1.Τη δυναμική της φρέσκιας γόμας και νόμισε ότι άντε να πάνε τα 5" στα 3". To out lap του Χάμιλτον με κόκκινα ήταν 1.34.851 και κυνηγούσε undercut. Με κίτρινα και ελαφρύτερος τον περίμεναν φαντάζομαι κάπου εκεί. Έκανε 1.33.528 (το FL του) ενώ ο τελευταίος γύρος του Φέτελ πριν μπει ήταν 1.36.827! Οι γύροι εισόδου και εξόδου ήταν σχεδόν ίδιοι. 3.3" χασούρα!
2. Τη δυσκολία ζεστάματος των κίτρινων. Ο Χάμιλτον με το FL του έφερε σε θερμοκρασία λειτουργίας τα κίτρινα, ενώ ο Φέτελ είχε κρύα. Και με αμυντική στάση και γραμμή άργησε ακόμα περισσότερο να τα ζεστάνει στο κρίσιμο σημείο.
3. Τη διαφορά δυναμικότητας και την ευκολία προσπεράσματος στον Μπότα. Τον πέρασε αν και σε μάχη ο Φέτελ σα σταματημένος. Υποθέτω ότι δεν έβαζαν μέσα τον Φέτελ για να μη φάει μπλοκάρισμα από τον Μπότα, αλλά τέτοια περίπτωση φάνηκε πως δεν υπήρχε
4. Τη δύναμη του DRS στη στροφή 4 λόγω των δυνατών ανέμων. Ανηφόρα με κόντρα άνεμο, σημαίνει ότι το λιγότερο φτερό δίνει ακόμα πιο μεγάλο πλεονέκτημα από ότι είχε αρχικά υπολογιστεί, φάνηκε αυτό και στη μάχη του Σάινθ με τον Μαξ.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με την ανωριμότητα του Φέτελ και το κακό πιτγουολ που δεν του είπαν πως ακόμα και να το φας, στην πορεία θα τον ξαναπεράσεις. Ο Λεκλέρκ (το ξαναλέω) ήταν 8-9 δέκατα ταχύτερος. Ο Φέτελ με τριπλό DRS δεν μπορούσε να επανέλθει; Σαφώς και μπορούσε.