- 21 Ιουν 2017, 15:55
#409321
Porsche 911 (997.1) Carrera SΗ πρωτη γνωριμια...Περασαν κιολας εντεκα χρονια, απο τοτε που ο φιλος μου εκανε το ονειρο πραγματικοτητα και καταφερε να αποκτησει μια ολοκαινουργια 911, την "καλη" την S, με τα 355ps απο 3,8λιτρα, τις 19αρες ζαντες με τα μεγαλυτερα φρενα/4πιστονες δαγκανες εμπρος και την στανταρ ενεργητικη αναρτηση που χαμηλωνε κατα 10mm το αμαξωμα, σε σχεση με την απλη 3,6 των 325ιππων.
Eιχα την τυχη και χαρα να ειμαι απο αυτους που την οδηγησαν λιγους μηνες μολις απο την αγορα της, σε πολυ ομορφες διαδρομες περιξ της Ερμιονης.
Απο γρηγορες εκκινησεις, ρεπριζ με υψηλες σχεσεις στην ευθεια, στριψιμο σε γρηγορες καμπες, αλλο τιποτα, με τα μυαλα να μην ειναι στην θεση τους, στην ηλικια των 30 και οι δυο, καναμε αρκετα αλλα καταλαβαιναμε σχετικα λιγα, σε οτι αφορα τα δυναμικα χαρακτηριστικα και γενικοτερα τις δυνατοτητες τους αυτοκινητου.
Ευτυχως χωρις δυσαρεστα απροοπτα.
Στην διαρκεια αυτων των εντεκα ετων που περασαν λοιπον, αρχικα η 911 αποτελουσε το καθημερινο μεσο για το πηγαινε-ελα στην δουλεια, κατοπιν ομως, λιγο οι αυξημενες υποχρεωσεις της οικογενειακης επιχειρησης, λιγο η δημιουργια οικογενειας, σιγα-σιγα η χρηση του περιοριστηκε. Οπερ και με την εδραιωση της κρισης και εχοντας ηδη στο γκαραζ, αλλα αυτοκινητα για το πηγαινε-ελα στην δουλεια, κατατεθηκαν οι πινακιδες.
Φτανοντας στο σημερα και αφου με το νεο διαταγμα που αφορα την πληρωμη τελων κυκλοφοριας, διδεται η δυνατοτητα επιλεκτικης κυκλοφοριας, στην διαρκεια ενος ετους, ηρθε η καταλληλη στιγμη ωστε ο "δαιμονας" -οπως χαρακτηριστικα αναφερεται σε αυτο ο κατοχος του- να βγει και παλι στον δρομο!
Το αυτοκινητο ειχε μολις κανει το προβλεπομενο σερβις του, ειχαν φορεθει στις πανεμορφες 19αρες του, φρεσκα P-Zero και ειχε ηδη κανει ενα ταξιδι στην Πατρα.
Η επανασυνδεση...Το ραντεβου ηταν αργα το απογευμα της Δευτερας, οπου μετα απο αλλο ενα βροχερο ΣΚ, ο καιρος φαινοταν οτι θα μας εκανε το χατηρι να απολαυσουμε μια καλη βολτα στην γνωριμη διαδρομη Παλαιας Πεντελης προς Νεα Μακρη και ενδεχομενως μια γυροβολια στο Ντραφι-ring...
Μπαινω αρκετα σκυφτα για να καταφερω να καθισω στην πολυ χαμηλη θεση οδηγησης και κλεινοντας την πορτα νιωθω οτι καθομαι σε ενα πολυτελες...αγωνιστικο (με ταμπα δερμα το εσωτερικο) με εξαιρετικη ομως ορατοτητα!
Ο flat-six παιρνει μπροστα με το χαρακτηριστικο μπασσο ξερο βρυχηθμο. Εδω εχουμε και την εξτρα σπορ εξατμιση με τα κλαπετα να ανοιγουν απο το κουμπι "sport" το οποιο ουσιαστικα ενεργοποιει ενα πιο επιθετικο προφιλ στην χαρτογραφηση κινητηρα και κανει πιο αμεση την αποκριση στο πενταλ γκαζιου.
