dimik έγραψε:Anonymous Founder έγραψε:Ποιος είναι ο νόμος που θέλουν να τηρήσουν οι αναισθησιολόγοι; Ο νόμος ξεκάθαρα επιτρέπει στις γυναίκες να κάνουν έκτρωση, όταν συντρέχουν κάποιοι λόγοι. Ο αναισθησιολόγος ή ο οποιοσδήποτε δεν γίνεται να αρνείται να κάνει την δουλειά του. Βρίσκεται εκεί και πληρώνεται για κάποιον λόγο. ΔΕΝ του επιτρέπεται να "διαλέγει" τι θα κάνει. Θα κάνει αυτό που απαιτείται γιατί πάνω απ' όλα είναι τα δικαιώματα του ασθενούς και όχι του γιατρού.
Δεν είναι απλό το παραπάνω;
Τώρα, στο αν έχει να κάνει με την θρησκεία το συγκεκριμένο, νομίζω πως η συνεπαγωγή είναι αρκετά εύκολη: η άρνηση να γίνει μια έκτρωση έχει να κάνει γιατί οι θρησκευόμενοι ορίζουν το συγκεκριμένο σαν "δολοφονία" αφού θεωρούν πως με την έκτρωση σκοτώνεται η ψυχή του εμβρύου. Δεν έχω γνωρίσει/διαβάσει κάποιον άλλο να αντιτίθεται στις εκτρώσεις για διαφορετικό λόγο.
Νομίζω (μέχρις αποδείξεως του αντιθέτου), πως σωστά σχολιάζεται το ζήτημα εδώ.
Οι αναισθησιολόγοι επικαλούνται το άρθρο 31 του Νόμου 3418/2005 (κώδικας ιατρικής δεοντολογίας) το οποίο αναφέρει πως «ο ιατρός μπορεί να επικαλεσθεί τους κανόνες και τις αρχές της ηθικής συνείδησής του και να αρνηθεί να εφαρμόσει ή να συμπράξει στις διαδικασίες τεχνητής διακοπής της κύησης, εκτός εάν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της υγείας της»
http://www.moh.gov.gr/articles/newspape ... s?fdl=8083Ομολογώ πως δεν περίμενα να γράφει αυτούσιο αυτό:
To ζήτημα που ανακύπτει τώρα είναι κάπως πιο σύνθετο: ο γιατρός έχει προτεραιότητα ή ο ασθενής; Δηλαδή, ο ασθενής πώς μπορεί να αντιδράσει σε κάτι τέτοιο; Γνώμη μου είναι πως αν ο γιατρός έχει ηθικά προβλήματα, θα πρέπει ο γιατρός να βρει την λύση και όχι ο ασθενής. Ο γιατρός βρίσκεται εκεί για να κάνει μια δουλειά. Αν τον εμποδίζει ο ηθικός του κώδικας, είναι ΔΙΚΟ ΤΟΥ πρόβλημα και όχι του ασθενούς.
Αν το νησί δεν έχει άλλο αναισθησιολόγο που διατίθεται να κάνει την δουλειά του, θα πρέπει όλοι όσοι είναι ηθικά ευαίσθητοι να βρουν την λύση που ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ για τους ασθενείς τους (τους οποίους πληρώνονται για να εξυπηρετούν).
Νομίζω είναι αρκετά απλό και σαφές.
Ο νομοθέτης μπορεί να εξαναγκάστηκε να βάλει αυτή την ανοησία στο νόμο για τον φόβο των Ιουδαίων, αλλά εμείς οι υπόλοιποι δεν φταίμε σε κάτι. Προσωπικά, αν άκουγα κάτι τέτοιο από γιατρό σε δημόσιο νοσοκομείο, θα του έλεγα να κόψει το λαιμό του να βρει μια λύση, δεν γίνεται να επιλέγει αυτός ποιους θα εξυπηρετήσει. Αν δεν γουστάρει, ας φύγει από το δημόσιο σύστημα παροχής υγείας.
Απλά και όμορφα.