Για θέματα γενικού ενδιαφέροντος, εκτός μηχανοκίνητων...
Άβαταρ μέλους
By pipinos1976
#337689 Συζήτηση να 'χαμε να λέγαμε, μία ακόμη ημέρα εργασίας στην Τράπεζα...

Έχεις απαντήσει μόνος σου ως προς το τι θες ή, τουλάχιστον, ως προς το τί θα κάνεις.

kovathe έγραψε:Είχα πολύ χρονο όσο καθόμουν και ξέραμε οτι θα ερθει εθελούσια αλλά σκατουλες εψαξα.


Η ρουτίνα, η μονιμότητα, η βαρεμάρα, το ικανοποιητικό χρήμα σε έχουν κάνει να βαριέσαι την αλλαγή και να αποφεύγεις την προσπάθεια πλέον. Ξέρεις πόσους βλέπω στο σχολείο κάθε μέρα στην αντίστοιχη κατάσταση; Όλους πλην εμού, που παλεύω, όπως λέει η σύζυγος, μόνο για την δική μου αυτοβελτίωση (η δουλειά η επίσημη είναι δεδομένο ότι δεν προσφέρεται για τίποτε πλέον).

Λοιπόν, κάθεσαι στα αυγά σου και χαλάς το χρήμα σε άλλες καταστάσεις: διακοπές, ταξίδια, αμάξια, τηλεοράσεις, θέατρα κτλ. Μετά τα 40 δεν κάνει και να φορτώνεις κιλά (βλ. τένοντες), οπότε, χωρίς να ξέρω την ηλικία της συζύγου, θα σου πω περίμενε 2 χρόνια να χαρείς, μετά κάνε και 2ο παιδί (που εμείς, λόγω οικονομικού, δεν μπορούμε να κάνουμε) και θα μηδενίσεις τον ελεύθερο χρόνο, τις δυνάμεις και την επιθυμία σου για αλλαγή.

Ευχαριστώ.
Άβαταρ μέλους
By dimviii
#337704 ότι σου ειπε ο Ασιμοβ.Αυτα που απολαμβανεις εκει που εισαι,απλα δεν υπαρχουν εκει εξω.
Δεν θα κουνιομουν ουτε με ΒΙΝΤΣΙ. :iconcool:
Άβαταρ μέλους
By kobulis
#337711
dimviii έγραψε:ότι σου ειπε ο Ασιμοβ.Αυτα που απολαμβανεις εκει που εισαι,απλα δεν υπαρχουν εκει εξω.
Δεν θα κουνιομουν ουτε με ΒΙΝΤΣΙ. :iconcool:


Αυτό ακριβώς!

Το μεγάλο όμως πρόβλημα θα ήταν αν η σύζυγος επέμενε να φύγετε και εσύ δεν ήθελες.

Γνωστός που βρίσκεται σε αντίστοιχη κατάσταση στην Πειραιώς (ιδιόκτητο σπίτι + άλλα 2 ακόμα στο Ε9 + αποταμιεύσεις συν παιδιά 2 κ 4 ετών) βρήκε κυριολεκτικά το μπελά του όταν ανέφερε στη γυναίκα του το νουμεράκι που του έδιναν για εθελούσια. Η σύζυγος είναι άνεργη εδώ και χρόνια, βρίσκεται σε φάση "καταστρέφομαι σε αυτή τη χώρα, πρέπει να αξιοποιήσω το μεταπτυχιακό μου, δεν αντέχω άλλο, πρέπει πάρουμε τα παιδιά και να φύγουμε Λονδίνο ΧΘΕΣ".

Εκεί που βρισκόταν στον αφρό κ δεν είχε καταλάβει σχεδόν τίποτα από κρίση, απέκτησε virtual προβλήματα στα καλά καθούμενα.
Άβαταρ μέλους
By dimviii
#337715
kobulis έγραψε:
dimviii έγραψε:ότι σου ειπε ο Ασιμοβ.Αυτα που απολαμβανεις εκει που εισαι,απλα δεν υπαρχουν εκει εξω.
Δεν θα κουνιομουν ουτε με ΒΙΝΤΣΙ. :iconcool:


Αυτό ακριβώς!

Το μεγάλο όμως πρόβλημα θα ήταν αν η σύζυγος επέμενε να φύγετε και εσύ δεν ήθελες.