Ξεκιναω αρχικα με τις στανταρ ρυθμισεις και αφου προηγουμενως τσεκαραμε σε κοντινο βενζιναδικο τις πιεσεις ελαστικων, οι πρωτες εντυπωσεις στην χαλαρη μετακινηση ειναι μονο θετικες.
Τρια πραγματα πρωταγωνιστουν αυτη την στιγμη. Το τελειοτερο σε αισθηση βαρους, αλλα κυριως σε πληροφορηση, τιμονι που εχω πιασει στα χερια μου, η καταπληκτικη ισορροπια συμπαγους αισθησης αμαξωματος με αναρτηση που δεν κουραζει, που δεν κοπαναει, αλλα παραλληλα λειτουργει ταχυτατα στις φασεις συμπιεσης-αποσυμπιεσης και στον μεγαλου κυβισμου ατμοσφαιρικο κινητηρα που με το παραμικρο χιλιοστο πατηματος του γκαζιου, ανταποκρινεται ακαριαια.
Και ακομα καλυτερα, ανεβαζει στροφες με μια μιλιμετρικη προοδευτικοτητα και ακριβεια, που
συγκλονιζει, συγκριτικα με οποιοδηποτε(?) turbo κινητηρα που "φουσκωνει-ξεφουσκωνει" στο περιπου, σε σχεση με την πιεση στο πενταλ γκαζιου.
Το κιβωτιο δεν συμμετεχει απλως στην ολη διαδικασια, ειναι και αυτο μια ξεχωριστη μοναδα ακριβειας, ενας καταπληκτικος διακοπτης με σχετικα μικρες διαδρομες και ξεκαθαρα μηχανικη αισθηση, σε καθε ειδους αλλαγη, ειτε βαριεστημενη, ειτε ταχυτατη.
Aνηφοριζουμε την Πεντελης και ηδη το sport button εχει πατηθει. Ο ηχος εχει γινει τωρα πιο διαπεραστικος με ενα βαθυ, αγριο γουργουρητο να κατακλυζει τα γυρω στενα.
Ο συμπλεκτης επισης εχει ζεσταθει και οι αλλαγες γινονται σχεδον "βουτυρατα"
, πολυ ομαλες και γλυκες.
Πιανουμε στην συνεχεια φαναρι μπροστα -μπροστα και τρωγομαι για ενα ανοιγμα στροφων, αφου και ο κινητηρας εχει πιασει θερμοκρασια. Λιγο γκαζι στην αρχη, προοδευτικο αφημα συμπλεκτη και καπου εκει στις 2κ σαλ παρα κατι, παταω τερμα το γκαζι και δεν προλαβαινω να πω απο μεσα μου "σουζα το Γερμανικο αλογακι", τα 295αρια λαστιχα γατζωνουν αμεσα, ο δεικτης του στροφομετρου φτανει τις 7,000 σαλ, αλλαγη αμεσως σε 2α, φτανουμε τις 5,000 σαλ και...αυτο ηταν, φτασαμε στο επομενο φαναρι...
Ειναι το γνωστο προβλημα, μονολογω αρχικα απο μεσα μου, οταν οδηγεις οτιδηποτε που κανει το 0-100km/h σε κατω απο 5sec, νιωθεις σχεδον καθε αυτοκινητο γυρω σου ως εμποδιο.
Υπομονη ομως, μεχρι να φτασουμε στην Παλαια Πεντελη, απο εκει και επειτα καπως χαλαρωνει η κινηση και η ευχαριστηση του να στριβεις χτυπαει κοκκινο!
Τα 400ΝΜ ροπης του κινητηρα στις 4,600σαλ, ειναι τοσο πλουσια για τα 1395 κιλα της χειροκινητης S που δεν απαιτουν την αρχικα ανηφορικη διαδρομη με "μια κατω".
Αντιθετως, με μια, ή ακομα και δυο σχεσεις πανω, ο 6κυλινδρος Boxer καταπινει με χαρακτηριστικη ανεση τις διαδοχικες στροφες.
