Καμιά φορά άμα τους πιάνει το πείσμα και θέλουν κάτι που δεν πρέπει να πάρουν και κυλιούνται κάτω πχ, κάνω κι εγώ το ίδιο... Αφενός τους κάνει να γελάσουν και λίγο χαλαρώνει η ένταση και αφετέρου... δεν θα το κάνουν για πολύ ακόμα...
Kon5 έγραψε:markvag έγραψε:Και ο μικρός πετάει το κορυφαίο: Εμείς θα κλάψουμε τώρα, έτσι "αδερφή";;;
Πολύχρονος ο μικρός και καλότυχος!
Ευχαριστώ και στα δικά σου!
Χθες, έλειπε η μεγάλη σε μια φίλη της (γυρίζανε βίντεο για το κανάλι στο youtube που θα κάνουν όταν γίνουν 18 χρονών ) και ο μικρός σε κάποια φάση κατά τις 8 νύσταξε, ήρθε στην αγκαλιά μου, κουλουριάστηκε και σε 1 λεπτό κοιμήθηκε... Ήθελα να τον κρατήσω ώρα, αλλά τον είδα ότι δεν βολεύονταν πλέον (4ετών αντράκι ) και τον έβαλα στο κρεβατάκι του... Όταν ήταν πολύ μικρά (2-3 μηνών) και είχαν κολικούς καμιά φορά τους ξάπλωνα πάνω στην κοιλιά μου μπρούμυτα και τους έπαιρνε συχνά ο ύπνος έτσι...
Δεν λέω, πρέπει να φροντίζουμε για τη σωστή τους ανάπτυξη γενικά και να τους φερόμαστε σαν μεγάλους, αλλά πρέπει να τα χαρούμε και λίγο ως μικρά... δεν θα ξαναγίνουν ποτέ μωρά...
Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!
MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα