Για θέματα γενικού ενδιαφέροντος, εκτός μηχανοκίνητων...
Άβαταρ μέλους
By sargus
#494964 Κύριοι, διάβαζα κάποιες από τις πρόσφατες αναρτήσεις σας εδώ και μου δημιουργήθηκε μια απορία (όποιος θέλει μου απαντάει).
Εγώ είμαι χοντρός. Για να μην είμαι έτσι, πρέπει να καταβάλλω διαρκείς (κ κουραστικές για εμένα) προσπάθειες (δίαιτα και γυμναστική που τα απεχθάνομαι κ τα 2). Το έχω κάνει κάποιες φορές στη ζωή μου αλλά τον περισσότερο καιρό είμαι χοντρός (1.8 στα 104 κιλά αυτή τη στιγμή) και πλέον το έχω αποδεχθεί αφού μόλις σταματήσω τη δίαιτα/γυμναστική αμέσως ξαναπαχαίνω.
Βλέπω λοιπόν ότι πολλοί από εσάς που γυμνάζεστε πετυχημένα και με όρεξη, μόλις το σταματήσετε για λίγο τότε παχαίνετε (όπως και εγώ δηλ.) και χαλάει και η κατανομή σας (όπως π.χ. λέει ο Kyr80). Αυτό δε σας αγχώνει; Αυτή η διαρκής προσπάθεια δηλαδή για να ισορροπείς κάπου και μόλις αφεθείς λίγο να ξαναπέρνεις την κάτω βόλτα. Εμένα, που λειτουργώ μόνο με το αποτέλεσμα της γυμναστικής και δε χαίρομαι τη διαδικασία, μου φαίνεται πολύ ψυχοφθόρο όλο αυτό. Εσείς τι λέτε;
Άβαταρ μέλους
By diplomat
#494965 @κιούσης

45άρια χέρια ΜΙΝΙΜΟΥΜ χρειάζεσαι. Λήξις. :adminpower:

Δεν βλέπω κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, ίίίσως να dadbodίζεις λίγο παραπάνω απ'ότι θα 'πρεπε, αλλά δεν βλέπω κάτι ακραίο. :s_dunno
Η κατανομή σου φαίνεται ότι είναι τετράγωνη, ίσως γι'αυτό κόβει λίγο από τα χέρια (read: φαίνονται μικρότερα λόγω αναλογίας με πλάτη/κοιλιά). :iconcool:

Δεν μας πολυνοιάζει το αισθητικό (και ορθά, προσθέτω) αλλά το λειτουργικό του θέματος.
Κολλητός φίλος σχεδόν ισοϋψής σου (και παρόμοιο σκαρί) που έπαιζε στα 100 έχει πέσει στα 95 και βλέπουμε. Ε, η βελτίωση είναι αισθητή.
Άβαταρ μέλους
By kyr80
#494968
sargus έγραψε:Κύριοι, διάβαζα κάποιες από τις πρόσφατες αναρτήσεις σας εδώ και μου δημιουργήθηκε μια απορία (όποιος θέλει μου απαντάει).
Εγώ είμαι χοντρός. Για να μην είμαι έτσι, πρέπει να καταβάλλω διαρκείς (κ κουραστικές για εμένα) προσπάθειες (δίαιτα και γυμναστική που τα απεχθάνομαι κ τα 2). Το έχω κάνει κάποιες φορές στη ζωή μου αλλά τον περισσότερο καιρό είμαι χοντρός (1.8 στα 104 κιλά αυτή τη στιγμή) και πλέον το έχω αποδεχθεί αφού μόλις σταματήσω τη δίαιτα/γυμναστική αμέσως ξαναπαχαίνω.
Βλέπω λοιπόν ότι πολλοί από εσάς που γυμνάζεστε πετυχημένα και με όρεξη, μόλις το σταματήσετε για λίγο τότε παχαίνετε (όπως και εγώ δηλ.) και χαλάει και η κατανομή σας (όπως π.χ. λέει ο Kyr80). Αυτό δε σας αγχώνει; Αυτή η διαρκής προσπάθεια δηλαδή για να ισορροπείς κάπου και μόλις αφεθείς λίγο να ξαναπέρνεις την κάτω βόλτα. Εμένα, που λειτουργώ μόνο με το αποτέλεσμα της γυμναστικής και δε χαίρομαι τη διαδικασία, μου φαίνεται πολύ ψυχοφθόρο όλο αυτό. Εσείς τι λέτε;



