (έχει σημασία αυτό), τους πήρε τα κινητά (για να μην υπάρξουν διαρροές) και τους είπε ουσιαστικά
"δεν φεύγουμε από εδώ αν δεν συμφωνήσουμε όλοι στο σχέδιο, και όποιος δεν θέλει, θα του καλέσουμε ένα ταξί" με την έννοια ότι όποιος διαφωνεί, παραιτείται επί τόπου και χάνει άμεσα ακόμα και το υπουργικό αμάξι. Μέχρι το βράδυ συμφώνησαν όλοι, βγήκε κυβερνητικό ανακοινωθέν μόλις έγκαιρα ώστε να βγει στις εφημερίδες του σ/κ και να ελέγξει το αφήγημα, πριν προλάβουν να βγάλουν δημόσια τις δικές τους θέσεις οι υπουργοί. Τσαμπουκάς.
Τη Κυριακή ο -κλινικά ηλίθιος αλλά ιδεολόγος- Davis παραιτείται σε διαμαρτυρία, μαζί με τον υφυπουργό. Τη Δευτέρα ο αριβιστής Boris (που δεν έχει αρχές , πολιτική ή ηθική πέρα από το ότι θέλει να γίνει πρωθυπουργός) τα ζυγίζει και παραιτείται κι αυτός από ΥΠΕΞ.
O 2oς υπουργός brexit ήταν ο Dominic Raab (που κόπηκε στη χτεσινή ψηφοφορία). Συμμετείχε πιο τακτικά στις διαπραγματεύσεις, αλλά χωρίς να συμβάλλει ουσιαστικά σε κάτι. Δικηγόρος κατ'εκπαίδευση, είναι ο κλασσικός χαρακτήρας που αντισταθμίζει την άγνοια του με υπέρμετρο τσαμπουκά. Είναι χαρακτηριστική η στιχομυθία που είχε όταν κατέθετε σε κοινοβουλευτική επιτροπή για τη πορεία των διαπραγματεύσεων, όταν η πρόεδρος τον ρωτάει άν έχει διαβάσει τη Good Friday Agreement (την ειρηνευτική συμφωνία για τη Β. Ιρλανδία). Πολύ απλή ερώτηση και βάσιμη (αφού εκεί έχει σκαλώσει το ζήτημα) και άρα είναι κρίσιμο να έχει γνώση της κατάστασης και των δεσμεύσεων της χώρας. Αντ'αυτού, απαντάει με ερειστικό τόνο ότι η συμφωνία δεν είναι κάνα μυθιστόρημα για να τη διαβάσεις μονορούφι, και ότι τη "συμβουλεύτηκε" περιστασιακά όταν χρειαζόταν κλπ, κλπ. Σημείωση εδώ, ότι η συμφωνία είναι μόλις 32 σελίδες, που για διεθνής συνθήκη είναι αστείο μέγεθος. Και ως όγκος σελίδων, είναι κάτι που ένας δικηγόρος διαβάζει άνετα στη τουαλέτα.
Η πιο διάσημη στιγμή του ήταν όμως όταν δήλωσε ότι δεν ήξερε το πόσο σημαντικό είναι το λιμάνι του Dover για το εμπόριο με την ηπειρωτική Ευρώπη.
Φανταστείτε -κατ'αναλογία- έναν υπουργό Ναυτιλίας ή Εμπορίου να λέει "Δεν ήξερα ότι η Ηγουμενίτσα και η Πάτρα είναι σημαντικά λιμάνια".
Ο Raab παραιτήθηκε τελικά από το υπουργείο πέρσι το Νοέμβριο, σε αντίδραση με την συμφωνία εξόδου. Την οποία ήταν δική του δουλειά να διαπραγματευτεί.
Αυτό που τον έκανε να χάσει χτες είναι -πέρα από το ότι είναι υπερφίαλος καραγκιόζης- επέμενε ότι αν θα βγει ΠΘ, θα κλείσει τη Βουλή
(proroguing, και ναι, είναι εφικτό) για να μην τον εμποδίζουν να βγει από την ΕΕ.
Έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο κρετινισμού που συζητιέται σοβαρά η κατάλυση του κοινοβουλίου, στο όνομα της δημοκρατίας.
Tό τοι νομισθὲν τῆς ἀληθείας κρατεῖ.