Forum για τη Formula 1

Θα αφήσει ιστορια στην Φ1?

14
19%
14
19%
5
7%
5
7%
16
22%
16
22%
2
3%
2
3%
Άβαταρ μέλους
By George_Prix
#742277 Κι εγω παιδια προσπαθω να μεγαλωσω, οχι στρατιωτακια.

Απλα παιζουν απειροι πατεραδες εκει εξω που ειναι εντελως αδιαφοροι. Που γυρνανε στα καφενεια, στα μπουζουκια, με τις γκομενες, πινουν, τζογαρουν και δεν ασχολουνται ΚΑΘΟΛΟΥ με τα παιδια τους. Αυτος που εφαγε τη ζωη του διπλα στο παιδι του, εστω και με λαθη, παιρνει καποια κρεντιτς απο μενα.
Άβαταρ μέλους
By Corto Maltese
#742281 Η θεώρηση είναι κατά τη γνώμη μου επιφανειακή και εκ του αποτελέσματος. Γιατί με τέτοια πίεση παγκόσμιος πρωταθλητής θα βγει ένας και θα αισθανθεί δικαιωμένος για τη στάση των γονιών του, αποτυχημένοι ψυχοπαθείς θα βγούνε 1000. Όχι πως ο ΠΠ δε θα έχει ψυχολογικά προβλήματα ή έστω προβλήματα συμπεριφοράς το βλέπουμε κάθε αγώνα. Το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι έχει αδυναμία να διακρίνει σωστό και λάθος χωρίς να έχει το εγώ του στο επίκεντρο. Και ο Χάμιλτον έτσι ήταν, γι'αυτό και πότε ωρίμασε; Όταν απαλλάχθηκε και από τους δύο μπαμπάδες του και έκανε δικές του επιλογές. Όχι πως τώρα δεν είναι ένας ανήλικος κατά βάση στη συμπεριφορά, αλλά μέρα με τη νύχτα σε σύγκριση με την εποχή εποπτείας Ρον και Άντονι.
Άβαταρ μέλους
By Y.V
#742293 Νομιζω οτι πολυ μεγαλο ρολο σε αυτο που βλεπουμε σημερα στον Χαμιλτον, επαιξε ο Λαουντα.
Ομως ενας δασκαλος για να τα καταφερει, πρεπει να βρει και το καταλληλο υλικο σε χαρακτηρα.
Τα επικτητα λογω κακων επιροων ή συνθηκων αλλαζουν και διαμορφωνονται αρκετα, τα του dna πολυ λιγοτερο εως καθολου.
Άβαταρ μέλους
By g8777
#742297 Ο Γιος εργαλειοποιησε το ίδιο του το παιδί για να προβάλει πάνω του την δική του επιθυμία. Οπότε για ποιο πράγμα ακριβώς αναρωτιόμαστε;
Όταν έρθει και η ώρα του Μαξ να πιεστεί από διάδοχο ομοσταβλο ή έτερο οδηγό, θα δούμε πώς θα διαχειριστεί την πίεση. Μέχρι τώρα καλά τον βυζαινει ο Χόρνερ.
Άβαταρ μέλους
By Ove20
#742300 Πραγματικά από τις πιο αντιπαθητικές ομάδες η Redbull και σε αντιμετώπιση οδηγών (βλέπε Gasly, Webber κτλ) και σε ανθρώπινο δυναμικό (Horner, Marko και λοιποί φελλοί) και γενικότερα στο πως φέρονται και λειτουργούν. Το καλύτερο match έγινε με τον άλλο αχώνευτο.
Άβαταρ μέλους
By glf
#742303 Ο .. Albon πως και ήταν στους... θεατές στο τέλος του αγώνα δίπλα στον Perez;
Τους έδειχνε η κάμερα δίπλα στην misses Horner και ένα γελάκι το έσκασα.
Άβαταρ μέλους
By Anonymous Founder
#742308
Corto Maltese έγραψε:Η θεώρηση είναι κατά τη γνώμη μου επιφανειακή και εκ του αποτελέσματος. Γιατί με τέτοια πίεση παγκόσμιος πρωταθλητής θα βγει ένας και θα αισθανθεί δικαιωμένος για τη στάση των γονιών του, αποτυχημένοι ψυχοπαθείς θα βγούνε 1000. Όχι πως ο ΠΠ δε θα έχει ψυχολογικά προβλήματα ή έστω προβλήματα συμπεριφοράς το βλέπουμε κάθε αγώνα. Το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι έχει αδυναμία να διακρίνει σωστό και λάθος χωρίς να έχει το εγώ του στο επίκεντρο. Και ο Χάμιλτον έτσι ήταν, γι'αυτό και πότε ωρίμασε; Όταν απαλλάχθηκε και από τους δύο μπαμπάδες του και έκανε δικές του επιλογές. Όχι πως τώρα δεν είναι ένας ανήλικος κατά βάση στη συμπεριφορά, αλλά μέρα με τη νύχτα σε σύγκριση με την εποχή εποπτείας Ρον και Άντονι.

