Γενικά αυτοκινητιστικά θέματα
Άβαταρ μέλους
By JimClark
#469115 Του χρωστάω.

Μια τριλογία + + στον Τιράντα, ένα σύνολο από άψυχα σίδερα, πλαστικά, υγρά και καλώδια, που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μου, με εξωτερίκευσαν, μου έδειξαν εναλλακτικούς τρόπους ζωής / αντιμετώπισης καταστάσεων. Με έφεραν εδώ που είμαι.

Που με έμαθαν να κοιτάω μακρυά, διαφορετικά...
Εικόνα

Τι; Ένα αμάξι; Έλα τώρα, πάμε καλά; Ένα αμάξι να συντελέσει σε όλα αυτά; Σοβαρέψου, Άσε μας...

Ναι, ένα αμάξι.

Για αυτό και είμαστε petrolheads, κύριοι. Είτε μας εκφράζει η ταχύτητα, η επιτάχυνση, η χλιδή, η ευμεταβλητότητα, το κράτημα, οι ρεπρίζ, οι χώροι, η οικονομία, η αξιοπιστία, το connoisseurιλίκι ή το κρεβαταμπίλιτυ... σχετιζόμαστε με αυτό που αγαπάμε ή μπορούμε να οδηγάμε, είτε είναι ένα "dedicated" track day όπλο, είτε το pussy wagon, είτε το αμάξι που έχουμε τώρα και θα θέλαμε ένα άλλο, είτε ο Α-Β τίμιος κουβαλητής που θα μας βγάλει για χρόνια ασπροπρόσωπους για τα προς το ζην, είτε αυτό που ονειρευόμαστε ότι θα αγοράσουμε σύντομα ή κάποτε... Αν το νιώθετε, είσαστε στο σωστό σημείο. "Bear with me"...

Άτομα που με είχαν γνωρίσει σε μικρότερη ηλικία π.χ. στα φοιτητικά μου και νωρίτερα, θα συνόψιζαν σε ένα ένα άτομο "κλειστό" σε συμπεριφορά και επιλογές, διστακτικό, με λίγες τολμηρές επιλογές, αποφασιστικό μεν αλλά ως επι τω πλείστω στατικό και μη εξωτερικευμένο.

Η κτήση του αυτοκίνητου, ως μέσο μεταφοράς αρχικά, αλλά και διαφυγής, εξερεύνησης και επιδίωξης συνετέλεσε στη μεταβολή. Χημεία; Δεν ξέρω. Αν κ είχα γράψει "158" στις πανελλήνιες, δεν έχω καταλάβει, αλλά κάτι μυρίζομαι...

Long term, το όφελος για εμένα ήταν ασύγκριτο. Ευεργετικό. Το όφελος για τον εξωτερικό παρατηρητή, ήταν (και είναι) η γνωριμία με το άγνωστο, με το διαφορετικό, η έξη στην απόφαση του να δεις κάτι διαφορετικά και με εναλλακτικό τρόπο, η τάση να το καταφέρεις μόνος σου.

Εικόνα

Μέσα από τα πάμπολλα ταξίδια, άπειρες (οκ όχι άπειρες, αλλά αυτή τη στιγμή 37.433 φωτογραφίες ταξιδίων σε μέρη άγνωστα και "εκτός έδρας" στο αρχείο μου, aka => "βουνά και λαγκάδια" vol 1 & 2) και έπειτα το «στήσιμο» και η παρουσίαση των "ιδανικών διαδρομών" μιας απόπειρας παρουσίασης του τι και πώς επιτυγχάνω οδηγώντας σε μέρη μακρυνά, όμορφα εναλλακτικά, προσπάθησα να αναδείξω το τόλμημα (είτε εύκολο, είτε περιπέτεια) του διαφορετικού, που θα είχε στο τέλος της ημέρας, αλλά και χρόνια μετά, να σου θυμίσει τι είδες, τι κέρδισες, τι κατάφερες. Όσο μακρυά και να έφτασες, όποιος και να είσαι.

Τι; Όλα αυτά με ένα «Τζιπ»; 4x4; Πολυμορφικό; Όχι. Έπαιξε μια δεκαετία αντισυμβατική. Οργώσαμε μαζί τη ραχοκοκαλιά της Ελλάδας (σόρρυ που έχω μια δυσανεξία με τα πλοία και τα νησιά μας) με ένα μικρό όχημα που «προοριζόταν» για wannabe track day car (;), για ανοίγματα γκαζώματος στο 3ο κορνάρισμα (;), που ήταν σκόλωμπας (;) στα σαξό και ραλύ της εποχής (που δεν ήταν, με τίποτα) και έπειτα έτρωγε ξύλο από όλα τα τουρμπισμένα λιγότερων κυβικών, που από ένα σημείο κ μετά κρίθηκε οτι ήτο κριτήριο πολυτελούς διαβίωσης τη στιγμή που δεν πουλιόταν για ούτε 2000 ευρώ σε καλή μέρα.