Γνωστός που βρίσκεται σε αντίστοιχη κατάσταση στην Πειραιώς (ιδιόκτητο σπίτι + άλλα 2 ακόμα στο Ε9 + αποταμιεύσεις συν παιδιά 2 κ 4 ετών) βρήκε κυριολεκτικά το μπελά του όταν ανέφερε στη γυναίκα του το νουμεράκι που του έδιναν για εθελούσια. Η σύζυγος είναι άνεργη εδώ και χρόνια, βρίσκεται σε φάση "καταστρέφομαι σε αυτή τη χώρα, πρέπει να αξιοποιήσω το μεταπτυχιακό μου, δεν αντέχω άλλο, πρέπει πάρουμε τα παιδιά και να φύγουμε Λονδίνο ΧΘΕΣ".

Εκεί που βρισκόταν στον αφρό κ δεν είχε καταλάβει σχεδόν τίποτα από κρίση, απέκτησε virtual προβλήματα στα καλά καθούμενα.


στο αφρο στην Ελλαδα,θελει να αξιοποιησει το μεταπτυχιακο της,με παιδια 2 κ 4 ετων στο Λονδινο. :lol:
Ας βρει μια δουλεια με 10κ μηνιαίως,και ας φυγουν.
Άβαταρ μέλους
By mousatos
#337718 Κάτσε στο σπιτάκι σου. Αν , λέω ΑΝ σε απολύσουν τότε πας όπου θες και η γυναίκα δεν μπορεί να πει τίποτα.
Άβαταρ μέλους
By GTS
#337730
Govus έγραψε:Προσπαθώ να καταλάβω, πώς οι τράπεζες δίνουν εν έτει 2016 "εθελούσιες" με τόσο ευνοϊκούς όρους και από πού προκύπτουν αυτά τα κονδύλια, αλλά αδυνατώ :( ...
Δεν θέλω να ξέρω τι @@ θα έπαιρνα σαν αποζημίωση μετά από 16 χρόνια στην ίδια (ιδιωτική) εταιρεία, σε περίπτωση απόλυσης με προειδοποίηση...


Οι εθελούσιες των Ελληνικων τραπεζων χρηματοδουνται κατευθείαν από την αυξηση του δημοσιου χρεους καθοτι οι υπαλληλοι τραπεζων είναι στα ρετιρέ των δημ υπαλληλων στην Ελλαδα.
Άβαταρ μέλους
By GTS
#337736 Στο θεμα μας νομιζω και στο εξωτερικο δεν είναι τιποτα σιγουρο στα εργασιακα και σιγουρα καθολου ευκολο γιατι τα κοστη είναι τεραστια σε σχεση με τα σχεδόν μηδενικα εδώ (αν μιλαμε για ιδιοκτητο σπιτι και γονεις σε δουλεια babysitter).

Μονο για αλλαγη ενδιαφέροντος θα ηταν επιλογη (πχ βαρεθηκες το γραφειο και δουλευεις στον τουρισμο/μαγαζι κλπ) 'η αν θελεις να πας σε μια ποιο αναπτυγμενη χωρα μονο και μονο για την προκληση αν μπορεις να τα καταφερεις εκει ή για ένα καλυτερο μελλον για τα παιδια σου.
Άβαταρ μέλους
By 21 quadra
#337743
markvag έγραψε:
Deleted User 1 έγραψε:
21 quadra έγραψε: πάντοτε θεωρούσα την απόλυση μου από μια δουλειά πως είναι ότι καλύτερο μου συνέβαινε γιατί απαλλαγμένος πια από τα βαρίδια της πίεσης της καθημερινότητας είχα πιο καθαρό βλέμμα να δώ προς που ήθελα να πάω


Μην ξεχνάς ότι άλλες οι εποχές τότε. Το βλέπω και στον πατέρα μου, που απλά η σημερινή κατάσταση είναι τελείως εκτός του τι έχει μάθει / συνηθίσει...Ναι, ξεκινήσατε η γενιά σας από τον πάτο και περάσατε πάρα πολύ δύσκολα χρόνια, αλλά τότε ο οικονομικός κύκλος πήγαινε προς τα πάνω (με κάποια σκαμπανευάσματα, αλλά η πορεία ήταν σταθερά ανοδική). Πλέον είμαστε στον κατήφορο. Και κανένας και τίποτα δεν μας λέει ότι ο κατήφορος θα σταματήσει σε 1,2,3 ή 20 χρόνια...


