Για θέματα γενικού ενδιαφέροντος, εκτός μηχανοκίνητων...
Άβαταρ μέλους
By otso
#402359 5 χρονια διαφορα το τελειο γιαυτους που τα μεγαλωνουν μονοι τους , οι αλλοι στα αρχιδια τους με δυο πεθερες.
Άβαταρ μέλους
By sargus
#402362
manosky έγραψε:
Η λογική "κάντε του ένα αδελφάκι να έχει παρέα" δεν με βρίσκει σύμφωνο.
Υπάρχουν ένα σωρό αδέλφια με μικρή προς μεσαία διαφορά ηλικίας που όχι μόνο δεν είναι "παρέα", αλλά τρώγονται καθημερινά.
Αν είναι ίδιο φύλο, μπορεί να έχουν κοινά ενδιαφέροντα, αν όχι, τότε δεν θα πολυκάνουν παρέα.

Αν έχουν μια διαφορά μεσαία, πχ 4-5 χρόνια, δεν θα πολυταιριάζουν. Είναι σαν να βάζεις πρωτάκια με πεμπτάκια.

Από εκεί και πέρα, προσωπικά θεωρώ ότι παρέα των παιδιών, μέχρι να πατήσουν εφηβία τουλάχιστον, είναι οι γονείς. Αν κάτσει και μια καλή σχέση με αδέλφια, ακόμα καλύτερα - όμως δεν ξεφορτώνουμε τα παιδιά βρίσκοντάς τους "παρέα", προσωρινή ή μόνιμη.

Παρέα κάνουμε εμείς, οι γονείς, με τα παιδιά. Τα συνοδεύουμε στις δριαστηριότητες, σπάμε πλάκα, τους δίνουμε προσοχή στα προβλήματά τους.
Και φυσικά κάθε παιδί είναι μοναδικό, δεν είναι "τα παιδιά", "τα αδελφάκια", είναι ο/η τάδε και ο/η τάδε.
Οπότε, εμένα καθόλου δεν με προβληματίζει η σημαντική διαφορά ηλικίας. Στο κάτω-κάτω, λιγότερες ζήλειες, περισσότερη προσοχή προς το 1ο και μετά προς το 2ο, περισσότερες δυνάμεις για τους γονείς για να ασχοληθούν ξεχωριστά με κάθε παιδί.


Διαφωνώ μέχρι και στις τελείες!
Άβαταρ μέλους
By manosky
#402366 Τότε, δεν έχετε γνωρίσει δύσκολες συνθήκες
- απουσία οποιασδήποτε εξωτερικής βοήθειας,
- απόφαση να μη μεγαλώνουν τα παιδιά νταντάδες,
- έντονα ψυχολογικά θέματα του μεγαλύτερου ιδίως παιδιού (νοητική οπισθοδρόμηση, ζήλεια, απομόνωση, επιθέσεις στο νεότερο).

Καλό αυτό.
Άβαταρ μέλους
By g8777
#402369 Σιγά τα έντονα ψυχολογικά επειδή τα παιδιά θα είναι σχετικά κοντά από διαφορά ηλικίας. Τα δίδυμα τι έπρεπε να κάνουν δηλ;
Καιν και Αβελ;
Καλά για την βοήθεια δεν το συζητάω. Καμία σχέση. ΚΑ - ΜΙ - Α.
Άβαταρ μέλους
By PaNick67
#402370 Έχεις δει επιθέσεις του μικρότερου στο μεγαλύτερο;
Ξέρεις πόσο καλό κάνει σε παιδί με νοητική υστέρηση η ύπαρξη άλλου;

Υ.Γ.
Γιατί γράφεις με ύφος τα έχω δει, τα ξέρω όλα;

Από το Redmi Note 4
Άβαταρ μέλους
By g8777
#402374 Βγάλαμε τώρα κανόνα, τουλάχιστον 20 χρόνια διαφορα τα αδέρφια. Και αν θέλουν να κάνουμε και τρίτο; Τι χαμπάρια τότε;
Άβαταρ μέλους
By markvag
#402376
g8777 έγραψε:Βγάλαμε τώρα κανόνα, τουλάχιστον 20 χρόνια διαφορα τα αδέρφια. Και αν θέλουν να κάνουμε και τρίτο; Τι χαμπάρια τότε;


