Για θέματα γενικού ενδιαφέροντος, εκτός μηχανοκίνητων...
Άβαταρ μέλους
By kovathe
#337539 Είχα πολύ χρονο όσο καθόμουν και ξέραμε οτι θα ερθει εθελούσια αλλά σκατουλες εψαξα.
Άβαταρ μέλους
By dimitrisB
#337545 Πλήν του mirage και του elteo ,....
είναι απίστευτες -αλλά και χαρακτηριστικές :iconcool: - οι προτάσεις που κάνετε στον ενδιαφερόμενο, όσοι είστε εργένηδες.
Και παρότι σας έχουν δοθεί τα δεδομένα της "άσκησης" ! :rtfm:
Γιατί μάλλον για άσκηση πρόκειται και όχι για ουσιαστικό ενδιαφέρον ! :iconcool:

Και ο Νίκος έθεσε το σημαντικότερο ερώτημα:
Νίκος Παππάς έγραψε:Ας μας πει ομως ο kovathe, η συζυγος τι λεει; ...

Και η απάντηση δόθηκε, καθαρή και ξάστερη:
:
kovathe έγραψε:Η σύζυγος θέλει να μείνει.
Έχει και μαμα μπαμπά, αδέρφια που θέλει κοντά.

ΛΗΞΙΣ! :lol:
Άβαταρ μέλους
By PaNick67
#337552 :lol:

Απο την στιγμη που η συζυγος δεν θελει, γνωμη μου ειναι να το ξεχασεις το εξωτερικο.
Στην αρχη χρειαζεστε ο ενας την στηριξη του αλλου. Το παιδι ειναι το μικροτερο προβλημα γιατι ειναι μικρο και μεχρι να παει σχολειο θα εχει μαθει την γλωσσα. Ασε που λογω ηλικιας δεν θα καταλαβει διαφορα.
Απο εκει και περα βαζεις σε μια ζυγαρια τα δικα σου ¨θελω", της συζυγου τα "θελω", τα οποια "πρεπει" και αποφασιζεις.


Ξερω οικογενεια που μεταναστευσε ενω η συζυγος δεν ηθελε. Μετα απο λιγους μηνες γυρισε στην Ελλαδα η γυναικα με το παιδι και ζουσε με τους γονεις της επικαλουμενη δυσκολια προσαρμογης. Για ενα χρονο ζουσε 2- 3 μηνες εδω και 1-1,5 με τον ανδρα της. Μετα χωρισαν.
Άβαταρ μέλους
By 21 quadra
#337557 Με χαρτί και μολύβι η εξίσωση βγαίνει να μείνεις, το ίδιο είναι και οι επιθυμίες μέσα στο σπίτι όπως λες οπότε δεν τίθεται θέμα, δεν ζούμε τις εποχές της περιπέτειας αλλά της επιβίωσης μέσω υποχρεώσεων που δημιουργήσαμε ενσυνείδητα και ωφείλουμε να τις τηρήσουμε χωρίς την διασάλευση σχέσεων ειδικά όταν δεν συντρέχουν άμεσοι λόγοι επιβίωσης, οπότε το πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα δεν πρέπει να υπάρχει ούτε σαν ανέκδοτο.

Από την άλλη και με την άνεση του χρόνου που σου δίνεται μπορείς να περιμένεις ψάχνοντας για κάτι ίδιο ή διαφορετικό, επίσης μην παραγνωρίζεις ότι είμαστε στον 7ο χρόνο της κρίσης και μια χώρα σαν την Ελλάδα και μέσα στην Ε.Ε όσο και κάτω να πάει ακόμα θα είναι για λίγο διάστημα, δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί η κατρακύλα, ο κόσμος αλλάζει και θα μας παρασύρει προς τα επάνω πάλι μόλις αλλάξουν μερικοί ηγέτες ακόμα, ειδικά στην Ε.Ε, οπότε εγώ πιστεύω ότι σε 2-3 χρόνια τα πράγματα θα είναι διαφορετικά και προς το καλύτερο σε πείσμα όλων που θέλουν να μας εξισώσουν με χώρες που δεν θα γίνει ποτέ η Ελλάδα, απλά τώρα ματώνουμε αλλά δεν πεθαίνουμε, έχεις λοιπόν τον χρόνο με το μέρος σου.