Δεν ξεχνάω τίποτα, απλά η ματιά μου είναι από άλλη σκοπιά, αυτή του καλού τεχνίτη σχεδόν σε όλα ότι αφορά εργασία με τα χέρια με μπόνους την τεχνική σχολή, το πολύ διάβασμα και τις πολλές γενικότερες τεχνικές γνώσεις που απέκτησα για αυτοβελτίωση, σύν πολύ διάβασμα και πολλά βιβλία μάρκετινκ και πωλήσεις γιατί αν δεν μπορείς να πουλήσεις τον εαυτό σου σε μια δουλειά δεν μπορείς να πουλήσεις τίποτα και θα περιμένεις να σε παρασύρουν οι καταστάσεις, όλο αυτό το περίγραμμα που αναφέρω με βοήθησε να μη μείνω ποτέ ούτε μια ημέρα άνεργος ( εργάζομαι από 9 ετών, από την 4η δημοτικού, γεννηθείς το 1950 αν αυτό σου λέει κάτι ) σαν πωλητής μηχανημάτων αρκετά χρόνια αλλά κια σαν μηχανουργείο έκανα πάρα πολλά ταξίδια στην Ευρώπη σε εκθέσεις και σεμινάρια, άνεργος έμεινα από ρεπιλογή μου μόνο μετά από τα χυτήρια Ηπείρου να ξεκουραστώ 5 μήνες πρίν πάρω την απόφαση να ξαναανοίξω το μηχανουργείο αφού έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι ίσως κάποτε χρειαστώ τα εργαλεία μου δεν τα είχα πουλήσει αλλά πλήρωνα αποθήκη τότε 100.000 δρχ τον μήνα και τα είχα φυλαγμένα, τα εργαλεία για τον τεχνίτη είναι σαν τα χέρια του, αν του λείψουν είναι σαν να του κόψεις τα χέρια οπότε δεν μπορούσα να τα πουλήσω, θα ένιωθα ανάπηρος.

Έτσι μετά τα χυτήρια το 2003 το ξαναάνοιξα και ασχολήθηκα με ανοξείδωτες συσκευαστικέςγια τρόφιμα απλές και ρομποτικές, όταν η κρίση διέλυσε τον κλάδο πρίν 6 χρόνια ξεκίνησα δειλά με τα φρένα από έρωτα και όχι από προξενειό και τώρα έφτασα στο σημείο να κάνω τις πρώτες μου εξαγωγές στη Γαλλία που μου ζήτησε μια Γαλλική εταιρία competition εξαρτημάτων και service αγωνιστικών που έχει σαν πρώτο όνομα τους δίσκους της Performance Fricion και εναλλακτικά τα δικά μου, είχα στείλει και στην Αγγλία ένα σέτ που μου παρήγγειλαν, και στην Σκωτία ο πρωταθλητής Σκωτίαςτο 2014 στην κλάση του, με γνήσιο αγωνιστικό Renault Clio sport πήρε το πρωτάθλημα σε ένα από τα πολλά πρωταθλήματα που έχουν εκεί στην κατηγορία του με δικά μου πισινά φρένα, μια πατέντα μετατροπή που ακόμα δεν την έχει κάνει κανείς και την θέλουν και οι Γάλλοι αφού ελαφραίνει τον κάθε πίσω δίσκο κατά 3.5kg που είναι πολύ σημαντικό.

Βλέπεις ότι η γωνία που βλέπω τα πράγματα είναι αυτή του τεχνίτη που όταν θέλει να δουλέψει θα βρεί δουλειά και συμφωνώ ότι οι δουλειές του γραφείου και ειδικά όταν αφορά κλάδους που υποφέρουν από την κρίση είναι σαφώς σε μειονεκτικότερη θέση από τις δουλειές του δρόμου ( τεχνίτης γενικά - πωλητής τεχνικών υλικών, μηχανημάτων, κλπ, κλπ ) η ζωή μου έδειξε ότι ένας πωλητής με την τσάντα του στον δρόμο μπορεί να κάνει τα πάντα γιατί έχει αποβάλλει από πάνω του την αγοραφοβία.

