Για εμάς που οδηγάμε 50000+ χλμ / χρόνο, υπάρχει κάτι άξιο αναφοράς να συζητάμε ως μειονέκτημα;
Με αυτό το προφίλ χρήσης πολλά, αν μιλάμε για ένα ΙΧ μόνο. Το επόμενο στάδιο για σένα δεν μπορεί να είναι τα βενζινουβρίδια, γιατί έχουν μικρή διαφορά στο κόστος καυσίμου από ένα πετρέλαιο, μάλιστα είναι χειρότερα σε πολλές περιπτώσεις όσο διατηρείται η διαφορά στην τιμή των καυσίμων στα 20 λεπτά. Προφανώς με τόσα χλμ. θεωρητικά σε συμφέρουν τα αμιγώς ηλεκτρικά, απλά δεν υπάρχει ούτε γκάμα, ούτε αυτονομία αυτή τη στιγμή να σε καλύψει, και μάλλον θα αργήσει πολύ ακόμη.
Οπότε,η πιο λογική επιλογή σου είναι το πετρέλαιο, καθότι αυτή τη στιγμή με ένα γέμισμα μπορείς να βγάλεις ασύλληπτα χλμ. σχετικά οικονομικά.
Προφανώς αν αυτά τα χλμ. μοιράζονται σε 2-3 ΙΧ, τότε μπορεί να παίξει στα σοβαρά και άλλη επιλογή.
Η απορία μου είναι, που θα βρούν τόσο πέτρωμα για τις μπαταρίες?
Το (ανομολόγητο) πρόβλημα των Γερμανών και όχι μόνο αυτών με τις μπαταρίες, αλλά και τις σπάνιες γαίες που απαιτούν οι ηλεκτροκινητήρες, είναι ότι όλα αυτά παράγονται ως επί το πλείστον, αν όχι σε αποκλειστικότητα, από Κινέζικες, ιαπωνικές και κορεάτικες εταιρείες, οι οποίες πέρα του γεγονότος ότι έχουν τα ορυχεία, είναι και 10-20 χρόνια μπροστά στις αντίστοιχες έρευνες και στο manufacturing. Όταν αυτοί, μαζί με τους αμερικανοί, επένδυαν μαζικά σε αυτή την κατεύθυνση, κάποια στιγμή νομοτελειακά θα ερχόταν η ώρα που θα είχαν πλεονέκτημα στην αγορά. Ε, ήρθε αυτή η ώρα.
Τα έγραφα πριν 10 χρόνια στο ακατανόμαστο και είχα 'κοντραριστεί' τότε με τον Χρήστο Δήμου.
Ένα δεύτερο πρόβλημα, και αυτό αφορά όλους τους κατασκευαστές, ιδιαίτερα αυτούς με τα φτηνά αμαξάκια, είναι το συνεπαγόμενο κόστος των νέων αυτών τεχνολογιών. Γιατί αυτός που δίνει 12 χιλ ευρώ για ένα καινούργιο μπρίκι, δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να δώσει και 15. Αυτή είναι και η βασική εμπορική διαφορά της Φίατ από την Πόρσε.