Σκέψεις να ανοίξεις δική σου δουλειά όπως γυμναστήριο, φαγάδικο, μπαράκι κλπ είμαι της γνώμης ότι θα σε βάλει σε άλλα κανάλια της νύχτας που δεν νομίζω να θέλεις να μπλέξεις, μπορεί να ακούγομαι ηλίθια αισιόδοξος αλλά ξέρω από την πείρα μου ότι οι κρίσεις έρχονται και παρέρχονται ξεκαθαρίζοντας και το περιβάλλον.

Και να σου πω και κάτι που πιστεύω ακράδαντα, πάντοτε θεωρούσα την απόλυση μου από μια δουλειά πως είναι ότι καλύτερο μου συνέβαινε γιατί απαλλαγμένος πια από τα βαρίδια της πίεσης της καθημερινότητας είχα πιο καθαρό βλέμμα να δώ προς που ήθελα να πάω και όχι σαν ελέυθερος παντρεμένος και με 2 παιδιά, σε άλλους η απώλεια της εργασίας ισοδυναμεί με την απώλεια στενού αγαπημένου προσώπου και τους παραλύει, είναι στην ιδιοσυγκρασία του καθενός πως θα αντιμετωπίσει την κατάσταση, εσύ δεν πρέπει να έχεις τέτοια διλήματα, έχεις χρόνο πληρωμένο και όλα τα υπόλοιπα στη σωστή τους θέση και καλά τακτοποιημένα οπότε ?
Άβαταρ μέλους
By gianik
#337571 Κovathe κ εγω ειμαι της αποψης να ΜΗΝ φυγεις για εξωτερικο κ να παραμεινεις στην δουλεια που εχεις..

Δεν ξερω ποσο χρονων ειναι η :inlove: , ομως θα σε συμβουλευα να βαλεις μπροστα για ενα 2ο παιδακι διοτι ο χρονος ειναι αμειλικτος κ πιστεψε με το εχω νιωσει αυτο..
Εχετε ενα παιδακι , ζωη να χει , οικονομικα ειστε καλα , ακομα κ αν εχετε αποφασισει να μεινετε με ενα , ριχτε το στα ταξιδια ( :whistlink: ) κ αν θες ασχολεισου τα απογευματα με αυτο που τοσο σου αρεσει (γιατι οχι κ σαν personal trainer..)..
Άβαταρ μέλους
By famas
#337574 Ο Kilometer πάντως μια χαρά έφυγε κι έγινε μέγας κ τρανός στην Εσπερία κι είχε και δύο παιδάκια κ του γκρίνιαζε η σύζυγος αρχικά, βέβαια είχε εξασφαλίσει το εργασιακό νωρίτερα.
Άβαταρ μέλους
By dimitrisB
#337579 Πολύ σωστά , ήθελα και γω να το θυμίσω σε αντιδιαστολή με την παρούσα περίπτωση, αλλά ...
κάθε μιά οικογένεια έχει και τις δικές της αντοχές-όρια και επιθυμίες για ρίσκο.
Επίσης : Ο Κilo είχε βρεί τη δουλειά και έψαχνε για "συζυγική συναίνεση", ο kovathe (τουλάχιστον την κουβέντα) την <<ξεκινάει με βάρκα την ελπίδα !>> :oops:
Άβαταρ μέλους
By Asimov
#337582 Για εξωτερικό φαντάζομαι εννοείς ότι θα δουλεύετε κι οι δύο γιατί αλλιώς Λονδίνο κλπ. που ανέφερες δεν βγαίνει.
Τώρα, αν δουλεύετε κι οι δύο, το παιδί είναι ακριβό σπορ, αφού παππούδες-γαγιάδες γιοκ (εκτός αν τους πάρετε μαζί :twisted: ). Η προσαρμογή (του) δεν είναι πρόβλημα αφού τα σκασμένα σε αυτές τις ηλικίες είναι απίστευτα...

