Για κάποιον τρελό λόγο θυμήθηκα απόψε την μέρα που τον γνώρισα από κοντά - γουστάρεις το ζεμπέκικο ρε μάγκα, με ρώτησε - (γιατί όπως όλοι μας, έτσι κι εγώ τον θαύμαζα από μακριά, αλλά με ένα μαγικό τρόπο, έφτασα να του σφίξω το χέρι ) και επίσης δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνη την καταραμένη μέρα του Απρίλη του 2012 που γυρνώντας σπίτι από την δουλειά, μέσα στο αυτοκίνητο (λιακάδα είχε, στην κατηφόρα του Άγιου Παύλου ήμουν, θυμάμαι όταν το άκουσα), το ραδιόφωνο διέκοψε για να ανακοινώσει ότι πέθανε ένας από τους τελευταίους τεράστιους...