Στην Ελλάδα υπάρχει πρωτάθλημα Βορείου Ελλάδος και υπάρχει και η σκέψη για πανελλήνιο αν υπάρξει ενδιαφέρον. Μάλιστα παλιότερα υπήρχαν ραλλύ που η πρώτη ειδική ήταν δεξιοτεχνία.
ΚΑΝΟΝΕΣ:
Δικαίωμα συμμετοχής έχει οποιοσδήποτε διαθέτει δίπλωμα οδήγησης. Ο οδηγός υποχρεωτικά πρέπει να φοράει κράνος και ζώνη ασφαλείας και το αυτοκίνητο να διαθέτει ένα πυροσβεστήρα εύκολα προσβάσιμο και στερεωμένο καλά. Οι μετατροπές στο αυτοκίνητο είναι ελεύθερες όπως και τα ελαστικά με εξαίρεση τις ρεζέρβες (φέτος άλλαξε ο κανονισμός και κάποιες επιτρέπονται αν αναγράφουν πάνω DOT) και τα ελαστικά σλικ ή όσα αναγράφουν πάνω for race use only.
Τα αυτοκίνητα χωρίζονται σε 3 κλάσεις με βάση το μεταξόνιο τους .
Κλαση Α : Αυτοκίνητα με μεταξόνιο έως 2,40 μ.
Κλάση Β: Αυτοκίνητα με μεταξόνιο 2,40-2,50μ.
Κλάση Γ: Αυτοκίνητα με μεταξόνιο μεγαλύτερο από 2,50μ.
Τα αυτοκίνητα μετριούνται πριν από κάθε αγώνα.
Υπάρχει επίσης ξεχωριστή κατηγορία για φορτηγάκια (κλάση Δ) και είθισται οι γυναικείες συμμετοχές να έχουν δική τους χωριστή κατάταξη. Επίσης μπορεί να δοθεί κύπελλο και στον καλύτερο χρόνο της ημέρας όπως και στους τρεις πρώτους τοπικούς οδηγούς. Συνήθως ο κάθε αγώνας έχει 2-3 σκέλη και ο κάθε οδηγός κρατάει τον καλύτερο του χρόνο.
Για τη συμμετοχή απαιτείται αγωνιστική λισανς. Υπάρχει η δυνατότητα είτε κάποιος να βγάλει ετήσια, με διάρκεια ενός χρόνου όπως λέει και το όνομα της, είτε ημερήσια. Το κόστος για την ημερήσια λισανς είναι συνήθως μέσα στο παράβολο συμμετοχής το οποίο κυμαίνεται από 50-70 ευρώ (για φέτος τουλάχιστον). Επίσης σε αυτό το ποσό συμπεριλαμβάνεται και η ασφάλιση οδηγού και αυτοκινήτου για τη συγκεκριμένη ημέρα και μόνο για τον αγώνα. Για να βγάλει κάποιος λισανς, είτε ημερήσια είτε ετήσια πρέπει να είναι μέλος σε κάποια λέσχη. Μεγάλη προσοχή θέλει για όσους δηλώνουν για πρώτη φορά συμμετοχή σε αγώνα. Αν δεν είσαι ήδη μέλος σε κάποια λέσχη, με τη συμμετοχή στον αγώνα γίνεσαι αυτόματα μέλος της λέσχης που τον διοργανώνει. Και αν αργότερα θες εσύ να γίνεις μέλος άλλης λέσχης υπάρχει δυνατότητα μεταγραφής σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Τέλος οι λέσχες είναι υποχρεωμένες αρκετό διάστημα πριν τον αγώνα να δημοσιοποιήσουν σχεδιάγραμμα της διαδρομής (συνήθως ένα μήνα πριν την ημερομηνία του αγώνα).
ΠΟΙΝΕΣ:
Οι ποινές έχουν να κάνουν είτε με την επαφή με κάποιο εμπόδιο είτε με λανθασμένη εκτέλεση της διαδρομής. Σε περιπτωση επαφής με εμπόδιο υπάρχει ποινή χρόνου ενώ αν κάποιος κάνει λάθος στη διαδρομή θεωρείται κακή εκτέλεση και δεν προσμετράει ο χρόνος του στο τελικό αποτέλεσμα. Προσοχή. Κάποια λάθη στη διαδρομή όπως πχ οι περισσότερες περιστροφές γύρω από ένα βαρέλι δε θεωρούνται κακή εκτέλεση γιατί προσθέτουν χρόνο στον αγωνιζόμενο.
