Μια πυλωρικη στενωση εχω μονο, αλλα ο Καββαδίας ειναι μεγαλη εμπνευση
sknipper έγραψε:stavrosg έγραψε:Χθες το βράδυ έπιασα ένα μπαλάκι σκληρό στον δεξί καρπό εσωτερικά. Το ζούληξα, δεν πονάει, ΟΚ λέω, θα το κοιτάξω.Το πρώτο μάλλον είναι γάγγλιο, αν δεν σε ενοχλεί άστο να υπάρχει.
Τη νύχτα ξύπνησα γιατί με πονούσε ο αριστερός αγκώνας - είναι πρησμένος και πονάει όταν ακουμπάει κάπου
Τι γιατρό βλέπουμε; ορθοπεδικό;
Το δεύτερο είναι μάλλον θυλακίτιδα. Κάτσε φρόνιμος και ξεκούρασέ το και μην το πιέζεις. Συχνά κάνει κυταρίτιδα (μόλυνση του δέρματος) ή και μόλυνση του θυλάκου οπότε θέλει αντιβίωση. Μερικές φορές και διάνοιξη-χειρουργική αφαίρεση (δεν τα θές αυτά). Μπορεί βέβαια να εμπλέκεται και το ουρικό οξύ.
Ναι ορθοπαιδικό.
Οπα οπα, τι ειπες τωρα?
https://www.informationisbeautiful.net/ ... ign=buffer
Κ μετα ο Dimv8 παραπονιεται για το κλιματιστικο...
Υ.γ
Τουλαχιστον κοπηκε το 5ευρω στα νοσοκομεια...
Το εκκλησάκι απέχει γύρω στα 12 χλμ από το σπίτι. Έφυγα λίγο μετά τις 6:30 το απόγευμα γαι εκεί. Περίπου 10 λεπτά μετά κι ενώ ήμουν κάπου στα μισά της διαδρομής, πηγαίνοντας με περίπου 35-40χλμ/ώρα, σε αριστερή ανηφορική στροφή όχι ιδιαίτερα κλειστή, ένας θεός ξέρει γιατί, δεν διέγραψα το τόξο της στροφής σωστά (μάλλον αφαιρέθηκα στιγμιαία χαζεύοντας δεξιά τη θέα στη θάλασσα, δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο) με συνέπεια λίγο πριν το τελείωμα της στροφής να φύγω ευθεία έξω από την άσφαλτο. Εκεί αρχίζει το σόου. 2-3 μέτρα μετά κοπανάω σε ένα μικρό βουναλάκι γύρω στους 40-50 πόντους με αποτέλεσμα το μηχανάκι να πεταχτεί με μένα στον αέρα και να σκάσει άλλα 2-3 μέτρα μετά στα χώματα. Εγώ να χτυπάω με το που σκάει το μηχανάκι στο έδαφος (και την μπροστά ανάρτηση φυσικά να τερματίζει) με το πρόσωπο στον (πλαστικό) πίνακα οργάνων, φορώντας γυαλιά ηλίου και όχι κράνος (σαν καλός |λογοκρισία| που είμαι εγώ και το 99,9% των ντόπιων/τουριστών εκεί) κι εν συνεχεία να πέφτω καβάλα στο μηχανάκι στα δεξιά (ευτυχώς σε σημείο που είχε μόνο ξερά χώματα και χαμηλούς θάμνους τύπου θρούμπι).
Έχοντας πλήρεις αισθήσεις και με χέρια-πόδια λειτουργικά (ευτυχώς) αντιλαμβάνομαι ότι έχω χτυπήσει άσχημα στο πρόσωπο, αίματα τρέχουν από τη μύτη και το πρόσωπο, παραταύτα καταφέρνω και σηκώνομαι, σηκώνοντας και το μηχανάκι. Στέκομαι όρθιος απελπισμένος και προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω πως έγινε όλο αυτό και τι κάνω τώρα...Βγάζω αμέσως το κινητό από την τσέπη και καλώ τη σύζυγο ζητώντας βοήθεια.