Ο ένας μου γιός που σπούδασε στον κλάδο της ενέργειας, μόλις πήρε πτυχία και ορκίστηκε έγινε η αλλαγή με τα φωτοβολταϊκά και δεν εύρισκε δουλειά + ότι δεν πιάνουν τα χέρια του και πέρα από κάποια βοήθεια όταν χρειάζομαι δεν...έτσι εδώ και χρόνια είναι σεκιουριτάς με τον βασικό δουλεύοντας 12ωρα, ο άλλος σπούδασε οικονομικά και διοίκηση αλλά από το δημοτικό ακόμα του άρεσε να ασχολείται με τα χέρια του, τώρα έχει δικό του χώρο με κολλητό του μηχανικό κάνοντας ανακατασκευές ιστορικών αυτοκινήτων με γνωστούς και επιλεγμένους ανθρώπους του ιστορικού χώρου πέρνοντας μέρος και σε service ιστορικών αγώνων όπως το Ιστορικό Ακρόπολις κλπ.

Οι Κινέζοι έχουν μια παροιμία που λέει
Αυτός που δουλεύει με τα χέρια είναι εργάτης
Αυτός που δουλεύει με το μυαλό είναι επιστήμονας
Αυτός που δουλεύει με την καρδιά είναι ποιητής
Αυτός που δουλεύει με τα χέρια, το μυαλό και την καρδιά είναι καλλιτέχνης.

Εγώ και ο γιός μου ανήκουμε στην τελευταία κατηγορία. :yahoo:

Να ακόμα μερικές σοφές Κινέζικες παροιμίες.

Ένα ταξίδι χιλιάδων μέτρων ξεκινά με ένα απλό βήμα.
Μια αόρατη κόκκινη κλωστή ενώνει αυτούς που η μοίρα θα τους φέρει κοντά ανεξαρτήτως χρόνου,τόπου ή συνθηκών. Η κλωστή αυτή μπορεί να τεντώσει ή να μπερδευτεί αλλά δεν θα σπάσει ποτέ.
Αυτός που σου λέει τα ελαττώματά σου δεν είναι απαραίτητα ο εχθρός σου. Αυτός που σε κολακεύει συνέχεια δεν είναι απαραίτητα φίλος σου.
Ο πειρασμός να εγκαταλείψεις είναι μεγαλύτερος λίγο πριν την νίκη.
Ο σκοπός στην ζωή είναι να πεθάνεις νέος αλλά όσο πιο αργά γίνεται.
Οι στιγμές που πέρασαν δεν ξαναγυρίζουν.
Μην φοβάσαι αν πηγαίνεις αργά. Να φοβάσαι μόνο όταν είσαι ακίνητος.
Η εμπειρία είναι σαν μια χτένα που μας δίνει η φύση μόνο αφού χάσουμε όλα τα μαλλιά μας πρώτα.
Μην μιλάς εκτός αν είναι να βελτιώσεις τη σιωπή.
Ένα δυνατό πρόσωπο θα υπερπηδήσει το εμπόδιο. Ένας σοφός θα διασχίσει όλο το μονοπάτι.
Καλύτερα ένα μικρό σπιτάκι γεμάτο γέλια παρά ένα παλάτι γεμάτο δάκρυα.
Πάντα πρόσεχε την ηρεμία και την ησυχία. Όταν έρθει η σωστή ώρα, τα λουλούδια θα ανθίσουν.
Ακόμη και οι χαζοί έχουν την δική τους ανόητη μορφή ευτυχίας.
