- 20 Ιουν 2017, 16:45
#409044
bujinkan έγραψε:Ενα παραδειγμα διαφορετικης προσεγγισης ψυχικων δυσκολιων και εσωτερικων προβληματων
http://konstantinosc.com/my-approach/
http://konstantinosc.com/wellness-coaching/
Ολα βεβαια ξεκινανε με την επιθυμια του ιδιου του ανθρωπου να αλλαξει πραγματικα τη ζωη του
Να μην συγκρίνουμε παρακαλώ μη επιστημονικές μεθόδους - ιδέες με ιατρικά δεδομένα!
Μπορεί κάτι τέτοιο (γιόγκα, κτλ) να βοηθάει πολύ κόσμο, αλλά μιλάμε για κόσμο που δεν έχει ιατρικό πρόβλημα. Το ιατρικό πρόβλημα λύνεται με ιατρική παρέμβαση!
Και ιατρική παρέμβαση δεν σημαίνει μόνο χάπια, ο ψυχίατρος είναι ο ειδικός που ξέρει πότε θα πρέπει ένα πρόβλημα να αντιμετωπιστεί με φάρμακα ή με άλλο τρόπο ή με συνδυασμό ή με κάτι άλλο. Σαφέστατα ο "ειδικός της γιόγκα ή του διαλογισμού" ΔΕΝ μπορεί να αντιμετωπίσει ιατρικό πρόβλημα. Τώρα, το αν κάποιος είναι λίγο πεσμένος για μία περίοδο επειδή του έκατσαν ανάποδα πολλά πράγματα, ΟΚ, εκεί λογικά θα τον βοηθήσει ο διαλογισμός, η γιόγκα, η συμπαντική ενέργεια και τα λοιπά... ΑΛΛΑ, ξαναλέω, ιατρικό θέμα αντιμετωπίζεται από γιατρό!
Και φυσικά ούτε κακό είναι, ούτε ντροπή. Μία ασθένεια είναι και τίποτε άλλο. Αν πχ σπάσεις πόδι, δεν θα πας για διαλογισμό, θα πας σε ορθοπαιδικό!
Αντίστοιχα για τα προβλήματα που (λανθασμένα κατ' εμέ) χαρακτηρίζονται ως ψυχολογικά!
bujinkan έγραψε:Σέβομαι τη.γνώμη.σου αλλά δεν την συμμερίζομαι. Μάλλον δεν πιστεύεις στην ανεκμεταλευτη δύναμη του μυαλού μας και η σκέψη σου περιορίζεται αυστηρά στα δυτικά πρότυπα .
Ο διαλογισμός είναι κάτι πολύ δύσκολο και απαιτεί Χρόνια πολλά για να αποδώσει αλλά όταν αποδώσει θα βρεις τέτοια ισορροπία πνευματική και σωματική που δεν θα χρειάζεσαι κανένα ψυχοφαρμακο για να γίνεις καλά ..
< >
Η διαφορά είναι πως η ιατρική στηρίζεται σε (κυριολεκτικά) αιώνες δεδομένων, ερευνών, πειραμάτων, κτλ. Όλα αυτά, οι ανεκμετάλλευτες δυνάμεις, οι παραδοσιακές ιατρικές, οι συμπαντικές ενέργειες κτλ είναι απλά παραδόσεις (στην καλύτερη) ή απάτες. Δεν στηρίζονται σε εμπειρικά δεδομένα, δεν μπορούν να αποδειχθούν σε αντικειμενικά συνθήκες και δεν μπορώ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ να τα θεωρήσω πως βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με τη σύγχρονη ιατρική.
Σκέψου, πως για τους αμέτρητους αιώνες που βασιζόμασταν σε αυτά, το προσδόκιμο ζωής ήταν κάπου στα 30 έτη και 1/2 παιδιά πέθαινε στο 1ο έτος της ζωής του. Σήμερα, που, ευτυχώς, φύγαμε από αυτή τη θεώρηση των πραγμάτων, το προσδόκιμο ζωής είναι (παγκοσμίως) κάπου στα 75 έτη και είναι πολύ σπάνιο να πεθάνει παιδί από αρρώστια (ακόμα και σε υποανάπτυκτες χώρες, στις δεν αναπτυγμένες είναι απειροελάχιστο αυτό το ενδεχόμενο).
