gianik έγραψε:Είναι κάποιες φορές που σαν γονιός αισθάνεσαι τόση περηφάνια για το παιδί σου ...
Χθες είχαμε ένα τουρνουά σκακιού που διοργάνωνε ο Πανιώνιος.
Πήγα τον μικρό Νικόλα στο σχολείο που διοργανώνονταν οι αγώνες.
Περίμενα καρτερικά (όπως όλοι οι γονείς φυσικά...) και κάθε φορά που τελείωνε 1 παρτίδα έβλεπες τις αντιδράσεις των παιδιών , άλλα έκλαιγαν , άλλα έβγαιναν και έτρεχαν 0-100 σε 4'' , κ.ο.κ...
Μιας κ είχε πολύ ζέστη και περίμενα μέσα στο λιοπύρι , σκεφτόμουν άραγε όοοοοοοοοταν φτάσει να δώσει Πανελλήνιες , θα έχω την ίδια αγωνία να πετύχει το παιδί μου...
Τελικά μετά από σχεδόν 4 ώρες , τελείωσαν οι αγώνες , ο μικρός στις 6 παρτίδες κέρδισε τις 4 , πήγε πολύ καλά , ήταν πολύ χαρούμενος , το ίδιο και η προπονήτρια του..Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι δεν μετράει το αποτέλεσμα και ότι ακόμα και 6 ήττες να έκανε , το ίδιο περήφανος θα ήμουν γι αυτόν....
υ.γ
Όλα καλά λοιπόν με τον μικρό , μόνο που τις προάλλες , γυρνώντας από το σχολείο , μου ξεφούρνισε το :
-Μπαμπά;;;; αποφάσισα να είμαι και λίγο ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο...
-τι είπες ρε μαλ΄@κ@ γαμ!##$%^*&**$)*(*&^#$!^&*&()())#@
η κουβέντα μας κράτησε 3'... όσο δλδ το να φτάσουμε σπίτι περπατώντας.
είχε αλλάξει γνώμη.....
Φερτον στην Αεκαρα στο ξαναπα. Εχουμε θεμα στον ασσο. Ειναι αλλοι δυο γονεις βαζελοι. Ο αλλος εβαλε γκολ πηγε στον μπαμπα του, σηκωσε τη μπλουζα και ειχε απο μεσα του βαζελου.
Το σκακι ειναι παρα πολυ καλη φαση. Μπραβο σου. Θελω κι εγω του χρονου να τους αρχισω.
Τις κινησεις του τις εχω μαθει. Απο κει και περα δεν ξερω πως να του μαθω τα υπολοιπα.
R21