Αυτή είναι η διαφορά μας. Μεγάλωσα μέσα στο ταρτάν. Μου λείπει όταν δεν τρέχω. Μου λείπει το χειμώνα η θάλασσα που δεν κολυμπάω. Το εμφανησιακό;; Δευτερεύον. Όχι αδιάφορο, αλλά δευτερεύον. Για αυτό και σαβουρώνω το χειμώνα άπειρα. Από Δευτέρα και για 4-5 μήνες θα προσέξω να χάσω τα πιασηματάκια που έβαλα το χειμώνα(όπως κάθε χειμώνα). Από Αύγουστο-Σεπτέμβριο ξανά τα ίδια. Όχι κάτι τραγικό. π.χ. κομμένα τα καθημερινά γλυκά.
Οπότε, ελπίζω να απαντάω στην απορία σου, δεν είναι ψυχοφθόρο. Είναι μια ρουτίνα.

edit... για να καταλάβεις το μέγεθος της "εξάρτησης", μόλις κοιμηθούν τα μικρά, θα πάω να τρέξω με φακό στο κεφάλι στο γήπεδο. Γιατί έχει προβολείς μέχρι τις 8

QsisVTS έγραψε:Τι εννοείς έχει κάποιος χέρι; :hmmm: σε διαστάσεις πόσο δικέφαλο ας πουμε πρέπει να έχει κάποιος για να έχει χέρι;


Οι διαστάσεις σε απόλυτο νούμερο δεν λένε κάτι. Μπορεί να είναι λίπος. Οι περισσότεροι υπέρβαροι έχουν χερούκλες. Πως να στο περιγράψω ρε παιδί μου;; Δεν βλέπω ούτε ένα σχηματισμένο μυ. Ακόμα και με λίπος από πάνω. Τίποτα, nothing, nada, rien, nichts :rtfm:

Και για να μην παρεξηγηθώ... Αν είσαι οκ με τον εαυτό σου, τότε στις @@@χιδ@ρες σου. Αλλά να μην έχεις αυταπάτες. Εντελώς φιλικά. :s_howdy
Άβαταρ μέλους
By KiloMeater
#494982 1.83μ 78 κιλά, νιώθω ότι είναι οκ.
Και 4_5 παρά πάνω που είχα πριν κάνα εξάμηνο δε Με χαλάγανε ιδιαίτερα αλλά νιώθω ότι φύγανε αρκετά λύπη αισθητά σε σημεία.
Χέρια πλάτες κτκ δεν εχω , αλλά δε.με ενδιαφέρουν. Όσο μου κάθονται καλά τα κοστούμια και δεν παίζουν τίποτα κοιλιες και ζώνες από κάτω, είμαστε οκ :-)
Άβαταρ μέλους
By kovathe
#494987 @sargus
Δεν ξέρω για τους αλλους, προσωπικά δεν έχω κανένα θέμα να διατηρηθω στην κατασταση μου ειτε προπονούμαι εντατικά ειτε όχι.
Μπορεί σε περιόδους γιορτών να πάρω 1-2 κιλά αλλά δεν έχω γενικά κανένα πρόβλημα γιατί πλεον η σωστη διατροφή έχει γίνει ρουτίνα.
Όλα τα γεύματα έχουν την πρωτεΐνη τους, τη σαλάτα ή/και το φρούτο τους, και καλό υδατάνθρακα, ενω τα γλυκά και η σαβουρα είναι σπάνια και δεν τα χρειάζομαι κιόλας.
Και όλα μαγείρεμα απο μας και πολύ σπάνια απέξω. Δουλεια παιζει ταπερακι (1 γεύμα) μόνιμα ενω όλοι τρώνε μαλακιες απ το κυλικείο.
Όταν εχεις μαθει και συνηθίσει εναν τροπο ζωής δεν υπάρχει καμια μάχη να διατηρηθεις.
Ακόμα και σε φάσεις που έχω τραυματισμούς και περνάνε μέρες ή βδομάδες χωρίς προπόνηση.
Παντα βέβαια παιζει πολυ περπάτημα, παιχνιδι με το παιδι, σκάλες (δεν παίρνω ποτε και πουθενά ασανσέρ) στη δουλεια ανεβαίνω κάθε πρωι καμια 160αρια σκαλιά (7 όροφοι διπλοί) με το καλημέρα, κλπ.
Πρεπει να αλλαξεις γενικά τρόπο ζωής.