Οπότε ΟΧΙ, δεν είναι θέμα προσωπικής θεώρησης, είναι ξεκάθαρα θέμα του αν κάποιος δέχεται την πραγματικότητα ή όχι.
Συγνώμη για το επιθετικό ύφος, αλλά σε ιατρικά ζητήματα ιδίως είμαι πολύ ευαίσθητος.
junior gt έγραψε:Ψυχίατρος δεν είμαι. Πολύ φίλο ψυχίατρο και συναγωνιστή στα ποδοσφαιρικά έχω. Γνώσεις ιατρικές δεν έχω, κουβέντες όμως έχω κάνει αρκετές.
Θα πω τις |λογοκρισία| μου και οι ειδικοί ας τις διορθώσουν:
Κατ'αρχήν υπάρχει ένα τρίπτυχο για τη σωστή κούρα του ψυχικά ασθενή: Φάρμακα, ψυχοθεραπεία, φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον. Όλα αυτά ΜΑΖΙ παίζουν τεράστιο ρόλο. Και εάν αλληλοσυμπληρώνονται στον επιθυμητό βαθμό είναι ιδανικά για την γιατρειά. Εάν κάτι λείπει δυσκολεύει η κατάσταση.
Δεύτερον είναι μεγάλο λάθος και αντίληψη χωριού του 50 ότι οι ψυχικές ασθένειες δεν ιατρεύονται. Και σε αυτές υπάρχει ένα ranking από τις πιο σοβαρές και ανίατες πχ σχιζοφρένειες κλπ (που και σε αυτές έχει ranking) μέχρι πιο light διαγνώσεις οι οποίες σαφώς και γιατρεύονται. Όμως ακόμα και στις προχωημένες νόσους μπορεί ο ασθενής με την κατάλληλη φροντίδα και το παραπάνω τρίπτυχο να διάγει ένα βίο φυσιολογικό.
Τρίτον πάρα πολλοι άνθρωποι μπορεί σε λανθάνουσα μορφή να κρύβουν κάποια ψυχική νόσο η οποίο κάποια στιγμη να εμφανιστεί ή να μην εμφανιστεί ποτέ στη ζωή του. Και αυτό έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του και με τις συνθήκες της ζωής.
Πχ δεν είναι τυχαίο ότι τώρα με την κρίση υπερπολλαπλασιάστηκαν τα κρουσματα ψυχικών νόσων. Δε σημαίνει ότι ο κόσμος ξαφνικά 'τρελλάθηκε' αλλά απλά τώρα εμφανίστηκε.
Τα σύγχρονα φάρμακα είναι πολύ πιο προχωρημένα από τα παλιότερα και επηρεάζουν και στοχεύουν συγκεκριμένες λειτουργίες που 'ευθύνονται' για την κάθε ψυχική νόσο.
Επίσης πολύ κουβέντα γίνεται πλέον για τις μεθόδους όπου ο ασθενής κουράρεται πχ εσώκλειστα ψυχιατρεία τα οποία στην Δυτική Ευρώπη τείνουν να καταργηθούν. Η κούρα ακόμα και βαριών καταστάσεων γίνεται πλεόν σε ελεύθερα κέντρα με τη βοήθεια βέβαια φαρμάκων που κρατάνε και τις βαριές περιπτώσεις μακριά από το να κάνουν κακό στους άλλους ή στον εαυτό τους.
Ακριβώς.
Peugeot 206 1.6 110ps => not any more... bye bye...
Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!
MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα
μετα απο αυτα που αντιμετωπιζεις στην δουλεια.
(βέβαια τελικά μπήκε χειρουργείο κανονικό όταν δε μπορούσε να σταθεί) 