Ακόμη και αν σκοντάφτεις και πέφτεις αυτό δεν σημαίνει ότι βαδίζεις σε λάθος κατεύθυνση.
Εάν περιμένεις αρκετά δίπλα στο ποτάμι, τα πτώματα των εχθρών σου θα περάσουν μπροστά σου επιπλέοντας.
Πάντα να κοιτάς την λαμπερή πλευρά των πραγμάτων. Αν δεν το καταλαβαίνεις αυτό, γυάλισε αυτό που μαύρισε μέχρι να λάμψει και πάλι.
Ότι και να συμβαίνει πάντα συμβαίνει στην ώρα του.
Ο άνεμος δεν βοηθά κάποιον που δεν σαλπάρει για πουθενά.
Μην φοβάσαι όταν δεν ξέρεις κάτι. Να φοβάσαι όταν δεν μαθαίνεις για αυτό.
Ένας καλός δάσκαλος σου ανοίγει την πόρτα αλλά εσύ πρέπει να μπεις στο δωμάτιο μόνος σου.
Ο αέρας ουρλιάζει αλλά το βουνό παραμένει.
Εάν μου λες κάτι, θα σε πιστέψω. Εάν το επαναλάβεις θα αρχίσω να αμφιβάλλω για αυτό που είπες. Όταν αρχίσεις να επιμένεις θα καταλάβω ότι λες ψέμματα.
Αν είσαι πραγματικά ταλαντούχος, μην φοβάσαι την κακοτυχία.
Δεν υπάρχει φίλος που δεν έχει κάποιο ελάττωμα. Αλλά αν προσπαθήσεις να ψάξεις όλα τα ελαττώματά του θα μείνεις χωρίς φίλο.
Ένα άτομο που δεν ξέρει πως να ξεκουραστεί καλά δεν είναι ικανό να δουλέψει καλά.
Κάποιος που έχει καλό σκοπό πάντα ξέρει να κοκκινίζει.
Η δυστυχία μπαίνει από πόρτα που είναι ήδη ανοιχτή.
Ότι πήρε εκατό χρόνια να γίνει μπορεί να καταστραφεί μέσα σε μια ώρα.
Το να κοιμάσαι στο ίδιο μαξιλάρι δεν σημαίνει ότι βλέπεις τα ίδια όνειρα.
Είναι καλύτερα να είσαι κάποιος για μια μέρα παρά μια σκιά για χίλιες μέρες.
Οι μεγάλοι ποταμοί ρέουν ήσυχα. Ένας σοφός δεν σηκώνει την φωνή του.
Αυτός που επιστρέφει από ένα ταξίδι δεν είναι ο ίδιος με αυτόν που έφυγε.
Η μεγαλύτερη μάχη είναι αυτή που δεν έγινε ακόμη.
Εάν δεν μπορείς να χειριστείς μικρά πράγματα, τότε όλα τα μεγάλα σχέδιά σου δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ.
Αυτός που μετακίνησε το βουνό ήταν αυτός που άρχισε να βγάζει τις μικρότερες πέτρες.
Δεν υπάρχουν μάταιες καταστάσεις μόνο λάθος λύσεις.
Όταν έκανες ένα λάθος, το μόνο πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να γελάσεις με αυτό.
Η καλύτερη στιγμή για να φυτέψεις ένα δένδρο ήταν πριν 20 χρόνια. Η αμέσως επόμενη καλύτερη στιγμή είναι τώρα.