Ταυτοχρονα ερχονται και οι πρωτες πληροφοριες για την γενικοτερη συμπεριφορα του αυτοκινητου.
Με την βοηθεια της απολυτα αναλογικης αισθησης-πληροφορησης και ακριβειας που παρεχει το τιμονι, την σταθεροτητα που νιωθω στον πισω αξονα απο τους τεραστιους πισω τροχους (11.5 ιντσες σε πλατος!) αλλα και το προσθετο βαρος του κινητηρα, η αυτοπεποιθηση ανεβαινει, και μαζι της ο ρυθμος ωστε να ακουμπησουμε καπως τα ορια της πλευρικης προσφυσης στα συνεχομενα στροφιλικια.
Με την αναρτηση να παραμενει στην αρχικη θεση "comfort" ενα μικρο αρχικο ελαφρωμα του μπροστινου μερους σε καθε αλλαγη πορειας, με μια ιδεα υποστροφης, μου υποδυκνειει ουσιαστικα να ειμαι φειδωλος με το γκαζι κατα την εισοδο και ακριβως στην κορυφη της στροφης να παταω αφοβα ακομα και ολοκληρη την διαδρομη του δεξιου πενταλ, με ενα ιδιατερα εντυπωσιακο αποτελεσμα, σε οτι αφορα την ταχυτητα εξοδου απο καθε στροφη!
Στις πιο γρηγορες στροφες, η σταθεροτητα ειναι παροιμοιωδης για τα μολις 2,350mm του μεταξονιου και η μοναδικη κριτικη εχει να κανει με την σχετικα χαλαρη λειτουργια της αναρτησης για τους σβελτους ρυθμους που ειχαμε πλεον στην γεματη με στροφες διαδρομη. Την αφησα ομως στην -by default, "comfort" ρυθμιση- μεχρι να φτασουμε στην Νεα Μακρη, να δω πως συμπεριφερεται και στην μετεπειτα κατηφορικη διαδρομη, και στην επιστροφη θα επελεγα την πιο σφιχτη ρυθμιση.
Για τα φρενα τα σχολια ειναι επισης ακρως θετικα, λειτουργουσαν προοδευτικα στο εκαστοτε πατημα του πενταλ και δεν εδειξαν σημαδια κοπωσης σε ολοκληρη την διαδρομη, -παροτι αρχισαν να μυριζουν λιγο καποια στιγμη- συμμετεχοντας και αυτα στην γενικοτερη αυξημενη αισθηση ασφαλειας και αυτοπεποιθησης οταν ανεβηκαν καπως οι ρυθμοι.
Στην επιστροφη, πλεον απο Νεα Μακρη προς Παλαια Πεντελη, ηρθε η στιγμη της επιλογης της σπορ ρυθμισης στην αναρτηση.
Παροτι αρχικα περιμενα οτι οι διαφορες -προς το ακομα πιο σφιχτο- θα ειναι μεγαλες, αυτο που ενιωσα ηταν ουσιαστικα το "μαζεμα" της οποιας μικρης αρχικα πλαδαροτητας της αναρτησης, χωρις ομως να γινεται ιδιαιτερα πιο σφιχτη.
Πλεον -μαζι και με την συνδρομη των ζεσταμενων ελαστικων- το μικρο μπροστινο ελαφρωμα σε καθε πατημα γκαζιου/επομενης σχεσης και αλλαγη πορειας ειχε σχεδον εξαληφθει, οι οποιες αρχικες τασεις υποστροφης απουσιαζαν παντελως και το αυτοκινητο εστριβε εντελως ουδετερα, με μια υποψια οτι ισως ξεκολλησει το πισω μερος, και ολα αυτα με το πενταλ γκαζιου πατημενο στη μοκετα, απο την κορυφη καθε στροφης και επειτα!