ΓΕΝΙΚΑ:
Η δεξιοτεχνία είναι μια μορφή αγώνα με κρύα ελαστικά σε γνωστή διαδρομή. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο οδήγός θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός και ακριβής στις κινήσεις του. Επίσης η διαδρομή είναι μεν γνωστή αλλά το να έχεις δει τη διαδρομή απέχει πολύ από το να την κάνεις. Συνήθως η διαδρομή είναι αρκετά κλειστή και δεν συγχωρεί λάθη. Το γεγονός ότι συνήθως διοργανώνεται σε κάποιο πάρκινγκ ή κάτι αντίστοιχο το κάνει ακόμα πιο δύσκολο γιατί δεν διαθέτουν την καλύτερη ποιότητα ασφάλτου η οποία συνήθως είναι και αρκετά σκονισμένη.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ:
Από την εμπειρία μου μπορώ να σας πω ότι δεν χρειάζεται να διαθέτετε κάποιο ακριβό σπορ μοντέλο για να συμμετάσχετε σε τέτοιου είδους αγώνες. Ναι μεν το αυτοκίνητο καταπονείται αρκετά, αλλά οι μόνες ζημιές που έχω δει έχουν να κάνουν είτε με πλημμελή συντήρηση είτε με εκτεταμένες μετατροπές. Η πιο συνηθισμένη ζημιά είναι σε FWD με μπλοκέ διαφορικό που δεν αντέχουν την πίεση τα ημιαξόνια. Η δεύτερη πιο συνηθισμένη είναι η υπερθέρμανση σε παλιά αυτοκίνητα όμως με άγνωστο ιστορικό συντήρησης. Ένα καλοσυντηρημένο αυτοκίνητο δύσκολα να παρουσιάσει κάποιο πρόβλημα. Βέβαια μιλάμε για αγώνα, έστω και απλής μορφής οπότε το ρίσκο πάντοτε υπάρχει.
ΧΡΗΣΙΜΑ TIPS:
1.) Θα χρειαστείτε ένα σετ ελαστικών. Ανάλογα το αυτοκίνητο ποικίλλουν και οι απαιτήσεις. Ο σκοπός είναι να μπορεί να γυρίσει το πίσω μέρος του αυτοκινήτου για να σας βοηθήσει να ελιχθείτε ανάμεσα στα εμπόδια. Οι συνήθεις επιλογές είναι οι εξής :
Καλά ελαστικά μπροστά (ανεξάρτητα από το που είναι η κίνηση στο αυτοκίνητο)
Φαγωμένα ελαστικά πισω (fwd και αδύναμα rwd)
Καλά ελαστικά πίσω (δυνατά rwd)
Ειδικά στα fwd ένα χρήσιμο tip είναι να φουσκώσετε τα πίσω ελαστικά όσο περισσότερο μπορείτε.
Έχουν υπάρξει και συμμετοχές με τετρακίνητα αλλά η αλήθεια είναι ότι η φύση του αγώνα δεν τα ευνοεί.
2.)Ο μεγαλύτερος σας σύμμαχος είναι το χειρόφρενο. Τα αυτοκίνητα με ταμπούρα πίσω έχουν πλεονέκτημα εδώ εκτός και αν κάποιος διαθέτει υδραυλικό χειρόφρενο. Συνήθως η διαδρομή είναι τέτοια που είναι σχεδόν αδύνατο να "οδηγηθεί", δηλαδή να την ολοκληρώσει κάποιος χωρίς να χρειαστεί να γλυστρίσει το πίσω μέρος του αυτοκίνητου.
3.)Επειδή ακριβώς θέλουμε το αυτοκίνητο να μπορεί να γυρίσει εύκολα το πίσω μέρος, οι περισσότεροι επιλέγουν να αφαιρέσουν τα πίσω καθίσματα, την ρεζέρβα κτλ. Μια δουλειά σχετικά εύκολη και ανώδυνη.
4.)To στήσιμο του αυτοκινήτου είναι το σημαντικότερο και δυστυχώς το κομμάτι που ακόμα και αγωνιζόμενοι με χρόνια εμπειρία αγνοούν επιδεικτικά. Εδώ χρειάζεται αρκετό ψάξιμο και εμπειρία οπότε θα έλεγα ότι ενδιαφέρει μόνο όποιον έχει σκοπό να ασχοληθεί σοβαρά και όχι κάποιον χομπίστα. Υπ όψην πως ότι δουλεύει στο δρόμο δεν δουλεύει απαραίτητα και στη δεξιοτεχνία και το αντίστροφο. Σαν γενικό κανόνα θα αναφέρω μόνο ότι θέλουμε το πίσω μέρος να είναι σκληρότερο από το μπροστά.
Τελειώνω εδώ το πρώτο μέρος γιατί ήδη βγήκε σεντόνι και συνεχίζω σε επόμενο ποστ με λίγες περισσότερες λεπτομέρειες.