Και:
FACT: οι γόνιμες μέρες παίζουν σημαντικό ρόλο, αλλά για να πέσεις σχεδιασμένα πάνω τους, πρέπει να έχει η γυναίκα κανονικό κύκλο.
FACT: το άγχος μικραίνει τη ζωή και παρατείνει την αγχος της τεκνοποιοίας. Ο αδερφός μου προσπαθούσε χρόνια -φουλ στο άγχος-. Του' κατσε ένα βράδυ με πανσέληνο και λίγα ποτηράκια παραπάνω. Παρομοία και ο κουμπάρος μου.
Έπρεπε να έχεις ξεκινήσει ήδη το καλοκαίρι που είναι πιο χαλαρή η όλη φάση.
xenos έγραψε:Νομίζω ότι όσο περισσότερο το σκέφτεστε (και οι 2), τόσο χειρότερο είναι. Το αφήνετε αρχικά στο φλου και βλέπετε. Αν κάθε φορά τρέχετε για τεστ και απογοητεύεστε κλπ... για μένα είναι ότι χειρότερο.
Έπρεπε να έχεις ξεκινήσει ήδη το καλοκαίρι που είναι πιο χαλαρή η όλη φάση.
Με 36-37 βαθμούς και 90++ % υγρασία απο μακριά κι αγαπημένοι, τον χειμώνα που θα δροσίσει το συζητάμε
η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα άγχος....αυτό της πρώτης φοράς που δεν ξέρεις τι να περιμένεις
dimik έγραψε:Καυτές ερωτήσεις προς πατεράδες...
προσχεδιάσατε να τεκνοποιήσετε ή έτυχε?
πόσο καιρό χρειάστηκε για το επιθυμητό αποτέλεσμα?
καμιά οδηγία προς ναυτιλομένους?
σιγά σιγά λέω να ξεκινήσω να μπαίνω στο κλαμπ και μέχρι του χρόνου την άνοιξη καλοκαίρι να
Κοίτα, γενικά ο άνθρωπος δεν είναι ιδιαίτερα γόνιμο ζώο. Σε κάθε περίπτωση, αν όλα είναι 100% σωστά, οι πιθανότητες γονιμοποίησης είναι κάπου στο 25% (αυτό μας είπε γιατρός). Το βασικό είναι να μην υπάρχει άγχος... Ξέρω ζευγάρι αγχωμένο να κάνει παιδί και δεν τα κατάφερε, οπότε υιοθέτησε ένα παιδάκι (μετά από καμιά 10ετία+ άκαρπων προσπαθειών) και λίγο αργότερα η γυναίκα έμεινε έγκυος (αφού της έφυγε το άγχος να αποκτήσει παιδί).
Εμείς ήμασταν στους τυχερούς (ευτυχώς, γιατί η γυναίκα μου είναι γενικά αγχώδης), που τα καταφέραμε και τις τρεις φορές (η μία κατέληξε σε αποβολή) σε λιγότερο από 3-4 μήνες.
Σημαντικό: Στο πρώτο τρίμηνο οι πιθανότητες αποβολής είναι αυξημένες (είχαμε κι εμείς μία, στη δεύτερη εγκυμοσύνη της γυναίκας μου). Έτσι είναι δυστυχώς ο άνθρωπος και πιθανότατα το μωράκι (αν γεννιόταν) να είχε σοβαρότατα προβλήματα (γι' αυτό και το απέβαλε ο οργανισμός). Προσπαθήστε αυτό αν συμβεί (που το απεύχομαι φυσικά) να μη σας αγχώσει, καθώς είναι μεν εξαιρετικά δυσάρεστο, αλλά φυσιολογικό (δεν μιλάω για αποβολή στην αποβολή φυσικά, για μία φορά όμως είναι φυσιολογικό). Βασικό, η γυναίκα να έχει γυναικολόγο που τον/την εμπιστεύεται πολύ!
Γενικά, το μήνυμα είναι "Όχι άγχος". Οι συντριπτικά μεγαλύτερη πιθανότητα είναι να έρθει ένα παιδάκι μετά από λίγο καιρό.
Και μία συμβουλή (μου την είπαν κι εμένα στην πρώτη εγκυμοσύνη και γελούσα, μετά όμως μου κόπηκε το γέλιο...): Όταν μάθετε ότι είστε εγκυμονούσες ( ) ΚΟΙΜΗΘΕΙΤΕ! Να κοιμάστε όσο περισσότερο μπορείτε, να πέφτετε για ύπνο με τις κότες και να σηκώνεστε το μεσημέρι αν γίνεται! Γιατί, από τη στιγμή που θα έρθει μωρό στο σπίτι, δεν ξέρεις πότε θα ξανακοιμηθείς...
Με τις ευχές μου για ότι καλύτερο!
Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!
MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα
Corto Maltese έγραψε:Η δικιά μου εμπειρία είναι πολύ καλή παντως και ίσως μας έτυχε. Η γυναίκα μου ήθελε να γεννήσει περίπου στα 35 της, αλλά επειδή όταν το ζητάς δεν έρχεται αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε σεξ χωρίς προφυλάξεις από τα 32 της. Δεν είχαμε σκοπό να την ψάξουμε όμως πριν να πατήσει τα 34. Ε σας πληροφορώ ότι ένα μήνα κράτησε η χαρά μας, έμεινε με την πρώτη. Αν το ψάχναμε ενδεχομένως ακόμα να τραβιόμασταν.
