mirage έγραψε:Και κάτι διαφορετικό αλλά πάντα ηλεκτρικό
https://fuelcellsworks.com/news/hydroge ... akthrough/
Πολύ φιλόδοξα νούμερα βλέπω για τον αριθμό των οχημάτων, αλλά δεν αναφέρει κάτι συγκεκριμένο για το δίκτυο ανεφοδιασμού. Αυτή τη στιγμή τα 2 μεγαλύτερα εμπόδια είναι το κόστος των αυτοκινήτων και η ύπαρξη σταθμών ανεφοδιασμού, που και στις 2 περιπτώσεις υστερούν κατά πολύ σε σχέση με τα ηλεκτρικά.
Αναφορικά με το κόστος (των ΙΧ, για τα επαγγελματικά οχήματα δεν γνωρίζω), τα μόνα υδρογονοκίνητα που υπάρχουν διαθέσιμα στην αγορά είναι το Toyota Mirai Hyundai Nexo (που αντικαθιστά το προηγούμενο ix35 FCEV), και τα 2 κοστίζουν περίπου 75000€ τελική τιμή (μαζί με την επιδότηση). Το μεγαλύτερο μέρος του κόστους είναι το fuel cell stack, οι τιμές τους είναι Περιθώριο για τη μείωση του (στις κυψέλες PEM που είναι η πιο υποσχόμενη τεχνολογία) είναι η αύξηση της απόδοσης των καταλυτών (ώστε να χρησιμοποιούν λιγότερη πλατίνα) και η προστασία της μεμβράνης από CO poisoning.
Για τον ανεφοδιασμό, ενώ η διαδικασία αυτή καθεαυτή είναι πολύ πιο απλή σε σχέση με τα ηλεκτρικά (και ως "εμπειρία" και ως απαιτούμενος χρόνος είναι περίπου σαν να γεμίζεις ένα κοινό αμάξι με αέριο), υπάρχουν ακόμα ελάχιστα υδρογονάδικα. Λχ. αυτό είναι ολόκληρο το δίκτυο στο νησί:
https://www.hyundai.co.uk/new-cars/nexo ... g-stations
Ένα από αυτά είναι εδώ στην πόλη (θα ποστάρω κάποια στιγμή φωτογραφίες από μέσα) και υποστηρίζει το στόλο των λεωφορείων που κυκλοφορούν (10 στους δρόμους εδώ και 4 χρόνια, πρόσφατα έγινε παραγγελία για άλλα 5):
Το Nexo τώρα, κάει περίπου 1kg H2 / 100Km και έχει αυτονομία 600-650 Km. Ξεκινώντας από εδώ προς τα νότια, σε βγάζει (κάπως οριακά) στο επόμενο σταθμό στο Rotherham.
Anonymous Founder έγραψε:Πολύ ενδιαφέρον, παραμένει πάντως ένα ζήτημα η παραγωγή υδρογόνου, καθώς χρειάζεται πολύ ρεύμα για να παραχθεί.
Ίσως θα ήταν μια λύση βέβαια να το παράγεις με ανεμογενήτριες, για να "διορθώνεις" λίγο την στοχαστική και ασταθή παραγωγή τους, δηλαδή όταν έχεις περίσσια.
H πιο φτηνή (και διαδεδομένη) μέθοδος παραγωγής υδρογόνου είναι το steam reforming μεθανίου, που προφανώς δεν είναι πράσινη λύση. Στη πράξη χρησιμοπούμε ηλεκτρόλυση νερού, με απόδοση στην εδώ υλοποίηση κάπου 60kWh/kg Η2 + άλλη 1kWh/kg για τη συμπίεση (η υγροποίηση είναι άλλη, πολύ πιο ακριβή ιστορία). Ένα από τα πλεονεκτήματα του υδρογόνου είναι αυτό που αναφέρεις, αντί να έχεις curtailment των ΑΠΕ όταν δεν υπάρχει επαρκής ζήτηση, φτιάχνεις υδρογόνο για όταν το χρειαστείς έπειτα. Όσο για το απαιτούμενο ρεύμα, όντως είναι πολύ αλλά ένας σταθμός στην εθνική με 5-10 Tesla superchargers άνετα ξεπερνάει τη κατανάλωση αν το συγκρίνεις. Και έχεις επιπλέον ζητήματα με surge pricing κλπ.