3 θα έχει ο μπαμπάς, 2 η πρώτη μαμά, 1 η δεύτερη! :rtfm: Εγώ θα τα λέω όλα εδώ μέσα πια;;; :protest:
Άβαταρ μέλους
By manosky
#402379 Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έγραψα πως μεταξύ του Α και του Β είναι προτιμότερο το Β.
Έγραψα καθαρά ότι υπάρχουν και προβληματικές καταστάσεις, διαφωνώντας με τη συνηθισμένη προτροπή "κάντε κι άλλο ένα, να έχει παρέα το πρώτο".
Εκεί είναι αυτό που έγραψα, διαβάστε το.

Ούτε η παρέα είναι δεδομένη, ούτε η οικογενειακή γαλήνη, ούτε θα είναι σώνει και ντε η "ορθή" επιλογή.

Αφού το ΞΑΝΑέγραψα αυτό...

g8777 έγραψε:Σιγά τα έντονα ψυχολογικά επειδή τα παιδιά θα είναι σχετικά κοντά από διαφορά ηλικίας. Τα δίδυμα τι έπρεπε να κάνουν δηλ;
Καιν και Αβελ;
Καλά για την βοήθεια δεν το συζητάω. Καμία σχέση. ΚΑ - ΜΙ - Α.

Καμία σχέση τα δίδυμα με άλλες περιπτώσεις. Δεν υπάρχει χρόνος να νιώσει απώλεια προσοχής το ένα παιδί. Να μην το εξηγώ, έτσι;

Και ναι, η βοήθεια είναι τεράστια υπόθεση όταν αντικειμενικά πρέπει να αφαιρέσεις χρόνο, προσοχή, φροντίδα από το ένα πολύ μικρό παιδί για να τα προσφέρεις στο άλλο μικρό παιδί. Απλή λογική.
Ξέρεις τι σημαίνει "δεν έχω άνθρωπο να μού δώσει ένα ποτήρι νερό"; Το έχεις βιώσει καθόλου ή θεωρητικολογείς;

Νίκος Παππάς έγραψε:Έχεις δει επιθέσεις του μικρότερου στο μεγαλύτερο;

Ναι. Και το αντίστροφο.

Ξέρεις πόσο καλό κάνει σε παιδί με νοητική υστέρηση η ύπαρξη άλλου;

Ειδική περίπτωση, δεν χρειάζεται να την κάνεις γενική. Σίγουρα βοηθάει, όπως και η κατοχή κατοικιδίου. Διαφορετικό ζήτημα θέτεις.

Υ.Γ.
Γιατί γράφεις με ύφος τα έχω δει, τα ξέρω όλα;

Άμα το ξέρω, το ξέρω.
Αμα δεν το ξέρω, δεν σχολιάζω καν.

Στη συγκεκριμένη υπόθεση, έχω βύσμα.


Άβαταρ μέλους
By PaNick67
#402388 Όσα παιδιά γνωστών γνωρίζω με διαφορά μέχρι 3 χρόνια, παίζουν μαζί ανεξάρτητα από το φύλλο τους.

Όσα έχουν μεγαλύτερη διαφορά, αν έχουν ίδιο φύλλο, κάτι γίνεται από μια ηλικία και πάνω. Αν έχουν διαφορετικό κάνουν παρέα μετά τα 17 χρόνια του μικρότερου.

@manosky, εσύ πρώτος έβαλες ειδικές και σπάνιες περιπτώσεις στις οποίες γενικευσες και γι'αυτό η ερώτηση. Δεν διαφωνούμε σημαντικά, απλά δεν υπάρχουν κανόνες. Κάθε παιδί και κάθε οικογένεια είναι μοναδικά.

Από το Redmi Note 4
Άβαταρ μέλους
By markvag
#402392 Τα δικά μου πάντως (αγόρι 4,5, κορίτσι 9) μια χαρά παίζουν μαζί (και μαλώνουν μαζί βεβαίως βεβαίως... :lol: :inlove: ).