Το άλλο που λες, να κάνεις business εδώ, φαντάζομαι το λες εν είδει αστεϊσμού :lipsealed:
Επίσης, κάτι λίγες δεκάδες χιλιάδες ευρώ οικονομίες δεν το λες και σοβαρό ποσό για να ρισκάρεις: μια στραβή να σου τύχει, θα εξαϋλωθούν. Να λεγες κάνα μεγάλο εξαψήφιο ή επταψήφιο νούμερο να το συζητάγαμε.

Πάντως σπίτι ιδιόκτητο χωρίς βάρη, έξτρα ακίνητη περιουσία, κάποιες συμπαθητικές οικονομίες και καλοπληρωμένη για την εποχή και χαλαρή σταθερή δουλειά μου ακούγονται ιδανικά: δεν υπάρχει λόγος να ρισκάρει κάποιος. Στην τελική υπάρχει ζωή και μετά το οχτάωρο της δουλειάς συν τα ΣΚ και τις γενναίες άδειες: αθλητισμός, διάβασμα, ταξίδια, εστιατόρια, δεκάδες δραστηριότητες με το μικρό (το να περνάτε χρόνο μαζί είναι κάτι ανεκτίμητης αξίας που αν αλλάξεις δουλειά και υποχρεώσεις δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορείς να το έχεις), καθημερινό ποιοτικό σεξ :rtfm: , τι άλλο να ζητήσεις;

Νταξ το καταλαβαίνω ότι μπορεί να βαρεθεί κάποιος (συμφωνώ με τον Stefan που έγραψε ότι πρέπει να αλλάζεις), αλλά προσωπικά θα έφευγα ΜΟΝΟ αν είχα εξασφαλίσει τη συνέχεια και όχι επειδή βγάλανε μια εθελουσία με όχι τίποτα γαμάτους όρους, όπως πχ τότε ο Αλογοσκούφης (?) με τους ΟΤΕτζήδες, που μόνο γκομενάκια δεν τους έδωσαν. Που ήταν κι εποχή που έβρισκες ή έφτιαχνες εύκολα δουλειά στην τελική και η απόφαση δεν μπορούσε παρά να είναι: πάρε τα λεφτά και τρέχα.
Άβαταρ μέλους
By markvag
#337624
Deleted User 1 έγραψε:
Κατά τα άλλα δουλειά θα βρεις και εδώ.


Αυτό προκύπτει κάπως;;; Γιατί η δική μου εμπειρία με 38 μήνες φουλ αναζήτηση εργασίας (με μερικές χιλιάδες βιογραφικά σταλμένα σε ανοιχτές θέσεις + ότι γνωστοί υπήρχαν), άλλα λέει. Και, με πτυχίο, μεταπτυχιακό, 3 ξένες γλώσσες (και μία ακόμα πολύ κουτσή) και (τότε) 10 χρόνια εμπειρίας δεν είμαι και ο πρώτος νιούφης που πήρε χθες πτυχίο από το ΤΕΙ κάτω Κωλοπετινίτσας... Μπορεί να έκανα κάτι πολύ λάθος, δεκτό, αλλά τόσο λάθος;;; Δεν άφηνα αγγελία σχετική με το αντικείμενό μου που να μην χτυπήσω... Σε όλη την Ελλάδα (και επιλεγμένα εκτός, αλλά εκεί λίγα πράγματα).




@Kovathe: Αν σκέφτεσαι ότι θα κάτσεις λίγο και θα βρεις δουλειά εδώ, αν και στο εύχομαι με όλη μου την καρδιά, σου λέω να το ξεχάσεις. Αν βρεις κάτι πριν πάρεις την οικοιοθελή, έφυγες χθες, αλλιώς όχι. Τώρα, ας πούμε ότι κάθεσαι 2 χρόνια + οικονομίες + αποζημίωση - το κόστος ζωής για το Χ χρονικό διάστημα, ας πούμε ότι έχεις 100Κ διαθέσιμο κεφάλαιο. Μπορείς να σκεφτείς κάτι που θα κάνεις επιχειρηματικά, που α) θα σε ταΐζει και β) θα σε γεμίζει;;;; Αν ναι, να το συζητήσουμε, αλλιώς κάτσε στ' αυγά σου. Για έξω, προφανώς δεν είναι πουθενά παράδεισος (και προφανώς το ξέρεις) και είναι τελείως άλλη η κουβέντα, άσχετη με την αποχώρηση από την τράπεζα... Εφόσον η γυναίκα δεν θέλει να φύγει, το να ξεκινήσεις μόνος σου τέτοια ιστορία, ενάντια στις επιθυμίες της, δεν είναι καλό για τη σχέση σας νομίζω (βέβαια, εσύ το ξέρεις πολύ καλύτερα αυτό)...