Τι καταφέραμε;

Εικόνα

394976 χιλιόμετρα, πολλά εκ των οποίων "που με βια μετρούσαν τη γη", πολλά ταριφάδικα σπίτι δουλειά, πολλά για να ξεχάσω, πολλά για να θυμηθώ.

Γνωρίσαμε άτομα, φίλους εγκάρδιους που ανά πάσα στιγμή μπορούμε να βρούμε και να εμπιστευτούμε τα σώψυχά μας.

-Άλλους τους θυμόμαστε, γιατί έχουμε καιρό να μιλήσουμε. (Πού σαι ρε Φαράντο)
-Άλλους τους θυμόμαστε, γιατί πήγαμε στρατό μαζί και ροβολήσαμε κάμποσα χλμ (Πού σαι ρε Δροσάτε)
-Άλλους τους θυμόμαστε, γιατί είναι εκεί διαθέσιμοι, αύριο κιόλας, ας είναι από Κέρκυρα / Θεσ/νίκη / Πάπιγκο / Ριζό (Πέλλας, όχι Θεσπρωτίας!!) να ρίξουν μια 1000άρα χλμ ως άξιοι συνοδηγοί καλής παρέας, με οποιοδήποτε όχημα (πού σαστε Χρήστο "Σκάστρα" / Αλέξανδρε "ψυχολόγε" / Δημήτρη λάτρη της Τύμφης / Ιάκωβε φίλε και αδερφέ...)
-Άλλους τους θυμόμαστε, γιατί δυστυχώς δε μπορούν να σηκώσουν το τηλεφωνο και έχουν πάει σε ένα τόπο πιο μακρυνό που ας αργήσω να "μελετήσω" (Α ρε Κώστα, 212 Βενσερέμος!, ναι, εδώ είμαστε, "κλαίμε" τους κουβάδες μας...)

Εικόνα

-Άλλους τους θυμόμαστε, γιατί μια μέρα με ένα μπλε χαμηλό, φτιαγμένο, φασαριόζικο, αξιολάτρευτο 206άρι ακουγόμασταν στη Ζήρεια και στη Στυμφαλία, τρομάζοντας συνοδηγούς (Θύμιοοοοο!!) στις δεξιές κοφτές στροφές και ως εκ τούτου, αποφασίσαμε χρόνια αργότερα να τον κάνουμε νονό (Πού σαι ρε Κωστή Sinanai με 1 στα 1 post εδώ σβησμένο) της μικρής (ένα παγωμένο μεσημέρι με -11 στο Χορτιάτη, μπαίνοντας με χειρόφρενα στο προαύλιο του Αη Γιώργη)

Εικόνα

Ω θεοί, τι έκανα….

Πήρα απόφαση να αγοράσω ένα Fiesta ST ένα βροχερό πρωινό του Γενάρη του '08, κοντά 10 χρόνια πριν, και το πήγα (ή με πήγε) σε κάθε απίστευτη γωνιά της Ελλάδας...

Εικόνα

Και πραγματικά, ισως κυλάει ένα νοερό δάκρυ αυτή τη στιγμή, λυπάμαι που η ιστορία γράφεται στον παρατατικό / αόριστο, γιατί το είχα ως μικρό σκοπό ζωής, να πιάσω το 1.000.000 χλμ με το αμάξι αυτό κι ας το είχα μια ζωή. Αλλά δε μου επέτρεψαν τα «οικονομικά», οι «συνθήκες», η κοινή λογική του οικογενειάρχη, τα επιβεβλημένα φορολογικά του κράτους, η κοινή λογική. Πολλοί φώναζαν ότι «και πολύ κράτησε» η όλη ιστορία. Ότι έπρεπε να το ξεφορτωθώ από χρόνια πριν. Εγώ πάλι το τράβηξα όσο μπορούσα. Με πάθος.

Και ακόμα και τώρα, σε ανύποπτο χρόνο, δέχομαι κάποια e mails, μυνήματα, του στυλ «ρε μπαγάσα, πέρασες από το χωριό μου σε αυτή τη φώτο» ή «αυτό είναι το σπίτι το πατρικό ή του παππού μου» ή σαν το φέρνει η κουβέντα μου με εντελώς άγνωστα άτομα, μου φανερώνουν από ποιο χωριό κρατάει η σκούφια τους, στην παρά άλλη άκρη της Ελλάδας και όχι μόνο έχω πάει 2-3-4 φορές, αλλά θα έχω και μια ιστορία να πω, ποιο χωριό είναι δίπλα και από το πουθενά σκάνε ένα «απίστευτο» χαμόγελο εκεί που δεν το περιμέναν.

Εικόνα

Ένας φίλος, ο διευθυντής του καταστήματος που εργάζομαι αυτή τη στιγμή, είπε ότι θα μπορούσα αυτά τα ταξίδια επιτυχώς να κάνω και με ένα Smart. Εγώ θα έλεγα, ακόμα και με ένα ποδήλατο (Η Άλλη Ελλάδα, άπειρο respect στους ποδηλάτες του εγχειρήματος). Το όχημα που ήταν kismet να με πάει από το Ορμένιο ως τη Σαγιάδα και από το Ταίναρο ως δεν ξέρω πού (με πολλή Πίνδο, Άγραφα, Κράβαρα και Τζουμέρκα ενδιάμεσα) ήταν ο Τιράντας. Και για αυτόν θα σας γράψω ακόμα κάτι λίγα...

Εικόνα

Το αμάξι που πήρα το μακρυνό 2008, δεύτερο χέρι (από ένα παλληκάρι από την Άρτα, που προσπάθησα να επικοινωνήσω μαζί του, αλλά ήταν οδηγός φορτηγού στο εξωτερικό και ήταν δύσκολο να τον πετύχω) την ιστορία του οποίου παραθέτω εδώ σαν λινκ, αλλά θα μου επιτρέψετε να εμπλουτίσω στο επόμενο ποστ, για να υπάρχει σε αυτό το φόρουμ η οριστική "απόδοση τιμής γνωριμίας", πριν ακολουθήσουν κάποια εκτενή φωτογραφικά αφιερώματα, από τα 3++ (κατά το c++) στάδια της συμβίωσής μας:

1. Ανακάλυψη
2. Εμπειρία
3. Ωρίμανση

Θέλει κόπο και χρόνο για να μη γίνω κουραστικός, οπότε λίγο υπομονή.

:s_drinks

Εικόνα

-Γνωστό και μεγάλο ΥΓ: Τώρα τον έχει ο Γιάννης, σε extreme δίαιτα που θα ζήλευε ο Γκεάκος, (ο Γιώργος please, εντάξει; ), σε μονοπάτια που αγωνιώ και αδημονώ ψιλοδακρυσμένα απο χαράς να δω κάποια μέρα. Λυπάμαι που δεν είναι 10 μέτρα πίσω μου στο πάρκιν, αλλά και με χαροποιεί ταυτόχρονα. Σαντεφρόιντε στα καλύτερά της.

-Άγνωστο και μεγάλο ΥΓ: Ψήνεται η αγορά ενός νέου αμαξιού, που θα συνεχίσει το δρόμο που χάραξε και προσπάθησε επιτυχώς ο Τιράντας και τα ερχόμενα χρόνια θα πάει σε πατήματα που λίγο πολύ ήταν "ασύμφορο" ή αντισυμβατικό να φτάσει ο Τιράντας, με συνοδηγούς φίλους αλλά και τη νέα γενιά, αν το επιθυμεί. Μείνετε συντονισμένοι.

Εικόνα

Εικόνα

Κι αν δεν ήταν ταίριασμα αυτό, από τα λίγα. Σ' αγαπώ
Εικόνα

("ανοίξτε μάτια, δείτε". Οι λωρίδες συνεχίζουν προοπτικά στις λωρίδες του δρόμου...)

Μου επιτρέπετε και το Soundtrack του post

.. και τ' αστρο της αυγής,
Ο κοσμογυριστής,
Λέει κάποια μέρα εδώ, θα ξαναρθεις...
Άβαταρ μέλους
By dimviii
#469116 ρε Ξιμ ......δεν ξερω αν οι φωτογραφιες ειναι πιο ομορφες απο τα γραπτα σου. :s_howdy
Άβαταρ μέλους
By kyr80
#469134 Δεν μπορώ να το περιγράψω κομψά....

Ξενοφών..... ΓΑΜΙΣΕΣ
Άβαταρ μέλους
By Obelix
#469139 Ξενοφών φοβερό ποστ όπως όλα σου φυσικά, ελπίζω κάποια στιγμή να ακούσω τις ιστορίες σου από κοντά.

Υγ Την ίδια δυσανεξία έχω κι εγώ στα καράβια.
Υγ2 Το 206 του Κωστή θεωρώ ότι ήταν από τα καλύτερα 206 και το ζαχάρωνα όταν το πούλαγε αλλά δεν βγαίναν τα κουκιά.

< Note >
Άβαταρ μέλους
By blinkys
#469142 Ξίφ άλλαξε τίτλο φίλε. Η ουσία είναι ιστορίες του τιράντα ΜΕ τον Ξενοφών.

Θέλω μέρες να στο πω αλλά δεν ξέρω πως. Κάνεις ένα λάθος. Τα αυτοκίνητα δεν έχουν ψυχή φίλε. Κάποιοι "πυροβολημένοι" τους δανείζουν κομμάτι από τη δικιά τους. Ο Ξενοφώντας που εσύ νομίζεις ότι ο τιράντας ¨ξεκλείδωσε" εκεί ήταν ανέκαθεν.

Χωρίς εσένα ο τιράντας θα ήταν ένα ακόμα Φιέστα (και θα το έπαιρνα και με λιγότερα χιλιόμετρα :lol: ). Η φάση είναι σαν τις φώτο σου. Έχω περάσει πολλές φορές από μέρη που έχεις φωτογραφίσει. Ποτέ όμως δεν τα είδα με τον τρόπο που παρουσιάστηκαν μέσα από το φακό σου. Εκεί υπάρχει η δικιά σου ματιά που φυσικά διαφέρει από τη δικιά μου. Ο τιράντας λοιπόν δεν ήταν τίποτε περισσότερο για σένα από ένας ακόμα φακός. Μια φωτογραφική μηχανή που σου επέτρεψε να ζουμάρεις σε διάφορα μέρη. Η δικιά σου ματιά όμως είναι όλο το ζουμί. Και είμαι σίγουρος ότι με οποιαδήποτε φωτογραφική στα χέρια το ίδιο καλές φώτο θα έβγαζες.

Στο δικό μου εγωκεντρικό σύμπαν, ο άνθρωπος είναι σημαντικότερος από οποιοδήποτε μηχάνημα. Και ο άνθρωπος Ξενοφών είναι που έκανε τον τιράντα ξεχωριστό και όχι το αντίστροφο.
Άβαταρ μέλους
By dimviii
#469147
blinkys έγραψε: Και ο άνθρωπος Ξενοφών είναι που έκανε τον τιράντα ξεχωριστό και όχι το αντίστροφο.


:s_yes
Άβαταρ μέλους
By PeterPan
#469149
dimviii έγραψε:
blinkys έγραψε: Και ο άνθρωπος Ξενοφών είναι που έκανε τον τιράντα ξεχωριστό και όχι το αντίστροφο.


:s_yes

+1000
Το έχουμε ξαναπεί πως όλα αυτά είναι λαμαρίνες... ακόμη κ τα αμάξια που πήραν πρωταθλήματα ο σουμάχερ, ο σένα κτλ. Γιατί πολύ απλά οι ίδιοι τα έκαναν να ξεχωρίσουν ως οδηγοί...

Το ίδιο κ με τον τιράντα. Εσύ τον πήγες εκεί που τον πήγες, εσύ σταματούσες για να ποζάρει στον φακό κτλ. Κ εμείς ταξιδεύουμε αλλά προσωπικά εγώ πολύ σπάνια θα σταματήσω το ταξίδι για να κατεβώ, να περπατήσω 300 μέτρα για να βγάζω την τέλεια πόζα. Κ αυτή την πόζα τη σμιλεύεις εσύ, την φέρνεις στα μέτρα που θέλεις, όχι ο τιράντας...

Είμαι σίγουρος ότι όποιο αμάξι κ να πάρεις , πάλι τιράντα θα τον κάνεις. Γι αυτό μη σκας κ στενοχωριέσαι τόσο...


< >
Άβαταρ μέλους
By markvag
#469167 Ξενοφών, πολύ απλά: :inlove:

Ελπίζω να τα λέμε και από κοντά! :inlove:


Και, όπως λένε και στο χωριό μου: Σε άλλα με υγεία! :metalo:
Άβαταρ μέλους
By 21 quadra
#469190
blinkys έγραψε:Ξίφ άλλαξε τίτλο φίλε. Η ουσία είναι ιστορίες του τιράντα ΜΕ τον Ξενοφών.

Θέλω μέρες να στο πω αλλά δεν ξέρω πως. Κάνεις ένα λάθος. Τα αυτοκίνητα δεν έχουν ψυχή φίλε. Κάποιοι "πυροβολημένοι" τους δανείζουν κομμάτι από τη δικιά τους. Ο Ξενοφώντας που εσύ νομίζεις ότι ο τιράντας ¨ξεκλείδωσε" εκεί ήταν ανέκαθεν.

Χωρίς εσένα ο τιράντας θα ήταν ένα ακόμα Φιέστα (και θα το έπαιρνα και με λιγότερα χιλιόμετρα :lol: ). Η φάση είναι σαν τις φώτο σου. Έχω περάσει πολλές φορές από μέρη που έχεις φωτογραφίσει. Ποτέ όμως δεν τα είδα με τον τρόπο που παρουσιάστηκαν μέσα από το φακό σου. Εκεί υπάρχει η δικιά σου ματιά που φυσικά διαφέρει από τη δικιά μου. Ο τιράντας λοιπόν δεν ήταν τίποτε περισσότερο για σένα από ένας ακόμα φακός. Μια φωτογραφική μηχανή που σου επέτρεψε να ζουμάρεις σε διάφορα μέρη. Η δικιά σου ματιά όμως είναι όλο το ζουμί. Και είμαι σίγουρος ότι με οποιαδήποτε φωτογραφική στα χέρια το ίδιο καλές φώτο θα έβγαζες.

Στο δικό μου εγωκεντρικό σύμπαν, ο άνθρωπος είναι σημαντικότερος από οποιοδήποτε μηχάνημα. Και ο άνθρωπος Ξενοφών είναι που έκανε τον τιράντα ξεχωριστό και όχι το αντίστροφο.


Δεν έχεις καθόλου άδικο, όλοι μας είμαστε κάπου και λείπει το μέσον που είναι η αφορμή για να πάμε κάπου αλλού, για τον Ξενοφώντα το μέσο και η αφορμή ήταν το Φιέστα στο οποίο μεταλαμπαδεύτηκε η ανάγκη του, η ανάσα του, η ψυχή του, το κέρδος είναι ότι το μέσο αποδείχθηκε σωστό και τον μετάφερε σε άλλα μονοπάτια, το ξέρει καλά ότι είναι όλα σίδερα, το είπε άλλωστε, μόνο που εκεί μέσα βρήκε ζεστό και φιλόξενο καταφύγιο και φώλιασε η ψυχή του, βρήκε την αγαλλίαση που χρειαζόταν για να κάνει τα βήματα που του έλειπαν.

Τον καταλαβαίνω απόλυτα, όλοι μας χρειαζόμαστε το μέσο για να πάμε παρακάτω, ο Ξ το βρήκε και κυρίως το συνειδητοποίησε, όλοι μας το έχουμε βρεί, άλλοτε συνειδητά και άλλοτε όχι, ο Ξ ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα όπως είπε, για τα επόμενα σταθερά του πατήματα, ας του ευχηθούμε να είναι και αυτά το ίδιο πετυχημένα και ας είναι ο Τιράντας του Νο 2 το ίδιο επιτυχής με τον προκάτοχό του.

Περιμένουμε τα νέα λοιπόν.
Άβαταρ μέλους
By Andreasdik
#469205 Δε σε γνωρίζω Ξενοφώντα, αλλά το post σου είναι υπέροχο.

Τόσο αγάπη για το αυτοκίνητο σπάνια συναντάς.

Να είσαι καλά, να τα κάνεις 3.000.000 τα χιλιόμετρα με την επόμενη αγάπη σου και τη νέα γενιά που γράφεις.
Άβαταρ μέλους
By kovathe
#469221 Ξενοφών είσαι μοναδικός ρε φίλε.
Σε χαίρομαι πολύ. Να σαι καλά να γυρνάς παντού και να πηγαίνεις στα χωριά μας.

< >
Άβαταρ μέλους
By Nikos!
#469234 Ξενοφών, οι φωτογραφίες σου θα μπορούσαν άνετα να πάρουν βραβείο σε διαγωνισμό.

Ανυπομονώ να διαβάσω νέες ιστορίες, με νέο όχημα.

Νομίζω θα σου ταίριαζε κάποιο Clio RS.

Σκέψου το μέλλον να ξεπεράσεις το παρελθόν. :)

< >