diplomat έγραψε:Η φάση αυτή ήταν 100% no-win για τον πατέρα, επειδή κάποιοι έχουν καούρα να τη χρησιμοποιήσουν ως όχημα για πολιτική βλάβη:
-Αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας τον γιο; -> κοίτα τον άκαρδο, ένας πατέρας πάντα πρέπει να αγαπάει τα μπαιδιά του.
-Υποστηρίζει (έστω και χλιαρά ή "παθητικά") τον γιο; -> κλείνει το μάτι σε αναρχικοτρομοκράτες, ατιμάζει το αξιώμά του κ.λπ.
Από 'κει και πέρα, μου κάνει εντύπωση (ή και όχι) η πρεμούρα κάποιων να μας εξηγήσουν όμορφα τί πρέπει να καταλάβουμε από την όλη υπόθεση.
Ο καθένας κρίνει και τους δύο (και φυσικά και τους πρόθυμους κριτές) υποκειμενικά και βάζοντας το μυαλό του να δουλέψει. Δε χρειαζόμαστε λυσάρια σκέψεων.
ρε φίλε πάρτο λίγο με τη λογική, αν δεν μπορείς να φέρεις βόλτα τα οικονομικά σου (πασοκ-νδ πχ), ή την οικογένειά σου ή οτιδήποτε άλλο προσωπικό σου, από πού κι ως πού θα είσαι σε θέση να φέρεις βόλτα μια χώρα;
μην τρελαθούμε τελείως, ο καθένας κρίνεται για το σύνολο των πράξεων του, η ανατροφή του παιδιού σου από τη στιγμή που δεν έχει και κάποιο διανοητικό πρόβλημα είναι κατά ένα μεγάλο βαθμό θέμα δικό σου, κανείς μας δεν φύτρωσε από το πουθενά και είμαστε σαν προσωπικότητες διαμορφωμένοι από το περιβάλλον που μεγαλώσαμε
το μόνο που μπορείς να πεις για έναν καλό κατά τα άλλα άνθρωπο που σαν γονιός δεν τα πήγε καλά και το παιδί του πήρε το στραβό δρόμο είναι ότι είναι ηλίθιος, αν θέλουμε να δώσουμε μια δικαιολογία και να μην θεωρήσουμε ότι του πιπίλισε το μυαλό με χαζές ιδεολογίες ή δεν τον βοήθησε να της ερμηνεύσει με έναν πιο ειρηνικό τρόπο
άμα είσαι ηλίθιος δεν κάνεις για σοβαρά πόστα, το ότι στην ελλάδα (και όχι μόνο) τα αναλαμβάνεις είναι άλλο θέμα