Το ανηφορικο κομματι της επιστροφης τελειωσε πριν καν το καταλαβω και πλεον με σχεδον μηχανικες κινησεις, εδινα τις εντολες σε τιμονι, γκαζι και φρενο. καπου ενδιαμεσα, τα συχνα κατεβασματα ταχυτητας με ταυτοχρονη "παντοφλια" στο γκαζι για ανεβασμα στροφων, ολοκληρωναν την ευχαριστηση της συνολικης εμπειριας!
Δεν τελειωσαμε ομως...
Η παραπανω διαδρομη φανηκε σχετικα σφιχτη για οδηγηση με "στραμπουληγματα" , η 911S εδειχνε να βολευεται καλυτερα κυριως σε οδηγηση με αγωνιστικες, "καθαρες" γραμμες και εμενε τελικα το γυρολογιο στο γνωστο Nτραφι με το σαπουνε οδοστρωμα και καποιες απλωτες, με αρκετο πλατος στροφες, ωστε να διαπιστωσω με αρκετα μεγαλυτερη ασφαλεια, την συμπεριφορα της σε επιτηδευμενες προσπαθειες υπερστροφης ισχυος.
Αρχικα αφησαμε τα ηλεκτρονικα ενεργοποιημενα, ωστε να δουμε μετα απο ποιο σημειο επεμβαινουν, εχοντας υποψιν παντα οτι με την επιλογη "sport" το PSM (το ESP της Porsche) λειτουργει περισσοτερο αμυντικα, κατι σαν την ενδιαμεση ρυθμιση των ηλεκτρονικων που εχουν οι Bmw με το αντιστοιχο DSC.
Πραγματι, πηγαινοντας προς το φημισμενο σιρκουι στο Ντραφι, σε καποια σημεια το οδοστρωμα θυμιζει...μωσαικο οπερ και ακομα και με μικρες αλλα αποφασιστικες δοσεις γκαζιου σε καθε κορυφη της στροφης, η ουρα ξεκολλαγε αρκετα ευκολα, χοντρικα μεχρι να χρειαστει αναποδο τιμονι μεχρι περιπου μισης στροφης.
Μεχρι εκει, δεν υπηρχε κανενος ειδους παρεμβαση απο το PSM,
και μονο οταν η ουρα ετεινε να βγει περισσοτερο πρς τα εξω, ενεργοποιουσε αποφασιστικα τα φρενα, αποτρεποντας πιθανο τετ-ακε.
Καταπληκτικο λοιπον και το ηλεκτρονικο "διχτυ ασφαλειας" , ενα ηλεκτρονικο συστημα που ουσιαστικα σου επιτρεπει να ξεκολλησεις την ουρα οσο ακριβως χρειαζεται, ειτε για προσωπικη ευχαριστηση, ειτε για καλυτερη τοποθετηση στο εσωτερικο της στροφης, χωρις τον φοβο ενδεχομενου λαθους απο υπερβολικο ενθουσιασμο πχ με το πενταλ γκαζιου!
Τελευταιο σταδιο, η πληρης απενεργοποιηση του, σε ενα πολυ ανοιχτο κομματι δρομου, με μεγαλo πλατος και χωρις κανενα αλλο αυτοκινητο να υπαρχει γυρω, εκεινη την στιγμη, περισσοτερο ηθελα να διαπιστωσω ποσο καλυτερα ή χειροτερα θα ειναι να εχεις τον αποκλειστικο ελεγχο στο να ρυθμισεις με γκαζι και τιμονι την εξωτερικη γωνια που θα διαγραφουν αυτα τα σεξυ οπισθια της Carrera S!
Μετα απο δυο-τρεις προσπαθειες μεχρι και με γεματη 2η σχεση στο κιβωτιο, καταφερα να εξοικειωθω στο να προλαβω το ξαφνικο ξεκολλημα της ουρας με αναποδο, μενοντας με γκαζι, διαδικασια η οποια ομολογουμενως απαιτει αμεσες και αποφασιστικες κινησεις συνδυαστικα σε γκαζι-τιμονι, αφενως λογω των υψηλων οριων προσφυσης στα πισω φαρδια ελαστικα, αφετερου και λογω του κοντου μεταξονιου.
Κοντολογις, σε γλυστερο κυριως οδοστρωμα αντιληφθηκα , οτι για καποιον που το επιθυμει, υπαρχει μεν η δυνατοτητα ελεγχομενης πλαγιολισθησης, παραυτα σε τουλαχιστον μετριας ποιοτητας οδοστρωμα και πανω, εφοσον φυσικα το αυτοκινητο φοραει μαχιμα σε προσφυση ελαστικα, στις περισσοτερες περιπτωσεις δεν υπαρχει λογος και νοημα να απενεργοποιησεις το PSM.
Ειναι σε τετοια επιπεδα ακριβειας και αποτελεσματικοτητας ρυθμισμενο, που τελικα σε μια διαδρομη οπως αυτη πχ της Παλαιας Πεντελης-Νεας Μακρης, οποτε ενεργοποιηθει, θα οφειλεται πρωτιστως σε λαθος χειρισμο ή εξαιρετικα γλυστερη επιφανεια.
Σε καθε αλλη περιπτωση, τουλαχιστον σε οτι με αφορα, η διαπιστωση ηταν οτι περισσοτερο σε βοηθαει να κινηθεις ακομα πιο γρηγορα, δινοντας προσθετη αυτοποεποιθηση και αισθηση ασφαλειας σε περιπτωση πχ λαθους δοσολογιας γκαζιου ή χαραξης τροχιας σε στροφη, υπενθυμιζοντας σου παραλληλα με αποφασιστικο φρεναρισμα σε ολους τους τροχους, το οποιο λαθος προκυψει.
Ο δυσκολος αποχωρισμος Η βολτα ειχε φτασει προς το τελος της, βρισκομαστε ηδη στην Λ. Κηφησιας στο υψος του Αμαρουσιου, στα φαναρια πριν την ελαφρως ανηφορικη αριστερη στο κτημα Συγγρος, ενα τελευταιο ανοιγμα με γεματη 3η και με την εκνευριστικα ουδετερη συμπεριφορα, η μαυρη καλλονη, ο "δαιμονας" καταπινει για πλακα και αυτη την στροφη, και ειναι σε πληρη ετοιμοτητα για την καθε επομενη.
Φτασαμε ομως και παλι στα αυτοκινητα του επομενου φαναριου και οι ρυθμοι επρεπε πλεον να πεσουν.
Πατησα το κουμπακι της αναρτησης στην επιλογη "comfort" , απενεργοποιησα την λειτουργια "sport" και ουσιαστικα σχεδον ρολλαραμε στην κινηση με τις πλεον διακριτικες ρυθμισεις.
Τα συναισθηματα ηταν εντονα, το γενικοτερο ξεμπουκωμα του κυκλοφορικου μου
, οι εκκρισεις αδρεναλινης ηταν στα ορια της συγκινησης...
Δεν εχω ξαναδεθει τοσο πολυ και τοσο εντονα με κανενα αλλο αυτοκινητο και το ξερω, για αρκετους δεν θα ηταν το κατα δυναμιν, αντικειμενικο review.
Οι εντυπωσεις ομως καταγραφηκαν με ειλικρινεια, ακριβως οπως αισθανθηκα, και σε επιπεδο οδηγικων χαρακτηριστικων, ειναι ενα αυτοκινητο, οπως ακριβως θα το ηθελα, σε σημειο που δεν με ενδιαφερει ΠΟΣΟ πιο γρηγορος μπορει να ειναι καποιος με οτιδηποτε αλλο, ή ποσο πιο γρηγορα, πιο συγχρονα, πιο ευκολα αυτοκινητα μπορει να εχει βγαλει και η ιδια η φιρμα...
Αυτο ειναι το καλυτερο, το πλεον ολοκληρωμενο, συγχρονο αλλα και πιο αναλογικο σε αισθηση, με τον ιδανικο διπλο χαρακτηρα (για καθε μερα αλλα και για να λυσσας στα βουνα και πιστες...) sportscar που υπαρχει αυτη την στιγμη, για εμενα.
Αποστολε σε ευχαριστω πολυ για ακομη μια φορα...