Και η γυναίκα μου είναι 13 χρόνια μεγαλύτερη από την αδερφή της και έχουν πολύ καλές σχέσεις. Από μικρές...
Άβαταρ μέλους
By theo13
#402402
manosky έγραψε:Τότε, δεν έχετε γνωρίσει δύσκολες συνθήκες
- απουσία οποιασδήποτε εξωτερικής βοήθειας,
- απόφαση να μη μεγαλώνουν τα παιδιά νταντάδες,
- έντονα ψυχολογικά θέματα του μεγαλύτερου ιδίως παιδιού (νοητική οπισθοδρόμηση, ζήλεια, απομόνωση, επιθέσεις στο νεότερο).

Καλό αυτό.


Στην οικογένεια μου είμαστε 4 αδέρφια (3 αγόρια εκ των οποίων τα 2 δίδυμα και 1 κορίτσι). Εγώ γεννήθηκα πρώτος και έχω διαφορά με την αδερφή μου 11 μήνες και με τους μικρούς 2 χρόνια και 2 μήνες!
Οι γονείς δούλευαν και οι δύο και μάλιστα ο πατέρας μου με βάρδιες και είχε ωράριο ότι να ναι. Παππούδες ο πιο κοντινός 100 χλμ. Νταντάδες δεν έπαιζαν λόγω χρημάτων αλλά και εμπιστοσύνης. Απλά ο πατέρας μου έκανε ότι και η μάνα μου και η μάνα απλά δεν κοιμόταν ποτέ. ΞΕΚΩΛΙΑΣΤΗΚΑΝ αλλά τα έβγαλαν μια χαρά πέρα. Το κλίμα αυτό της "οικογενειακής εγρήγορσης" παντού και πάντα ήταν παρόν και πέρασε φυσιολογικά και σε εμάς. Όχι με άσχημο τρόπο αλλά με κάποιους αναπόφευκτους οικογενειακούς κανόνες. Φυσικά και τσακωνόμασταν σα παιδιά αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Όλα κύλησαν φυσιολογικά.
Τώρα που έχω εγώ πλέον παιδί έχω καταλάβει ότι ο μόνος τρόπος να μην υπάρχουν στρεβλώσεις μια οικογένεια στο θέμα της ανατροφής των παιδιών είναι πραγματικά να αφοσιωθείς στο 100% σα γονιός. Οτιδήποτε άλλο έχει επιπτώσεις δυστυχώς (π.χ. παρκάρισμα παιδιών σε παππούδες λόγω ευκολίας).
Η ηλικία των παιδιών δε παίζει ρόλο νομίζω.
Άβαταρ μέλους
By edmond
#402521
markvag έγραψε:Και η γυναίκα μου είναι 13 χρόνια μεγαλύτερη από την αδερφή της..

Μα κανείς δεν στάθηκε εδω; :shifty:
Τι χαμπάρια μαρκοβάγγε; πως τα πας με την κουνιάδα; :shifty: :iconcool: :innocent:
:lol: :lol:
Άβαταρ μέλους
By Anonymous Founder
#402535 Σας έχω ξαναπεί πως όσοι χωρίς παιδιά διαβάζουμε ετούτο το θέμα, το σκεφτόμαστε διπλά; :lol:
(Καλά, όχι πως παίζει ρόλο το τι θα πω εγώ, η γυναίκα θα πάρει την απόφαση, αλλά έπρεπε να το πω... :lol: ).
Άβαταρ μέλους
By xenos
#402539
theo13 έγραψε:Τώρα που έχω εγώ πλέον παιδί έχω καταλάβει ότι ο μόνος τρόπος να μην υπάρχουν στρεβλώσεις μια οικογένεια στο θέμα της ανατροφής των παιδιών είναι πραγματικά να αφοσιωθείς στο 100% σα γονιός. Οτιδήποτε άλλο έχει επιπτώσεις δυστυχώς (π.χ. παρκάρισμα παιδιών σε παππούδες λόγω ευκολίας).
Η ηλικία των παιδιών δε παίζει ρόλο νομίζω.


Να σου πω όμως και κάτι; Και εμείς με 2 μικρά και δεν έχουμε βοήθεια κατά 99%, αλλά κάποιες φορές σκας ρε παιδί μου σαν γονιός. Θέλεις είτε μια βόλτα, είτε 1 ώρα να κάνεις κάτι να ξεχαστείς. Βάλε μέσα και το άγχος για τα προς το ζειν.
Οπότε αυτούς που χρησιμοποιούν και λίγο γιαγιά δεν τους κακίζω.