Είχα λοιπόν μια ευκαιρία με αρκετό κόπο να έχω δουλειά. Σε έναν κλάδο που αυτη τη στιγμή (το ξέραμε αυτό από πριν αποφασίσω να προχωρήσω) μπαίνει σε κρίση λόγο εκτεταμένων αλλαγών στο πλαίσιο στο οποίο κινείται (μείωση ύλης λόγο αλλαγων στην πολιτική δικονομία κτλ, αλλαγές στις αμοιβές προς το πολύ χειρότερο κτλ). Το έκανα λοιπόν γιατί έκρινα ότι το 2014 και με κάποια για μένα απαισιόδοξα αποτελέσματα μιας περσινής μελέτης της Eurostat για την ανεργία (θορυβήθηκα δηλαδή καπως με αυτό) να λέει ότι το 30% των νέων από 18-25 δεν θα έχουν καταφέρει μέχρι τα 40 να εργαστούν ούτε μία μέρα με τα υπάρχοντα δεδομένα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (εκτός και αλλάξει κάτι δραματικά που για μένα δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο)
Επέλεξα λοιπόν εφόσον μου δινόταν η ευκαιρία αντί να κάτσω 2μιση χρόνια ακόμα για να κάνω ένα μεταπτυχιακό σε κάποιον τομέα (πιθανότατα στα ναυτιλιακά όπως το εβλεπα και το βλέπω ακόμα) ή ένα δευτερο πτυχίο (νομική) να βρω μια δουλειά ετσι ώστε τουλάχιστον να μπορώ να είμαι ανεξάρτητος κατα το δυνατό και να μην επιβαρύνω τους γονείς μου
Γνώμη δικιά μου είναι η εξής και δε το λέω αόριστα καθώς όπως προείπα κι εγώ αυτο σκέφτηκα και εφαρμόζω.
Έχεις την ευκαιρία να έχεις δουλειά. Απλά . Άρπαξέ τη απο τα μαλλιά και μετά μπορείς και μεταπτυχιακό να κάνεις κι ότι θες.
Απλά για μένα εφόσον έχεις δυνατότητα αυτό είναι το φλέγον να εξασφαλίσεις σήμερα. Τώρα βέβαια εσύ λες για πρακτική. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ξέρω τι θα έκανα αλλα πάλι πιθανότατα θα στρεφόμουν στον τομέα εργασία πρώτα