Δεν ξέρω αν ο Jos γνώριζε την ιστορία του László Polgár ! :lol:
The Grandmaster Experiment
https://www.psychologytoday.com/intl/ar ... experiment
https://en.wikipedia.org/wiki/L%C3%A1sz ... olg%C3%A1r
He studied intelligence when he was a university student. He later recalled that "when I looked at the life stories of geniuses" during his student years, "I found the same thing...They all started at a very young age and studied intensively."[3] He prepared for fatherhood prior to marriage, reported People Magazine in 1987, by studying the biographies of 400 great intellectuals, from Socrates to Einstein. He concluded that if he took the right approach to child-rearing, he could turn "any healthy newborn" into "a genius."[4] In 1992, Polgár told the Washington Post: "A genius is not born but is educated and trained….When a child is born healthy, it is a potential genius."[2]

In 1965 Polgár "conducted an epistolary courtship with a Ukrainian foreign language teacher named Klara." In his letters, he outlined the pedagogical project he had in mind. In reading those biographies, he had "identified a common theme—early and intensive specialization in a particular subject." Certain that "he could turn any healthy child into a prodigy," he "needed a wife willing to jump on board."

He and Klara married in the USSR, whereupon she moved to Hungary to be with him. They had three daughters together, Susan, Sofia, and Judit, whom Polgár home-schooled, primarily in chess but also in Esperanto, German, Russian, English, and high-level math.[4][5] Polgár and his wife considered various possible subjects in which to drill their children, "including mathematics and foreign languages," but they settled on chess. "We could do the same thing with any subject, if you start early, spend lots of time and give great love to that one subject," Klara later explained. "But we chose chess. Chess is very objective and easy to measure."[3] His eldest daughter Susan described chess as having been her own choice: "Yes, he could have put us in any field, but it was I who chose chess as a four-year-old... I liked the chessmen; they were toys for me."[6]

The experiment began in 1970 "with a simple premise: that any child has the innate capacity to become a genius in any chosen field, as long as education starts before their third birthday and they begin to specialize at six."[7] Polgár "battled Hungarian authorities for permission" to home-school the girls.[4][5] "We didn’t go to school, which was very unusual at the time," his youngest daughter Judit recalled in 2008. "People would say, ‘The parents are destroying them, they have to work all day, they have no childhood’. I became defensive, and not very sociable."[8]

The family lived "in a modest apartment in the heart of Budapest" in which the "narrow living room" was "cluttered with chess books" and one wall was "lined with sketches of chess scenes from centuries ago."[2] One account described it as "a shrine to unremitting chess practice. Thousands of chess books were stuffed onto shelves. Trophies and boards cluttered the living room. A file card system took up an entire wall. It included records of previous games for endless analytical pleasure and even an index of potential competitors' tournament histories."

Polgár began teaching his eldest daughter, Susan, to play chess when she was four years old. "Six months later, Susan toddled into Budapest's smoke-filled chess club," which was crowded with elderly men, and proceeded to beat the veteran players. "Soon thereafter, she dominated the city's girls-under-age-11 tournament with a perfect score."[5] Judit was able to defeat her father at chess when she was just five.[9] "For me, learning chess was natural; with my sisters around me, I wanted to play," said Judit in 2008.[8] "[8]


Γενικώς, ο Polgar είναι ένας θρύλος ανάμεσα στους γονείς που θεωρούν πως μπορούν να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους για να γίνουν μεγαλοφυίες. :lol: Γιατί, αν μη τι άλλο, υπάρχει κάτι καλύτερο από το να έχεις παιδί μεγαλοφυία; :s_biggrin
Βέβαια, μια μεγαλοφυία, αν και συχνά είναι χρήσιμη για τον υπόλοιπο κόσμο, δεν σημαίνει πως ζει και την πιο ευτυχισμένη ζωή...
Επίσης το άλλο που κάποιοι δεν έχουν καταλάβει, πως οποιαδήποτε ανισορροπία στο πώς μεγαλώνει ένα παιδί, θα γυρίσει και θα το δαγκώσει στο μέλλον. Αυτό είναι νόμος απαράβατος.

