Η εξάτμιση είναι μια διαδικασία ψύξης. Κατά την εξάτμιση διαφεύγουν μόρια τα οποία έχουν μεγαλύτερη κινητική ενέργεια από τα υπόλοιπα, γι’ αυτό η θερμοκρασία του υγρού ελαττώνεται και μαζί του ελαττώνεται και η επιφάνεια με την οποία έρχεται σε επαφή.
Η εξάτμιση του νερού ( των μορίων του ) που μετακινούνται από το υγρό στον αέρα, δημιουργεί υγρασία στον περιβάλλοντα χώρο, όχι όμως στην επιφάνεια που βρίσκεται σε επαφή με το νερό, έτσι στο εξωτερικό περιβάλλον της ταράτσας θα έχουμε άνοδο της θερμοκρασίας μέχρι να διαλυθεί η υγρασία του αέρα μετά το πέρας της εξάτμισης της ποσότητας του νερού που την καταβρέξαμε, και στην περιοχή θα παραμείνει ψυχρότερη η μάζα του τσιμέντου που είχε έρθει σε επαφή με το νερό.
Δηλαδή αν βρίσκεσαι στον χώρο της εξάτμισης του νερού, επάνω στην ταράτσα στην περιοχή της δημιουργίας των υδρατμών της εξάτμισης ίσως υπάρχει μια πρόσκαιρη δυσφορία, αν όμως βρίσκεσαι κάτω από την ταράτσα μέσα στο διαμέρισμα θα είναι χαμηλότερη η θερμοκρασία από ότι πρίν γιατί θα έχει δροσίσει το τσιμέντο, άρα η δυσφορία που ένιωσαν όταν βράχηκε η ταράτσα μένει να μας πεί που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή, μέσα στα διαμερίσματα ή επάνω στην ταράτσα ?