Νίκος Παππάς έγραψε:Ξερω οικογενεια που μεταναστευσε ενω η συζυγος δεν ηθελε. Μετα απο λιγους μηνες γυρισε στην Ελλαδα η γυναικα με το παιδι και ζουσε με τους γονεις της επικαλουμενη δυσκολια προσαρμογης. Για ενα χρονο ζουσε 2- 3 μηνες εδω και 1-1,5 με τον ανδρα της. Μετα χωρισαν.


Αυτό...


21 quadra έγραψε: πάντοτε θεωρούσα την απόλυση μου από μια δουλειά πως είναι ότι καλύτερο μου συνέβαινε γιατί απαλλαγμένος πια από τα βαρίδια της πίεσης της καθημερινότητας είχα πιο καθαρό βλέμμα να δώ προς που ήθελα να πάω


Μην ξεχνάς ότι άλλες οι εποχές τότε. Το βλέπω και στον πατέρα μου, που απλά η σημερινή κατάσταση είναι τελείως εκτός του τι έχει μάθει / συνηθίσει...Ναι, ξεκινήσατε η γενιά σας από τον πάτο και περάσατε πάρα πολύ δύσκολα χρόνια, αλλά τότε ο οικονομικός κύκλος πήγαινε προς τα πάνω (με κάποια σκαμπανευάσματα, αλλά η πορεία ήταν σταθερά ανοδική). Πλέον είμαστε στον κατήφορο. Και κανένας και τίποτα δεν μας λέει ότι ο κατήφορος θα σταματήσει σε 1,2,3 ή 20 χρόνια...
Άβαταρ μέλους
By xenos
#337643 Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες. Παίρνεις ως δεδομένο ότι θα βρεις εύκολα δουλειά είτε εδώ είτε έξω. Εδώ καταρχάς γίνεται σφαγή στην αγορά σε όλους τους κλάδους. Εκτός αν είσαι ο σούπερ ουοάου που (χωρίς να θέλω να σε προσβάλω) δε νομίζω ότι είσαι για να σκέφτεσαι να αλλάξεις αντικείμενο κλπ γιατί αυτοί οι τύποι είναι και σούπερ καυλωμένοι με τη δουλειά τους και δεν τους περνάει από το μυαλό κάτι τέτοιο.
Κατά 2ον, θεωρείς ότι είναι εύκολο να κάνεις κάτι στο εξωτερικό; Είσαι ανταγωνιστικός στον τομέα της δουλειάς σου; Ή θα κάνεις ότι σου δοθεί η ευκαιρία να κάνεις; :hmmm: Καλά Αμερική πχ το βρίσκω ψιλο ακατόρθωτο να καταφέρεις να πάρεις βίζα για δουλειά.
Επίσης το κόστος ζωής έξω είναι μεγάλο. Για Λονδίνο που διάβασα παραπάνω δεν το συζητώ. Εκτός αν πάλι ψήνεσαι να χτυπήσεις κανένα Καναδά; :hmmm:

Γενικά το να πάμε "έξω για δουλειά" το έχουμε όλοι πολύ εύκολο στο μυαλό μας. Ακόμα, το να πάρουμε τα ζεστά χρήματα της αποζημίωσης το βλέπουμε πολύ θελκτικό, αλλά αυτά τα χρήματα εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού.
Στην προηγούμενη δουλειά μου έβγαλαν εθελούσια με τρελό πακέτο. Οι 3 πιο παλιοί υπάλληλοι το είδαν ως εξαιρετική ευκαιρία (γιατί πήραν ζεστό χρήμα, γιατί βαρέθηκαν). Να σου πω ότι 2 χρόνια μετά με "ενοχλούσαν" να έχω το νου μου γι αυτούς; :lipsealed:

Όλα τα παραπάνω με καλή διάθεση πάντα. :)
Άβαταρ μέλους
ByDeleted user 1
#337669
markvag έγραψε:
Deleted User 1 έγραψε:
Κατά τα άλλα δουλειά θα βρεις και εδώ.