Όχι δεν κάνω τον έξυπνο ούτε είμαι πονηρός, απλά προσπαθώ να θυμίσω κάποια πράγματα που όλοι τα γνωρίζουμε αλλά τα ξεχνάμε μέσα στην καθημερινότητα μας η οποία είναι συμπληγάδες πέτρες και μας τσακίζει το κορμί, την ψυχή και τα όνειρα και μας φθείρει στα μάτια των δικών μας, παλέψτε το αυτό το τελευταίο και μην το αφήνεται να μπαίνει ανάμεσα σας, η αισιοδοξία είναι το καλύτερο φάρμακο.

Και ναί Μάρκο, οι εποχές όσο αλλάζουν τόσο ίδιες μένουν γιατί απλά υπάρχουν άνθρωποι σε όλες τις εποχές και πρέπει να προσαρμόζονται σε αυτές ανά 6μηνο παρακολουθώντας τα πάντα για να μην τους προλαβαίνουν τα γεγονότα.

Το μάρκετινγκ έχει απίστευτα εργαλεία και τεχνικές που μας κάνουν καλύτερους σε όλα τα επίπεδα ασχέτως αν κάνουμε τελείως άσχετη εργασία, υπάρχουν πολλά μικρά καλογραμμένα βιβλία από πολύ έμπειρους του χώρου που τα ρουφάει κανείς απνευστή, ξεκινήστε να διαβάσετε κάποιο και δεν θα πάει χαμένος ο κόπος.
Άβαταρ μέλους
By mousatos
#337763 Έχω περάσει χωρίς να ακουμπήσω από δυο εθελουσιες και γνωρίζω οτι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μειώσουν το κόστος. Εσύ μισθολογικά για τα δεδομένα της Εθνικής είσαι νιούδη ακόμα και το βασικότερο με καλό πτυχίο . Και καλός και φτηνός , οπότε κάποιος πρέπει να είναι ηλίθιος για να σε απολύσει.
Άβαταρ μέλους
By ThanasisN
#337764 Στην ίδια τράπεζα, είμαι 52 ετών και δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω.
Θα φύγουν μόνο όσοι έχουν κάτι από τα παρακάτω:
1) Είναι πολύ κοντά στη σύνταξη, θα τα μετρήσουν και αν τους συμφέρει θα φύγουν.
2) Έχουν στρωμένη δουλειά εκτός τράπεζας, δική τους ή σε συγγενικό πρόσωπο, περιμένουν καιρό πότε θα βρεθεί μια τέτοια ευκαιρία.
3) Έχουν σχεδιάσει να ξεκινήσουν μια επιχείρηση, είναι αποφασισμένοι και τα χρήματα θα τα χρησιμοποιήσουν ως κεφάλαιο. Επιλογή με ρίσκο αλλά κάποιοι θα το κάνουν.
4) Έχουν σοβαρή πρόταση εργασίας σε άλλη επιχείρηση ή σε άλλη τράπεζα.... λέμε τώρα.

Οι υπόλοιποι θα κάτσουμε στα αυγά μας.

Όσοι μείνουμε βέβαια θα τραβήξουμε τα πάθη του Χριστού, ειδικά στα καταστήματα αφού οι ελλείψεις σε προσωπικό είναι ήδη μεγάλες. Για να καλυφθούν τα κενά σίγουρα θα υπάρξουν μετακινήσεις με το ζόρι, δεν γίνεται αλλιώς. Θα παρουσιαστούν όμως και ευκαιρίες για αναβάθμιση για όποιον έχει όρεξη όπως και ευκαιρίες για αλλαγή περιβάλλοντος για όποιον έχει βαρεθεί σε κάποιο πόσο.

Θα πρότεινα στο συνάδελφο συνφορουμίτη να κάνει μια δοκιμή: αν λόγω της θέσης του έχει γνωριστεί και έχει οικειότητα με κάποιους πελάτες επιχειρηματίες και πιστεύει ότι τον εκτιμούν σαν υπάλληλο, να ρωτήσει, μεταξύ σοβαρού και αστείου, αν θα τον προσλάμβανε κάποιος στην επιχείρησή του αν φύγει από την τράπεζα.
Σε άλλες εποχές θα έπαιρνε θετικές και ίσως ενδιαφέρουσες απαντήσεις. Σήμερα μάλλον θα πέσει πολύ γέλιο... :yahoo:
Άβαταρ μέλους
By KiloMeater
#337802 Το ερώτημα ειναι καθαρά υποθετικό, αλλά ειναι ωραίο για κουβεντούλα.
Φυσικά και δε θα πας πουθενά , απλά φρόντισε να σου ειναι απόλυτα ξεκάθαρο γιατι κανείς συνειδητά αυτη την επιλογή, οτι εσύ το διαλέγεις και όχι οτι σου στέρησα η γυναίκα, η ζωή κτλ μια άλλη ζωή.

Θα πήγαινες είτε απο ανάγκη (που δεν ισχύει στην περίπτωση σου ) είτε γιατι θα είχες πολυ ισχυρό drive εσωτερικό αν πχ ψάχνωσουνα στο θεμα καριέρας αν γουςταρες Πολυ τη δουλεια σου η για κάποιον άλλο ισχυρό λόγο (πχ να υπάρχουν θέματα υγείας και να ψαχνεις κάποιο καλύτερο σύστημα υγείας, εκπαίδευσης για τα παιδιά κτλ )

Απο όσα έγραψες τίποτα απο τα παραπάνω δεν σε αφορά , όποτε αν το έκανες θα ηταν λάθος κίνηση , θα έβρισκες όλα τα αρνητικά μπροστά σου . Μεςα σε ενα χρόνο θα το είχες μετανιώσει .
Άβαταρ μέλους
By g8777
#337811 Πολύ απλά αυτά που του γράφεις δεν έχουν καμία ισχύ όταν έχεις οικογένεια. Γιατί η απόφαση ή μη της μεταναστευσης οριοθετειται στα πλαίσια του ατόμου. Έλα όμως που δεν πάει έτσι.