< >
Άβαταρ μέλους
By JimClark
#494999 Ημέρα βημάτων εδώ
8 χλμ τρεξιμο 21 περπάτημα + τα καθημερινά -> >50.000βήματα έγραψε το ρολόι,

Σίγουρα προ "τηλεμετρίας" έχω γράψει περισσότερα. :s_whiteflag
Άβαταρ μέλους
By diplomat
#495001 Μιας και παραδίδωμε τις προγραμματάρες μας, μπαίνω κι εγώ στο κόλπο (το πηγαίνω προς παράθεση μισθουλάκων για να τιλτάρει ο εδουάρδος :inlove: ).

Περί διατροφής, πάνω - κάτω όπως τα λέει ο σύγγαυρος κοβάθε. Πρωτεϊνούλες, υδατάνθρακες και καλά λίπη στα (μπόλικα :shifty: ) γεύματα της ημέρας.
Σαλάτες δεν αρέσκομαι ιδιαίτερα, φρούτα πού και πού, δεν θα έλεγα ότι καταναλώνω καθημερινά, γιατί δεν τημπαλεύω με γλυκές γεύσεις (συνεπώς σχεδόν ποτέ γλυκά).
Δράττωμαι της ευκαιρίας να υποστηρίξω το ταπεράκι ολοψύχως. Αυτό. :s_yes

Περί τρόπου εκγύμνασης, χαουέβερ, σχεδόν καμία σχέση με το σύγγαυρο. :lol:
Επειδή λόγω διαβασμάτων ο ελεύθερος χρόνος είναι λιγοστός και η βαρεμάρα για πολλά - πολλά μπόλικη, παίζω με βάρη δύο (μερικά φεγγάρια και τρεις) φορές/εβδομάδα.
Στις δύο "προπονήσεις" (ο μεγάλος μανιτού να τις κάνει), παίζουν τα απολύτως βασικά (σκουατάκια κτλ.), με σκοπό τη συντήρηση συνδυαστικά με longevity.

:s_howdy :s_howdy :s_howdy

Πόστ σκρίπτουμ, στο μυαλό μου τριβελίζει η ιδέα να ανεβάσω στροφές, αλλά η πραγματικότητα επιφυλλάσει δύσκολα πραγματάκια για τον δίπλωματ προσεχώς. :(
Άβαταρ μέλους
By sargus
#495002 @kovathe

Ευχαριστώ για την απάντηση αν και από ότι καταλαβαίνω δεν είσαι στο target group που ρωτούσα καθώς δεν αφήνεσαι κ δεν παίρνεις κιλά.
Σε όλα που γράφεις βέβαια συμφωνώ κ τα γνωρίζω και εγώ.
Άβαταρ μέλους
By kovathe
#495004 Επίσης άλλο ενα σημαντικο.
Τα ψώνια σου και το σουπερμάρκετ σου.
Μέσα στο σπίτι πρέπει να μπαίνει μονο σωστο φαγητο.
Οτι σαβουρα υπάρχει θα καταναλωθεί οποτε αν δε θες να τα τρως πρέπει απλα να τα εξαφανίσεις απ τα ντουλάπια και το ψυγείο σου.

< >
Άβαταρ μέλους
By kyr80
#495011
QsisVTS έγραψε:Αυταπάτες ως προς τι; :dizzy:


Ως προς αυτό....
QsisVTS έγραψε:
απλά δεν έχω σώμα κομμάτι πίτσα για να φαίνομαι τουμπάνι :lol: αλλά και χεράκια έχω και μπόλικη πλατούλα έχω από πίσω και ποδαράκια τερατίσια.


Στα του φαγητού..... Ένας από τους λόγους που γυμνάζομαι πλέον, είναι για να μπορώ να τρώω σχεδόν ότι θέλω. Σε ότι ποσότητες και όση βλακεία χωράει. Το φαγητό για εμένα είναι απόλαυση. Ακόμα και το κομμάτι του junk, έχει τη χάρη του. Μπορώ να φάω πολλά γλυκά. ΠΟΛΛΑ
Άβαταρ μέλους
By King Alexander
#495015 Είμαι 113 κιλά, από 121 που ήμουν τέλη Νοεμβρίου(και 125 πέρισυ το Πάσχα). Περπατάω πολύ και καθημερινά και ιδιαιτέρως μεγάλες βόλτες στα ρεπό(τόσο περπάτημα ούτε να το διανοηθώ πριν 4 μήνες) .