Για καλή μου τύχη, επειδή αφενός το σημείο τα καλοκαίρια έχει κάποια κίνηση (κοντά, στα 1000μέτρα περίπου) βρίσκεται μια πολύ ωραία παραλία, κι αφετέρου ήταν το πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής και όλο και περνούσε κόσμος προς το εκκλησάκι, δεν πέρασαν πάνω από 2-3 λεπτά αφότου έκλεισα το τηλέφωνο και σκάει μύτη ένα ζευγάρι ποδηλατών 9έφευγαν από το μπάνιο στην παραλία όπως μου είπαν). Για ακόμα καλύτερη μου τύχη ο άντρας μου δηλώνει γιατρός (ιατροδικαστής μάλιστα μου είπε) και προθυμοποιείται να με βοηθήσει. Αφού με είδε για τα βασικά (συνείδηση, αισθήσεις, αντιληπτικότητα, σφυγμός κλπ) μου έριξε κρύο νερό στο κεφάλι και στα αίματα ενώ η γυναίκα του άρχισε να με καθαρίζει. Δεν πέρασαν ούτε 5 λεπτά κι εμφανίζονται άλλοι 2 ντόπιοι με παπάκι που πήγαιναν κι αυτοί στο πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής. Σταματάνε και ειδοποιούν κι αυτοί δικούς τους. Λίγα λεπτά μετά έρχεται, πάλι τυχαία, η νοσηλεύτρια του ιατρείου του νησιού η οποία λόγω μικρών παιδιών όπως είπε, κουβαλούσε πάντα μαζί της τσαντάκι πρώτων βοηθειών. Μου καθάρισε επιπρόσθετα τις πληγές και λίγο μετά έρχεται και το μοναδικό περιπολικό αυτοκίνητο του νησιού, σε χρέη ασθενοφόρου, λόγω του ότι έτυχε να έχει εκείνη την ώρα βάρδια στο τμήμα φίλος μας αστυνομικός που θα ήταν για κάποια ώρα στο εκκλησάκι με συνάδελφό του για λογαριασμό της αστυνομίας.
Με τα πολλά, περίπου μισή ώρα μετά το ατύχημα βρίσκομαι στο ιατρείο του νησιού όπου η μοναδική γιατρός (γενικής ιατρικής) την οποία ειδοποίησαν και ήρθε κι άνοιξε το ιατρείο από το σπίτι της, με εξέτασε και αφού με καθάρισε πληγές κλπ μου έκανε 4 ράμματα στο πρόσωπο, αντιτετανικό ορό ενώ μου έγραψε αντιβίωση και αναλγητικά.
Μετά από λίγο έφυγα για το σπίτι συνοδευόμενος, όπου πέρασα ένα εφιαλτικό ψυχωσωματικά βράδυ και την επόμενη μέρα, Παρασκευή 26/6 αναχώρησα με τη σύζυγο για Αθήνα για περαιτέρω εξετάσεις σε οργανωμένο νοσοκομείο.
Μέχρι στιγμής, 3 24ωρα μετά, η κατάστασή μου εξελίσσεται σχετικά νορμάλ, αλλά με πολύ κακή εικόνα προσώπου από εκχυμώσειςμώλωπες και γδαρσίματα.
Κάπως έτσι τελείωσαν άδοξα οι φετεινές διακοπές μου (κανονικά ήμουν σε άδεια 12 με 28 Ιουλίου - σήμερα) κι αρχίζει ο Γολγοθάς της θεραπείας, αλλά φυσικά δοξάζω το Θεό και την Αγία Παρασκευή που μάλλον γλύτωσα τα (πολύ) χειρότερα...
Anonymous Founder έγραψε:Περαστικά και την επόμενη φορά, κράνος! Αν το φορούσες δεν θα είχες πάθει τίποτε. Και κράνος κανονικό, κλειστό, όχι ανοιχτό εμπρός (έχω βαρεθεί να βλέπω ανοιχτά flip-up μόνιμα!).+1
< Note >
Renault Clio II phase2 1.4 2001-2009
VW Golf 1.4TSi 122 DSG 2009-2013
Renault Clio IV 1.5DCi 2014-
Mazda MX-5 NB 1.6('00) 2016-
https://jimmuclarku.blogspot.com/
belgarion έγραψε:+2Anonymous Founder έγραψε:Περαστικά και την επόμενη φορά, κράνος! Αν το φορούσες δεν θα είχες πάθει τίποτε. Και κράνος κανονικό, κλειστό, όχι ανοιχτό εμπρός (έχω βαρεθεί να βλέπω ανοιχτά flip-up μόνιμα!).+1
< Note >
Περαστικά και αγύριστα να είναι.
Από το Mi A1.
Edit.
@ Jim Clark, περαστικά σου.
Fiat Panda 7,6l/100km
Τζιμ κάνε αντιτετανικο εμβόλιο κάποια στιγμή για να ξένοιασεις
< G (5S) >