Αυτό προκύπτει κάπως;;; Γιατί η δική μου εμπειρία με 38 μήνες φουλ αναζήτηση εργασίας (με μερικές χιλιάδες βιογραφικά σταλμένα σε ανοιχτές θέσεις + ότι γνωστοί υπήρχαν), άλλα λέει. Και, με πτυχίο, μεταπτυχιακό, 3 ξένες γλώσσες (και μία ακόμα πολύ κουτσή) και (τότε) 10 χρόνια εμπειρίας δεν είμαι και ο πρώτος νιούφης που πήρε χθες πτυχίο από το ΤΕΙ κάτω Κωλοπετινίτσας... Μπορεί να έκανα κάτι πολύ λάθος, δεκτό, αλλά τόσο λάθος;;; Δεν άφηνα αγγελία σχετική με το αντικείμενό μου που να μην χτυπήσω... Σε όλη την Ελλάδα (και επιλεγμένα εκτός, αλλά εκεί λίγα πράγματα).

Όλοι έχουμε τέτοια παραδείγματα όπως κι εγώ ο ίδιος έχω υπάρξει τέτοιο. Από κει και πέρα άλλα τόσα είναι τα παραδείγματα αυτών που βρήκαν δουλειά και μάλιστα γρήγορα και στον τομέα τους. Στον τομέα που αναφέρεται ο Κοβάθε θεωρώ (απ' την οποια εικόνα μπορεί να έχω της αγοράς) ότι άνεργος δεν θα μείνει για πολύ. Αν και, όπως προείπα, ενδεχομένως δεν θα βρει εύκολα τις αποδοχές, τα ωράρια και τις κορυφαίες παροχές του τραπεζικού συστήματος. Συν τοις άλλοις παίζει εκ του ασφαλούς και μπορεί να αρχίσει αναζήτηση ως ενεργός με καβάντζα επαγγελματική αλλά και οικονομική, γεγονός που σίγουρα παίζει το ρόλο του.
Άβαταρ μέλους
By Nikos!
#337674 Να κάτσεις εδώ, είμαι αισιόδοξος ότι στα επόμενα 2-3 χρόνια τα πράγματα θα βελτιωθούν.

Δε γνωρίζω τα προσόντα σου ή τι ψάχνεις, πάντως ηλικιακά δεν είσαι μακριά από το να βρεις δουλειά σύντομα.

Δεν είναι όλα μαύρα, υπάρχουν θέσεις και μάλιστα όπως μου έλεγε ένας headhunter έχει φύγει πολύ κόσμος στο εξωτερικό οπότε καλά στελέχη δύσκολα βρίσκεις.

Ναι, sub-35 με μικρή ή περιορισμένη εμπειρία γίνεται σφαγή αλλά αν κατάλαβα καλά εσύ είσαι καλύτερα από αυτό.

Ξεκίνα να ψάχνεις και ξεκίνα το networking.

< >
Άβαταρ μέλους
By pro
#337677 Προσωπικά κατάλαβα ότι τα option ήταν ή 60 τωρα, η 2 χρόνια κάθεσαι και μετά φεύγεις - πιθανότατα γιατί διάβασα βιαστικά και ισως γιατί δεν πίστευα ότι μπορεί κάποιος ν αφησει αυτή τη δουλειά στις μέρες μας.
Να εξετασεις κατα ποσο η θεση σου ειναι εξασφαλισμενη στο μελλον και κατα ποσο κινδυνευεις σε βιαιες προσαρμογες ειναι επιβεβλημενο, να ψαχτεις για να δεις ποσα απιδια πιανεις στην πιατσα (εντός κι εκτός) δεν ειναι κακο ουτε απαγορευεται, αλλα να φυγεις? :protest: