Η κουβέντα δεν αφορά άλλωστε το κόστος διαβίωσης και το εισόδημα αλλά τις συνθήκες.
Μιλάμε για μια πόλη που ο καθένας έχει χτίσει ο, τι του καβλωσει όπως του καβλωσει, που είναι μες τη μπιχλα ΚΥΡΙΩΣ στο κέντρο, που η συμπεριφορά των κατοίκων είναι απαράδεκτη, που τα πεζοδρόμια είναι ανύπαρκτα ή κατειλημμενα, που καγκουρες, δίκυκλα, ηλιθιοι βασιλεύουν στους δρόμους χωρίς αστυνόμευση, που οι παραλίες (το μεγάλο της ατού υποτίθεται) είναι χτισμένες ή κλειστές ή/και βρώμικες, που, για παράδειγμα , διάφοροι ολιγαρχες φτιάχνουν τόπους λατρείας τους σε δημόσιες εκτάσεις, χωρίς σχέδιο και προοπτική, χωρίς σύνδεση με ΜΜΜ και κυρίως με τις υπόλοιπες πολιτισμικές μονάδες και το ιστορικό και αρχαιολογικό κέντρο, από που ν' αρχίσεις και που να τελειώσεις.