Φέτος δεν πίεσα υπερβολικά τον εαυτό μου όπως τις προηγούμενες χρονιές, είναι και λίγο κουραστικό να έχεις συνεχείς ενοχλήσεις λόγω της τεράστιας καταπόνησης όταν προσπαθείς να ξεπεράσεις τα όριά σου. Οκτώβριο και Νοέμβριο έκανα με λίγα κιλά, και σταδιακά, πολύ ευχάριστα και οργανωμένα, ανέβασα σιγά σιγά τον πήχυ.
Αισθάνομαι λιγάκι κομμένος και εξαντλημένος γιατί δεν τρώω μεγάλες ποσότητες πλέον και ρίχνω ΠΟΛΥ περπάτημα(επίσης ΑΡΚΕΤΑ κουραστικό για τα πολλά κιλά που κουβαλάω... ) , αλλά ξαναέφτασα τα 90 κιλά στις όρθιες πιέσεις, έστω εν μέσω μείωσης βάρους και θα ανέβω και άλλο με τον καιρό(υγεία και μακριά από τραυματισμούς).
Λίγο λίγο ανεβαίνω κάθε 2-3 εβδομάδες σε συνολική δύναμη(έτσι και αλλιώς ο οργανισμός επανέρχεται σε κιλά που μπορούσε) αλλά προέχει η διατήρηση και περαιτέρω μείωση των κιλών μου.

Έδωσα επίσης μεγάλη έμφαση στην συστηματική εκγύμναση του κορμού, ευτυχώς τα αποτελέσματα είναι εμφανή καθώς δεν έχω μικροενοχλήσεις στη δουλειά (κοιλιακοί και ραχιαίοι είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών... όχι ότι είχα αδύναμο κορμό σαν μέσο όρο, κάθε άλλο, υποθέτω ότι υπολειπόταν σε σχέση με τη συνολική δύναμή μου) . Μπορώ να πω ότι, με εξαίρεση τον πρώτο καιρό, πλέον κάνω πολύ ευχάριστα τις προπονήσεις του κορμού, η μέση μου είναι πιο δεμένη και σφιχτή και φαίνονται, έστω και... θαμπά, οι κοιλιακοί μου. χαχα.

Επίσης, για να μην βαριέμαι συνέχεια τις μπάρες και τα σίδερα, κάνω και κρίκους στο σπίτι(βυθίσεις, κάμψεις, έλξεις) και καλλισθενική για αρχάριους. Πολλά τα βίντεο και οι συμβουλές στο Διαδίκτυο, το ίδιο και για εκγύμναση κορμού(στο τελευταίο κάνω μεσαίο προς προχωρημένο επίπεδο πλέον! )

Τι να πω, ξέρω ότι δεν έχω την τεστοστερόνη που είχα στα 20 μου και την ίδια ενέργεια και ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ αποκατάσταση, αλλά το παλεύω όσο ακόμα έχω όρεξη, με διπλά χρόνια στην πλάτη μου. Με την δουλειά, τα ίδια, πότε πιο κουραστικά πότε πιο ήρεμα, δεν μπορώ να το αποφύγω.
Τουλάχιστον, ξεπέρασα τον τραυματισμό που είχα πριν 2 χρόνια σχεδόν, πλέον κάνω έλξεις με το βάρος μου εδώ και αρκετούς μήνες, προσέχω όμως να κάνω συντηρητικά τους δικεφάλους και να μην τους επιβαρύνω αχρείαστα(κυρίως τους γυμνάζω μέσω ποικιλίας έλξεων και λιγότερο με άμεσες ασκήσεις δικεφάλων) .
Άβαταρ μέλους
By QsisVTS
#495021
kyr80 έγραψε:
Στα του φαγητού..... Ένας από τους λόγους που γυμνάζομαι πλέον, είναι για να μπορώ να τρώω σχεδόν ότι θέλω. Σε ότι ποσότητες και όση βλακεία χωράει. Το φαγητό για εμένα είναι απόλαυση. Ακόμα και το κομμάτι του junk, έχει τη χάρη του. Μπορώ να φάω πολλά γλυκά. ΠΟΛΛΑ


Εντάξει και αυτό που εννοείς εσύ πολύ φαγητό ενδέχεται να είναι αυταπάτη αλλά το θέμα είναι τι πιστεύει ο καθένας για τον εαυτό του και τον κάνει να νιώθει ωραία