Γενικώς, από αυτό που διάβασα παραπάνω για τον MV τον λυπήθηκα γιατί έχει περάσει σίγουρα δυστυχισμένα χρόνια.
Άβαταρ μέλους
By diplomat
#742310 Θυμάμαι και μια ιστορία με ένα ζευγάρι που ήθελαν να γεννήσουν μεγαλοφυία και όντως ο γιος τους είχε 200+ IQ αλλά δεν πέτυχε τίποτε τρομερό.
Άβαταρ μέλους
By JarnoT
#742313
g8777 έγραψε:Όταν έρθει και η ώρα του Μαξ να πιεστεί από διάδοχο ομοσταβλο ή έτερο οδηγό, θα δούμε πώς θα διαχειριστεί την πίεση. Μέχρι τώρα καλά τον βυζαινει ο Χόρνερ.

Πολύ σωστά.
Άβαταρ μέλους
By George_Prix
#742348 Να πω κι εγω μια ιστορια απο τη μερια μου...

Απο 12-15 χρονων, μια 3ετια, το μονο πραγμα που θυμαμαι στη ζωη μου ηταν καυγαδες με τους γονεις μου για να μου παρουν καρτ. Συνεχεια. Μεχρι και κατι ολοκληρα 3μηνα που μιλουσα μονο με τον αδερφο μου μεσα στο σπιτι θυμαμαι και κρατουσα μουτρα στους γονεις μου γιατι δε μου παιρνανε καρτακι. Οι ανθρωποι δεν ειχανε λεφτα για τετοια ακριβα γουστα κι επισης δεν ειχαν καμια σχεση με το μηχανοκινητο αθλητισμο ωστε να καταλαβουν την αρρωστια μου. Αυτοι ηταν σωστοι κι εγω προφανως ημουν το κωλοπαιδο.

Αλλα επειδη ημουν πολυ πεισματαρικο κωλοπαιδο και δεν αντεχαν αλλα τοσα χρονια πολεμο, με το σκεπτικο "ας του το κανουμε το χατηρι, μπας και δε μπλεξει με χειροτερα πραγματα" κανανε το σκατο τους παξιμαδι και μου πηραν το καρτακι τελικα.

Και τι καταλαβα οταν το πηρα? Οτι το να εχω ενα καρτ, δε με εκανε χαρουμενο. Γιατι παρακαλουσα τον πατερα μου 3 εβδομαδες να με παει για προπονηση και τελικα πηγαιναμε την 4η εβδομαδα. Μια φορα το μηνα. Οταν πηγαιναμε εγω δεν ηθελα να βγω απο το καρτ κι ο πατερας μου κοιτουσε το ρολοι για να φυγουμε απο την πιστα. Ασε που ημουνα παντα μονος μου. Ενα ασχετο παιδακι που προσπαθουσε να κανει μαζι το μηχανικο και τον οδηγο. Σακατεψα τη μεση μου να σηκωνω το καρτ μονος μου για να μην εχω αναγκη κανεναν.

Και τι εβλεπα γυρω μου στην πιστα? Κατι καυλωμενους πατεραδες με τα χερια μαυρα απο τα λαδια και τα μαστορεματα, να παρακαλανε τα παιδια τους "αντε μπες μια ακομα φορα και μετα φευγουμε". Που κανανε 1-2-3 προπονησεις την εβδομαδα κι οχι 1 το μηνα.

Οποτε πολυ νωρις καταλαβα οτι για να προχωρησει ενα παιδακι στο μηχανοκινητο αθλητισμο χρειαζονται 3 πραγματα:
1) Χερι.
2) Λεφτα.
3) Ενας πατερας που να τρεχει το παιδι στις πιστες. Ειτε γιατι ειναι ο ιδιος καυλογκαζος ειτε γιατι "ετσι κανουν οι πατεραδες, στεκονται στα παιδια τους".

Για το 1 και το 2 προφανως δε μπορουσε να αλλαξει κατι. Οσο χερι ειχα αυτο ηταν κι επισης δε γινοταν με τιποτα να αυγατισουν τα λιγοστα μας χρηματα.

Αλλα το 3 ηταν αυτο που ειχα την απαιτηση απο τον πατερα μου να κανει και δεν εκανε. Αυτο που εκανε με το παραπανω ο Γιος για το γιο του και το ζηλευε παντα ο μικρος Γιωργακης γιατι δεν το ειχε.

Και φυσικα δεν κραταω κακια στον πατερα μου. Ειχε πολλα καλα στοιχεια που μου εδωσε στη ζωη μου, σιγουρα σημαντικοτερα απο μερικες προπονησεις παραπανω που θα μπορουσα να εχω κανει. Απλα λογω ασχημων προσωπικων βιωματων, μου αρεσε η ιστορια που πατερας-γιος φαγανε τη ζωη τους παρεα και καταφεραν τελικα να φτασουν τοσο ψηλα (φυσικα με το οποιο τιμημα, εφοσον δεν πρεπει να ξεζουμαμε τα παιδια μας).
Άβαταρ μέλους
By EDDIE_147
#742363 Max Verstappen - ένα φόρουμζ ψυχαναλύθηκε