Aκριβως ιδια περιπτωση κι εμεις...
Η στα 32 της, λεμε αντε ας βαλουμε μπρος, μαλλον ειναι καιρος (φανταστηκα 2-3 μηνες θα μας παρει η διαδικασια) και μπραφ!
Με την 1η στην κυριολεξια. Τωρα μπαινουμε στον 4ο, μολις περασαμε επιτυχως την αυχενικη..
Ξερω... δεν ειναι καλο αλλα επιλογες ειναι αυτες!
Οσο αφορα τα παιδια... μπορει να μην εχω δικο μου αλλα επειδη εχω ζησει καποιες καταστασεις εχω να πω πως τα παιδια δεν εχουν αναγκη απο χρηματα για να μεγαλωσουν αλλα εχουν αναγκη απο τους γονεις τους!
Ο χρονος που πρεπει να αφιερωνει ο μπαμπας και η μαμα πρεπει να ειναι μπολικος και ποιοτικος! Δεν ειναι αναγκη να βαζεις κατω το παιδι και να του λες παραμυθια και τραγουδακια αλλα να ζεις μαζι του!!! Ακομα και για ψωνια ή εξωτερικες δουλειες το παιδι πρεπει να βγαινει εξω και οχι... "Παππου ελα να κρατησεις το παιδι για να παω για ψωνια"
Να θυμαστε... μερα που περναει ΔΕΝ ξανα περναει! Καθε λεπτο του παιδιου ειναι μοναδικο και δεν ερχεται με τιποτα πισω οσο και να το θελουμε... οσα χρηματα και να εχουμε!!!
Τα παιδια θελουν χρονο και οχι χρημα!!!
Σαν είδος πάμε κατά διαβόλου και το βασικό που πλήττεται είναι η γονιμότητα. Πλέον ο αριθμός σπερματοζωαρίων ανά κυβικό εκατοστό σπέρματος που θεωρείται φυσιολογικός είναι κατά 3-5 φορές αυτός που θεωρείτο φυσιολογικός πριν 20 χρόνια. Αλλά ο αριθμός από μόνος του δεν τα λέει όλα. Σημασία έχουν οι ανώμαλες μορφές, τα μισοψόφια κλπ και τελικά αυτά που κινουνται επαρκώς και με σκοπό (που δαν πάνε σαν τον κάβουρα είναι ελάχιστα).
Δυστυχώς ο τρόπος ζωής μας, η διατροφή μας, η μόλυνση κλπ μας επηρεάζει.
Οι γυναίκες ξεκινάνε τεκνοποίηση πολύ αργά. Θεωρητικά η ηλικία τεκνοποιίας είναι 18-31. Φυσικό είναι η υπερήλικη πρωτοτόκος των 35-38 να έχει θέμα.
Η αστοχία στηρίζεται και στον άντρα και στην γυναίκα. Όποιοι νομίζουν ότι ο άντρας μεγαλώνει και το σπέρμα του μένει αλώβητο έχουν μεγάλο λάθος. Η ποιότητα του σπέρματος επιδεινώνεται με την ηλικία.
Συμβουλή μου ξεκινήστε από νωρίς. Αφενός μπορεί να υπάρχει θέμα και όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα και αφετέρου το μεγάλωμα παιδιού είναι τόσο απαιτητικό που καλύτερα να είσαι 30 παρά 40.
Alexis5 έγραψε:Να θυμαστε... μερα που περναει ΔΕΝ ξανα περναει! Καθε λεπτο του παιδιου ειναι μοναδικο και δεν ερχεται με τιποτα πισω οσο και να το θελουμε... οσα χρηματα και να εχουμε!!!
Τα παιδια θελουν χρονο και οχι χρημα!!!
οι πιο σοφες κουβεντες.....
και καποιο χρηματακι βεβαια ειναι καλοδεχουμενο....
Alexis5 έγραψε:> > > μερα που περναει ΔΕΝ ξανα περναει! Καθε λεπτο του παιδιου ειναι μοναδικο και δεν ερχεται με τιποτα πισω οσο και να το θελουμε... < < <
Ειδικά για όσους έχουν βρέφη και μικρά παιδιά.
Τα υπόλοιπα δηλαδή σύλληψη, εγκυμοσύνη κλπ είναι μεν ένα άγχος αλλά διαχειρίσιμο με την έννοια ότι απλά δεν έχουμε ξαναζήσει κάτι τέτοιο. Σε κάθε περίπτωση ευχαριστώ για τις συμβουλές και ελπίζω του χρόνου τέτοια εποχή να είμαστε ή να περιμένουμε να τριτώσουμε τα μέλη της οικογένειας.
dimik έγραψε:Τα υπόλοιπα δηλαδή σύλληψη, εγκυμοσύνη κλπ είναι μεν ένα άγχος αλλά διαχειρίσιμο με την έννοια ότι απλά δεν έχουμε ξαναζήσει κάτι τέτοιο.
Μην αγχώνεσαι, είναι ωραία η διαδικασία.
Όσο για το ποιός θα το μεγαλώσει, πάντα βρίσκεται μια λύση.
Ακούγεται κάπως οπως το "έχει ο θεός". Ε, είναι βέβαιο πως δεν έχει ο θεός, όχι για όλους τουλαχιστον. Το ίδιο και με το μεγάλωμα των παιδιών.